Маънолар таржимаси Оят 12 Сура Сажда сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 12

وَلَوْ تَرٰۤی اِذِ الْمُجْرِمُوْنَ نَاكِسُوْا رُءُوْسِهِمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ ؕ— رَبَّنَاۤ اَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا اِنَّا مُوْقِنُوْنَ ۟

به‌زودی آشکار می‌گردد که مجرمان در روز قیامت درحالی‌که به‌سبب کفرشان به رستاخیز خوار هستند و سرهای‌شان را به زیر افکنده‌اند، احساس ذلت و خواری می‌کنند و می‌گویند: پروردگارا آنچه را از رستاخیز انکار می‌کردیم دیدیم، و مصداق آنچه را رسولان از جانب تو آوردند شنیدیم، پس ما را به زندگی دنیا بازگردان تا عمل صالحی که تو را خشنود می‌سازد انجام دهیم، به‌راستی‌که هم اکنون به رستاخیز و راستی آنچه رسولان آوردند یقین داریم. اگر مجرمان را در این حال ببینی امر بزرگی را دیده‌ای.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• إيمان الكفار يوم القيامة لا ينفعهم؛ لأنها دار جزاء لا دار عمل.

ایمان کافران در روز قیامت به آنها سودی نمی‌رساند. زیرا آخرت سرای جزا است؛ نه سرای عمل.

• خطر الغفلة عن لقاء الله يوم القيامة.

خطر غفلت از دیدار الله در روز قیامت.

• مِن هدي المؤمنين قيام الليل.

نماز شب، سیرۀ مؤمنان است.