மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் யூஸுப் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 244 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 70

فَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمۡ جَعَلَ ٱلسِّقَايَةَ فِي رَحۡلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا ٱلۡعِيرُ إِنَّكُمۡ لَسَٰرِقُونَ

Абыхэм я хьэлъэхэр яхуигъэхьэзырыжыну щригъажьэм бжьэр и къуэшым и хьэлъэхэм яхилъхьащ, итIанэ гъуор къэджащ: "Уэ, гуп, фыдыгъуакIуэхэщ фэ!"

வசனம்: 71

قَالُواْ وَأَقۡبَلُواْ عَلَيۡهِم مَّاذَا تَفۡقِدُونَ

Ахэр къэкIуахэтэри щIэупщIахэщ: "Сыт вгъэкIуэдар?"

வசனம்: 72

قَالُواْ نَفۡقِدُ صُوَاعَ ٱلۡمَلِكِ وَلِمَن جَآءَ بِهِۦ حِمۡلُ بَعِيرٖ وَأَنَا۠ بِهِۦ زَعِيمٞ

ЖаIащ: "Пащтыхьым и бжьэр дгъэкIуэдащ, ар къытхуэзыхьыжым махъшэм ихьыфым хуэдиз еттынущ, сэ абыкIэ щыхьэт сохъур"

வசனம்: 73

قَالُواْ تَٱللَّهِ لَقَدۡ عَلِمۡتُم مَّا جِئۡنَا لِنُفۡسِدَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا كُنَّا سَٰرِقِينَ

Абыхэм жаIащ: "Алыхьым и цIэкIэ доIуэр, зэрыфщIэщи, дэ щIым мыхъумыщIагъэ дгъэхъэну дыкъемыжьа, икIи дыдыгъуакIуэхэкъым дэ"

வசனம்: 74

قَالُواْ فَمَا جَزَٰٓؤُهُۥٓ إِن كُنتُمۡ كَٰذِبِينَ

Ахэр щIэупщIахэщ: "Сыт ар зыщIам хуэфащэр фыпцIыупсхэу къыщIэкIмэ?"

வசனம்: 75

قَالُواْ جَزَٰٓؤُهُۥ مَن وُجِدَ فِي رَحۡلِهِۦ فَهُوَ جَزَٰٓؤُهُۥۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّٰلِمِينَ

Жэуап къатыжащ абыхэм: "Абы хуэфащэр мыращ: зи хьэпшып къыщагъуэтар кIуэдар зейм иратыр, аращ дэ залымыгъэ зезыхьэхэм яхуэфащэр зэрадгъэгъуэтыр"

வசனம்: 76

فَبَدَأَ بِأَوۡعِيَتِهِمۡ قَبۡلَ وِعَآءِ أَخِيهِ ثُمَّ ٱسۡتَخۡرَجَهَا مِن وِعَآءِ أَخِيهِۚ كَذَٰلِكَ كِدۡنَا لِيُوسُفَۖ مَا كَانَ لِيَأۡخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ ٱلۡمَلِكِ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ نَرۡفَعُ دَرَجَٰتٖ مَّن نَّشَآءُۗ وَفَوۡقَ كُلِّ ذِي عِلۡمٍ عَلِيمٞ

Абыхэм я хьэлъэхэмкIэ щIидзэри, и къуэшым и хьэлъэм ипэ, итIанэ кърихыжащ бжьэр и къуэшым и хьэлъэхэм хэлъу. Апхуэдэу Юсуф хьилагъэ зэредгъэхьащ. Пащтыхьым и унафэмкIэ и къуэшыр къыхуэщтэнутэкъым, Алыхьыр абы хуэмейтэмэ. Апхуэдэу дызыхуейхэм я увыпIэхэр дыдогъэкIуейр, щIэныгъэ зыбгъэдэлъ къэскIи нэхъыбэж щIэныгъэ зыбгъэдэлъ щхьэщытщ

வசனம்: 77

۞ قَالُوٓاْ إِن يَسۡرِقۡ فَقَدۡ سَرَقَ أَخٞ لَّهُۥ مِن قَبۡلُۚ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفۡسِهِۦ وَلَمۡ يُبۡدِهَا لَهُمۡۚ قَالَ أَنتُمۡ شَرّٞ مَّكَانٗاۖ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا تَصِفُونَ

Абыхэм жаIащ: "Абы къидыгъуамэ, атIэ ипэкIи и къуэшым къидыгъуауэ щытащ". Ар Юсуф игу ириубыдащ, ауэ закъримыгъэлъагъуу жиIащ: "Фэращ нэхъ Iеижыр, Алыхьми нэхъ ещIэр а къэфIуатэхэр"

வசனம்: 78

قَالُواْ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡعَزِيزُ إِنَّ لَهُۥٓ أَبٗا شَيۡخٗا كَبِيرٗا فَخُذۡ أَحَدَنَا مَكَانَهُۥٓۖ إِنَّا نَرَىٰكَ مِنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Абыхэм жаIащ: "Уэ, зиусхьэн, абы иIэщ адэ, и ныбжьыр хэкIуэтауэ, дэ тщыщ зы щтэ абы ипIэкIэ, фIы зыщIэхэм уащыщу долъагъур"