අර්ථ කථනය වාක්‍යය 12 පරිච්ඡේදය සූරා අස්-සජදා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 12

وَلَوْ تَرٰۤی اِذِ الْمُجْرِمُوْنَ نَاكِسُوْا رُءُوْسِهِمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ ؕ— رَبَّنَاۤ اَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا اِنَّا مُوْقِنُوْنَ ۟

به‌زودی آشکار می‌گردد که مجرمان در روز قیامت درحالی‌که به‌سبب کفرشان به رستاخیز خوار هستند و سرهای‌شان را به زیر افکنده‌اند، احساس ذلت و خواری می‌کنند و می‌گویند: پروردگارا آنچه را از رستاخیز انکار می‌کردیم دیدیم، و مصداق آنچه را رسولان از جانب تو آوردند شنیدیم، پس ما را به زندگی دنیا بازگردان تا عمل صالحی که تو را خشنود می‌سازد انجام دهیم، به‌راستی‌که هم اکنون به رستاخیز و راستی آنچه رسولان آوردند یقین داریم. اگر مجرمان را در این حال ببینی امر بزرگی را دیده‌ای.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• إيمان الكفار يوم القيامة لا ينفعهم؛ لأنها دار جزاء لا دار عمل.

ایمان کافران در روز قیامت به آنها سودی نمی‌رساند. زیرا آخرت سرای جزا است؛ نه سرای عمل.

• خطر الغفلة عن لقاء الله يوم القيامة.

خطر غفلت از دیدار الله در روز قیامت.

• مِن هدي المؤمنين قيام الليل.

نماز شب، سیرۀ مؤمنان است.