අර්ථ කථනය වාක්‍යය 48 පරිච්ඡේදය සූරා අර් රූම් - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 48

اَللّٰهُ الَّذِیْ یُرْسِلُ الرِّیٰحَ فَتُثِیْرُ سَحَابًا فَیَبْسُطُهٗ فِی السَّمَآءِ كَیْفَ یَشَآءُ وَیَجْعَلُهٗ كِسَفًا فَتَرَی الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلٰلِهٖ ۚ— فَاِذَاۤ اَصَابَ بِهٖ مَنْ یَّشَآءُ مِنْ عِبَادِهٖۤ اِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُوْنَ ۟

خداوند از کمال قدرت و کمال نعمت خویش خبر می‌دهد که او ﴿يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ فَتُثِيرُ سَحَابٗا فَيَبۡسُطُهُۥ فِي ٱلسَّمَآءِ كَيۡفَ يَشَآءُ وَيَجۡعَلُهُۥ كِسَفٗا﴾ بادها را بر زمین می‌فرستد که ابرها را برمی‌انگیزند؛ سپس خداوند به هرصورتی که می‌خواهد، ابرها را می‌گستراند؛ و آنها را تبدیل به توده‌هایی می‌کند که بر بالای یکدیگر انباشته و متراکم‌اند. ﴿فَتَرَى ٱلۡوَدۡقَ يَخۡرُجُ مِنۡ خِلَٰلِهِۦ﴾ پس قطره‌های باران را می‌بینی که از لابه‌لای ابرها بیرون می‌آیند، و آب یک دفعه فرو نمی‌ریزد که اگر این طور ‌بود، هرجا که می‌ریخت خرابی به بار می‌آورد. ﴿فَإِذَآ أَصَابَ بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦٓ إِذَا هُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ﴾ پس چون باران را بر آن دسته از بندگانش که می‌خواهد، برساند، آنان شادمان می‌شوند، و یکدیگر را به آمدن باران مژده می‌دهند؛ چون به شدت به آن نیاز دارند.