மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அன்பியா - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

அல்அன்பியா

வசனம்: 1

ٱقۡتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمۡ وَهُمۡ فِي غَفۡلَةٖ مُّعۡرِضُونَ

ЦIыхухэм лъытэныгъэр пэгъунэгъу къахуэхъуащ, езыхэм яфIэмыIуэхуу я щIыбхэр къагъазэр

வசனம்: 2

مَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّن رَّبِّهِم مُّحۡدَثٍ إِلَّا ٱسۡتَمَعُوهُ وَهُمۡ يَلۡعَبُونَ

Сытым щыгъуи я Тхьэм и деж къикIауэ щIэ гуэрэ щызэхахкIэ, абы едэIухэт джэгухэурэ

வசனம்: 3

لَاهِيَةٗ قُلُوبُهُمۡۗ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ هَلۡ هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡۖ أَفَتَأۡتُونَ ٱلسِّحۡرَ وَأَنتُمۡ تُبۡصِرُونَ

Ягухэм зыри къафIэIуэхукъым абыхэм. Залымыгъэ зезыхьахэми жаIэрт, зэIущащэхэу: "Мыр фэ фхуэдэ дыдэу цIыхукъэ тIэ? Ар фщIэурэ щхъуэм фыхуэкIуэну ара?"

வசனம்: 4

قَالَ رَبِّي يَعۡلَمُ ٱلۡقَوۡلَ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

Абы жиIащ: "Си Тхьэм уафэхэми щIылъэми щыжаIэр ещIэр, Ар Зэхэзыхщ, ЗыщIэщ"

வசனம்: 5

بَلۡ قَالُوٓاْ أَضۡغَٰثُ أَحۡلَٰمِۭ بَلِ ٱفۡتَرَىٰهُ بَلۡ هُوَ شَاعِرٞ فَلۡيَأۡتِنَا بِـَٔايَةٖ كَمَآ أُرۡسِلَ ٱلۡأَوَّلُونَ

Абыхэм жаIащ атIэ: "Мыр пщIыхьэпIэ мыхьэнэншэ къудейуэ аращ! Хьэуэ, ар езым къигупсысащ! Хьэуэ, ар усэ зэхэзылъхьэ усакIуэщ! Къытхурехь нэщэнэ, ипэкIэ щыIа лIыкIуэхэм къызэрахьтэм хуэдэу"

வசனம்: 6

مَآ ءَامَنَتۡ قَبۡلَهُم مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَآۖ أَفَهُمۡ يُؤۡمِنُونَ

Абыхэм япэкIэ дгъэкIуэда къуажэхэм щыщу зыми Iиман къахьатэкъым. АтIэ езыхэм Iиман къахьыну ара?

வசனம்: 7

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِمۡۖ فَسۡـَٔلُوٓاْ أَهۡلَ ٱلذِّكۡرِ إِن كُنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

Уэ уи япэкIэ нэдгъэкIуахэр псори цIыхухъухэт, абыхэм уэхьи яхуедгъэхт. Фэ фымыщIэмэ, фаупщI зигу къэзыгъэкIыжхэм

வசனம்: 8

وَمَا جَعَلۡنَٰهُمۡ جَسَدٗا لَّا يَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَمَا كَانُواْ خَٰلِدِينَ

Ахэр (лIыкIуэхэр) тщIакъым, шхын зымышх пкъыхэу, икIи ахэр игъащIэкIэ псэуну тщIакъым

வசனம்: 9

ثُمَّ صَدَقۡنَٰهُمُ ٱلۡوَعۡدَ فَأَنجَيۡنَٰهُمۡ وَمَن نَّشَآءُ وَأَهۡلَكۡنَا ٱلۡمُسۡرِفِينَ

ИтIанэ абыхэм псалъэ быдэу яттар къэдгъэпэжри къедгъэлахэщ езыхэри, нэгъуэщI дызыхуеяхэри, икIи гъунэм ебэкъуахэр псори хэдгъэкIуэдащ

வசனம்: 10

لَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ كِتَٰبٗا فِيهِ ذِكۡرُكُمۡۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Тхылъ къыфхуедгъэхащ, фигу къэзыгъэкIыжыныр иту, атIэ къывгурымыIуэу ара?

வசனம்: 11

وَكَمۡ قَصَمۡنَا مِن قَرۡيَةٖ كَانَتۡ ظَالِمَةٗ وَأَنشَأۡنَا بَعۡدَهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ

Дапщэ къуажэ залымыгъэ зезыхьауэ зэхэткъутар? ИкIи абыхэм яужь нэгъуэщI лъэпкъ къэдгъэкIуащ

வசனம்: 12

فَلَمَّآ أَحَسُّواْ بَأۡسَنَآ إِذَا هُم مِّنۡهَا يَرۡكُضُونَ

Абыхэм Ди хьэзабыр щызэхащIэкIэ щIэпхъуэну пылъхэт

வசனம்: 13

لَا تَرۡكُضُواْ وَٱرۡجِعُوٓاْ إِلَىٰ مَآ أُتۡرِفۡتُمۡ فِيهِ وَمَسَٰكِنِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُسۡـَٔلُونَ

ФыщIэмыпхъуэу къэвгъэзэж егъэлеяуэ фIыуэ фызыдагъэпсэутэм, фи унэхэм и деж, зыгуэр къывэупщIынкIэ мэхъур!

வசனம்: 14

قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

Абыхэм жа1ащ: "Уэ дыунэхъужакъэ, дэ залымыгъэ зетхьэу щытащ"

வசனம்: 15

فَمَا زَالَت تِّلۡكَ دَعۡوَىٰهُمۡ حَتَّىٰ جَعَلۡنَٰهُمۡ حَصِيدًا خَٰمِدِينَ

Апхуэдэу жаIэурэ джэныр щагъэтакъым абыхэм, вагъэ хэкIуэдэжа тщIыхухэкIэрэ

வசனம்: 16

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ

Уафэри, щIылъэри, абыхэм яку дэтри Дэ дыджэгуурэ къэдгъэщIакъым

வசனம்: 17

لَوۡ أَرَدۡنَآ أَن نَّتَّخِذَ لَهۡوٗا لَّٱتَّخَذۡنَٰهُ مِن لَّدُنَّآ إِن كُنَّا فَٰعِلِينَ

Дэ дытезыгъэун дыхуеятэмэ, диIэхэм щыщ гуэр къыхэтхынут абы щхьэкIэ

வசனம்: 18

بَلۡ نَقۡذِفُ بِٱلۡحَقِّ عَلَى ٱلۡبَٰطِلِ فَيَدۡمَغُهُۥ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٞۚ وَلَكُمُ ٱلۡوَيۡلُ مِمَّا تَصِفُونَ

Дэ пэжымкIэ пцIым доуэри ар зэхыдогъэлъалъэри мэкIуэдыж. ФыхэкIуэдащ фэ а хуэвгъэфащэм щхьэкIэ

வசனம்: 19

وَلَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَمَنۡ عِندَهُۥ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِهِۦ وَلَا يَسۡتَحۡسِرُونَ

Абым ейщ уафэхэми щIылъэми щыIэу хъуар, Абы и деж щыIэхэр епэгэкIкъым хуэпщылIыным икIи езэшхэкъым

வசனம்: 20

يُسَبِّحُونَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ لَا يَفۡتُرُونَ

И щIыхьыр ягъэиныр жэщи махуи икIи езэшхэкъым

வசனம்: 21

أَمِ ٱتَّخَذُوٓاْ ءَالِهَةٗ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ هُمۡ يُنشِرُونَ

АтIэ ахэр хуэпщылIхэу ара, щIым къыхаха тхьэхэм зыгуэр къагъэхъужыфу?

வசனம்: 22

لَوۡ كَانَ فِيهِمَآ ءَالِهَةٌ إِلَّا ٱللَّهُ لَفَسَدَتَاۚ فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَرۡشِ عَمَّا يَصِفُونَ

Абыхэм нэгъуэщI тхьэ тетхэтэмэ, Алыхьым мыхъумэ, я Iуэхур зэIыхьэнут, и щIыхьыр инщ Алыхьым, Хьэршым и Тхьэм, икIи пэжыжьэщ а хуагъэфащэхэм

வசனம்: 23

لَا يُسۡـَٔلُ عَمَّا يَفۡعَلُ وَهُمۡ يُسۡـَٔلُونَ

Абым зыри еупщIкъым ищIэмкIэ, ауэ езыхэм яупщIынущ

வசனம்: 24

أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗۖ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡۖ هَٰذَا ذِكۡرُ مَن مَّعِيَ وَذِكۡرُ مَن قَبۡلِيۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ ٱلۡحَقَّۖ فَهُم مُّعۡرِضُونَ

Абым нэгъуэщ тхьэхэр къащтауэ ара? ЖыIэ: "Къэфхь фи щыхьэтлыкъхэр, мыр сэ си гъусэхэм ягу къэзыгъэкIыжщ икIи си пэкIэ щыIахэм ягу къэзыгъэкIыжщ". Ауэ абыхэм я нэхъыбэм пэжыр ящIэкъым икIи я щIыбхэр къагъазэр

வசனம்: 25

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِيٓ إِلَيۡهِ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدُونِ

Уэ уи япэкэIэ дгъэкIуакъым лIыкIуэ хуедмыгъэхауэ: "ИпэжыпIэкIэ щыIэкъым нэгъуэщI тхьэ, Сэ мыхъумэ, аращи фыкъысхуэпщылI!"

வசனம்: 26

وَقَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَلَدٗاۗ سُبۡحَٰنَهُۥۚ بَلۡ عِبَادٞ مُّكۡرَمُونَ

Абыхэм жаIащ: "ГущIэгъущIым бын зыхуищтэжащ". И щIыхьыр инщ Абы! Ахэр Абы и лIыкIуэ щIыхь зиIэхэщ

வசனம்: 27

لَا يَسۡبِقُونَهُۥ بِٱلۡقَوۡلِ وَهُم بِأَمۡرِهِۦ يَعۡمَلُونَ

Абыхэм я псалъэр Абы ипэ ирагъэщкъым, икIи ахэр Абы и унафэм щIэту псори ящIэр

வசனம்: 28

يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يَشۡفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ٱرۡتَضَىٰ وَهُم مِّنۡ خَشۡيَتِهِۦ مُشۡفِقُونَ

Абы ещIэр ахэм я блэкIари, я къэкIуэнури, икIи ахэр къызыщхьэщыжынур Ар зыхуэарэзы къудейхэращ, икIи ахэр Абы фIолIыкIхэр, зэрыщышынэхэм къыхэкIыу

வசனம்: 29

۞ وَمَن يَقُلۡ مِنۡهُمۡ إِنِّيٓ إِلَٰهٞ مِّن دُونِهِۦ فَذَٰلِكَ نَجۡزِيهِ جَهَنَّمَۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّٰلِمِينَ

Абыхэм ящыщ гуэрым жиIэмэ: "Сэращ Абы щIыгъуу тхьэр", - абы хуэдгъэфэщэнущ жыхьэнэмэр. Аращ залымыгъэ зезыхьэхэм яхуэфащэр

வசனம்: 30

أَوَلَمۡ يَرَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ كَانَتَا رَتۡقٗا فَفَتَقۡنَٰهُمَاۖ وَجَعَلۡنَا مِنَ ٱلۡمَآءِ كُلَّ شَيۡءٍ حَيٍّۚ أَفَلَا يُؤۡمِنُونَ

Джаурхэм ямылъагъуу ара уафэхэмрэ щIылъэмрэ зыуэ зэрыщытар икIи Дэ ахэр зэрызэщхьэщыдгъэкIар? ИкIи псым къыхэдгъэкIащ дэтхэнэ зы псэущхьэри, Iиман къамыхьу ара абыхэм?

வசனம்: 31

وَجَعَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ رَوَٰسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمۡ وَجَعَلۡنَا فِيهَا فِجَاجٗا سُبُلٗا لَّعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ

Дэ щIым тетщIыхьащ къущхьэхэр, ар мыхъеин щхьэкIэ абыхэм я гъусэу, икIи гъуэгу бгъуэшхуэхэр щытщIащ абы деж, захуэм тету ирикIуэнхэ щхьэкIэ

வசனம்: 32

وَجَعَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ سَقۡفٗا مَّحۡفُوظٗاۖ وَهُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِهَا مُعۡرِضُونَ

Уафэр тщIащ унащхьэ хъума, ауэ абыхэм Ди нэщэнэхэм я щIыбхэр хуагъазэр

வசனம்: 33

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ

Аращ жэщри махуэри къэзыгъэщIар, дыгъэри мазэри зыщIар, щхьэж и лъагъуэм тету есу

வசனம்: 34

وَمَا جَعَلۡنَا لِبَشَرٖ مِّن قَبۡلِكَ ٱلۡخُلۡدَۖ أَفَإِيْن مِّتَّ فَهُمُ ٱلۡخَٰلِدُونَ

Зы цIыхуи уи пэкIэ игъащIэкIэ псэуну тщIакъым, уэ улIэмэ езыхэр игъащIэкIэ псэуну ара?

வசனம்: 35

كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَنَبۡلُوكُم بِٱلشَّرِّ وَٱلۡخَيۡرِ فِتۡنَةٗۖ وَإِلَيۡنَا تُرۡجَعُونَ

Псэ къэскIэ лIэныгъэр зыхищIэнущ, икIи фыдгъэунэхунущ IейкIи фIыкIи, фыкъэтщIэным папщIэ, икIи Ди дежщ къыздэвгъэзэжынур

வசனம்: 36

وَإِذَا رَءَاكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا ٱلَّذِي يَذۡكُرُ ءَالِهَتَكُمۡ وَهُم بِذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ هُمۡ كَٰفِرُونَ

Джаурхэм ущалъагъукIэ щIэнэкIалъэ уащIыр: "Мыра фи тхьэхэм щхьэкIэ Iейхэр жызыIэр?" АтIэ езыхэм ГущIэгъущIым и гугъу щыхуащIкIэ я фIэщ хъукъым

வசனம்: 37

خُلِقَ ٱلۡإِنسَٰنُ مِنۡ عَجَلٖۚ سَأُوْرِيكُمۡ ءَايَٰتِي فَلَا تَسۡتَعۡجِلُونِ

ЦIыхур хуабжь дыдэу щыIэныгъэншэу къигъэхъуащ. Сэ фэзгъэлъагъунщ Си нэщэнэхэр, аращи фымыпIащIэ

வசனம்: 38

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Абыхэм жаIэр: "Сыт щыгъуэ а дызэрывгъэгугъэр къыщыхъунур, пэжыр жыфIэу щытмэ?"

வசனம்: 39

لَوۡ يَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ ٱلنَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمۡ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

Джаурхэм ящIэ къудейтэмэ а уахътэм мафIэр я нэгухэми, я щIыбхэми щыIуамыхыжыфынур, икIи яIэнукъым абыхэм дэIэпыкъуэгъу

வசனம்: 40

بَلۡ تَأۡتِيهِم بَغۡتَةٗ فَتَبۡهَتُهُمۡ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

Ар напIэзыпIэу къахуэкIуэнущи игъэгужьеинухэщ. ИкIи абыхэм ар Iуахыжыфынукъым, пIалъи къратынукъым

வசனம்: 41

وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Уэ уи япэкIи лIыкIуэхэм ящыдэхьэшххэт, ауэ ахэр ауан къэзыщIахэм къатехуащ ауан къащIауэ щытар

வசனம்: 42

قُلۡ مَن يَكۡلَؤُكُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ مِنَ ٱلرَّحۡمَٰنِۚ بَلۡ هُمۡ عَن ذِكۡرِ رَبِّهِم مُّعۡرِضُونَ

ЖыIэ: "Хэт фыщызыхъумэфынур жэщми махуэми ГущIэгъущIым?" Ауэ ахэм я Тхьэм и гугъу ящIыныр IэщIыб ящIыр

வசனம்: 43

أَمۡ لَهُمۡ ءَالِهَةٞ تَمۡنَعُهُم مِّن دُونِنَاۚ لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَ أَنفُسِهِمۡ وَلَا هُم مِّنَّا يُصۡحَبُونَ

Е абыхэм тхьэхэр яIэу ара Дэ къытщахъумэфыну? Ахэр езыхэр зыдэIэпыкъужыфкъым икIи Дэ зыми къытщихъумэфынухэкъым

வசனம்: 44

بَلۡ مَتَّعۡنَا هَٰٓؤُلَآءِ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡعُمُرُۗ أَفَلَا يَرَوۡنَ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَآۚ أَفَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

Дэ езыхэми, я адэхэми яттащ фIыгъуэхэр, абыхэм я гъащIэхэр кIыхьи хъуащ. Абыхэм ямылъагъуу ара Дэ щIым и гъунэхэр мащIэ - мащIэурэ зэрыгуэтхыр? Ахэрауэ пIэрэ атIэ текIуэнур?

வசனம்: 45

قُلۡ إِنَّمَآ أُنذِرُكُم بِٱلۡوَحۡيِۚ وَلَا يَسۡمَعُ ٱلصُّمُّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ

ЖыIэ: "Сэ фызыщысхъумэну сыхуейщ уэхьимкIэ". Ауэ дэгум узэреджэр зэхихкъым, ахэр къахъумэну пылъхэми

வசனம்: 46

وَلَئِن مَّسَّتۡهُمۡ نَفۡحَةٞ مِّنۡ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

Абыхэм уи Тхьэм и хьэзабым щыщ жьы ящIихуми, жаIэнущ: "ДыхэкIуэдащ дэ, залымыгъэ зетхьэу щытащ"

வசனம்: 47

وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ

Дэ захуагъэм и тезырыр дгъэувынущ Къемэт махуэм, икIи зы псэми залымыгъэ ирахынукъым, горчицэ жылэм хуэдизми къэтхьынущ ар. Дэ лъытэныгъэр зэредгъэкIуэкIыр ирикъунущ атIэ!

வசனம்: 48

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ٱلۡفُرۡقَانَ وَضِيَآءٗ وَذِكۡرٗا لِّلۡمُتَّقِينَ

Мусэрэ Хьэрунрэ яттащ зэрызэхагъэкIынур, нэхур икIи гум къэзыгъэкIыжыр, тхьэшынагъуэ зыхэлъхэм щхьэкIэ

வசனம்: 49

ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَهُم مِّنَ ٱلسَّاعَةِ مُشۡفِقُونَ

Ямылъагъуми я Тхьэм щышынэхэр, Къемэт махуэм щхьэкIэ кIэзызхэр

வசனம்: 50

وَهَٰذَا ذِكۡرٞ مُّبَارَكٌ أَنزَلۡنَٰهُۚ أَفَأَنتُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ

Мыр гум къэзыгъэкIыж берычэт зыхэлъу къедгъэхащ Дэ, фэ ар къэвмыдэу ара?

வசனம்: 51

۞ وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَآ إِبۡرَٰهِيمَ رُشۡدَهُۥ مِن قَبۡلُ وَكُنَّا بِهِۦ عَٰلِمِينَ

Абы ипэкIэ Ибрэхьим и гъуэгу захуэр еттат икIи тщIэт Дэ ар

வசனம்: 52

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا هَٰذِهِ ٱلتَّمَاثِيلُ ٱلَّتِيٓ أَنتُمۡ لَهَا عَٰكِفُونَ

Мис абы и адэмрэ и лъэпкъымрэ яжриIащ: "Сыт мы сурэт ухуа фызыхуэпщылIхэр?"

வசனம்: 53

قَالُواْ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا لَهَا عَٰبِدِينَ

Абыхэм жаIащ: "Дэ ди адэжьхэр абыхэм яхуэпщылIхэу тлъэгъуащ"

வசனம்: 54

قَالَ لَقَدۡ كُنتُمۡ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمۡ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

Абы жиIащ: "Фэри, фи адэжьхэри гъуэщэныгъэ хуабжьым фыхэтащ"

வசனம்: 55

قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا بِٱلۡحَقِّ أَمۡ أَنتَ مِنَ ٱللَّٰعِبِينَ

Абыхэм жаIащ: "Уэ пэж къытхуэпхьауэ ара е уэ джэгурейхэм уащыщу пIэрэ?"

வசனம்: 56

قَالَ بَل رَّبُّكُمۡ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا۠ عَلَىٰ ذَٰلِكُم مِّنَ ٱلشَّٰهِدِينَ

Абы жиIащ: "Хьэуэ! Фэ фи Тхьэр уафэхэми щIылъэми я Тхьэращ, ахэр къэзыгъэщIаращ. Сэ абы щыхьэт хуэхъухэм сащыщ зыуэ аращ

வசனம்: 57

وَتَٱللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصۡنَٰمَكُم بَعۡدَ أَن تُوَلُّواْ مُدۡبِرِينَ

ИкIи Алыхьым и цIэкIэ соIуэр, а фи тхьэхэ фызыхуэпщылIхэм хьилагъэ якIэлъызесхьэну, псори фыIукIыжхэу фи щIыбхэр къэвгъазэмэ".

வசனம்: 58

فَجَعَلَهُمۡ جُذَٰذًا إِلَّا كَبِيرٗا لَّهُمۡ لَعَلَّهُمۡ إِلَيۡهِ يَرۡجِعُونَ

ИкIи цIыкIу - цIыкIухэу зэхигъэлъэлъащ ахэр, нэхъ ин дыдэм мыхъумэ, абыхэм абы и деж къагъэзэжынкIэ мэхъур

வசனம்: 59

قَالُواْ مَن فَعَلَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَآ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Абыхэм жаIащ: "Хэт мыр езыщIар ди тхьэхэм? Ар залымыгъэ зезыхьэхэм щыщщ"

வசனம்: 60

قَالُواْ سَمِعۡنَا فَتٗى يَذۡكُرُهُمۡ يُقَالُ لَهُۥٓ إِبۡرَٰهِيمُ

ЖаIащ: "Зэхэтхащ щIалэщIэм абыхэм я гугъу ищIу, абым зэреджэхэр Ибрэхьимщ"

வசனம்: 61

قَالُواْ فَأۡتُواْ بِهِۦ عَلَىٰٓ أَعۡيُنِ ٱلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَشۡهَدُونَ

ЖаIащ: "Къафшэ ар, цIыхухэм я нэхэм ялъагъуу, ахэри щыхьэт хъунхэ щхьэкIэ"

வசனம்: 62

قَالُوٓاْ ءَأَنتَ فَعَلۡتَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَا يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Абыхэм жа1ащ: "Уэ 1ибрахьим, уэра мыр ди тхьэхэм языщ1ар?"

வசனம்: 63

قَالَ بَلۡ فَعَلَهُۥ كَبِيرُهُمۡ هَٰذَا فَسۡـَٔلُوهُمۡ إِن كَانُواْ يَنطِقُونَ

Абы жиIащ: "Хьэуэ, ар я нэхъ иныращ языщIар, мис мыращ, фаупщIыт абыхэм, псалъэфхэмэ"

வசனம்: 64

فَرَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ فَقَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ أَنتُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

Абыхэм зызэхуагъэзэжри жаIащ: "ИпэжыпIэкIэ фэращ залымыгъэ зезыхьэр!"

வசனம்: 65

ثُمَّ نُكِسُواْ عَلَىٰ رُءُوسِهِمۡ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا هَٰٓؤُلَآءِ يَنطِقُونَ

ИтIани къытрагъэзэжри жаIащ: "Уэ бощIэр ахэр зэрымыпсалъэфыр"

வசனம்: 66

قَالَ أَفَتَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يَضُرُّكُمۡ

Абы жиIащ: "АтIэ Алыхьым нэгъуэщIу зыгуэрым фыхуэпщылIу ара сэбэпи къыфхуэмыхъуфу, и ягъи къывэмыкIыну?

வசனம்: 67

أُفّٖ لَّكُمۡ وَلِمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Фэри, Алыхьым нэгъуэщIу фызыхуэпщылIхэри фыхьэбыршыбырщ! КъывгурымыIуэу ара фэ?"

வசனம்: 68

قَالُواْ حَرِّقُوهُ وَٱنصُرُوٓاْ ءَالِهَتَكُمۡ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ

Абыхэм жаIащ: "Вгъэси ар фи тхьэхэм фадэIэпыкъу, зыгуэр фщIэну щытмэ!"

வசனம்: 69

قُلۡنَا يَٰنَارُ كُونِي بَرۡدٗا وَسَلَٰمًا عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

Дэ жыт1ащ: "Уэ маф1э, хъу щ1ы1э ик1и шынагъуэншэ 1ибрахьим щхьэк1э"

வசனம்: 70

وَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَخۡسَرِينَ

Ахэм Iей иращIэну хуейхэт, ауэ Дэ езыхэр нэхъ хэкIуэдэжа тщIащ

வசனம்: 71

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَلُوطًا إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَا لِلۡعَٰلَمِينَ

Ари, ЛутIи къедгъэлхэри щIы дунейуэ хъуам щхьэкIэ берычэт тщIам тшахэщ

வசனம்: 72

وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ نَافِلَةٗۖ وَكُلّٗا جَعَلۡنَا صَٰلِحِينَ

ИкIи абы Исхьэкъи, Якъуб щIыгъужу еттащ, икIи псори фIым тетхэу тщIащ

வசனம்: 73

وَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَئِمَّةٗ يَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡهِمۡ فِعۡلَ ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَإِقَامَ ٱلصَّلَوٰةِ وَإِيتَآءَ ٱلزَّكَوٰةِۖ وَكَانُواْ لَنَا عَٰبِدِينَ

Ахэр тщIащ Ди унафэм тету захуэм хуэзышэ пашэхэу, фIыр ящIэну, нэмэз ящIыну, сэджыт ятыну уэхьи яхуедгъэхащ, икIи ахэр Дэ къытхуэпщылIхэт

வசனம்: 74

وَلُوطًا ءَاتَيۡنَٰهُ حُكۡمٗا وَعِلۡمٗا وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِي كَانَت تَّعۡمَلُ ٱلۡخَبَٰٓئِثَۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمَ سَوۡءٖ فَٰسِقِينَ

ЛутIи еттат унафэ щIыныр, щIэныгъэр, мыхъумыщIагъэр зыгъахъэ къуажэми къедгъэлат, ахэр лъэпкъ Iейт икIи фасикъхэт

வசனம்: 75

وَأَدۡخَلۡنَٰهُ فِي رَحۡمَتِنَآۖ إِنَّهُۥ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Ар Ди гущIэгъуныгъэм хэтшащ, икIи ар фIы зыщIэхэм ящыщщт

வசனம்: 76

وَنُوحًا إِذۡ نَادَىٰ مِن قَبۡلُ فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Нухьи ипэкIэ къыдэлъэIури и лъэIум жэуап еттыжащ, езыри и Iыхьлыхэри хьэзаб гуащIэм къедгъэлахэщ

வசனம்: 77

وَنَصَرۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمَ سَوۡءٖ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ أَجۡمَعِينَ

ИкIи ар тедгъэкIуащ Ди нэщэнэхэр пцIыуэ зыбжа лъэпкъым, ахэр лъэпкъ Iейти псори едгъэтхьэлахэщ

வசனம்: 78

وَدَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ إِذۡ يَحۡكُمَانِ فِي ٱلۡحَرۡثِ إِذۡ نَفَشَتۡ فِيهِ غَنَمُ ٱلۡقَوۡمِ وَكُنَّا لِحُكۡمِهِمۡ شَٰهِدِينَ

Даудрэ Сулейманрэ гъавэм и унафэр зэращIэтэри, абым зы лъэпкъым я былымыр хыхьэу щызэхаутам. ИкIи Дэ абыхэм я унафэм дрищыхьэтщ

வசனம்: 79

فَفَهَّمۡنَٰهَا سُلَيۡمَٰنَۚ وَكُلًّا ءَاتَيۡنَا حُكۡمٗا وَعِلۡمٗاۚ وَسَخَّرۡنَا مَعَ دَاوُۥدَ ٱلۡجِبَالَ يُسَبِّحۡنَ وَٱلطَّيۡرَۚ وَكُنَّا فَٰعِلِينَ

Ар Сулейман гурыдгъэIуащ икIи тIуми яттащ унафэ щIыныр, щIэныгъэр, Дауди щIыгъуу дгъэжыIэщIащ къущхьэхэри, бзухэри, Ди ЩIыхьыр яIэтыну. Дэ тщIащ ар

வசனம்: 80

وَعَلَّمۡنَٰهُ صَنۡعَةَ لَبُوسٖ لَّكُمۡ لِتُحۡصِنَكُم مِّنۢ بَأۡسِكُمۡۖ فَهَلۡ أَنتُمۡ شَٰكِرُونَ

ИкIи абы едгъэщIащ афэ зэрищIынур фэ щхьэкIэ, бэлыхь къыващIылIэм фыщихъумэну. АтIэ фэ шыкур фщIыуэ пIэрэ?

வசனம்: 81

وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ عَاصِفَةٗ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦٓ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيۡءٍ عَٰلِمِينَ

Сулейман жьы хуабжьыр хуэжыIэщIэ тщIащ, абы и унафэкIэ щIы берычэт зыхэтлъхьам кIуэуэ, икIи Дэ сытри дыщIэт

வசனம்: 82

وَمِنَ ٱلشَّيَٰطِينِ مَن يَغُوصُونَ لَهُۥ وَيَعۡمَلُونَ عَمَلٗا دُونَ ذَٰلِكَۖ وَكُنَّا لَهُمۡ حَٰفِظِينَ

ШейтIанхэми щыщу абы щхьэкIэ псым зыщIэзыхуэхэри, нэгъуэщI Iуэхухэри хуэзыщIэхэр. Дэ ахэр тхъумэхэт

வசனம்: 83

۞ وَأَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلضُّرُّ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ

Iэюби и Тхьэм хуеджащ: "ИпэжыпIэкIэ узыр къыстехуащ, икIи Уэращ гущIэгъущIхэм я нэхъ ГущIэгъущIыр"

வசனம்: 84

فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَكَشَفۡنَا مَا بِهِۦ مِن ضُرّٖۖ وَءَاتَيۡنَٰهُ أَهۡلَهُۥ وَمِثۡلَهُم مَّعَهُمۡ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَذِكۡرَىٰ لِلۡعَٰبِدِينَ

Дэ абы жэуап еттыжри и узыр щхьэщытхащ, и Iыхьлыхэри, абыхэм иджыри яхуэдизи еттащ Ди гъущIэгъум къыхэкIыу, икIи къытхуэпщылIхэм щхьэкIэ ущиеу

வசனம்: 85

وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِدۡرِيسَ وَذَا ٱلۡكِفۡلِۖ كُلّٞ مِّنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Исмэхьили, Идриси, Зу Аль-Кифли - ахэр псори шэчыныгъэ зыхэлъхэм ящыщт

வசனம்: 86

وَأَدۡخَلۡنَٰهُمۡ فِي رَحۡمَتِنَآۖ إِنَّهُم مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Ахэр Ди гущIэгъуныгъэм хэтшащ, икIи ахэр фIы зыщIэхэм ящыщт

வசனம்: 87

وَذَا ٱلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَٰضِبٗا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ فَنَادَىٰ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Зу Ан-Нуни губжьауэ щежьэжам къыфIэщIат, Дэ абы дыпэмылъэщыну, ар кIыфIхэм хэту къэджащ: "Уэ фIэкIа нэгъуэщI тхьэ щыIэкъым, Уи ЩIыхьыр лъагэщ, сэ залымыгъэ зезыхьахэм сащыщщ!"

வசனம்: 88

فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡغَمِّۚ وَكَذَٰلِكَ نُـۨجِي ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Дэ абы и лъэIум жэуап еттыжри гукъеуэм къедгъэлащ, апхуэдэу Iиман къэзыхьахэр къыдогъэлыр Дэ

வசனம்: 89

وَزَكَرِيَّآ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥ رَبِّ لَا تَذَرۡنِي فَرۡدٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡوَٰرِثِينَ

Закарии и Тхьэм елъэIут: "Си Тхьэ, закъуэу сыкъомыгъанэ, Уэращ щIэин къызыхуэнэхэм я нэхъыфIыр"

வசனம்: 90

فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَوَهَبۡنَا لَهُۥ يَحۡيَىٰ وَأَصۡلَحۡنَا لَهُۥ زَوۡجَهُۥٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَيَدۡعُونَنَا رَغَبٗا وَرَهَبٗاۖ وَكَانُواْ لَنَا خَٰشِعِينَ

Абы жэуап еттыжри Яхья тыгъэ хуэтщIащ, и щхьэгъусэри зыхузэфIэкI тщIыжащ. Ахэр фIым хуэпIащIэхэт, къытщышынэу икIи къытщыгугъыу къыдэлъэIухэт, икIи ахэр къытхуэIэсэхэт

வசனம்: 91

وَٱلَّتِيٓ أَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا فَنَفَخۡنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلۡنَٰهَا وَٱبۡنَهَآ ءَايَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ

ИкIи зи щIыхьыр зыхъума бзылъхугъэри, абы псэр хуэдгъэкIуащ Ди лIыкIуэр хуэдгъакIуэри, езыри и къуэри нэщэнэ тщIахэщ дунейхэм щхьэкIэ

வசனம்: 92

إِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَأَنَا۠ رَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُونِ

Мыр фи диныращ, зы динщ ар, икIи Сэ Сывитхьэщи фыкъысхуэпщылI

வசனம்: 93

وَتَقَطَّعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡۖ كُلٌّ إِلَيۡنَا رَٰجِعُونَ

Ахэр зэтекIа хъуахэщ, дэтхэнэми Ди деж къигъэзэжынущ

வசனம்: 94

فَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا كُفۡرَانَ لِسَعۡيِهِۦ وَإِنَّا لَهُۥ كَٰتِبُونَ

ФIым щыщ зыщIам езым Iиман къихьауэ, абы и Iуэхухэр хэкIуэдэнукъым, Дэ псори худотхыр абы

வசனம்: 95

وَحَرَٰمٌ عَلَىٰ قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَآ أَنَّهُمۡ لَا يَرۡجِعُونَ

Хьэрэм тщIар хэдгъэкIуэда къуажэхэращ, абыхэм къагъэзэжынукъым

வசனம்: 96

حَتَّىٰٓ إِذَا فُتِحَتۡ يَأۡجُوجُ وَمَأۡجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٖ يَنسِلُونَ

ЯIджуджрэ МэIджуджрэ къыдамыгъэкIыхукIэ, ахэр дэтхэнэ къытеIэтыкIа щIыпIэми къехынухэщ

வசனம்: 97

وَٱقۡتَرَبَ ٱلۡوَعۡدُ ٱلۡحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَٰخِصَةٌ أَبۡصَٰرُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَٰوَيۡلَنَا قَدۡ كُنَّا فِي غَفۡلَةٖ مِّنۡ هَٰذَا بَلۡ كُنَّا ظَٰلِمِينَ

Псалъэ пэжыр абдежым къэблэгъэнущ, джаурхэми я нэхэр щIилъэфэнухэщ: "КIуэдыжыныр къыттехуащ, мыр къытфIэIуэхутэкъым дэ, атIэ дэ залымыгъэ зетхьащ"

வசனம்: 98

إِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمۡ لَهَا وَٰرِدُونَ

Фэри, Алыхьым нэгъуэщI фызыхуэпщылIхэри жыхьэнэмэм и гъэсынщ, фэращ абы хэхуэнур

வசனம்: 99

لَوۡ كَانَ هَٰٓؤُلَآءِ ءَالِهَةٗ مَّا وَرَدُوهَاۖ وَكُلّٞ فِيهَا خَٰلِدُونَ

Ахэр тхьэуэ щытахэтэмэ, абым хэхуэнухэтэкъым, дэтхэнэри абым игъащIэкIэ къыхэнэнущ

வசனம்: 100

لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَهُمۡ فِيهَا لَا يَسۡمَعُونَ

Ахэм хьэлъэу жьыр къажьэдэкIынущ абдежым, ауэ зыри зэхахынукъым

வசனம்: 101

إِنَّ ٱلَّذِينَ سَبَقَتۡ لَهُم مِّنَّا ٱلۡحُسۡنَىٰٓ أُوْلَٰٓئِكَ عَنۡهَا مُبۡعَدُونَ

Ауэ ипэм щегъэжьауэ фIыр зыхуэдухахэр абы пэжыжьэ ящIынухэщ

வசனம்: 102

لَا يَسۡمَعُونَ حَسِيسَهَاۖ وَهُمۡ فِي مَا ٱشۡتَهَتۡ أَنفُسُهُمۡ خَٰلِدُونَ

И макъ щэху дыди зэхахынукъым ахэм, ахэр игъащIэкIэ хэтынухэщ я псэхэр зыхущIэкъум

வசனம்: 103

لَا يَحۡزُنُهُمُ ٱلۡفَزَعُ ٱلۡأَكۡبَرُ وَتَتَلَقَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ هَٰذَا يَوۡمُكُمُ ٱلَّذِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ

Шынагъуэшхуэм абыхэм ягу къригъэуэнукъым, мелыIычхэри къапежьэнухэщ: "Мыращ фыкъызэрагъэгугъауэ щыта махуэр!"

வசனம்: 104

يَوۡمَ نَطۡوِي ٱلسَّمَآءَ كَطَيِّ ٱلسِّجِلِّ لِلۡكُتُبِۚ كَمَا بَدَأۡنَآ أَوَّلَ خَلۡقٖ نُّعِيدُهُۥۚ وَعۡدًا عَلَيۡنَآۚ إِنَّا كُنَّا فَٰعِلِينَ

А махуэм уафэр зэкIуэцIытшыхьынущ, тхыгъэхэр зэрызэтрашыхьым хуэдэу. ИпэкIэ къызэрыдгъэщIахэм хуэдэу иджыри зэ къэдгъэщIэжынухэщ, аращ псалъэу Дэ ттар, икIи ар тщIэнущ

வசனம்: 105

وَلَقَدۡ كَتَبۡنَا فِي ٱلزَّبُورِ مِنۢ بَعۡدِ ٱلذِّكۡرِ أَنَّ ٱلۡأَرۡضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ ٱلصَّٰلِحُونَ

ИкIи Забурым иттхащ, гум къэзыгъэкIыжым иужь, щIыр къызылъысыжынур Ди пщылI фIым тетахэращ

வசனம்: 106

إِنَّ فِي هَٰذَا لَبَلَٰغٗا لِّقَوۡمٍ عَٰبِدِينَ

ИпэжыпIэкIэ ар къытхуэпщылI лъэпкъым щхьэкIэ тхыгъэщ

வசனம்: 107

وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا رَحۡمَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ

ИкIи Дэ удгъэкIуащ дунейуэ хъуам щхьэкIэ гущIэгъу къудейуэ

வசனம்: 108

قُلۡ إِنَّمَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

ЖыIэ: "Сэ уэхьи къысхохыр фи Тхьэр зэры - Тхьэ Закъуэр, атIэ фэ муслъымэн фыхъунукъэ?"

வசனம்: 109

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ ءَاذَنتُكُمۡ عَلَىٰ سَوَآءٖۖ وَإِنۡ أَدۡرِيٓ أَقَرِيبٌ أَم بَعِيدٞ مَّا تُوعَدُونَ

Абыхэм я щIыбхэр къагъазэмэ жыIэ: "Псоми зэхуэдэу щынагъуэм папщIэ хъыбар фызогъащIэр. ИкIи сщIэкъым сэ жыжьэми гъунэгъуми а фызэрагъэгугъэр

வசனம்: 110

إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡتُمُونَ

ИпэжыпIэкIэ Абы ещIэр псалъэм щыщу нахуэри, ещIэр фыущэхуари

வசனம்: 111

وَإِنۡ أَدۡرِي لَعَلَّهُۥ فِتۡنَةٞ لَّكُمۡ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِينٖ

ИкIи сщIэкъым сэ, ар фэ щхьэкIэ гъэунэхугъэми, пIалъэр къэсыху фызыгъатхъэу щытынуми"

வசனம்: 112

قَٰلَ رَبِّ ٱحۡكُم بِٱلۡحَقِّۗ وَرَبُّنَا ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ

Абы жиIащ: "Ди Тхьэ, захуэм тету щIэ унафэр, ди Тхьэ ГущIэгъущIращ дэIэпыкъуэгъур, а фэ фызытепсэлъыхьым щхьэкIэ"