අර්ථ කථනය වාක්‍යය 2 පරිච්ඡේදය සූරා අල් අන්කබූත් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 2

اَحَسِبَ النَّاسُ اَنْ یُّتْرَكُوْۤا اَنْ یَّقُوْلُوْۤا اٰمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُوْنَ ۟

آیا مردم پنداشتند که با این سخن که بگویند: به الله ایمان آوردیم، رها می‌شوند بدون اینکه آزمایش شوند تا حقیقت آنچه گفته‌اند مشخص گردد که آیا: واقعا مؤمن هستند؟! امر چنان‌که آنها پنداشته‌اند نیست.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• النهي عن إعانة أهل الضلال.

نهی از یاری ‌رساندن به گمراهان.

• الأمر بالتمسك بتوحيد الله والبعد عن الشرك به.

امر به چنگ ‌زدن به توحید الله و دوری از شرک به او تعالی.

• ابتلاء المؤمنين واختبارهم سُنَّة إلهية.

ابتلا و آزمایش مؤمنان، سنتی الهی است.

• غنى الله عن طاعة عبيده.

بی‌نیازی الله از طاعت بندگانش.