மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 97 அத்தியாயம் ஸூரா யூனுஸ் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான போஸ்னியன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 97

وَلَوۡ جَآءَتۡهُمۡ كُلُّ ءَايَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

makar im došli svi dokazi, bilo vjerska ili prirodna znamenja, sve dok ne dožive patnju bolnu. Tada će povjerovati, a to im neće biti od koristi.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• وجوب الثبات على الدين، وعدم اتباع سبيل المجرمين.

Ajetima se ukazuje na obaveznost ustrajnosti u vjeri i udaljavanje od puta grešnika.

• لا تُقْبل توبة من حَشْرَجَت روحه، أو عاين العذاب.

Pokajanje se ne prihvata od onoga kome duša izlazi i ko vidi svoju kaznu.

• أن اليهود والنصارى كانوا يعلمون صفات النبي صلى الله عليه وسلم، لكن الكبر والعناد هو ما منعهم من الإيمان.

Jevreji i kršćani znali su osobine Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, ali iz oholosti i inata nisu u njega povjerovali.