අර්ථ කථනය වාක්‍යය 147 පරිච්ඡේදය ආලු ඉම්රාන් - ස්පාඥ පරිවර්තනය - නූර් ඉන්ටර්නැෂනල් මධ්‍යස්ථානය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 147

وَمَا كَانَ قَوۡلَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

147. Y sus únicas palabras (ante las adversidades) eran: «¡Señor, perdona nuestros pecados y transgresiones, haz que nos mantengamos firmes y concédenos la victoria sobre quienes rechazan la verdad!».