අර්ථ කථනය වාක්‍යය 27 පරිච්ඡේදය සූරා නූහ් - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 27

اِنَّكَ اِنْ تَذَرْهُمْ یُضِلُّوْا عِبَادَكَ وَلَا یَلِدُوْۤا اِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا ۟

﴿إِنَّكَ إِن تَذَرۡهُمۡ يُضِلُّواْ عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوٓاْ إِلَّا فَاجِرٗا كَفَّارٗا﴾ اگر آنان را بگذاری، بندگانت را گمراه می‌سازند، و جز فرزندان بدکار و کافر و سرسخت به دنیا نمی‌آورند؛ یعنی باقی ماندن آنها باعث تباهی خودشان و دیگران می‌شود. نوح بدان خاطر این سخن را گفت که بسیار با آنها سر و کار داشت و آنها را می‌شناخت و اخلاق آنان را می‌دانست، بنابراین می‌دانست که به سبب اعمالشان چنین چیزی به وجود می‌آید. بنابراین خداوند دعایش را پذیرفت، و همۀ آنان را غرق کرد، و نوح و مؤمنانی را که همراهش بودند نجات داد.