අර්ථ කථනය වාක්‍යය 54 පරිච්ඡේදය සූරා අන් නහ්ල් - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 54

ثُمَّ اِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ اِذَا فَرِیْقٌ مِّنْكُمْ بِرَبِّهِمْ یُشْرِكُوْنَ ۟ۙ

و خداوند در بخشیدن و دادن، یگانه و یکتاست. ﴿وَمَا بِكُم مِّن نِّعۡمَةٖ﴾ و نعمت‌های ظاهری و باطنی که از آن برخوردار هستید، ﴿فَمِنَ ٱللَّهِ﴾ همه از سوی خداست، و هیچ‌کس در آن با خداوند شریک نیست. ﴿ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ ٱلضُّرُّ﴾ سپس چون زیانی از قبیل: فقر و بیماری و سختی به شما برسد، ﴿ فَإِلَيۡهِ تَجۡ‍َٔرُونَ﴾ او را با ناله و زاری به فریاد می‌خوانید؛ چون می‌دانید هیچ کس جز او، زیان و سختی را دور نمی‌کند. پس عبادت؛ تنها شایستۀ خدایی است که آنچه را دوست دارید، به شما بخشیده؛ و آنچه را که دوست ندارید، از شما دور نموده است. اما بیشتر مردم برخود ستم می‌نمایند؛ و نعمت الهی را که برآنان انعام نموده است، انکار می‌کنند؛ و چون درحالت آسایش قرار بگیرند، برخی ازمخلوقات و آفریده‌های خداوند را که ‌خودشان محتاج‌اند، شریک او می‌سازند. بنابراین فرمود: