Përkthimi i kuptimeve Ajeti 117 Surja Suretu Et Tevbe - الترجمة المقدونية - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 117

لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ

117. Аллах му прости на Веровесникот, и на мухаџирите и на енсариите, кои во тешкиот час го следеа, во времето кога срцата на некои од нив за малку не се поколебаа: Тој потоа и на нив им прости, бидејќи Тој кон нив е Благ и Милостив.130

130 Во месецот реџеп, деветтата година по хиџра стигнала вест во Медина дека силна византиска војска од Сирија се подготвува да ја нападне Медина. Мухаммед, а.с., веднаш ги повикал муслиманите што побргу да се подготват за одбрана. Овој поход во историјата на исламот е познат под името Походот на Тебук.