மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் யூஸுப் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

யூஸுப்

வசனம்: 1

الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

Iэлиф, лам, ра. Мыр Тхыгъэ нахуэм и Iэятхэщ

வசனம்: 2

إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَٰنًا عَرَبِيّٗا لَّعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ

Дэ недгъэхащ ар КъурIэну хьэрыпыбзэкIэ, къывгурыIуэн щхьэкIэ

வசனம்: 3

نَحۡنُ نَقُصُّ عَلَيۡكَ أَحۡسَنَ ٱلۡقَصَصِ بِمَآ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ وَإِن كُنتَ مِن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلۡغَٰفِلِينَ

Дэ хъыбархэм я нэхъыфIхэр къыпхудоIуатэр мы КъурIэныр къыпхуедгъэхыурэ, ипэкIэ абы зыри хэзмыщIыкIхэм ящыщу ущытами

வசனம்: 4

إِذۡ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَٰٓأَبَتِ إِنِّي رَأَيۡتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوۡكَبٗا وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ رَأَيۡتُهُمۡ لِي سَٰجِدِينَ

Мис Юсуф и адэм жриIащ: "Уэ, си адэ, сэ слъэгъуащ вагъуэу пщыкIуз, дыгъэр, мазэр. Сэ слъэгъуащ абыхэм сэ щIым нэсауэ щхьэщэ къысхуащIауэ"

வசனம்: 5

قَالَ يَٰبُنَيَّ لَا تَقۡصُصۡ رُءۡيَاكَ عَلَىٰٓ إِخۡوَتِكَ فَيَكِيدُواْ لَكَ كَيۡدًاۖ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ لِلۡإِنسَٰنِ عَدُوّٞ مُّبِينٞ

Абы жиIащ: "Уэ, си къуэ, уи пщIыхьэпIэр уи къуэшхэм яхуомыIуатэ, абыхэм хьилагъэ гуэр къыуамыщIылIэну. ИпэжыпIэкIэ шейтIаныр цIыхум и бий нахуэщ

வசனம்: 6

وَكَذَٰلِكَ يَجۡتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِن تَأۡوِيلِ ٱلۡأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَيۡكَ وَعَلَىٰٓ ءَالِ يَعۡقُوبَ كَمَآ أَتَمَّهَا عَلَىٰٓ أَبَوَيۡكَ مِن قَبۡلُ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَۚ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٞ

Уи Тхьэм апхуэдэу укъыхихынущи пщIыхьэпIэхэм я мыхьэнэхэр къэпIуатэу уищIынущ, и фIыгъуэхэри нэгъэсауэ къыуитынущ уэри, Екъуб и лъэпкъми, ипэкIэ ар уи адэжьхэу Ибрэхьимрэ Исхьэкърэ иритауэ зэрыщытам хуэдэу, уи Тхьэр ЗыщIэщ, АкъылыфIщ"

வசனம்: 7

۞ لَّقَدۡ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخۡوَتِهِۦٓ ءَايَٰتٞ لِّلسَّآئِلِينَ

Юсуфрэ абы и къуэшхэмрэ нэщэнэ нахуэу щытахэщ, щIэупщIэхэм щхьэкIэ

வசனம்: 8

إِذۡ قَالُواْ لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰٓ أَبِينَا مِنَّا وَنَحۡنُ عُصۡبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

Абыхэм жаIащ: "Юсуфрэ и къуэшымрэ ди адэм нэхъыфIу елъагъур, дэ нэхърэ, дэ нэхъыбэ дыхъу пэтрэ. Ди адэр гъуэщэныгъэ нахуэм хэту аращ

வசனம்: 9

ٱقۡتُلُواْ يُوسُفَ أَوِ ٱطۡرَحُوهُ أَرۡضٗا يَخۡلُ لَكُمۡ وَجۡهُ أَبِيكُمۡ وَتَكُونُواْ مِنۢ بَعۡدِهِۦ قَوۡمٗا صَٰلِحِينَ

Юсуф фыукI е щIыпIэ жыжьэм щывгъэкIуэд, итIанэ фи адэм и нэгур къыфхуигъэзэнщ, иужькIи цIыху дэгъуэ фыхъужынщ"

வசனம்: 10

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ لَا تَقۡتُلُواْ يُوسُفَ وَأَلۡقُوهُ فِي غَيَٰبَتِ ٱلۡجُبِّ يَلۡتَقِطۡهُ بَعۡضُ ٱلسَّيَّارَةِ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ

Абыхэм ящыщ зым жиIащ: "Юсуф фымыукI, атIэ псыкъуиим ивдзэ, фщIэну тевубыдамэ ар. ЗекIуэ къыдэкIауэ блэкI гупхэм ящыщ гуэрым ар къигъуэтынщ"

வசனம்: 11

قَالُواْ يَٰٓأَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأۡمَ۬نَّا عَلَىٰ يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُۥ لَنَٰصِحُونَ

Абыхэм жаIащ: "Уэ, ди адэ, сыт Юсуф дзыхь къыщIытхуомыщIыр? Дэ абы щхьэкIэ фIы дыхуейуэ аращ

வசனம்: 12

أَرۡسِلۡهُ مَعَنَا غَدٗا يَرۡتَعۡ وَيَلۡعَبۡ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ

Пщэдей нэгъакIуэ ди гъусэу тхъэну икIи джэгуну, дэ ар тхъумэнщ"

வசனம்: 13

قَالَ إِنِّي لَيَحۡزُنُنِيٓ أَن تَذۡهَبُواْ بِهِۦ وَأَخَافُ أَن يَأۡكُلَهُ ٱلذِّئۡبُ وَأَنتُمۡ عَنۡهُ غَٰفِلُونَ

Абы жиIащ: "Ар зэрыздэфшэнум нэщхъей сещIыр, фэ ар фымылъагъуу дыгъужьым ишхыну сытошыныхь"

வசனம்: 14

قَالُواْ لَئِنۡ أَكَلَهُ ٱلذِّئۡبُ وَنَحۡنُ عُصۡبَةٌ إِنَّآ إِذٗا لَّخَٰسِرُونَ

Абыхэм жаIащ: "Дэ гупышхуэ дыхъуу ар дыгъужьым тфIишхмэ, дэ хэкIуэдахэм дащыщщ итIанэ"

வசனம்: 15

فَلَمَّا ذَهَبُواْ بِهِۦ وَأَجۡمَعُوٓاْ أَن يَجۡعَلُوهُ فِي غَيَٰبَتِ ٱلۡجُبِّۚ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمۡرِهِمۡ هَٰذَا وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

Ар здашэу псыкъуийм ирадзэну щытраубыдэм, Дэ хуедгъэхащ абы: "Шэч хэмылъу абыхэм мы Iуэхур яхуэпIуэтэжынущ, абыхэм укъамыщIэжу уэ"

வசனம்: 16

وَجَآءُوٓ أَبَاهُمۡ عِشَآءٗ يَبۡكُونَ

Ахэр пщыхьэщхьэм къагъэзэжащ я адэм и деж, гъыхэу

வசனம்: 17

قَالُواْ يَٰٓأَبَانَآ إِنَّا ذَهَبۡنَا نَسۡتَبِقُ وَتَرَكۡنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَٰعِنَا فَأَكَلَهُ ٱلذِّئۡبُۖ وَمَآ أَنتَ بِمُؤۡمِنٖ لَّنَا وَلَوۡ كُنَّا صَٰدِقِينَ

ЖаIащ: "Уэ, ди адэ, дыкъызэдэжэу дыщIэпхъуэри Юсуф ди хьэпшыпхэм къыхэднати, ар дыгъужьым ишхащ. Уэ жытIэри уи фIэщ хъунукъым, а жытIэр пэжу щытми"

வசனம்: 18

وَجَآءُو عَلَىٰ قَمِيصِهِۦ بِدَمٖ كَذِبٖۚ قَالَ بَلۡ سَوَّلَتۡ لَكُمۡ أَنفُسُكُمۡ أَمۡرٗاۖ فَصَبۡرٞ جَمِيلٞۖ وَٱللَّهُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ

Абы и джанэри лъы пцIыуэ щыхуауэ къахьыжащ. ЖиIащ абы: "Хьэуэ, фи псэхэм Iуэху мыхъуным фыдрагъэхьэхауэ аращ. Шэчыныгъэр нэхъыфIщ. Алыхьыращ а жыфIам и дэIэпыкъуэгъур"

வசனம்: 19

وَجَآءَتۡ سَيَّارَةٞ فَأَرۡسَلُواْ وَارِدَهُمۡ فَأَدۡلَىٰ دَلۡوَهُۥۖ قَالَ يَٰبُشۡرَىٰ هَٰذَا غُلَٰمٞۚ وَأَسَرُّوهُ بِضَٰعَةٗۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ

Гуп зекIуэ къежьар къакIуэри я псыхьыр щагъакIуэм, кхъуэщыныр псыкъуийм иридзэри жиIащ: "ГуфIэгъуэшхуэ! Мыр щIалэ цIыкIущ!" Ар ягъэпщкIуащ ящэжын щхьэкIэ. Алыхьри щыгъуазэщ абыхэм ягъахъэхэм

வசனம்: 20

وَشَرَوۡهُ بِثَمَنِۭ بَخۡسٖ دَرَٰهِمَ مَعۡدُودَةٖ وَكَانُواْ فِيهِ مِنَ ٱلزَّٰهِدِينَ

Ар уасэ пуд дыдэкIэ ящащ (и къуэшхэм) - дирхэм зыбжанэт. Ахэм егъэлеяуэ ягъэпудат ар

வசனம்: 21

وَقَالَ ٱلَّذِي ٱشۡتَرَىٰهُ مِن مِّصۡرَ لِٱمۡرَأَتِهِۦٓ أَكۡرِمِي مَثۡوَىٰهُ عَسَىٰٓ أَن يَنفَعَنَآ أَوۡ نَتَّخِذَهُۥ وَلَدٗاۚ وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلِنُعَلِّمَهُۥ مِن تَأۡوِيلِ ٱلۡأَحَادِيثِۚ وَٱللَّهُ غَالِبٌ عَلَىٰٓ أَمۡرِهِۦ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ

Ар къэзыщэхуар Мысырым щыщт, и щхьэгъусэм жриIащ абы: "ФIыуэ хуэщыт мыбы, къытщхьэпэнкIэ мэхъу е быну тщтэжынкIэ мэхъу". Апхуэдэу Юсуф щIым псэупIэ еттри пщIыхьэпIэхэм я мыхьэнэхэр къиIуэтэну едгъэсащ. Алыхьыр хуитщ и Iуэхухэм, ауэ цIыхухэм я нэхъыбэм ящIэркъым

வசனம்: 22

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُۥٓ ءَاتَيۡنَٰهُ حُكۡمٗا وَعِلۡمٗاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Ар балигъ щыхъум гурыIуэныгъэрэ щIэныгъэрэ еттащ, апхуэдэу фIы зыщIэхэм идотыжыр Дэ

வசனம்: 23

وَرَٰوَدَتۡهُ ٱلَّتِي هُوَ فِي بَيۡتِهَا عَن نَّفۡسِهِۦ وَغَلَّقَتِ ٱلۡأَبۡوَٰبَ وَقَالَتۡ هَيۡتَ لَكَۚ قَالَ مَعَاذَ ٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ رَبِّيٓ أَحۡسَنَ مَثۡوَايَۖ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّٰلِمُونَ

Ар зи унэ щыпсэу бзылъхугъэм здыригъэхьэхыну пылъу бжэхэр зэхуищIри: "КъакIуэ си деж", - жиIащ. Абы жиIащ: "Алыхьым сыщихъумэ! Ар си зиусхьэнщ, псэуныгъэ дахэ къызитащ. Залымыгъэ зезыхьэхэр ехъулIэнукъым"

வசனம்: 24

وَلَقَدۡ هَمَّتۡ بِهِۦۖ وَهَمَّ بِهَا لَوۡلَآ أَن رَّءَا بُرۡهَٰنَ رَبِّهِۦۚ كَذَٰلِكَ لِنَصۡرِفَ عَنۡهُ ٱلسُّوٓءَ وَٱلۡفَحۡشَآءَۚ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Ар (бзылъхугъэр) къыдехьэхат абы, езыри дихьэхынут абы, и Тхьэм и нэщэнэхэр имылъэгъуатэмэ. Апхуэдэу Iеймрэ фIеягъэмрэ пэжыжьэ тщIащ абы, ар Ди пщылI хэхахэм щыщщ

வசனம்: 25

وَٱسۡتَبَقَا ٱلۡبَابَ وَقَدَّتۡ قَمِيصَهُۥ مِن دُبُرٖ وَأَلۡفَيَا سَيِّدَهَا لَدَا ٱلۡبَابِۚ قَالَتۡ مَا جَزَآءُ مَنۡ أَرَادَ بِأَهۡلِكَ سُوٓءًا إِلَّآ أَن يُسۡجَنَ أَوۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

Бжэм и дежкIэ задзащ абыхэм, зыр адрейм ипэ ищыну пылъхэу, икIи абы (бзылъхугъэм) Юсуф и джанэр и щIыбкIэ иритхъыхащ. Бжэм Iуту абы и зиусхьэным хуэзахэщ. Абы (бзылъхугъэм) жиIащ: "Уи Iыхьлыхэм Iей ярищIэну хуеям сыт къытехуэр хьэпсэ щIын фIэкIа е хьэзаб гуауэ телъхьэн фIэкIа?"

வசனம்: 26

قَالَ هِيَ رَٰوَدَتۡنِي عَن نَّفۡسِيۚ وَشَهِدَ شَاهِدٞ مِّنۡ أَهۡلِهَآ إِن كَانَ قَمِيصُهُۥ قُدَّ مِن قُبُلٖ فَصَدَقَتۡ وَهُوَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

Абы (Юсуф) жиIащ: "Абы сыздыригъэхьэхыну пылъащ". Бзылъхугъэм и Iыхьлыхэм щыщ щыхьэтлыкъым жиIащ: "Абы и джанэр и гупэкIэ зэфIэтхъамэ, бзылъхугъэм пэжыр жиIащ, езым пцIы иупсащ

வசனம்: 27

وَإِن كَانَ قَمِيصُهُۥ قُدَّ مِن دُبُرٖ فَكَذَبَتۡ وَهُوَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Ауэ и джанэр и щIыбымкIэ зэфIэтхъамэ, бзылъхугъэм пцIы иупсащ, езым жиIар пэжщ"

வசனம்: 28

فَلَمَّا رَءَا قَمِيصَهُۥ قُدَّ مِن دُبُرٖ قَالَ إِنَّهُۥ مِن كَيۡدِكُنَّۖ إِنَّ كَيۡدَكُنَّ عَظِيمٞ

И джанэр и щIыбымкIэ зэфIэтхъауэ щилъагъум, абы (зиусхьэным) жиIащ: "Ар фи хьилагъэхэм щыщщ, ипэжыпIэкIэ фи хьилагъэхэр ин дыдэщ!

வசனம்: 29

يُوسُفُ أَعۡرِضۡ عَنۡ هَٰذَاۚ وَٱسۡتَغۡفِرِي لِذَنۢبِكِۖ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ ٱلۡخَاطِـِٔينَ

Юсуф, зыщыгъэгъупщэж мы Iуэхур! Уэ атIэ (фызыращ зыжриIэр) уи гуэныхьыр къипхуигъэгъуну елъэIу, гъуэщахэм уащыщщ уэ!"

வசனம்: 30

۞ وَقَالَ نِسۡوَةٞ فِي ٱلۡمَدِينَةِ ٱمۡرَأَتُ ٱلۡعَزِيزِ تُرَٰوِدُ فَتَىٰهَا عَن نَّفۡسِهِۦۖ قَدۡ شَغَفَهَا حُبًّاۖ إِنَّا لَنَرَىٰهَا فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

Бзылъхугъэу къалэм дэсхэм жаIэу щIадзащ: "Зиусхьэным и фызым и пщылI щIалэр здригъэхьэхыну пылъщ! Егъэлеяуэ ехъуэпсащ абы, ар гъуэщэныгъэ хуабжьым хэхуауэ къытщохъу"

வசனம்: 31

فَلَمَّا سَمِعَتۡ بِمَكۡرِهِنَّ أَرۡسَلَتۡ إِلَيۡهِنَّ وَأَعۡتَدَتۡ لَهُنَّ مُتَّكَـٔٗا وَءَاتَتۡ كُلَّ وَٰحِدَةٖ مِّنۡهُنَّ سِكِّينٗا وَقَالَتِ ٱخۡرُجۡ عَلَيۡهِنَّۖ فَلَمَّا رَأَيۡنَهُۥٓ أَكۡبَرۡنَهُۥ وَقَطَّعۡنَ أَيۡدِيَهُنَّ وَقُلۡنَ حَٰشَ لِلَّهِ مَا هَٰذَا بَشَرًا إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا مَلَكٞ كَرِيمٞ

Абыхэм я хьилагъэр щызэхихым абы (бзылъхугъэм), абыхэм якIэлъигъакIуэри зытрагъащIэу здэщысын къахуигъэхьэзыращ, дэтхэнэ зыми сэ иритри, жриIащ Юсуф: "КъыщIэкI абыхэм я деж". Ар щалъагъум, драIэтеящ егъэлеяуэ, я Iэхэри ябзыжурэ жаIащ: "Алыхьым дыщихъумэ! Мыр цIыхукъым, мыр мелыIыч лъапIэщ"

வசனம்: 32

قَالَتۡ فَذَٰلِكُنَّ ٱلَّذِي لُمۡتُنَّنِي فِيهِۖ وَلَقَدۡ رَٰوَدتُّهُۥ عَن نَّفۡسِهِۦ فَٱسۡتَعۡصَمَۖ وَلَئِن لَّمۡ يَفۡعَلۡ مَآ ءَامُرُهُۥ لَيُسۡجَنَنَّ وَلَيَكُونٗا مِّنَ ٱلصَّٰغِرِينَ

Абы (бзылъхугъэм) жиIащ: "АтIэ мис мыращ фыкъыщIыстепсэлъыхьар, мыр зыдезгъэхьэхыну сыхуеящ, ауэ идакъым. АтIэ унафэу хуэсщIыр имыгъэзащIэмэ, хьэпсэ ящIынщ, ягъэпудахэми ящыщ хъунщ"

வசனம்: 33

قَالَ رَبِّ ٱلسِّجۡنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدۡعُونَنِيٓ إِلَيۡهِۖ وَإِلَّا تَصۡرِفۡ عَنِّي كَيۡدَهُنَّ أَصۡبُ إِلَيۡهِنَّ وَأَكُن مِّنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ

Абы (Юсуф) жиIащ: "Си Тхьэ, хьэпсэр нэхъ сфIэфIщ, абыхэм сызыхураджэм нэхърэ. Абыхэм я хьилагъэхэм сыщомыхъумэмэ, садэIунщи, зыри зымыщIэхэм хуэдэ сыхъунщ"

வசனம்: 34

فَٱسۡتَجَابَ لَهُۥ رَبُّهُۥ فَصَرَفَ عَنۡهُ كَيۡدَهُنَّۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

Абдежым абы и Тхьэм и жэуапыр къэсри я хьилагъэхэм щихъумащ, Ар Зэхэзыхщ, ЗыщIэщ

வசனம்: 35

ثُمَّ بَدَا لَهُم مِّنۢ بَعۡدِ مَا رَأَوُاْ ٱلۡأٓيَٰتِ لَيَسۡجُنُنَّهُۥ حَتَّىٰ حِينٖ

ИтIанэ абыхэм Юсуф лажьэ зэримыIэр щалъагъум, пIалъэ гуэркIэ хьэпсэм ирагъэтIысхьэну унафэ къахьащ

வசனம்: 36

وَدَخَلَ مَعَهُ ٱلسِّجۡنَ فَتَيَانِۖ قَالَ أَحَدُهُمَآ إِنِّيٓ أَرَىٰنِيٓ أَعۡصِرُ خَمۡرٗاۖ وَقَالَ ٱلۡأٓخَرُ إِنِّيٓ أَرَىٰنِيٓ أَحۡمِلُ فَوۡقَ رَأۡسِي خُبۡزٗا تَأۡكُلُ ٱلطَّيۡرُ مِنۡهُۖ نَبِّئۡنَا بِتَأۡوِيلِهِۦٓۖ إِنَّا نَرَىٰكَ مِنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Абы и гъусэу хьэпсэм щIалитI итIысхьахэщ. Абыхэм щыщ зым жиIащ: "Сэ пщIыхьэпIэкIэ зызолъагъуж, фадэ къыщIэсхуу". Адрейм жиIащ: "Сэ пщIыхьэпIэкIэ зызолъагъуж щIакхъуэ си щхьэм телъу схьыуэ, бзухэр абы еуIухэурэ яшхыу. КъыджеIэкъэ абы къикIыр, уэ фIым тетхэм ящыщу удолъагъур"

வசனம்: 37

قَالَ لَا يَأۡتِيكُمَا طَعَامٞ تُرۡزَقَانِهِۦٓ إِلَّا نَبَّأۡتُكُمَا بِتَأۡوِيلِهِۦ قَبۡلَ أَن يَأۡتِيَكُمَاۚ ذَٰلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّيٓۚ إِنِّي تَرَكۡتُ مِلَّةَ قَوۡمٖ لَّا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ كَٰفِرُونَ

Абы яжриIащ: "Ерыскъыуэ къыфхуахьыр къэмыс щIыкIэ вжесIэнщ абы къикIыр. Ар си Тхьэм сигъэщIам щыщщ. Сэ си лъэпкъым и диныр къэзгъэнащ, абыхэм Алыхьыр я фIэщ хъукъым, ахърэтри пцIыуэ ябж

வசனம்: 38

وَٱتَّبَعۡتُ مِلَّةَ ءَابَآءِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَۚ مَا كَانَ لَنَآ أَن نُّشۡرِكَ بِٱللَّهِ مِن شَيۡءٖۚ ذَٰلِكَ مِن فَضۡلِ ٱللَّهِ عَلَيۡنَا وَعَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَشۡكُرُونَ

Сэ си адэжьхэу Ибрахьим, Исхьэкъ, Екъуб я диным сытеуващ, дэ Алыхьым зыри гъусэ хуэтщIыну щыткъым. Ар Алыхьым дэри, цIыхуу хъуами къытхуищIа фIыщIэщ, ауэ цIыхум я нэхъыбэм шыкур ящIкъым

வசனம்: 39

يَٰصَٰحِبَيِ ٱلسِّجۡنِ ءَأَرۡبَابٞ مُّتَفَرِّقُونَ خَيۡرٌ أَمِ ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ

Уэ хьэпсэм къыздис си ныбжьэгъухэ, тхьэ зэмыл1эужьыгъуэхэр нэхъыф1 хьэмэ Алыхь Закъуэу Лъэщыра?

வசனம்: 40

مَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِهِۦٓ إِلَّآ أَسۡمَآءٗ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّآ إِيَّاهُۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ

Абы нэгъуэщIу фызыхуэпщылIхэр фэрэ, фи адэжьхэмрэ фIэфщыжауэ цIэ къудейхэщ. Алыхьым абы щхьэкIэ къэзыгъэпэжыну зыри къригъэхакъым. Алыхь закъуэращ унафэ къэзыхьыр, Абы унафэ ищIащ, Езым фIэкIа зыми фыхуэмыпщылIыну. Аращ дин захуэр, ауэ цIыхухэм я нэхъыбэм ящIэркъым

வசனம்: 41

يَٰصَٰحِبَيِ ٱلسِّجۡنِ أَمَّآ أَحَدُكُمَا فَيَسۡقِي رَبَّهُۥ خَمۡرٗاۖ وَأَمَّا ٱلۡأٓخَرُ فَيُصۡلَبُ فَتَأۡكُلُ ٱلطَّيۡرُ مِن رَّأۡسِهِۦۚ قُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ ٱلَّذِي فِيهِ تَسۡتَفۡتِيَانِ

Уэ хьэпсэм къыздыщIэс си ныбжьэгъухэ! Фэ фщыщ зым и зиусхьэным фадэ хурикIэурэ иригъэфэнущ, адрейр атIэ пхъэм ираIулIынущи и щхьэр бзухэм яуIунущ. ФызщIэупщIэ Iуэхур зэфIэкIагъыхэщ"

வசனம்: 42

وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُۥ نَاجٖ مِّنۡهُمَا ٱذۡكُرۡنِي عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَىٰهُ ٱلشَّيۡطَٰنُ ذِكۡرَ رَبِّهِۦ فَلَبِثَ فِي ٱلسِّجۡنِ بِضۡعَ سِنِينَ

ИтIанэ а тIум язу къелыну къыфIэщIым жриIащ: "Уи зиусхьэным си гугъу хуэщI". Ауэ шейтIаным щигъэгъупщащ зиусхьэным и цIэр хуриIуэну, арати хьэпсэм иджыри илъэс зыбжанэкIэ къинащ

வசனம்: 43

وَقَالَ ٱلۡمَلِكُ إِنِّيٓ أَرَىٰ سَبۡعَ بَقَرَٰتٖ سِمَانٖ يَأۡكُلُهُنَّ سَبۡعٌ عِجَافٞ وَسَبۡعَ سُنۢبُلَٰتٍ خُضۡرٖ وَأُخَرَ يَابِسَٰتٖۖ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَأُ أَفۡتُونِي فِي رُءۡيَٰيَ إِن كُنتُمۡ لِلرُّءۡيَا تَعۡبُرُونَ

Пщым жиIащ: "ПщIыхьэпIэкIэ солъагъур жэмибл пшэру, ахэр жэм уэдиблым яшхыр. ИтIанэ щхьэмыжибл щхъуантIэу, аргуэруи щхьэмыжибл гъуауэ. Уэ, щIыхь зиIэхэ, си пщIыхьэпIэм къикIыр къызжефIэ, ипэжыпIэкIэ пщIыхьэпIэхэм къикIыр зэрыжыфIэр пэжмэ"

வசனம்: 44

قَالُوٓاْ أَضۡغَٰثُ أَحۡلَٰمٖۖ وَمَا نَحۡنُ بِتَأۡوِيلِ ٱلۡأَحۡلَٰمِ بِعَٰلِمِينَ

Абыхэм жаIащ: "Ар мыхьэнэншэ пщIыхьэпIэщ! Дэ апхуэдэ пщIыхьэпIэхэм къикIым хэтщIыкIкъым зыри"

வசனம்: 45

وَقَالَ ٱلَّذِي نَجَا مِنۡهُمَا وَٱدَّكَرَ بَعۡدَ أُمَّةٍ أَنَا۠ أُنَبِّئُكُم بِتَأۡوِيلِهِۦ فَأَرۡسِلُونِ

Абдежым къелауэ щытам жиIащ, къищIэжри зэман дэкIауэ: "Сэ вжесIэнщ абы къикIыр, сывгъакIуэ къудей"

வசனம்: 46

يُوسُفُ أَيُّهَا ٱلصِّدِّيقُ أَفۡتِنَا فِي سَبۡعِ بَقَرَٰتٖ سِمَانٖ يَأۡكُلُهُنَّ سَبۡعٌ عِجَافٞ وَسَبۡعِ سُنۢبُلَٰتٍ خُضۡرٖ وَأُخَرَ يَابِسَٰتٖ لَّعَلِّيٓ أَرۡجِعُ إِلَى ٱلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَعۡلَمُونَ

Юсуф! ЛIы пэж! КъыджеIэ мыбы къикIыр: жэм пшэриблыр жэм уэдиблым яшхыр, итIани щхьэмыж щхъуантIиблрэ, щхьэмыж гъуауи блырэ. ЦIыхухэм я деж згъэзэжынщи, абыхэм ящIэнкIэ мэхъур

வசனம்: 47

قَالَ تَزۡرَعُونَ سَبۡعَ سِنِينَ دَأَبٗا فَمَا حَصَدتُّمۡ فَذَرُوهُ فِي سُنۢبُلِهِۦٓ إِلَّا قَلِيلٗا مِّمَّا تَأۡكُلُونَ

Абы жиIащ: "ИлъэсиблкIэ хуабжьу фысэнущ, абым къэфхар щхьэмыжым зэрилъу къэвгъанэ фшхыну тIэкIум фIэкIа къэмынэу

வசனம்: 48

ثُمَّ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ سَبۡعٞ شِدَادٞ يَأۡكُلۡنَ مَا قَدَّمۡتُمۡ لَهُنَّ إِلَّا قَلِيلٗا مِّمَّا تُحۡصِنُونَ

ИтIанэ къэкIуэнущ илъэсибл хьэлъэ, абыхэм вгъэтIылъар яшхыжынущ фхъума тIэкIум фIэкI къэмынэу

வசனம்: 49

ثُمَّ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ عَامٞ فِيهِ يُغَاثُ ٱلنَّاسُ وَفِيهِ يَعۡصِرُونَ

ИтIанэ къэкIуэну илъэсым цIыхум уэшх куэду къахуешхынущ, абдежым пхъэщхьэмыщхьэхэм къыщIэкIыпхъэр къыщIахунущ"

வசனம்: 50

وَقَالَ ٱلۡمَلِكُ ٱئۡتُونِي بِهِۦۖ فَلَمَّا جَآءَهُ ٱلرَّسُولُ قَالَ ٱرۡجِعۡ إِلَىٰ رَبِّكَ فَسۡـَٔلۡهُ مَا بَالُ ٱلنِّسۡوَةِ ٱلَّٰتِي قَطَّعۡنَ أَيۡدِيَهُنَّۚ إِنَّ رَبِّي بِكَيۡدِهِنَّ عَلِيمٞ

Пщым жиIащ: "Къысхуэфшэ ар". ЛIыкIуэр и деж къыщыкIуэм, абы жриIащ: "Уи зиусхьэным и деж гъэзэжи еупщI: "Зи Iэхэр зыбзыжа бзылъхугъэхэм сыт я Iуэхур? ИпэжыпIэкIэ си Тхьэм ещIэр абыхэм я хьилагъэр"

வசனம்: 51

قَالَ مَا خَطۡبُكُنَّ إِذۡ رَٰوَدتُّنَّ يُوسُفَ عَن نَّفۡسِهِۦۚ قُلۡنَ حَٰشَ لِلَّهِ مَا عَلِمۡنَا عَلَيۡهِ مِن سُوٓءٖۚ قَالَتِ ٱمۡرَأَتُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡـَٰٔنَ حَصۡحَصَ ٱلۡحَقُّ أَنَا۠ رَٰوَدتُّهُۥ عَن نَّفۡسِهِۦ وَإِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

ЯупщIащ: "Сыт жыфIэнур фэ, Юсуф хьилагъэу кIэлъызефхьар зыдевгъэхьэхыну?" Абыхэм жаIащ: "Алыхьым дыкъихъумэ! Зыри Iейуэ дэтлъэгъуакъым абы". Зиусхьэным и фызым жиIащ: "Иджы пэжыр къыщIэкIащ, сэращ ар зыдезгъэхьэхыну и ужьым итар. Ар пэжхэм щыщ атIэ

வசனம்: 52

ذَٰلِكَ لِيَعۡلَمَ أَنِّي لَمۡ أَخُنۡهُ بِٱلۡغَيۡبِ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي كَيۡدَ ٱلۡخَآئِنِينَ

ИрещIэр абы щэхуу къызэрызмыгъэпцIар, Алыхьым игъакIуэкъым епцIыжакIуэхэм я хьилагъэхэр

வசனம்: 53

۞ وَمَآ أُبَرِّئُ نَفۡسِيٓۚ إِنَّ ٱلنَّفۡسَ لَأَمَّارَةُۢ بِٱلسُّوٓءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّيٓۚ إِنَّ رَبِّي غَفُورٞ رَّحِيمٞ

Си псэм сыкъыщхьэщыжу аракъым, псэм унафэ Iейхэр къытхуещIыр, си Тхьэм гущIэгъу зыхуищIахэм мыхъумэ. Си Тхьэр Зыгъэгъущ, ГущIэгъущIщ

வசனம்: 54

وَقَالَ ٱلۡمَلِكُ ٱئۡتُونِي بِهِۦٓ أَسۡتَخۡلِصۡهُ لِنَفۡسِيۖ فَلَمَّا كَلَّمَهُۥ قَالَ إِنَّكَ ٱلۡيَوۡمَ لَدَيۡنَا مَكِينٌ أَمِينٞ

Пщым жиIащ: "Къысхуэфшэ ар, си щхьэ щхьэкIэ хэсхынщ". ИтIанэ щепсалъэм жиIащ: "Уэ нобэ щегъэжьауэ щIыпIэ зиIэу, дзыхь зыхуащI ухъуащ"

வசனம்: 55

قَالَ ٱجۡعَلۡنِي عَلَىٰ خَزَآئِنِ ٱلۡأَرۡضِۖ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٞ

ЖиIащ: "ЩIым и гъэтIылъыпIэхэм я хъумакIуэу сыгъэув, сэ хъумакIуэ щIэныгъэ сиIэщ"

வசனம்: 56

وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي ٱلۡأَرۡضِ يَتَبَوَّأُ مِنۡهَا حَيۡثُ يَشَآءُۚ نُصِيبُ بِرَحۡمَتِنَا مَن نَّشَآءُۖ وَلَا نُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Апхуэдэу Юсуф щIым здыхуейм щыпсэууэ щIыпIэ еттащ. Ди гущIэгъумкIэ дызыхуейм дылъоIэс, фIы зыщIэхэми я псапэр хэдгъэкIуадэкъым

வசனம்: 57

وَلَأَجۡرُ ٱلۡأٓخِرَةِ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ

Ахърэтым и псапэри нэхъыфIщ, Iиман къэзыхьауэ тхьэ шынагъуэ зыхэлъхэм щхьэкIэ

வசனம்: 58

وَجَآءَ إِخۡوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَعَرَفَهُمۡ وَهُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ

Юсуф и къуэшхэр къакIуэри и дежым щыщIыхьэм, езым ахэр къищIэжат, ауэ абыхэм ар къащIэжакъым

வசனம்: 59

وَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمۡ قَالَ ٱئۡتُونِي بِأَخٖ لَّكُم مِّنۡ أَبِيكُمۡۚ أَلَا تَرَوۡنَ أَنِّيٓ أُوفِي ٱلۡكَيۡلَ وَأَنَا۠ خَيۡرُ ٱلۡمُنزِلِينَ

Ахэр зыхуэныкъуэр щигъэхьэзырым яжриIащ: "Фи адэмкIэ фи къуэшри къысхуэфшэ, флъагъукъэ фэ сэ пщалъэр нэгъэсауэ къызэрыслъытэри, къэзылъытэхэм сазэрынэхъыфIри?

வசனம்: 60

فَإِن لَّمۡ تَأۡتُونِي بِهِۦ فَلَا كَيۡلَ لَكُمۡ عِندِي وَلَا تَقۡرَبُونِ

Ар къысхуэвмышэмэ атIэ пщалъэкIэ зы пари си деж щывгъуэтыжынукъым, икIи фыкъызэмыкIуалIэ итIанэ"

வசனம்: 61

قَالُواْ سَنُرَٰوِدُ عَنۡهُ أَبَاهُ وَإِنَّا لَفَٰعِلُونَ

Абыхэм жаIащ: " Ди адэр къытедгъэнэну дыпылъынщ, ар къиутIыпщыну, дауикI, дгъэзэщIэнщ ар"

வசனம்: 62

وَقَالَ لِفِتۡيَٰنِهِ ٱجۡعَلُواْ بِضَٰعَتَهُمۡ فِي رِحَالِهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَعۡرِفُونَهَآ إِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

Абы (Юсуф) и пщылIхэм яжриIащ: "Абыхэм я хьэпшыпхэр я хьэлъэм хэфлъхьэж, я унагъуэхэм и деж ягъэзэжу ахэр къалъагъумэ, къагъэзэжынкIэ мэхъу"

வசனம்: 63

فَلَمَّا رَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَبِيهِمۡ قَالُواْ يَٰٓأَبَانَا مُنِعَ مِنَّا ٱلۡكَيۡلُ فَأَرۡسِلۡ مَعَنَآ أَخَانَا نَكۡتَلۡ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ

Я адэм и деж къыщагъэзэжым жаIащ: "Уэ, ди адэ, пщалъэр къыдатыжыну ядэкъым, аращи ди къуэшыр ди гъусэу нэгъакIуэ, рщалъэ къыдатынщ, ар дэ тхъумэнщ"

வசனம்: 64

قَالَ هَلۡ ءَامَنُكُمۡ عَلَيۡهِ إِلَّا كَمَآ أَمِنتُكُمۡ عَلَىٰٓ أَخِيهِ مِن قَبۡلُ فَٱللَّهُ خَيۡرٌ حَٰفِظٗاۖ وَهُوَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ

Абы жиIащ: "Абы и къуэшыр ипэкIэ дзыхь къызэрыфхуэсщIатэм хуэдэу мыри дзыхь къыфхуэсщIыну ара? Алыхьыр зыхъумэхэм я нэхъыфIщ, Ар гущIэгъущIхэм я нэхъ ГущIэгъущIщ"

வசனம்: 65

وَلَمَّا فَتَحُواْ مَتَٰعَهُمۡ وَجَدُواْ بِضَٰعَتَهُمۡ رُدَّتۡ إِلَيۡهِمۡۖ قَالُواْ يَٰٓأَبَانَا مَا نَبۡغِيۖ هَٰذِهِۦ بِضَٰعَتُنَا رُدَّتۡ إِلَيۡنَاۖ وَنَمِيرُ أَهۡلَنَا وَنَحۡفَظُ أَخَانَا وَنَزۡدَادُ كَيۡلَ بَعِيرٖۖ ذَٰلِكَ كَيۡلٞ يَسِيرٞ

Я хьэлъэхэр щызэрахыжым я хьэпшыпхэр къыхуралъхьэжауэ къагъуэтыжащ, абыхэм жаIащ: "Уэ, ди адэ, сыт иджыри дызыхуеинур? Мис ди хьэпшыпхэр къыдатыжащ. Ди Iыхьлыхэр зыхуэныкъуэ шхыныр къахуэтхьынщ, ди къуэшри тхъумэнщ, махъшэм и хьэлъэ хуэдизи къыхэдгъэхъуэнщ, а пщалъэр псынщIэщ"

வசனம்: 66

قَالَ لَنۡ أُرۡسِلَهُۥ مَعَكُمۡ حَتَّىٰ تُؤۡتُونِ مَوۡثِقٗا مِّنَ ٱللَّهِ لَتَأۡتُنَّنِي بِهِۦٓ إِلَّآ أَن يُحَاطَ بِكُمۡۖ فَلَمَّآ ءَاتَوۡهُ مَوۡثِقَهُمۡ قَالَ ٱللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٞ

Абы жиIащ: "НэзгъэкIуэнукъым ар фи гъусэу, псалъэ быдэ Алыхьым и цIэкIэ къызэвмыту ар къысхуэфшэжыну фыкъамыухъуреихь къудеймэ!" А псалъэ быдэр щратым яжриIащ: "Алыхьыр и щыхьэтщ дэ жытIам"

வசனம்: 67

وَقَالَ يَٰبَنِيَّ لَا تَدۡخُلُواْ مِنۢ بَابٖ وَٰحِدٖ وَٱدۡخُلُواْ مِنۡ أَبۡوَٰبٖ مُّتَفَرِّقَةٖۖ وَمَآ أُغۡنِي عَنكُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٍۖ إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَعَلَيۡهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُتَوَكِّلُونَ

ИтIанэ жиIащ: "Уэ, си къуэхэ, псори зы бжэмкIэ фыщIэмыхьэу бжэ зэщымыщхэмкIэ фыщIыхьэ. Алыхьым зыкIи фыщысхъумэфынукъым сэ, Алыхьыращ унафэр псори зыбгъэдэлъыр, Аращ сэ сызыщыгугъыр, Аращ щыгугъхэри псори зыщыгугъын хуейр"

வசனம்: 68

وَلَمَّا دَخَلُواْ مِنۡ حَيۡثُ أَمَرَهُمۡ أَبُوهُم مَّا كَانَ يُغۡنِي عَنۡهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٍ إِلَّا حَاجَةٗ فِي نَفۡسِ يَعۡقُوبَ قَضَىٰهَاۚ وَإِنَّهُۥ لَذُو عِلۡمٖ لِّمَا عَلَّمۡنَٰهُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ

Абыхэм я адэм унафэ къазэрыхуищIам хуэдэу щыщIыхьэхэм, абы зыкIи Алыхьым щихъумэфынухэтэкъым. АтIэ Екъуб и гур иригъэтыншауэ арат, абы щIэныгъэу еттар ищIэт, ауэ цIыхум я нэхъыбэм ящIэркъым

வசனம்: 69

وَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَىٰ يُوسُفَ ءَاوَىٰٓ إِلَيۡهِ أَخَاهُۖ قَالَ إِنِّيٓ أَنَا۠ أَخُوكَ فَلَا تَبۡتَئِسۡ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Юсуф и деж щыщIэхьэхэм, абы и къуэшыр зыбгъэдишэри, жриIащ: "Сэ сыуикъуэшщ, уигу хомыгъэгъэщI абыхэм ящIахэм уэ"

வசனம்: 70

فَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمۡ جَعَلَ ٱلسِّقَايَةَ فِي رَحۡلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا ٱلۡعِيرُ إِنَّكُمۡ لَسَٰرِقُونَ

Абыхэм я хьэлъэхэр яхуигъэхьэзырыжыну щригъажьэм бжьэр и къуэшым и хьэлъэхэм яхилъхьащ, итIанэ гъуор къэджащ: "Уэ, гуп, фыдыгъуакIуэхэщ фэ!"

வசனம்: 71

قَالُواْ وَأَقۡبَلُواْ عَلَيۡهِم مَّاذَا تَفۡقِدُونَ

Ахэр къэкIуахэтэри щIэупщIахэщ: "Сыт вгъэкIуэдар?"

வசனம்: 72

قَالُواْ نَفۡقِدُ صُوَاعَ ٱلۡمَلِكِ وَلِمَن جَآءَ بِهِۦ حِمۡلُ بَعِيرٖ وَأَنَا۠ بِهِۦ زَعِيمٞ

ЖаIащ: "Пащтыхьым и бжьэр дгъэкIуэдащ, ар къытхуэзыхьыжым махъшэм ихьыфым хуэдиз еттынущ, сэ абыкIэ щыхьэт сохъур"

வசனம்: 73

قَالُواْ تَٱللَّهِ لَقَدۡ عَلِمۡتُم مَّا جِئۡنَا لِنُفۡسِدَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا كُنَّا سَٰرِقِينَ

Абыхэм жаIащ: "Алыхьым и цIэкIэ доIуэр, зэрыфщIэщи, дэ щIым мыхъумыщIагъэ дгъэхъэну дыкъемыжьа, икIи дыдыгъуакIуэхэкъым дэ"

வசனம்: 74

قَالُواْ فَمَا جَزَٰٓؤُهُۥٓ إِن كُنتُمۡ كَٰذِبِينَ

Ахэр щIэупщIахэщ: "Сыт ар зыщIам хуэфащэр фыпцIыупсхэу къыщIэкIмэ?"

வசனம்: 75

قَالُواْ جَزَٰٓؤُهُۥ مَن وُجِدَ فِي رَحۡلِهِۦ فَهُوَ جَزَٰٓؤُهُۥۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّٰلِمِينَ

Жэуап къатыжащ абыхэм: "Абы хуэфащэр мыращ: зи хьэпшып къыщагъуэтар кIуэдар зейм иратыр, аращ дэ залымыгъэ зезыхьэхэм яхуэфащэр зэрадгъэгъуэтыр"

வசனம்: 76

فَبَدَأَ بِأَوۡعِيَتِهِمۡ قَبۡلَ وِعَآءِ أَخِيهِ ثُمَّ ٱسۡتَخۡرَجَهَا مِن وِعَآءِ أَخِيهِۚ كَذَٰلِكَ كِدۡنَا لِيُوسُفَۖ مَا كَانَ لِيَأۡخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ ٱلۡمَلِكِ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ نَرۡفَعُ دَرَجَٰتٖ مَّن نَّشَآءُۗ وَفَوۡقَ كُلِّ ذِي عِلۡمٍ عَلِيمٞ

Абыхэм я хьэлъэхэмкIэ щIидзэри, и къуэшым и хьэлъэм ипэ, итIанэ кърихыжащ бжьэр и къуэшым и хьэлъэхэм хэлъу. Апхуэдэу Юсуф хьилагъэ зэредгъэхьащ. Пащтыхьым и унафэмкIэ и къуэшыр къыхуэщтэнутэкъым, Алыхьыр абы хуэмейтэмэ. Апхуэдэу дызыхуейхэм я увыпIэхэр дыдогъэкIуейр, щIэныгъэ зыбгъэдэлъ къэскIи нэхъыбэж щIэныгъэ зыбгъэдэлъ щхьэщытщ

வசனம்: 77

۞ قَالُوٓاْ إِن يَسۡرِقۡ فَقَدۡ سَرَقَ أَخٞ لَّهُۥ مِن قَبۡلُۚ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفۡسِهِۦ وَلَمۡ يُبۡدِهَا لَهُمۡۚ قَالَ أَنتُمۡ شَرّٞ مَّكَانٗاۖ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا تَصِفُونَ

Абыхэм жаIащ: "Абы къидыгъуамэ, атIэ ипэкIи и къуэшым къидыгъуауэ щытащ". Ар Юсуф игу ириубыдащ, ауэ закъримыгъэлъагъуу жиIащ: "Фэращ нэхъ Iеижыр, Алыхьми нэхъ ещIэр а къэфIуатэхэр"

வசனம்: 78

قَالُواْ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡعَزِيزُ إِنَّ لَهُۥٓ أَبٗا شَيۡخٗا كَبِيرٗا فَخُذۡ أَحَدَنَا مَكَانَهُۥٓۖ إِنَّا نَرَىٰكَ مِنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Абыхэм жаIащ: "Уэ, зиусхьэн, абы иIэщ адэ, и ныбжьыр хэкIуэтауэ, дэ тщыщ зы щтэ абы ипIэкIэ, фIы зыщIэхэм уащыщу долъагъур"

வசனம்: 79

قَالَ مَعَاذَ ٱللَّهِ أَن نَّأۡخُذَ إِلَّا مَن وَجَدۡنَا مَتَٰعَنَا عِندَهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّظَٰلِمُونَ

Абы (Юсуф) жиIащ: "Алыхьым дыщихъумэ зи хьэпшыпым дэ дгъэкIуэдар зыхэлъым фIэкIа нэгъуэщI дыубыдыну, итIанэ залымыгъэ зезыхьэ дыхъунущ"

வசனம்: 80

فَلَمَّا ٱسۡتَيۡـَٔسُواْ مِنۡهُ خَلَصُواْ نَجِيّٗاۖ قَالَ كَبِيرُهُمۡ أَلَمۡ تَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ أَبَاكُمۡ قَدۡ أَخَذَ عَلَيۡكُم مَّوۡثِقٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَمِن قَبۡلُ مَا فَرَّطتُمۡ فِي يُوسُفَۖ فَلَنۡ أَبۡرَحَ ٱلۡأَرۡضَ حَتَّىٰ يَأۡذَنَ لِيٓ أَبِيٓ أَوۡ يَحۡكُمَ ٱللَّهُ لِيۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ

Абы я гугъэр щыхахыжым, лъэныкъуэкIэ кIуэтахэщ, зэчэнджэщын папщIэ. Я нэхъыжьым жиIащ: "ФщIэкъэ фэ фи адэм псалъэ быдэ зэрефтар Алыхьым и цIэкIэ? ИпэкIэ Юсуф ефщIари фщIэжрэ фэ? АтIэ мы щIыпIэм сикIынукъым сэ, си адэм къысхуимыдауэ е Алыхьым унафэ къысхуимыщIауэ, Ар унафэщIхэм я нэхъыфIщ"

வசனம்: 81

ٱرۡجِعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَبِيكُمۡ فَقُولُواْ يَٰٓأَبَانَآ إِنَّ ٱبۡنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدۡنَآ إِلَّا بِمَا عَلِمۡنَا وَمَا كُنَّا لِلۡغَيۡبِ حَٰفِظِينَ

Фэ вгъэзэжи фи адэм и деж жефIэ: "Уэ, ди адэ, уи къуэр дыгъуащ, дэ тлъэгъуам фIэкIа жытIэкъым, ущэхуами зыри хэтщIыкIтэкъым

வசனம்: 82

وَسۡـَٔلِ ٱلۡقَرۡيَةَ ٱلَّتِي كُنَّا فِيهَا وَٱلۡعِيرَ ٱلَّتِيٓ أَقۡبَلۡنَا فِيهَاۖ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

Ухеймэ еупщI къуажэ дыздэщыIам дэсхэмрэ, гуп зекIуэ зи гъусэу дыкъикIыжахэмрэ, дэ пэжщ жытIэр"

வசனம்: 83

قَالَ بَلۡ سَوَّلَتۡ لَكُمۡ أَنفُسُكُمۡ أَمۡرٗاۖ فَصَبۡرٞ جَمِيلٌۖ عَسَى ٱللَّهُ أَن يَأۡتِيَنِي بِهِمۡ جَمِيعًاۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ

Абы (Екъуб) жиIащ: "Хьэуэ, фэ зыгуэрхэр къыфщыхъуауэ аращ, шэчыныгъэр дахэщ. Алыхьым ахэр псори къысхуихьыжынщ, Ар ЗыщIэщ, АкъылыфIэщ"

வசனம்: 84

وَتَوَلَّىٰ عَنۡهُمۡ وَقَالَ يَٰٓأَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَٱبۡيَضَّتۡ عَيۡنَاهُ مِنَ ٱلۡحُزۡنِ فَهُوَ كَظِيمٞ

Абыхэм яхэкIри итIанэ жиIащ: "Уэ сыт гукъеуэ Юсуф щхьэкIэ сиIэр!" Абы и нитIри гукъеуэм къыхэкIауэ хужь хъуахэт, цIыхухэм и гукъеуэр ящигъэпщкIуурэ

வசனம்: 85

قَالُواْ تَٱللَّهِ تَفۡتَؤُاْ تَذۡكُرُ يُوسُفَ حَتَّىٰ تَكُونَ حَرَضًا أَوۡ تَكُونَ مِنَ ٱلۡهَٰلِكِينَ

Абыхэм жаIащ: "Алыхь тIэ Юсуф и гугъу пщIын щыбгъэтынукъым уэ, сымаджэ урихъуху е утемыкIуэдэхукIэ"

வசனம்: 86

قَالَ إِنَّمَآ أَشۡكُواْ بَثِّي وَحُزۡنِيٓ إِلَى ٱللَّهِ وَأَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

Абы жиIащ: "Сэ си гукъеуэр зэсхьэлIэри, сызыхуэтхьэусыхэри Алыхь закъуэращ. ИкIи Алыхьым фэ фымыщIэхэр сигъэщIащ

வசனம்: 87

يَٰبَنِيَّ ٱذۡهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَاْيۡـَٔسُواْ مِن رَّوۡحِ ٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ لَا يَاْيۡـَٔسُ مِن رَّوۡحِ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡكَٰفِرُونَ

Уэ, си бынхэ, фыкIуи Юсуфрэ и къуэшымрэ фащIэупщIэ, Алыхьми фи гугъэр хэвмых. Алыхьым я гугъэр хэзыхыжыр джаурхэращ"

வசனம்: 88

فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَيۡهِ قَالُواْ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهۡلَنَا ٱلضُّرُّ وَجِئۡنَا بِبِضَٰعَةٖ مُّزۡجَىٰةٖ فَأَوۡفِ لَنَا ٱلۡكَيۡلَ وَتَصَدَّقۡ عَلَيۡنَآۖ إِنَّ ٱللَّهَ يَجۡزِي ٱلۡمُتَصَدِّقِينَ

Ахэр щыщIыхьэм абы (Юсуф) и деж, жаIащ: "Уэ, зиусхьэн, дэри, ди Iыхьлыхэми бэлыхь къыттехуащ, хьэпшып мащIэ гуэрхэр къыпхуэтшащи, тэмэму къытхуэшэчи нэхъыби къыдэт факъырэIусу, Алыхьым факъырэIус зытхэм яхуэфащэр яретыжыр"

வசனம்: 89

قَالَ هَلۡ عَلِمۡتُم مَّا فَعَلۡتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذۡ أَنتُمۡ جَٰهِلُونَ

Абы жиIащ: "ФщIэрэ фэ Юсуфрэ и къуэшымрэ яфщIауэ щытар щIэныгъэншэу фыщыщытам?"

வசனம்: 90

قَالُوٓاْ أَءِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُۖ قَالَ أَنَا۠ يُوسُفُ وَهَٰذَآ أَخِيۖ قَدۡ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَآۖ إِنَّهُۥ مَن يَتَّقِ وَيَصۡبِرۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Абыхэм жаIащ: "Уэра атIэ Юсуфыр?" Абы жиIащ: "Сэращ Юсуфыр, мыри си къуэшщ. Алыхьым и нэфI къытщихуащ. Тхьэ шынагъуэрэ шэчыныгъэрэ зыхэзгъэлъахэм, атIэ Алыхьым хигъэкIуадэкъым фIы зыщIэхэм я псапэр"

வசனம்: 91

قَالُواْ تَٱللَّهِ لَقَدۡ ءَاثَرَكَ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَإِن كُنَّا لَخَٰطِـِٔينَ

Абыхэм жаIащ: "Алыхьым и цIэкIэ доIуэ, уэ Алыхьым укъытхиIэтыкIащ, дэ дыгъуэщауэ щытакIэ"

வசனம்: 92

قَالَ لَا تَثۡرِيبَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡيَوۡمَۖ يَغۡفِرُ ٱللَّهُ لَكُمۡۖ وَهُوَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ

Абы жиIащ: "Нобэ зыми фигъэкъуаншэкъым, Алыхьым къыфхуигъэгъунщ фэ, Ар гущIэгъу зыхэлъхэм я нэхъ ГущIэгъущIщ

வசனம்: 93

ٱذۡهَبُواْ بِقَمِيصِي هَٰذَا فَأَلۡقُوهُ عَلَىٰ وَجۡهِ أَبِي يَأۡتِ بَصِيرٗا وَأۡتُونِي بِأَهۡلِكُمۡ أَجۡمَعِينَ

Мы си джанэр фщтэи си адэм и нэгум тефпIэ, абы илъагъуу щIидзэжынщ, итIанэ фи Iыхьлыхэр псори къыздэфши си дежым къэвгъэзэж"

வசனம்: 94

وَلَمَّا فَصَلَتِ ٱلۡعِيرُ قَالَ أَبُوهُمۡ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَۖ لَوۡلَآ أَن تُفَنِّدُونِ

Чэруаныр абым къызэрыдэкIыу абыхэм я адэм жиIащ: "ИпэжыпIэкIэ Юсуф и мэр къысщIехьэ сэ, си щхьэр зэIыхьауэ сывмыбжмэ фэ"

வசனம்: 95

قَالُواْ تَٱللَّهِ إِنَّكَ لَفِي ضَلَٰلِكَ ٱلۡقَدِيمِ

Абыхэм жаIащ: "Алыхьым и цIэкIэ доIуэ, уэ уи гъуэщэныгъэ жьым ухэткIэ!"

வசனம்: 96

فَلَمَّآ أَن جَآءَ ٱلۡبَشِيرُ أَلۡقَىٰهُ عَلَىٰ وَجۡهِهِۦ فَٱرۡتَدَّ بَصِيرٗاۖ قَالَ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ إِنِّيٓ أَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

ХъыбарегъащIэр хъыбарыфIыр къихьауэ къыщысым, абы и нэгум трипIэри илъагъуу щIидзэжащ, абы жиIащ: "ВжесIатэкъэ сэ Алыхьым фэ фымыщIэр сэ зэрызигъэщIар!"

வசனம்: 97

قَالُواْ يَٰٓأَبَانَا ٱسۡتَغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَآ إِنَّا كُنَّا خَٰطِـِٔينَ

Абыхэм жа1ащ: "Уэ, ди адэ, Алыхьым тхуелъэ1у ди гуэныхьыр тхуигъэгъуну, дэ дыгъуэщауэ щытащ"

வசனம்: 98

قَالَ سَوۡفَ أَسۡتَغۡفِرُ لَكُمۡ رَبِّيٓۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ

ЖиIащ: "Си Тхьэм къыфхуигъэгъуну селъэIунщ, Ар Зыгъэгъущ, ГущIэгъущIщ"

வசனம்: 99

فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَىٰ يُوسُفَ ءَاوَىٰٓ إِلَيۡهِ أَبَوَيۡهِ وَقَالَ ٱدۡخُلُواْ مِصۡرَ إِن شَآءَ ٱللَّهُ ءَامِنِينَ

Юсуф и деж щыщIыхьэхэм, абы и адэмрэ и анэмрэ зыришэлIащ, икIи яжриIащ: "Мысырым фыкъыдыхьэ, Алыхьым жиIэмэ зыми фыщымышынэу"

வசனம்: 100

وَرَفَعَ أَبَوَيۡهِ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ وَخَرُّواْ لَهُۥ سُجَّدٗاۖ وَقَالَ يَٰٓأَبَتِ هَٰذَا تَأۡوِيلُ رُءۡيَٰيَ مِن قَبۡلُ قَدۡ جَعَلَهَا رَبِّي حَقّٗاۖ وَقَدۡ أَحۡسَنَ بِيٓ إِذۡ أَخۡرَجَنِي مِنَ ٱلسِّجۡنِ وَجَآءَ بِكُم مِّنَ ٱلۡبَدۡوِ مِنۢ بَعۡدِ أَن نَّزَغَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بَيۡنِي وَبَيۡنَ إِخۡوَتِيٓۚ إِنَّ رَبِّي لَطِيفٞ لِّمَا يَشَآءُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ

Абы и адэмрэ и анэмрэ тахътэ лъагэм дришейри, ахэр псори щхьэщэ хуащIыу я нэгукIэ щIым теIубауэ къэувахэщ. Абы жиIащ: "Уэ, си адэ, мыращ си пщIыхьэпIэу ипэкIэ слъэгъуам къикIтэр, си Тхьэм ар къигъэпэжащ. Сэ си Тхьэм и нэфI къысщихуат, хьэпсэм сыкъыщришыжами, фэри псори къум жыжьэм фыкъысхуришыжри фыкъысхуишэжащ, шейтIаным дызэфIигъэкIуэда иужь сэрэ си къуэшхэмрэ. ИпэжыпIэкIэ си Тхьэр Угъурлыщ зыхуейхэм щхьэкIэ, Ар ЗыщIэщ, АкъылыфIщ

வசனம்: 101

۞ رَبِّ قَدۡ ءَاتَيۡتَنِي مِنَ ٱلۡمُلۡكِ وَعَلَّمۡتَنِي مِن تَأۡوِيلِ ٱلۡأَحَادِيثِۚ فَاطِرَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ أَنتَ وَلِيِّۦ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۖ تَوَفَّنِي مُسۡلِمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ

Си Тхьэ, унафэм щыщ къызэптри пщIыхьэпIэхэм къикIыр къэсIуэтэф пщIащ, Уэращ уафэхэмрэ щIылъэмрэ къэзыгъэщIар, Уэращ мы дунейми ахърэтми си Уэчылыр, сымуслъымэну си псэр хэхыжи фIы зыщIэу щытахэм ящыщ сыщI"

வசனம்: 102

ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهِ إِلَيۡكَۖ وَمَا كُنتَ لَدَيۡهِمۡ إِذۡ أَجۡمَعُوٓاْ أَمۡرَهُمۡ وَهُمۡ يَمۡكُرُونَ

Мыр псори ущэхуам щыщ хъыбару уэ къыпхуедгъэхращ, уэ уащIыгъуакъым абыхэм, унафэ къахьауэ хьилагъэр щаублэм

வசனம்: 103

وَمَآ أَكۡثَرُ ٱلنَّاسِ وَلَوۡ حَرَصۡتَ بِمُؤۡمِنِينَ

Дауэрэ абы ухущIэмыкъуами, цIыхум я нэхъыбэм Iиман къахьынукъым

வசனம்: 104

وَمَا تَسۡـَٔلُهُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ

Абыхэм пщIэ къаIипхыну уалъэIукъым уэ, ар дунейуэ хъуам ягу къэзыгъэкIыжщ

வசனம்: 105

وَكَأَيِّن مِّنۡ ءَايَةٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ يَمُرُّونَ عَلَيۡهَا وَهُمۡ عَنۡهَا مُعۡرِضُونَ

Уафэхэми щIылъэми дапщэ нэщэнэхэу зыблэкIхэр, я щIыбхэр хуагъазэурэ

வசனம்: 106

وَمَا يُؤۡمِنُ أَكۡثَرُهُم بِٱللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشۡرِكُونَ

Абыхэм я нэхъыбэм Алыхьыр я фIэщ зэрыхъур гъусэ хуащIурэщ

வசனம்: 107

أَفَأَمِنُوٓاْ أَن تَأۡتِيَهُمۡ غَٰشِيَةٞ مِّنۡ عَذَابِ ٱللَّهِ أَوۡ تَأۡتِيَهُمُ ٱلسَّاعَةُ بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

Ахэр щымышынэу ара Алыхьым и хьэзабым щIихъумэнхэу, е сыхьэтыр напIэзыпIэу къатехуэну абыхэм зэхамыщIэу?

வசனம்: 108

قُلۡ هَٰذِهِۦ سَبِيلِيٓ أَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا۠ وَمَنِ ٱتَّبَعَنِيۖ وَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

ЖыIэ: "Аращ сэ си гъуэгур, сэри си ужьым итхэми Алыхьым къыхудоджэр фIэщхъуныгъэ быдэ диIэу. Алыхьыращ нэхъ Лъагэр , икIи сэ тхьэ куэдым хуэпщылIхэм сащыщкъым"

வசனம்: 109

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِم مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡقُرَىٰٓۗ أَفَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۗ وَلَدَارُ ٱلۡأٓخِرَةِ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Уэ уи япэкIи уэхьи зыхуедгъэхауэ къэдгъэкIуахэри цIыхухъухэт, къуажэхэм щыщу. ЩIым щызекIуэхэурэ ямылъэгъуауэ пIэрэ абыхэм ипэкIэ псэуахэм я кIэух хъуар? ИпэжыпIэкIэ ахърэт увыIэпIэр нэхъыфIщ, тхьэшынагъуэ зыхэлъхэм папщIэ, абыхэм къагурымыIуэу ара?

வசனம்: 110

حَتَّىٰٓ إِذَا ٱسۡتَيۡـَٔسَ ٱلرُّسُلُ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ كُذِبُواْ جَآءَهُمۡ نَصۡرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَآءُۖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُنَا عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

ЛIыкIуэхэм гугъэ хахыжу пцIыуэ къабжауэ къащыщыхъум и деж, Дэ дэIэпыкъуныгъэр къахуедгъэхт, Дэ дызыхуейхэр къедгъэлт икIи Ди бэлыхьыр гуэныхьыщIэ лъэпкъым зыми трихыфынукъым!

வசனம்: 111

لَقَدۡ كَانَ فِي قَصَصِهِمۡ عِبۡرَةٞ لِّأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِۗ مَا كَانَ حَدِيثٗا يُفۡتَرَىٰ وَلَٰكِن تَصۡدِيقَ ٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَتَفۡصِيلَ كُلِّ شَيۡءٖ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

Абыхэм я хъыбархэм хэлъщ ущие, акъыл зиIэхэм папщIэ. Ар къэгупсыса таурыхъкъым, атIэ ипэкIэ щыIар къэзыгъэпэжщ, псори нахуэ зыщIщ, захуэм хуэзышэщ, гущIэгъущ, Iиман къэзыхьа лъэпкъым папщIэ