மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஹூத் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

ஹூத்

வசனம்: 1

الٓرۚ كِتَٰبٌ أُحۡكِمَتۡ ءَايَٰتُهُۥ ثُمَّ فُصِّلَتۡ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ خَبِيرٍ

Iэлиф, лам, ра. Зи Iэятхэр белджылыуэ гъэнэхуа Тхылъщ, итIанэ АкъылыфIым, ЗыщIэм игъэунэхуащ

வசனம்: 2

أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۚ إِنَّنِي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ وَبَشِيرٞ

Алыхьым нэгъуэщI зыми фыхуэмыпщылI, Абы и деж сыкъикIащ сэ, шынагъуэм папщIэ хъыбар фэзгъащIэу икIи фызгъэгуфIэу

வசனம்: 3

وَأَنِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُمَتِّعۡكُم مَّتَٰعًا حَسَنًا إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى وَيُؤۡتِ كُلَّ ذِي فَضۡلٖ فَضۡلَهُۥۖ وَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٖ كَبِيرٍ

Фи Тхьэм къыфхуигъэгъуну фелъэIу, итIанэ тобэ къыхуэфхьи тхъэгъуэ нэхъыфIкIэ фигъэтхъэнщ, пIалъэр къэсыху, фIыгъуэхэри яритынущ фIыуэ щытхэм. Ауэ фи щIыбхэр къэвгъазэмэ, махуэшхуэм и хьэзабыр къыфтехуэнкIэ сошынэр сэ

வசனம்: 4

إِلَى ٱللَّهِ مَرۡجِعُكُمۡۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

Алыхьым и дежщ здэвгъэзэжынур, икIи Абы сытри хузэфIокIыр

வசனம்: 5

أَلَآ إِنَّهُمۡ يَثۡنُونَ صُدُورَهُمۡ لِيَسۡتَخۡفُواْ مِنۡهُۚ أَلَا حِينَ يَسۡتَغۡشُونَ ثِيَابَهُمۡ يَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَۚ إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

Абыхэм ягухэр зэщIакъузэр, Абы зыфIагъэпщкIуну. АтIэ абыхэм я щыгъынхэр зыщытрапIэкIэ, Абы ещIэр яущэхури, нэхуэ ящIри. ИпэжыпIэкIэ Абы гухэм илъхэр ещIэр

வசனம்: 6

۞ وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِ رِزۡقُهَا وَيَعۡلَمُ مُسۡتَقَرَّهَا وَمُسۡتَوۡدَعَهَاۚ كُلّٞ فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ

ЩIым теткъым зы псэущхьи Алыхьым ерыскъыр иримыту, абы и псэупIэри ещIэр, здэкIуэжынури ещIэр. Псори Тхылъ ЛъапIэм итщ

வசனம்: 7

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ وَكَانَ عَرۡشُهُۥ عَلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۗ وَلَئِن قُلۡتَ إِنَّكُم مَّبۡعُوثُونَ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡمَوۡتِ لَيَقُولَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

Аращ уафэхэри щIылъэри махуихкIэ къэзыгъэщIар, Абы и тахътыр псым щыщхьэщыттэм, хэт и Iуэхухэр нэхъыфIмэ игъэунэхун папщIэ. ЖыпIэмэ: "ФылIа иужькIэ фыкъагъэхъужынущ", джаурхэм жаIэнущ: "Ар удыгъэшхуэ къудейщ"

வசனம்: 8

وَلَئِنۡ أَخَّرۡنَا عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابَ إِلَىٰٓ أُمَّةٖ مَّعۡدُودَةٖ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحۡبِسُهُۥٓۗ أَلَا يَوۡمَ يَأۡتِيهِمۡ لَيۡسَ مَصۡرُوفًا عَنۡهُمۡ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Хьэзабыр пIалъэ гъэунэхуакIэ дгъэгувэмэ, жаIэнущ: "Сыт ар зыIыгъыр?" Ар къащытехуэну махуэм зыми ятрихыжыфынукъым, зыщIэнакIэу щытари къатехуэнущ

வசனம்: 9

وَلَئِنۡ أَذَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِنَّا رَحۡمَةٗ ثُمَّ نَزَعۡنَٰهَا مِنۡهُ إِنَّهُۥ لَيَـُٔوسٞ كَفُورٞ

ЦIыхум Ди гущIэгъум щыщ зыхедгъащIэу Iитхыжамэ, абы и гугъэр хехыжри фIыщIэншэ мэхъур

வசனம்: 10

وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ نَعۡمَآءَ بَعۡدَ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ ٱلسَّيِّـَٔاتُ عَنِّيٓۚ إِنَّهُۥ لَفَرِحٞ فَخُورٌ

Гугъуехьу къытехуам иужь фIыгъуэ еттмэ атIэ, абы жеIэр: "Iейхэр сщхьэщыкIащ". Ар тхъэуэ, зигъэпагэу мэхъу,

வசனம்: 11

إِلَّا ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٞ

Шэчыныгъэ зыхэзгъэлъурэ фIыхэр зыщIахэм мыхъумэ. Абыхэм гъэгъуныгъэрэ псапэшхуэрэ яхуэфащэщ

வசனம்: 12

فَلَعَلَّكَ تَارِكُۢ بَعۡضَ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ وَضَآئِقُۢ بِهِۦ صَدۡرُكَ أَن يَقُولُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ جَآءَ مَعَهُۥ مَلَكٌۚ إِنَّمَآ أَنتَ نَذِيرٞۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٌ

Къыпхуеха уэхьийхэм щыщ зыгуэр къэбгъэнэнкIэ мэхъур, уи псэми бэлыхь телъщ, абыхэм зэрыжаIэм щхьэкIэ: "Абы фIыгъуэхэр къыхуехамэ аратэкъэ, е мелыIыч и гъусэу къэкIуамэ аратэкъэ". Уэ Iейуэ къэхъуным папщIэ хъыбар языгъащIэщ, Алыхьыр атIэ сытми и Уэчылщ

வசனம்: 13

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ فَأۡتُواْ بِعَشۡرِ سُوَرٖ مِّثۡلِهِۦ مُفۡتَرَيَٰتٖ وَٱدۡعُواْ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Абыхэм жаIэнущ: "Абы къигупсысауэ аращ ар". ЖыIэ: " Абым хуэдэу сурипщI къэфхь къэвгупсысауэ, фхузэфIэкI псори, Алыхьым мыхъумэ, къевджи, пэжыр жыфIэу щытмэ"

வசனம்: 14

فَإِلَّمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَكُمۡ فَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَآ أُنزِلَ بِعِلۡمِ ٱللَّهِ وَأَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

Абыхэм жэуап къывамытыжмэ, зэвгъащIэ, ар Алыхьым и щIэныгъэкIэ къызэрехар, Абы мыхъуми тхьэ зэрыщымыIэр. АтIэ фымуслъымэнхэкъэ фэ?

வசனம்: 15

مَن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيۡهِمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ فِيهَا وَهُمۡ فِيهَا لَا يُبۡخَسُونَ

Мы дунеймрэ абы и дахагъэхэмрэ хуейм яттыжынщ, я Iуэхухэм къыпэкIуар абдежым, икIи ахэр Iыхьэншэу къэнэнухэкъым

வசனம்: 16

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَيۡسَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِلَّا ٱلنَّارُۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِيهَا وَبَٰطِلٞ مَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Абыхэм ахърэтым къалъысыжынур мафIэ къудейщ, ялэжьахэри абдежым хэкIуэдэжащ, мыхьэнэншэщ абыхэм ящIахэр

வசனம்: 17

أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّهِۦ وَيَتۡلُوهُ شَاهِدٞ مِّنۡهُ وَمِن قَبۡلِهِۦ كِتَٰبُ مُوسَىٰٓ إِمَامٗا وَرَحۡمَةًۚ أُوْلَٰٓئِكَ يُؤۡمِنُونَ بِهِۦۚ وَمَن يَكۡفُرۡ بِهِۦ مِنَ ٱلۡأَحۡزَابِ فَٱلنَّارُ مَوۡعِدُهُۥۚ فَلَا تَكُ فِي مِرۡيَةٖ مِّنۡهُۚ إِنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ

Нэщэнэ нахуэр къызхуехауэ, абы иужь щыхьэт къыкIэлъыкIуауэ, Абы и деж къикIауэ, ипэкIи Мусэ и Тхылъыр къэкIуауэ унафэу икIи гущIэгъуу. АтIэ хуэдэу пIэрэ ар джаурхэм? Абыхэм ар я фIэщ хъуащ. Ар зи фIэщ мыхъуахэм, гупхэм щыщу, мафIэращ я пIалъэр. Абым шэч къытомыхьэ уэ, ар уи Тхьэм и деж къикIа пэжщ, ауэ цIыхухэм я нэхъыбэм я фIэщ хъукъым

வசனம்: 18

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًاۚ أُوْلَٰٓئِكَ يُعۡرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمۡ وَيَقُولُ ٱلۡأَشۡهَٰدُ هَٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَىٰ رَبِّهِمۡۚ أَلَا لَعۡنَةُ ٱللَّهِ عَلَى ٱلظَّٰلِمِينَ

Хэт нэхъыбэу залымыгъэ зезыхьэр, Алыхьым пцIы тезылъхьэм нэхърэ? Ахэр я Тхьэм и пащхьэ ихьэжынухэщи, щыхьэтхэм жаIэнущ: "Мыхэращ я Тхьэм пцIы тезылъхьахэр". Алыхьым и нэлатыр къатехуэ залымыгъэ зезыхьахэм!

வசனம்: 19

ٱلَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَيَبۡغُونَهَا عِوَجٗا وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ كَٰفِرُونَ

Алыхьым и гъуэгум пэувхэтэм, ар къуаншэ ящIыну хуеяхэм, ахърэтри зи фIэщ мыхъухэтэм

வசனம்: 20

أُوْلَٰٓئِكَ لَمۡ يَكُونُواْ مُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَۘ يُضَٰعَفُ لَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ مَا كَانُواْ يَسۡتَطِيعُونَ ٱلسَّمۡعَ وَمَا كَانُواْ يُبۡصِرُونَ

Абыхэм щIым зыщахъумэфынукъым, Алыхьым нэгъуэщI дэIэпыкъуэгъуи яIэнукъым. Абыхэм я хьэзабыр хухагъэхъуэнущ, абыхэм зэхахыну ялъэкIакъым икIи ялъагъутэкъым

வசனம்: 21

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

Абыхэм я щхьэхэр хагъэкIуэдэжащ, икIи къагупсысауэ хъуари яфIэкIуэдыжащ

வசனம்: 22

لَا جَرَمَ أَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ

Шэч хэлъкъым ахэр ахърэтым нэхъ хэкIуэдэжахэм зэращыщынур

வசனம்: 23

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَأَخۡبَتُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

Iиман къэзыхьауэ, фӀы зыщӀауэ, я Тхьэм хуэжыIэщIахэм жэнэтыр яйщ, кӀэ имыӀэуи щыпсэунухэщ

வசனம்: 24

۞ مَثَلُ ٱلۡفَرِيقَيۡنِ كَٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡأَصَمِّ وَٱلۡبَصِيرِ وَٱلسَّمِيعِۚ هَلۡ يَسۡتَوِيَانِ مَثَلًاۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

А гупитIыр хуэбгъадэ хъунущ нэфрэ дэгурэ, зылъагъумрэ зэхэзыхымрэ. Ахэр зэхуэбгъадэ хъуну атIэ? Фигу къэвмыгъэкIыжыну пIэрэ атIэ?

வசனம்: 25

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦٓ إِنِّي لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٌ

Нухь дгъэкIуат и лъэпкъым и деж: "ИпэжыпIэкIэ сэ Iейм щызыхъумэу зыгъэунэхуу сыкъыфхуэкIуащ

வசனம்: 26

أَن لَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۖ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ أَلِيمٖ

Алыхьым нэгъуэщIу зыми фыхуэмыпщылI, махуэ гуауэм и хьэзабыр къыфтехуэнкIэ сыфтошыныхьри"

வசனம்: 27

فَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ مَا نَرَىٰكَ إِلَّا بَشَرٗا مِّثۡلَنَا وَمَا نَرَىٰكَ ٱتَّبَعَكَ إِلَّا ٱلَّذِينَ هُمۡ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ ٱلرَّأۡيِ وَمَا نَرَىٰ لَكُمۡ عَلَيۡنَا مِن فَضۡلِۭ بَلۡ نَظُنُّكُمۡ كَٰذِبِينَ

Абы и лъэпкъым щыщ нэхъ цIэрыIуэ цIыху джаурхэм жаIащ: "Дэ тхуэдэ цIыхуущ уэ узэрытлъагъур, уэ къыпкIэлъыкIуэхэри долъагъур нэхъ цIыху цIыкIухэм ящыщу дэ дызэреплъымкIэ, икIи тлъагъукъым фэ фыкъызэрытхэщын фIыгъэ гуэр вбгъэдэлъу, атIэ пцIыупсхэу фыдолъагъур"

வசனம்: 28

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَءَاتَىٰنِي رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِهِۦ فَعُمِّيَتۡ عَلَيۡكُمۡ أَنُلۡزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمۡ لَهَا كَٰرِهُونَ

Абы жиIащ: "Уэ, лъэпкъ, сэ си Тхьэм и деж къикIа нахуэм сытетмэ щэ, икIи и гущIэгъум щыщу фэ фымылъагъуу къызитамэ щэ? Фэ фыхуэмейуэ федгъэзыну къыффIэщIу пIэрэ фэ?

வசனம்: 29

وَيَٰقَوۡمِ لَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مَالًاۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۚ وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْۚ إِنَّهُم مُّلَٰقُواْ رَبِّهِمۡ وَلَٰكِنِّيٓ أَرَىٰكُمۡ قَوۡمٗا تَجۡهَلُونَ

ИкIи, си лъэпкъ, мылъку абы папщIэ къызэфтыну сывэлъэIукъым сэ. Сэ си псапэр Алыхьым и дежщ. ИкIи сэ зыкIэрысхунукъым Iиман къэзыхьахэр, ахэр я Тхьэм хуэзэжынухэщ, ауэ сэ щIэныгъэншэ лъэпкъыу фызолъагъур

வசனம்: 30

وَيَٰقَوۡمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ ٱللَّهِ إِن طَرَدتُّهُمۡۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

Ит1ани, уэ си лъэпкъ, хэт Алыхьым сыщызыхъумэнур ахэр зык1эрысхумэ? Фигу къэвмыгъэк1ыжу ара?

வசனம்: 31

وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٞ وَلَآ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزۡدَرِيٓ أَعۡيُنُكُمۡ لَن يُؤۡتِيَهُمُ ٱللَّهُ خَيۡرًاۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا فِيٓ أَنفُسِهِمۡ إِنِّيٓ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

ИкIи вжесIэкъым сэ Алыхьым и гъэтIылъыгъэхэр сIэщIэлъу, ущэхуари сщIэкъым сэ, икIи жысIэкъым сэ сымелыIычу, икIи жысIэнукъым, а фи нэхэм гъэцIыкIуауэ ялъагъухэм щхьэкIэ: "Алыхьым абыхэм фIы къаритынукъым". Алыхьым нэхъыфIу ещIэр абыхэм ягухэм илъыр, итIанэ сэ залымыгъэ зезыхьахэм ящыщ сыхъунущ.

வசனம்: 32

قَالُواْ يَٰنُوحُ قَدۡ جَٰدَلۡتَنَا فَأَكۡثَرۡتَ جِدَٰلَنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

ЖаIащ абыхэм: "Уэ Нухь, укъыдэдэуащ икIи ебгъэлеящ укъыдэдауэнымкIэ, аращи дызэрыбгъэшынар къыттегъахуэ, пэж жызыIэхэм уащыщмэ"

வசனம்: 33

قَالَ إِنَّمَا يَأۡتِيكُم بِهِ ٱللَّهُ إِن شَآءَ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ

ЖиIащ: "ИпэжыпIэкIэ ар къыфтезгъэхуэнур Алыхьыращ, хуейуэ щытмэ, икIи абы зыри фхуещIэнукъым фэ

வசனம்: 34

وَلَا يَنفَعُكُمۡ نُصۡحِيٓ إِنۡ أَرَدتُّ أَنۡ أَنصَحَ لَكُمۡ إِن كَانَ ٱللَّهُ يُرِيدُ أَن يُغۡوِيَكُمۡۚ هُوَ رَبُّكُمۡ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

Сэ си ущиеми зыри къыфхуищIэнукъым, сывэущиену сыхуейми, Алыхьым фигъэгъуэщэну хуеймэ. Аращ фэ фи Тхьэр, Абы и деж вгъэзэжынущ"

வசனம்: 35

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ إِنِ ٱفۡتَرَيۡتُهُۥ فَعَلَيَّ إِجۡرَامِي وَأَنَا۠ بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُجۡرِمُونَ

Е жаIэнущ: "Ар езым къигупсысащ". ЖыIэ: "Ар сэ къэзгупсысауэ щытмэ, сэращ гуэныхьыр зытехуэжынур. Ауэ сэ фи гуэныхьхэм зыкIи сыхэткъым"

வசனம்: 36

وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُۥ لَن يُؤۡمِنَ مِن قَوۡمِكَ إِلَّا مَن قَدۡ ءَامَنَ فَلَا تَبۡتَئِسۡ بِمَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

Нухь къыхуехат: "Уи лъэпкъым щыщу ипэкIэ Iиман къэзыхьахэм мыхъумэ зыми Iиман къахьыжынукъыми, уигу къомыгъауэ абыхэм ящIэхэр

வசனம்: 37

وَٱصۡنَعِ ٱلۡفُلۡكَ بِأَعۡيُنِنَا وَوَحۡيِنَا وَلَا تُخَٰطِبۡنِي فِي ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ إِنَّهُم مُّغۡرَقُونَ

Ди нэгум ущIэтурэ, уэхьи къыпхуехым утетурэ кхъухь щIы, икIи залымыгъэ зезыхьахэм я гугъу къысхуомыщIыж, ахэр псори итхьэлэнухэщ"

வசனம்: 38

وَيَصۡنَعُ ٱلۡفُلۡكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيۡهِ مَلَأٞ مِّن قَوۡمِهِۦ سَخِرُواْ مِنۡهُۚ قَالَ إِن تَسۡخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسۡخَرُ مِنكُمۡ كَمَا تَسۡخَرُونَ

Абы кхъухь ищIт, и лъэпкъым щыщ цIэрыIуэхэр щыблэкIым и деж ауан къащIти, яжриIащ: "Фэ ауан дыкъызэрыфщIым хуэдэу дэри ауан фытщIыжынщ

வசனம்: 39

فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيۡهِ عَذَابٞ مُّقِيمٌ

КъэфщIэнщ фэ хьэзаб зыгъэпудыр къызтехуэри, хьэзаб мыухыжыр зыпэщылъри"

வசனம்: 40

حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَمۡرُنَا وَفَارَ ٱلتَّنُّورُ قُلۡنَا ٱحۡمِلۡ فِيهَا مِن كُلّٖ زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَأَهۡلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيۡهِ ٱلۡقَوۡلُ وَمَنۡ ءَامَنَۚ وَمَآ ءَامَنَ مَعَهُۥٓ إِلَّا قَلِيلٞ

ИтIанэ Дэ ди унафэр къэсри, хьэкуми псы кърихуну иригъэжьащ. ЖетIащ абдежым: "ИгъэтIысхьэ абым сытым щыщу зэгъуситI, уи унагъуэри, ипэкIэ псалъэр къызытехуахэм мыхъумэ, Iиман къэзыхьахэри". Ауэ абы и гъусэу Iиман къэзыхьахэр мащIэ дыдэт

வசனம்: 41

۞ وَقَالَ ٱرۡكَبُواْ فِيهَا بِسۡمِ ٱللَّهِ مَجۡر۪ىٰهَا وَمُرۡسَىٰهَآۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ

ЖиIащ: "ФитIысхьэ абы, Алыхьым и цIэкIэ кIуэнущ икIи къэувыIэнущ. ИпэжыпIэкIэ си Тхьэр Зыгъэгъущ, ГущIэгъущIщ"

வசனம்: 42

وَهِيَ تَجۡرِي بِهِمۡ فِي مَوۡجٖ كَٱلۡجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ٱبۡنَهُۥ وَكَانَ فِي مَعۡزِلٖ يَٰبُنَيَّ ٱرۡكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Абы ехьхэр ахэр къущхьэхэм хуэдиз толъкъунхэм хэту. Абдежым еджащ Нухь и къуэ и закъуэу лъэныкъуэкIэ щытым: "Уэ си къуэ, къитIысхьэ ди гъусэу, джаурхэм ящыщ умыхъу"

வசனம்: 43

قَالَ سَـَٔاوِيٓ إِلَىٰ جَبَلٖ يَعۡصِمُنِي مِنَ ٱلۡمَآءِۚ قَالَ لَا عَاصِمَ ٱلۡيَوۡمَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِ إِلَّا مَن رَّحِمَۚ وَحَالَ بَيۡنَهُمَا ٱلۡمَوۡجُ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُغۡرَقِينَ

Абы жиIащ: "Сэ къущхьэм сыдэкIуеинщи, псым сыщихъумэнщ". ЖиIащ: "Нобэ Алыхьым и унафэм ущызыхъумэн щыIэкъым, Абы гущIэгъу хуимыщIмэ". Абдежым толъкъуным зэбгъэдидзахэщ, икIи итхьэлахэм ящыщ хъуащ ар

வசனம்: 44

وَقِيلَ يَٰٓأَرۡضُ ٱبۡلَعِي مَآءَكِ وَيَٰسَمَآءُ أَقۡلِعِي وَغِيضَ ٱلۡمَآءُ وَقُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ وَٱسۡتَوَتۡ عَلَى ٱلۡجُودِيِّۖ وَقِيلَ بُعۡدٗا لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

Ик1и жра1ащ: "Уэ, щ1ыгу, уи псыр зыхэшэж, уэ, уафэ, уэри къэувы1эж". Псыр тек1ыжри, унафэр зэф1эк1ащ. Джудийым къыщызэтеувы1ащ ик1и жра1ащ: "Ирек1уэдхэ залымыгъэ зезыхьэ ц1ыхухэр!"

வசனம்: 45

وَنَادَىٰ نُوحٞ رَّبَّهُۥ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ٱبۡنِي مِنۡ أَهۡلِي وَإِنَّ وَعۡدَكَ ٱلۡحَقُّ وَأَنتَ أَحۡكَمُ ٱلۡحَٰكِمِينَ

Нухь и Тхьэм къыхуриджэу жиIащ: "Тхьэшхуэ, си къуэри си Iыхьлыхэм ящыщт, икIи Уи псалъэр пэжт, Уэращ акъылыфIэхэм я нэхъ АкъылыфIэр"

வசனம்: 46

قَالَ يَٰنُوحُ إِنَّهُۥ لَيۡسَ مِنۡ أَهۡلِكَۖ إِنَّهُۥ عَمَلٌ غَيۡرُ صَٰلِحٖۖ فَلَا تَسۡـَٔلۡنِ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌۖ إِنِّيٓ أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ

ЖиIащ: "Уэ, Нухь, ар уи Iыхьлыхэм щыщтэкъым, икIи ар Iуэху захуэкъым, ущIэмыупщIэ уи щIэныгъэр зыхэмылъым. ЩIэныгъэншэхэм ящыщ умыхъуну укъыхузоджэр"

வசனம்: 47

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسۡـَٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

ЖиIащ: "Тхьэшхуэ, си щIэныгъэр зынэмысым сыщIэмыупщIэну Уэ солъэIур. ИкIи уэ къысхуэбгъэгъуу гущIэгъу къысхуомыщIмэ, хэкIуэдахэм ящыщ сыхъунщ"

வசனம்: 48

قِيلَ يَٰنُوحُ ٱهۡبِطۡ بِسَلَٰمٖ مِّنَّا وَبَرَكَٰتٍ عَلَيۡكَ وَعَلَىٰٓ أُمَمٖ مِّمَّن مَّعَكَۚ وَأُمَمٞ سَنُمَتِّعُهُمۡ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ

ЖраIащ: "Уэ Нухь, къикI Ди мамырыгъэр уи гъусэу, берычэтри къыптехуэнущ уэри, уэ уи гъусэ лъэпкъми. Ауэ къэкIуэнущ лъэпкъхэр дгъатхъэу, итIанэ Ди хьэзаб гуауэр къызытехуэжынухэр"

வசனம்: 49

تِلۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهَآ إِلَيۡكَۖ مَا كُنتَ تَعۡلَمُهَآ أَنتَ وَلَا قَوۡمُكَ مِن قَبۡلِ هَٰذَاۖ فَٱصۡبِرۡۖ إِنَّ ٱلۡعَٰقِبَةَ لِلۡمُتَّقِينَ

Мыхэр псори ущэхуам щыщу уэ къыпхуедгъэха хъыбархэщ, уэри пщIэтэкъым ахэр, уи лъэпкъми ипэкIэ ящIэтэкъым. Аращи шэчыныгъэ зыхэгъэлъ, текIуэныгъэр зылъысыр тхьэшынагъуэ зыхэлъхэращ

வசனம்: 50

وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمۡ هُودٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۖ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا مُفۡتَرُونَ

Хьад лъэпкъми яхуэдгъэкIуат я къуэш Хьуд. Абы жиIащ: "Уэ, си лъэпкъ, Алыхьым фыхуэпщылI, Абы нэгъуэщI Тхьэ фиIэкъым, фэ пцIыхэр зэхэфлъхьэу аращ"

வசனம்: 51

يَٰقَوۡمِ لَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ أَجۡرًاۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱلَّذِي فَطَرَنِيٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Уэ, си лъэпкъ, абы папщIэ пщIэ къызэфтыну сывэлъэIукъым, сэ сыкъэзыгъэщIаращ пщIэр къызэзытыжынур, къывгурымыIуэу ара фэ?

வசனம்: 52

وَيَٰقَوۡمِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا وَيَزِدۡكُمۡ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمۡ وَلَا تَتَوَلَّوۡاْ مُجۡرِمِينَ

Уэ, си лъэпкъ, фи Тхьэми къыфхуигъэгъуну фелъэIу, итIанэ тобэ къыхуэфхьи уафэм уэшх куэду къыфхуригъэхынщ, фи къаруми иджыри къару хигъэхъуэнщ, фи щIыбхэри къэвмыгъазэ фыгуэныхьыщIэхэу"

வசனம்: 53

قَالُواْ يَٰهُودُ مَا جِئۡتَنَا بِبَيِّنَةٖ وَمَا نَحۡنُ بِتَارِكِيٓ ءَالِهَتِنَا عَن قَوۡلِكَ وَمَا نَحۡنُ لَكَ بِمُؤۡمِنِينَ

Абыхэм жаIащ: "Уэ, Хьуд, уэ нэщэнэ нахуэ къытхуэпхьакъым, икIи дэ ди тхьэхэр къэдгъэнэнукъым уэ жыпIэхэм щхьэкIэ, дэ ди фIэщи ухъунукъым

வசனம்: 54

إِن نَّقُولُ إِلَّا ٱعۡتَرَىٰكَ بَعۡضُ ءَالِهَتِنَا بِسُوٓءٖۗ قَالَ إِنِّيٓ أُشۡهِدُ ٱللَّهَ وَٱشۡهَدُوٓاْ أَنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ

Дэ жытIэну къудейр уэ ди тхьэхэм ящыщ гуэрхэр IейкIэ къыплъэIэсауэ аращ". Абы жиIащ: "Алыхьыр щыхьэту къызохьыр, фэри щыхьэт фыхъу а гъусэу хуэфщIхэм сэ зыкIи сызэрыхэмытым

வசனம்: 55

مِن دُونِهِۦۖ فَكِيدُونِي جَمِيعٗا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ

Абым нэгъуэщI. Псори фызэхыхьи хьилагъэ къызэфщIылIэнухэр къэвгупсыс, пIалъи къызэвмыт

வசனம்: 56

إِنِّي تَوَكَّلۡتُ عَلَى ٱللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمۚ مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلَّا هُوَ ءَاخِذُۢ بِنَاصِيَتِهَآۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

Сэ Алыхьыращ сызыщыгугъыр, си Тхьэм икIи фи Тхьэм. Зы псэущхьи щыIэкъым Абы и натIэцыр имыIыгъыу. Сэ си Тхьэр ипэжыпIэкIэ гъуэгу захуэм тетщ

வசனம்: 57

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُم مَّآ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦٓ إِلَيۡكُمۡۚ وَيَسۡتَخۡلِفُ رَبِّي قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ وَلَا تَضُرُّونَهُۥ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٍ حَفِيظٞ

Фи щIыбхэр къэвгъазэмэ, атIэ сэ къыфхузагъэхьар къывнэзгъэсыжащ, си Тхьэм нэгъуэщI лъэпкъкIэ фызэрихъуэкIынщ, ауэ фэ Абы зыкIи зэран ефхыфынукъым, си Тхьэр сытми и ХъумакIуэщ"

வசனம்: 58

وَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا هُودٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَنَجَّيۡنَٰهُم مِّنۡ عَذَابٍ غَلِيظٖ

Дэ ди унафэр къыщысым, Хьудрэ абы игъусэу Iиман къэзыхьахэмрэ къедгъэлащ ди гущIэгъукIэ, икIи ахэр хьэзаб бзаджэм къедгъэлахэщ

வசனம்: 59

وَتِلۡكَ عَادٞۖ جَحَدُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ وَعَصَوۡاْ رُسُلَهُۥ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَمۡرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٖ

Апхуэдэт хьадхэр, я Тхьэм и нэщэнэхэр IэщIыб ящIат, я лIыкIуэхэми едэIуакъым, дэтхэнэ зыкъызыфIэщIыж инатми и Iуэхум кIэлъыкIуахэщ

வசனம்: 60

وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ أَلَآ إِنَّ عَادٗا كَفَرُواْ رَبَّهُمۡۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّعَادٖ قَوۡمِ هُودٖ

Абыхэм мы дунейми нэлатыр яужь итынущ, къемэт махуэми аращ. АтIэ хьадхэм я Тхьэр я фIэщ хъуакъым, атIэ хрекIуэдэж хьадхэр, Хьуд и лъэпкъыр!

வசனம்: 61

۞ وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَٱسۡتَعۡمَرَكُمۡ فِيهَا فَٱسۡتَغۡفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِۚ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٞ مُّجِيبٞ

Сэмудхэми я къуэш Сэлихь хуэдгъэкIуащ. Абы жиIащ: "Уэ, си лъэпкъ, Алыхьым фыхуэпщылI, Абы нэгъуэщI Тхьэ фиIэкъым фэ, Аращ щIым фыкъыхэзгъэкIар, абы фыщызгъэпсэуар. ИтIанэ Абы тобэ къыхуэфхь, ипэжыпIэкIэ си Тхьэр Благъэщ, жэуап зытыжщ

வசனம்: 62

قَالُواْ يَٰصَٰلِحُ قَدۡ كُنتَ فِينَا مَرۡجُوّٗا قَبۡلَ هَٰذَآۖ أَتَنۡهَىٰنَآ أَن نَّعۡبُدَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكّٖ مِّمَّا تَدۡعُونَآ إِلَيۡهِ مُرِيبٖ

Абыхэм жаIащ: "Уэ, Сэлихь, зыщыгугъхэм ящыщу укъытхэтат мыбы ипэкIэ, ди адэхэр зыхуэпщылIым дыхуэпщылIыну умыдэу ара? Хуабжьу шэч къытыдохьэр дэ а уэ дыкъызыхуебджэм"

வசனம்: 63

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَءَاتَىٰنِي مِنۡهُ رَحۡمَةٗ فَمَن يَنصُرُنِي مِنَ ٱللَّهِ إِنۡ عَصَيۡتُهُۥۖ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيۡرَ تَخۡسِيرٖ

ЖиIащ: "Уэ, си лъэпкъ, дауэ феплърэ си Тхьэм и нэщэнэ нахуэм сытету, икIи Абы и гущIэгъур къызитамэ? Хэт Алыхьым сыщызыхъумэнур семыдэIу хъумэ? Зыри хэхъуэу къызэфтыфынукъым фэ, хэкIуэдэныгъэ фIэкIа

வசனம்: 64

وَيَٰقَوۡمِ هَٰذِهِۦ نَاقَةُ ٱللَّهِ لَكُمۡ ءَايَةٗۖ فَذَرُوهَا تَأۡكُلۡ فِيٓ أَرۡضِ ٱللَّهِۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابٞ قَرِيبٞ

Уэ, си лъэпкъ, мыр Алыхьым и махъшэщ , ар фэ щхьэкIэ нэщэнэщ, къэвгъанэт ар, Алыхьым и щIыгум щыхъуакIуэну, IейкIи фемыIусэ, ар мыхъумэ хьэзаб благъэр къыфтехуэнщ"

வசனம்: 65

فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُواْ فِي دَارِكُمۡ ثَلَٰثَةَ أَيَّامٖۖ ذَٰلِكَ وَعۡدٌ غَيۡرُ مَكۡذُوبٖ

Ауэ абыхэм ар фIагъэжащ. Абы яжриIащ: "Фи унэхэм зыщывгъатхъэ махуищкIэ, ар псалъэ пэжу пцIы зыхэмылъщ"

வசனம்: 66

فَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا صَٰلِحٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَمِنۡ خِزۡيِ يَوۡمِئِذٍۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡعَزِيزُ

Ди унафэр къыщысым, Сэлихьрэ абы игъусэу Iиман къэзыхьахэмрэ къедгъэлащ Ди гущIэгъукIэ а махуэм и пудыгъэми. ИпэжыпIэкIэ уи Тхьэр КъарууфIэщ, Лъэщщ

வசனம்: 67

وَأَخَذَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلصَّيۡحَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دِيَٰرِهِمۡ جَٰثِمِينَ

Залымыгъэ зезыхьахэр гъуахъуэ макъышхуэм ихьахэщ, ахэр нэху къекIахэщ, я унэхэм напэкIэ Iубауэ щIэлъхэу

வசனம்: 68

كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَآۗ أَلَآ إِنَّ ثَمُودَاْ كَفَرُواْ رَبَّهُمۡۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّثَمُودَ

Зэи абдежым щымыпсэуахэ хуэдэу. АтIэ сэмудхэм я Тхьэр я фIэщ хъуакъым, атIэ хрекIуэдэж сэмудхэр!

வசனம்: 69

وَلَقَدۡ جَآءَتۡ رُسُلُنَآ إِبۡرَٰهِيمَ بِٱلۡبُشۡرَىٰ قَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞۖ فَمَا لَبِثَ أَن جَآءَ بِعِجۡلٍ حَنِيذٖ

Ди лIыкIуэхэр къыхуэкIуат Ибрахьим, хъыбарыфI къыхуахьри. Абыхэм жаIащ: "Мамырыгъэ". ЯжриIэжащ: "Мамырыгъэ". ИтIанэ куэд дэмыкIауэ танэ гъэжьа къахуихьащ

வசனம்: 70

فَلَمَّا رَءَآ أَيۡدِيَهُمۡ لَا تَصِلُ إِلَيۡهِ نَكِرَهُمۡ وَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۚ قَالُواْ لَا تَخَفۡ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمِ لُوطٖ

Абыхэм я Iэхэр шхыным хуамышийуэ щилъагъум, дзыхь яхуимыщIу щIидзащ, шыни игу къихьащ. Абыхэм жаIащ: "Умышынэ, дэ ЛутI и лъэпкъращ дызыхуагъэкIуар"

வசனம்: 71

وَٱمۡرَأَتُهُۥ قَآئِمَةٞ فَضَحِكَتۡ فَبَشَّرۡنَٰهَا بِإِسۡحَٰقَ وَمِن وَرَآءِ إِسۡحَٰقَ يَعۡقُوبَ

Абы и щхьэгъусэри щытурэ къэдыхьэшхат, ари дгъэгуфIащ ИсхьэкъкIэ, Исхьэкъи иужь ЕкъубкIэ

வசனம்: 72

قَالَتۡ يَٰوَيۡلَتَىٰٓ ءَأَلِدُ وَأَنَا۠ عَجُوزٞ وَهَٰذَا بَعۡلِي شَيۡخًاۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٌ عَجِيبٞ

ЖиIащ абы: "А сыунэхъу, нэуэжь сыхъуауэ сылъхуэну ара? Мы си щхьэгъусэри лIыжь хъуащ. Ар икъукIэ Iуэху телъыджэщ!"

வசனம்: 73

قَالُوٓاْ أَتَعۡجَبِينَ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِۖ رَحۡمَتُ ٱللَّهِ وَبَرَكَٰتُهُۥ عَلَيۡكُمۡ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِۚ إِنَّهُۥ حَمِيدٞ مَّجِيدٞ

Абыхэм жаIащ: "Алыхьым и унафэр бгъэщIагъуэу ара уэ? Алыхьым и гущIэгъумрэ и берычэтымрэ къыфтехуэ, унэм щыщхэ, Ар Щытхъур зейщ, ЩIыхь зиIэщ"

வசனம்: 74

فَلَمَّا ذَهَبَ عَنۡ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلرَّوۡعُ وَجَآءَتۡهُ ٱلۡبُشۡرَىٰ يُجَٰدِلُنَا فِي قَوۡمِ لُوطٍ

Ибрахьим и шынэр щытекIыжым, хъыбарыфIри къыщынэсым ЛутI и лъэпкъым щхьэкIэ, къыдэдауэу иригъэжьащ

வசனம்: 75

إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّٰهٞ مُّنِيبٞ

Ибрахьим щабэт, куэдрэ Тхьэм елъэIут, тобэ куэдрэ зыщIт

வசனம்: 76

يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ أَعۡرِضۡ عَنۡ هَٰذَآۖ إِنَّهُۥ قَدۡ جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَإِنَّهُمۡ ءَاتِيهِمۡ عَذَابٌ غَيۡرُ مَرۡدُودٖ

Уэ, Ибрахьим, кIэрыкI абы, уи Тхьэм и унафэр къехауэ аращ, абыхэм къэгъазэ зимыIэ хьэзабыр къатехуэнущ

வசனம்: 77

وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِيٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗا وَقَالَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَصِيبٞ

Ди лIыкIуэхэр ЛутI къыщыхуэкIуэхэм ар нэщхъей хъуащ, езыри гузэвэгъуэ хэхуащ. Абы жиIащ: "Мыр сыту махуэ хьэлъэ!"

வசனம்: 78

وَجَآءَهُۥ قَوۡمُهُۥ يُهۡرَعُونَ إِلَيۡهِ وَمِن قَبۡلُ كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطۡهَرُ لَكُمۡۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ فِي ضَيۡفِيٓۖ أَلَيۡسَ مِنكُمۡ رَجُلٞ رَّشِيدٞ

Абы и лъэпкъыр гузэвэгъуэкIэ къэсащ и дежым, ипэкIи абыхэм мыхъумыщIагъэхэр ящIэрт. ЯжриIащ: "Уэ, си лъэпкъ, мис си пхъухэр, ахэр фэ щхьэкIэ нэхъ къабзэхэщ. Алыхьым фыщышыни сигу хэвмыгъэщI си хьэщIэхэм щхьэкIэ. Зы цIыху Iущи къыфхэмыкIыну ара тIэ?"

வசனம்: 79

قَالُواْ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنۡ حَقّٖ وَإِنَّكَ لَتَعۡلَمُ مَا نُرِيدُ

ЖаIащ абыхэм: "УощIэр уэ уи пхъухэм зыкIи дазэрыхуэмейр, икIи уощIэр уэ дэ дызыхуейр"

வசனம்: 80

قَالَ لَوۡ أَنَّ لِي بِكُمۡ قُوَّةً أَوۡ ءَاوِيٓ إِلَىٰ رُكۡنٖ شَدِيدٖ

ЖиIащ абы: "Къару сызэрыфпэлъэщын сиIэтэмэ аракъэ, е щIэгъэкъуэн лъэщ сиIэмэ аратэкъэ!"

வசனம்: 81

قَالُواْ يَٰلُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوٓاْ إِلَيۡكَۖ فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٌ إِلَّا ٱمۡرَأَتَكَۖ إِنَّهُۥ مُصِيبُهَا مَآ أَصَابَهُمۡۚ إِنَّ مَوۡعِدَهُمُ ٱلصُّبۡحُۚ أَلَيۡسَ ٱلصُّبۡحُ بِقَرِيبٖ

Абыхэм жаIащ: "Уэ, ЛутI, дэ уи Тхьэм дрилIыкIуэхэщ, ахэр уэ къыбнэсынухэкъым. Уи унагъуэр пщIыгъуу жэщым дэкI, зыри фэ фщыщуи и щIыбкIэ зэремыплъэкI, уи фызым мыхъумэ, адрейхэм къатехуар абыми къытехуэнущ. Абыхэм я пIалъэр пщэдджыжьыращ. Пщэдджыжьыр благъэ къэхъуакъэ атIэ?"

வசனம்: 82

فَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا جَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهَا حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٖ مَّنضُودٖ

Ди унафэр къыщысым абым и щхьэр ищIагъ тщIащ, ятIагъуэ гъэгъуари зэкIэлъхьэужьу ятедгъэлъэлъащ абыхэм,

வசனம்: 83

مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَۖ وَمَا هِيَ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ بِبَعِيدٖ

ахэр гъэунэхуащ уи Тхьэм и деж, ахэр залымыгъэ зезыхьэхэм, дауикI, япэмыжыжьэ

வசனம்: 84

۞ وَإِلَىٰ مَدۡيَنَ أَخَاهُمۡ شُعَيۡبٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ وَلَا تَنقُصُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَۖ إِنِّيٓ أَرَىٰكُم بِخَيۡرٖ وَإِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٖ مُّحِيطٖ

Мэдяным яхуэдгъэкIуащ я къуэш Шухьеиб. Абы жиIащ: "Уэ, си лъэпкъ, Алыхьым фыхуэпщылI, Абы нэгъуэщI тхьэ фиIэкъым фэ. Къэфщымрэ къэфшэчымрэ хэвмыгъэщI. Сэ тхъэгъуэм фызэрыхэтыр солъагъур, аращи сыфтошыныхьыр хьэзабыр къыфтехуэнкIэ зэщIэзубыдэ махуэм

வசனம்: 85

وَيَٰقَوۡمِ أَوۡفُواْ ٱلۡمِكۡيَالَ وَٱلۡمِيزَانَ بِٱلۡقِسۡطِۖ وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

ИкIи, уэ си лъэпкъ, захуэу къэфшэч икIи къэфщ, цIыхухэм я мылъкури зыIэщIэвмыубыдэ, щIыми фэсэдым зыщевмыгъэубгъу

வசனம்: 86

بَقِيَّتُ ٱللَّهِ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَۚ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِحَفِيظٖ

Алыхьым къыфхуигъэнар фэркIэ нэхъыфIщ, Iиман къэзыхьахэм ящыщу фыщытмэ, икIи сэ сывихъумакIуэкъым фэ"

வசனம்: 87

قَالُواْ يَٰشُعَيۡبُ أَصَلَوٰتُكَ تَأۡمُرُكَ أَن نَّتۡرُكَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَآ أَوۡ أَن نَّفۡعَلَ فِيٓ أَمۡوَٰلِنَا مَا نَشَٰٓؤُاْۖ إِنَّكَ لَأَنتَ ٱلۡحَلِيمُ ٱلرَّشِيدُ

Абыхэм жаIащ: "Уэ, Шухьэиб, уи нэмэзыра унафэ къыпхуэзыщIыр ди адэхэр зыхуэпщылIу щытахэр къэдгъэнэну, е ди мылъкум дэ дызэрыхуейм хуэдэу и унафэр тщIыну? Уэ узэтеубыдащ, уакъылыфIэщ!"

வசனம்: 88

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنۡهُ رِزۡقًا حَسَنٗاۚ وَمَآ أُرِيدُ أَنۡ أُخَالِفَكُمۡ إِلَىٰ مَآ أَنۡهَىٰكُمۡ عَنۡهُۚ إِنۡ أُرِيدُ إِلَّا ٱلۡإِصۡلَٰحَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُۚ وَمَا تَوۡفِيقِيٓ إِلَّا بِٱللَّهِۚ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ أُنِيبُ

ЖиIащ: "Уэ, си лъэпкъ, дауэрэ фыхэплъэрэ сэ си Тхьэм къызита нэщэнэ захуэм сытетмэ, икIи Абы Iыхьэ дэгъуэ къызитамэ? ИкIи дызэтекIауэ фэ фхуэзмыдэр сщIэну сыхуейкъым сэ, сэ сызыхуейр згъэзэхуэжыну аращ схузэфIэкIыр. ЕхъулIэныгъэ къызэзытыр Алыхь закъуэращ, Аращ сызщыгугъри, Аращ сызэлъэIури

வசனம்: 89

وَيَٰقَوۡمِ لَا يَجۡرِمَنَّكُمۡ شِقَاقِيٓ أَن يُصِيبَكُم مِّثۡلُ مَآ أَصَابَ قَوۡمَ نُوحٍ أَوۡ قَوۡمَ هُودٍ أَوۡ قَوۡمَ صَٰلِحٖۚ وَمَا قَوۡمُ لُوطٖ مِّنكُم بِبَعِيدٖ

ИкIи, уэ, си лъэпкъ, дызэрызэгурымыIуэм щхьэкIэ къыфтехуэну сыхуейкъым Нухь и лъэпкъми, Хьуд и лъэпкъми, Сэлихь и лъэпкъми къащыщIар, ЛутI и лъэпкъри фэ фпэжыжьэкъым

வசனம்: 90

وَٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٞ وَدُودٞ

Фи Тхьэм къыфхуигъэгъуну фелъэIуи тобэ къыхуэфхь Абы, ипэжыпIэкIэ си Тхьэр ГущIэгъущIщ, ФIыуэ зылъагъущ"

வசனம்: 91

قَالُواْ يَٰشُعَيۡبُ مَا نَفۡقَهُ كَثِيرٗا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَىٰكَ فِينَا ضَعِيفٗاۖ وَلَوۡلَا رَهۡطُكَ لَرَجَمۡنَٰكَۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيۡنَا بِعَزِيزٖ

Абыхэм жаIащ: "Уэ, Шухьэиб, а жыпIэхэм щыщу куэд къыдгурымыIуэ дэ, икIи дэ дызэрыхэплъэмкIэ, уэ къарууншэхэм уащыщу укъытхэтщ, укъызыхэкIахэр мыхъуатэмэ, мывэкIэ удукIынут. Уэ лъапIэу зыкIи укъытщыхъукъым"

வசனம்: 92

قَالَ يَٰقَوۡمِ أَرَهۡطِيٓ أَعَزُّ عَلَيۡكُم مِّنَ ٱللَّهِ وَٱتَّخَذۡتُمُوهُ وَرَآءَكُمۡ ظِهۡرِيًّاۖ إِنَّ رَبِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ

Абы жиIащ: "Уэ, си лъэпкъ, сыкъызыхэкIахэр нэхъ лъапIэу къыфщыхъуу ара Алыхьым нэхърэ? Ар IэщIыб фщIащ фэ, ауэ си Тхьэм влэжьхэр зэуэ зэщIеубыдэр

வசனம்: 93

وَيَٰقَوۡمِ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنِّي عَٰمِلٞۖ سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن يَأۡتِيهِ عَذَابٞ يُخۡزِيهِ وَمَنۡ هُوَ كَٰذِبٞۖ وَٱرۡتَقِبُوٓاْ إِنِّي مَعَكُمۡ رَقِيبٞ

Уэ, си лъэпкъ, влэжь фызыхуейр фэ, сэри злэжьынущ, къэфщIэнщ фэ хьэзаб зыгъэпудыр къызытехуэнури, хэт пцIыупсри. Фежьэ, сэри фи гъусэу сежьэнщ"

வசனம்: 94

وَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا شُعَيۡبٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَأَخَذَتِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ ٱلصَّيۡحَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دِيَٰرِهِمۡ جَٰثِمِينَ

Ди унафэр къыщысым Шухьэибрэ абы щIыгъухэу Iиман къэзыхьахэмрэ къедгъэлахэщ Ди гущIэгъукIэ. Залымыгъэ зезыхьахэм ик1и макъышхуэр къатехуэри, я унэхэм нэху къыщекIахэщ Iубахэу

வசனம்: 95

كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَآۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّمَدۡيَنَ كَمَا بَعِدَتۡ ثَمُودُ

зэи абдежым щымыпсэуахэм хуэдэу. ИрекIуэд мэдйэныр, сэмудыр зэрыкIуэдам хуэдэу

வசனம்: 96

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَا وَسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ

Мусэ дгъэкIуащ Ди нэщэнэхэмрэ щыхьэтлыкъ нахуэхэмрэ щIыгъуу

வசனம்: 97

إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَٱتَّبَعُوٓاْ أَمۡرَ فِرۡعَوۡنَۖ وَمَآ أَمۡرُ فِرۡعَوۡنَ بِرَشِيدٖ

Фирхьэунымрэ и цIыхухэмрэ я деж. Ауэ абыхэм фирхьэун и унафэр къащтащ, фирхьэун и унафэр акъылыфIэтэкъым

வசனம்: 98

يَقۡدُمُ قَوۡمَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَأَوۡرَدَهُمُ ٱلنَّارَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡوِرۡدُ ٱلۡمَوۡرُودُ

Ар и лъэпкъым ипэ иту мафIэм хишэнухэщ къемэт махуэм, сытым хуэдэу Iей ахэр здишэну щIыпIэр!

வசனம்: 99

وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِۦ لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ بِئۡسَ ٱلرِّفۡدُ ٱلۡمَرۡفُودُ

Абыхэм нэлат къатехуэнущ мыбдежми, къемэт махуэми, сытым хуэдэу тыгъэ Iей абыхэм иратыр!

வசனம்: 100

ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡقُرَىٰ نَقُصُّهُۥ عَلَيۡكَۖ مِنۡهَا قَآئِمٞ وَحَصِيدٞ

Мыхэр къуажэхэм я хъыбархэм щыщу уэ къыпхудоIуатэр, абыхэм щыщ гуэрхэр иджыри щытхэщ, адрейхэр трахащ

வசனம்: 101

وَمَا ظَلَمۡنَٰهُمۡ وَلَٰكِن ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡۖ فَمَآ أَغۡنَتۡ عَنۡهُمۡ ءَالِهَتُهُمُ ٱلَّتِي يَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖ لَّمَّا جَآءَ أَمۡرُ رَبِّكَۖ وَمَا زَادُوهُمۡ غَيۡرَ تَتۡبِيبٖ

Дэ абыхэм залымыгъэ ятхатэкъым, атIэ езыхэм я щхьэ залымыгъэ ирахыжат. Алыхьым нэгъуэщIу зэлъэIу тхьэхэри зыкIи къадэIэпыкъуакъым уи Тхьэм и унафэр къыщыкIуам, икIи зыри хухагъэхъуакъым абыхэм хэкIуэдэныгъэ фIэкIа

வசனம்: 102

وَكَذَٰلِكَ أَخۡذُ رَبِّكَ إِذَآ أَخَذَ ٱلۡقُرَىٰ وَهِيَ ظَٰلِمَةٌۚ إِنَّ أَخۡذَهُۥٓ أَلِيمٞ شَدِيدٌ

Апхуэдэщ уи Тхьэм и пхъуэтэкIэр къуажэ залымыгъэ зезыхьахэр щипхъуатэкIэ, ипэжыпIэкIэ Абы и пхъуэтэкIэр гуауэщ, лъэщщ

வசனம்: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّمَنۡ خَافَ عَذَابَ ٱلۡأٓخِرَةِۚ ذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّجۡمُوعٞ لَّهُ ٱلنَّاسُ وَذَٰلِكَ يَوۡمٞ مَّشۡهُودٞ

Ар нэщэнэщ, ахърэтым и хьэзабым щышынэхэм щхьэкIэ, а махуэм цIыхухэр зэхуашэсынущ, а махуэр псоми ялъагъун махуэщ

வசனம்: 104

وَمَا نُؤَخِّرُهُۥٓ إِلَّا لِأَجَلٖ مَّعۡدُودٖ

Ар пIалъэ гъэунэхуакIэ догъэгувэр Дэ

வசனம்: 105

يَوۡمَ يَأۡتِ لَا تَكَلَّمُ نَفۡسٌ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ فَمِنۡهُمۡ شَقِيّٞ وَسَعِيدٞ

Ар къыщыскIэ зыми псалъэ жиIэнукъым Абы и унафэкIэ фIэкIа. Абыхэм насыпыншэхэри, насыпыфIэхэри яхэтщ

வசனம்: 106

فَأَمَّا ٱلَّذِينَ شَقُواْ فَفِي ٱلنَّارِ لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَشَهِيقٌ

АтIэ насыпыншэхэр мафIэм хэтхэщ, абыхэм я макърэ, жьы къызэрашэрэ зэхыбохыр абдеж

வசனம்: 107

خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٞ لِّمَا يُرِيدُ

ИгъащIэкIэ къыхэнэнухэщ абдеж, уафэхэмрэ щIымрэ щыIэху, уи Тхьэр нэгъуэщI хуэмеймэ. Абы зыхуейр ещIэр

வசனம்: 108

۞ وَأَمَّا ٱلَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۖ عَطَآءً غَيۡرَ مَجۡذُوذٖ

АтIэ насыпыфIэхэр жэнэтым щыIэхэщ, игъащIэкIэ къинэнухэщ абдежым, уафэхэмрэ щIымрэ щыIэху, уи Тхьэр нэгъуэщI хуэмеймэ. Ар тыгъэ мыухыжщ

வசனம்: 109

فَلَا تَكُ فِي مِرۡيَةٖ مِّمَّا يَعۡبُدُ هَٰٓؤُلَآءِۚ مَا يَعۡبُدُونَ إِلَّا كَمَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُهُم مِّن قَبۡلُۚ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمۡ نَصِيبَهُمۡ غَيۡرَ مَنقُوصٖ

Аращи, ахэр зыхуэпщылIым шэч къытомыхьэ. Ахэр зыхуэпщылIыр ипэкIэ я адэжьхэр зыхуэпщылIауэ щытаращ, Дэ абыхэм яхуэфащэр псори яттыжынщ щыщIэ имыIэу

வசனம்: 110

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَٱخۡتُلِفَ فِيهِۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۚ وَإِنَّهُمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ

Мусэ Дэ еттащ Тхылъ, ауэ абы щхьэкIэ зэгурымыIуэныгъэ яку къыдэхуащ. Уи Тхьэм и псалъэр ипэкIэ къэмыкIуатэмэ, абыхэм я Iуэхур зэфIэкIат. Абыхэм шэч къытрахьэр абы теухуауэ

வசனம்: 111

وَإِنَّ كُلّٗا لَّمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمۡ رَبُّكَ أَعۡمَٰلَهُمۡۚ إِنَّهُۥ بِمَا يَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

Уи Тхьэм абыхэм псоми я лэжьыгъэкIэ къахьар яритыжынущ, Ар щыгъуазэщ абыхэм ялэжьым

வசனம்: 112

فَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ أُمِرۡتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطۡغَوۡاْۚ إِنَّهُۥ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

Аращи, унафэ къызэрыпхуащIауэ захуэм фытет уэри, уи гъусэу тобэ къэзыхьахэри. Гъунэхэми фыблэмыкI, ипэжыпIэкIэ Абы фщIэхэр елъагъур

வசனம்: 113

وَلَا تَرۡكَنُوٓاْ إِلَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ ٱلنَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ

Залымыгъэ зезыхьэхэм я лъэныкъуэ фымыубыд, мафIэр къывнэсынщ. Алыхьым нэгъуэщI къыщхьэщыжакIуэхэр фиIэкъым фэ, итIанэ зыри дэIэпыкъуэгъу фхуэхъужынукъым

வசனம்: 114

وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ طَرَفَيِ ٱلنَّهَارِ وَزُلَفٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِۚ إِنَّ ٱلۡحَسَنَٰتِ يُذۡهِبۡنَ ٱلسَّيِّـَٔاتِۚ ذَٰلِكَ ذِكۡرَىٰ لِلذَّٰكِرِينَ

ЩIы нэмэз махуэм ипэрэ икIэрэ, жэщми и уахътэхэм, фIыгъуэхэм Iейхэр ягъэкIуэдыжыр, ар къэзыщIэжынухэм щхьэкIэ гукъэкIыжщ

வசனம்: 115

وَٱصۡبِرۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Шэчыныгъэ зыхэгъэлъ, Алыхьым фIы зыщIэхэм я псапэр хигъэкIуадэкъым

வசனம்: 116

فَلَوۡلَا كَانَ مِنَ ٱلۡقُرُونِ مِن قَبۡلِكُمۡ أُوْلُواْ بَقِيَّةٖ يَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡفَسَادِ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا قَلِيلٗا مِّمَّنۡ أَنجَيۡنَا مِنۡهُمۡۗ وَٱتَّبَعَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مَآ أُتۡرِفُواْ فِيهِ وَكَانُواْ مُجۡرِمِينَ

Фи япэкIэ псэуа лIэщIыгъуэм яхэтатэмэ зыгуэр фIым тету, щIым фэсэдым зырагъэубгъуну зымыдэхэр. МащIэт апхуэдэу щытар, къедгъэлахэм щыщу. Залымыгъэ зезыхьахэр атIэ иратам иужь иувэхэри гуэныхьыщIэ хъуахэщ

வசனம்: 117

وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ بِظُلۡمٖ وَأَهۡلُهَا مُصۡلِحُونَ

Уи Тхьэм залымыгъэкIэ къуажэхэр игъэкIуэдынукъым, абы дэс цIыхухэр фIы зыщIэхэм щыщхэу

வசனம்: 118

وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ ٱلنَّاسَ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخۡتَلِفِينَ

Уи Тхьэр хуеямэ цIыхухэр псори зы лъэпкъ ищIынухэт, ауэ зэщхьэщыкIыныр щагъэткъым

வசனம்: 119

إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمۡۗ وَتَمَّتۡ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ

уи Тхьэм гущIэгъу зыхуищIахэм мыхъумэ, аращ ахэр къыщIигъэщIар. Уи Тхьэм и псалъэри зэфIэкIащ: "Сэ цIыхухэмрэ жынхэмрэ зэщIыгъуу жыхьэнэмэм хэз сщIынущ"

வசனம்: 120

وَكُلّٗا نَّقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِۦ فُؤَادَكَۚ وَجَآءَكَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَقُّ وَمَوۡعِظَةٞ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

Мы хъыбар лIыкIуэхэм теухуауэ къыпхуэтIуатэу хъуар къыщIэтIуатэр уигу дгъэбыдэн папщIэ. Мыбы хэту къыпхуэкIуащ уэ пэжыр, ущиер, гукъэкIыжыр, Iиман къэзыхьахэм папщIэ

வசனம்: 121

وَقُل لِّلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِكُمۡ إِنَّا عَٰمِلُونَ

ЯжеIэ Iиман къэзмыхьахэм: "Фэ фызыхуейр фщIэ, сэри сщIэнущ

வசனம்: 122

وَٱنتَظِرُوٓاْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ

фежьэ, сэри сежьэнущ"

வசனம்: 123

وَلِلَّهِ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَإِلَيۡهِ يُرۡجَعُ ٱلۡأَمۡرُ كُلُّهُۥ فَٱعۡبُدۡهُ وَتَوَكَّلۡ عَلَيۡهِۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ

Алыхьым ещIэр уафэми щIылъэми ущэхуар, Абы и деж лэжьыгъэу хъуар мэкIуэж. Абы фыхуэпщылI, икIи Абы фыщыгугъ. Уи Тхьэр щымыгъуазэу щыткъым влэжьхэм