மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்முஃமினூன் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 348 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 90

بَلۡ أَتَيۡنَٰهُم بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

АтIэ абыхэм пэжыр къахуэтхьащ, ауэ ахэр пцIыупсхэщ

வசனம்: 91

مَا ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ مِن وَلَدٖ وَمَا كَانَ مَعَهُۥ مِنۡ إِلَٰهٍۚ إِذٗا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهِۭ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

Алыхьым бын зыхуищтэжакъым, икIи тхьэ пари щIыгъукъым Абы. Арамэ тхьэ къэскIэ къигъэщIар ищтэжынути ежьэжынут, зыр адрейм тепщэ хуэхъуну пылъынут. Алыхьыр нэхъ Лъагэщ, абыхэм хуагъэфащэхэм нэхърэ!

வசனம்: 92

عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

Ущэхуари, нахуэри зыщIэ! Нэхъ Лъагэщ Ар гъусэу хуащIхэм нэхърэ!

வசனம்: 93

قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ

ЖыIэ: "Си Тхьэ, сэбгъэлъагъумэ ахэр зэрыбгъэгугъар,

வசனம்: 94

رَبِّ فَلَا تَجۡعَلۡنِي فِي ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

си Тхьэ, залымыгъэ зезыхьа лъэпкъым ящыщ сомыщI"

வசனம்: 95

وَإِنَّا عَلَىٰٓ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمۡ لَقَٰدِرُونَ

ИкIи Дэ тхузэфIэкIынущ ахэр зэрыдгъэгугъар уэдгъэлъагъуну

வசனம்: 96

ٱدۡفَعۡ بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ ٱلسَّيِّئَةَۚ نَحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَصِفُونَ

Iейр фIыкIэ IугъэкIуэт, Дэ нэхъыфIу дощIэр абыхэм къытхуагъэфащэхэр

வசனம்: 97

وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنۡ هَمَزَٰتِ ٱلشَّيَٰطِينِ

ИкIи жыIэ: "Си Тхьэ, шейтIаным и Iущащэм сыщыпхъумэну солъэIур

வசனம்: 98

وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحۡضُرُونِ

ИкIи солъэIур, си Тхьэ, ахэр къызнэмысынхэу сыпхъумэну"

வசனம்: 99

حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَحَدَهُمُ ٱلۡمَوۡتُ قَالَ رَبِّ ٱرۡجِعُونِ

Абыхэм ящыщ зым и псэр хэкIын хъумэ жеIэр: "Си Тхьэ, згъэгъэзэж,

வசனம்: 100

لَعَلِّيٓ أَعۡمَلُ صَٰلِحٗا فِيمَا تَرَكۡتُۚ كَلَّآۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَآئِلُهَاۖ وَمِن وَرَآئِهِم بَرۡزَخٌ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

фIыуэ къэзгъэнауэ щытахэр сщIэнкIэ мэхъур". Хьэуэ, ар абы жиIэ псалъэ къудейщ, абыхэм я щIыбым зымыгъакIуэ зэпызыхукI щыIэщ, къыщагъэхъужыну махуэм нэс

வசனம்: 101

فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَلَآ أَنسَابَ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ وَلَا يَتَسَآءَلُونَ

Бжьамийм щепщэм махуэм абыхэм яку Iыхьлыгъэ къыдэнэнукъым, икIи зыщIэупщIэжынухэкъым

வசனம்: 102

فَمَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

Зи тезырыр хьэлъэ хъуахэр, ахэращ ехъулIахэр

வசனம்: 103

وَمَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِينُهُۥ فَأُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فِي جَهَنَّمَ خَٰلِدُونَ

Зи тезырыр псынщIэ хъуахэр, ахэращ зи псэхэр хэзгъэкIуэдэжар, жыхьэнэмэм игъащIэкIэ къинэнухэщ

வசனம்: 104

تَلۡفَحُ وُجُوهَهُمُ ٱلنَّارُ وَهُمۡ فِيهَا كَٰلِحُونَ

Я нэгухэр мафIэм илыгъуэнущ, ахэм абдежым зызэблашынущ.