Маънолар таржимаси Оят 97 Сура Юнус сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг бўшноқча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 97

وَلَوۡ جَآءَتۡهُمۡ كُلُّ ءَايَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

makar im došli svi dokazi, bilo vjerska ili prirodna znamenja, sve dok ne dožive patnju bolnu. Tada će povjerovati, a to im neće biti od koristi.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• وجوب الثبات على الدين، وعدم اتباع سبيل المجرمين.

Ajetima se ukazuje na obaveznost ustrajnosti u vjeri i udaljavanje od puta grešnika.

• لا تُقْبل توبة من حَشْرَجَت روحه، أو عاين العذاب.

Pokajanje se ne prihvata od onoga kome duša izlazi i ko vidi svoju kaznu.

• أن اليهود والنصارى كانوا يعلمون صفات النبي صلى الله عليه وسلم، لكن الكبر والعناد هو ما منعهم من الإيمان.

Jevreji i kršćani znali su osobine Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, ali iz oholosti i inata nisu u njega povjerovali.