மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அந்நம்ல் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

அந்நம்ல்

வசனம்: 1

طسٓۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡقُرۡءَانِ وَكِتَابٖ مُّبِينٍ

ТIа Син. Мыр КъурIэным и Iэятхэщ икIи Тхылъ нахуэщ.

வசனம்: 2

هُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

Захуэм хуэзышэ икIи Iиман къэзыхьахэм щхьэкIэ хъыбарыфIщ.

வசனம்: 3

ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ يُوقِنُونَ

Нэмэзыр нэгъэсауэ зыщIхэр, сэджыт зытхэр, ахэращ шэч хэмылъу ахърэтыр зи фIэщ хъухэр.

வசனம்: 4

إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَهُمۡ يَعۡمَهُونَ

Ахърэтыр зи фIэщ мыхъухэм я Iуэхухэр яхуэдгъэдэхащ, ахэм мыхьэнэншэу къаджэдыхь.

வசனம்: 5

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَهُمۡ سُوٓءُ ٱلۡعَذَابِ وَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ

Ахэращ хьэзабым и нэхъ Iейр зыхуэфащэр, икIи ахърэтым ахэращ хэкIуэдэнухэр.

வசனம்: 6

وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى ٱلۡقُرۡءَانَ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ عَلِيمٍ

ИпэжыпIэкIэ уэ КъурIэныр къыпхурегъэхыр АкъылыфIэм, ЗыщIэм.

வசனம்: 7

إِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِأَهۡلِهِۦٓ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا سَـَٔاتِيكُم مِّنۡهَا بِخَبَرٍ أَوۡ ءَاتِيكُم بِشِهَابٖ قَبَسٖ لَّعَلَّكُمۡ تَصۡطَلُونَ

Мусэ и Iыхьлыхэм яжриIат: "Сэ мафIэ слъэгъуащ, е хъыбар абы къыфхуисхынщ, е мафIэ дэп къыфхуэсхьынщ, зыривгъэхуэбэну".

வசனம்: 8

فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِيَ أَنۢ بُورِكَ مَن فِي ٱلنَّارِ وَمَنۡ حَوۡلَهَا وَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Ар абдежым къыщысым джащ мафIэм и деж щыIэхэми, ихъуреягъкIэ щысхэми берычэтыр къатехуэну. И фIыщIэр инщ Алыхьым, дунейхэм я Тхьэм.

வசனம்: 9

يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّهُۥٓ أَنَا ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

"Уэ Мусэ, ипэжыпIэкIэ Сэращ ар, Алыхь Лъэщыр, АкъылыфIэр.

வசனம்: 10

وَأَلۡقِ عَصَاكَۚ فَلَمَّا رَءَاهَا تَهۡتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنّٞ وَلَّىٰ مُدۡبِرٗا وَلَمۡ يُعَقِّبۡۚ يَٰمُوسَىٰ لَا تَخَفۡ إِنِّي لَا يَخَافُ لَدَيَّ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

Уи башыр хыфIэдзэт". Ар кIэзызу къыщилъагъум жын хэсым хуэдэу, икIуэтыжу IукIыжыну хуежьащ къимыгъазэу. "Уэ Мусэ, умышынэ, Сэ си лIыкIуэхэр шынэхэкъым.

வசனம்: 11

إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسۡنَۢا بَعۡدَ سُوٓءٖ فَإِنِّي غَفُورٞ رَّحِيمٞ

Залымыгъэ зыщIам, ауэ итIанэ Iейм иужь фIы ищIэжмэ, атIэ Сэращ Зыгъэгъур, ГущIэгъущIыр.

வசனம்: 12

وَأَدۡخِلۡ يَدَكَ فِي جَيۡبِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٖۖ فِي تِسۡعِ ءَايَٰتٍ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَقَوۡمِهِۦٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ

Уи Iэр уи жыпым илъхьэ, хужьыбзэу къипхыжынущ, зыри имылажьэу. Ар хэтщ нэщэнибгъу фирхьэунымрэ и лъэпкъымрэ яхуэтщIахэм. Ахэр фасикъ лъэпкъхэщ".

வசனம்: 13

فَلَمَّا جَآءَتۡهُمۡ ءَايَٰتُنَا مُبۡصِرَةٗ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

Ди нэщэнэхэр ялъагъуу къащыхуэкIуэм, абыхэм жаIащ: "Мыр щхъуэ нахуэщ".

வசனம்: 14

وَجَحَدُواْ بِهَا وَٱسۡتَيۡقَنَتۡهَآ أَنفُسُهُمۡ ظُلۡمٗا وَعُلُوّٗاۚ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

Ахэр я фIэщ хъуакъым, ягухэми ар ихьакъым я залымыгъэмрэ епэгэкIынымрэ щхьэкIэ. Еплъыт фэсэд зыщIэхэм я кIэух хъуам

வசனம்: 15

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ عِلۡمٗاۖ وَقَالَا ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي فَضَّلَنَا عَلَىٰ كَثِيرٖ مِّنۡ عِبَادِهِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Даудрэ Сулейманрэ щIэныгъэ яттащ, абыхэми жаIащ: "Щытхъур зейр Алыхьыращ, и пщылI Iиман къэзыхьа куэдым дыкъыхэзыIэтыкIам".

வசனம்: 16

وَوَرِثَ سُلَيۡمَٰنُ دَاوُۥدَۖ وَقَالَ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ عُلِّمۡنَا مَنطِقَ ٱلطَّيۡرِ وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَيۡءٍۖ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡمُبِينُ

Дауд иужь щIэиныр зылъысар Сулейманращ. Абы жиIащ: "Уэ, цIыхухэ, бзухэр зэрыпсалъэр дагъэщIащ, псом щыщи къыдатащ, ипэжыпIэкIэ ар фIыщIэшхуэщ".

வசனம்: 17

وَحُشِرَ لِسُلَيۡمَٰنَ جُنُودُهُۥ مِنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ وَٱلطَّيۡرِ فَهُمۡ يُوزَعُونَ

Сулейман и дзэр зэхуишэсащ: жынхэри, цIыхухэри, бзухэри. Ахэр псори ягуэшахэщ.

வசனம்: 18

حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَوۡاْ عَلَىٰ وَادِ ٱلنَّمۡلِ قَالَتۡ نَمۡلَةٞ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّمۡلُ ٱدۡخُلُواْ مَسَٰكِنَكُمۡ لَا يَحۡطِمَنَّكُمۡ سُلَيۡمَٰنُ وَجُنُودُهُۥ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

Апхуэдэурэ ахэр хъумпIэцIэджхэм я тафэм нэсахэщ. ХъумпIэцIэджым жиIащ: "Уэ, хъумпIэцIэджхэ, фи унэхэм фыщIыхьэ Сулейманрэ и дзэмрэ фызэхамыкъутэну зыхамыщIэу".

வசனம்: 19

فَتَبَسَّمَ ضَاحِكٗا مِّن قَوۡلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَدۡخِلۡنِي بِرَحۡمَتِكَ فِي عِبَادِكَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Абы и псалъэм ар игъэгуфIэри игъэдыхьэшхащ. Абы жиIащ: "Си Тхьэ, лъэкIыныгъэ къызэт шыкур пхуэсщIыну фIыгъуэу сэри, си адэ-анэми къытхуэпщIам щхьэкIэ, арэзы узыщIын IуэхуфIхэри сщIэну, Уи ГущIэгъумкIи сахэгъыхьэ Уи пщылI фIы зыщIахэм".

வசனம்: 20

وَتَفَقَّدَ ٱلطَّيۡرَ فَقَالَ مَالِيَ لَآ أَرَى ٱلۡهُدۡهُدَ أَمۡ كَانَ مِنَ ٱلۡغَآئِبِينَ

Ар бум лъыхъуэри игъуэтакъым, жиIащ: "Сыт щIэзмылъагъур хьэрхьупыр? Ар щымыIэхэм ящыщу ара?

வசனம்: 21

لَأُعَذِّبَنَّهُۥ عَذَابٗا شَدِيدًا أَوۡ لَأَاْذۡبَحَنَّهُۥٓ أَوۡ لَيَأۡتِيَنِّي بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

Хьэзаб гуащIэ теслъхьэнущ абы, е фIэзгъэжынущ, щхьэусыгъуэ гурыIуэгъуэ къысхуимыхьмэ".

வசனம்: 22

فَمَكَثَ غَيۡرَ بَعِيدٖ فَقَالَ أَحَطتُ بِمَا لَمۡ تُحِطۡ بِهِۦ وَجِئۡتُكَ مِن سَبَإِۭ بِنَبَإٖ يَقِينٍ

Куэдрэ къэмытауэ (къэкIуэжри) жиIащ абы: "Уэ умылъэгъуар слъэгъуащ сэ, СэбэI сыкъикIыжри сыкъыпхуэкIуэжащ, хъыбар пэжыр къыпхуэсхьри.

வசனம்: 23

إِنِّي وَجَدتُّ ٱمۡرَأَةٗ تَمۡلِكُهُمۡ وَأُوتِيَتۡ مِن كُلِّ شَيۡءٖ وَلَهَا عَرۡشٌ عَظِيمٞ

Абдежым къэзгъуэтащ абыхэм япщ, бзылъхугъэу, абы сытым щыщри иIэщ, пащтыхь тахътэшхуи иIэщ.

வசனம்: 24

وَجَدتُّهَا وَقَوۡمَهَا يَسۡجُدُونَ لِلشَّمۡسِ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَصَدَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّبِيلِ فَهُمۡ لَا يَهۡتَدُونَ

Езыри, и лъэпкъри дыгъэм щхьэщэ хуащIурэ я щхьэхэр щIым тралъхьэу слъэгъуащ, Алыхьым нэгъуэщIу. ШейтIанми абыхэм ялэжьыр яхуигъэщIэрэщIащ, гъуэгу захуэри яхузэпиупщIащ, аращи ахэр гъуэгу захуэм хуэкIуэхэкъым.

வசனம்: 25

أَلَّاۤ يَسۡجُدُواْۤ لِلَّهِ ٱلَّذِي يُخۡرِجُ ٱلۡخَبۡءَ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَيَعۡلَمُ مَا تُخۡفُونَ وَمَا تُعۡلِنُونَ

Ахэм я щхьэхэр хуамыгъэтIылъыну Алыхьым, ущэхуар уафэхэми щIылъэми къыщIэзыгъэщыр, фыущэхухэри, нахуэ фщIыхэри зыщIэр.

வசனம்: 26

ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ۩

Алыхьу Езым нэгъуэщI тхьэ щымыIэм, Хьэршышхуэм и Тхьэм".

வசனம்: 27

۞ قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقۡتَ أَمۡ كُنتَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

Абы (Сулейман) жиIащ: "Деплъынщ, пэж жыпIа е пцIыупсхэм уащыщ.

வசனம்: 28

ٱذۡهَب بِّكِتَٰبِي هَٰذَا فَأَلۡقِهۡ إِلَيۡهِمۡ ثُمَّ تَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَٱنظُرۡ مَاذَا يَرۡجِعُونَ

Мы си тхыгъэр щтэи кIуэи ар яхэдзэ абыхэм. ИтIанэ лъэныкъуэкIэ зегъэзи еплъ абыхэм жэуапу къатыжынум".

வசனம்: 29

قَالَتۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَؤُاْ إِنِّيٓ أُلۡقِيَ إِلَيَّ كِتَٰبٞ كَرِيمٌ

Абы (пщы бзылъхугъэм) жиIащ: "Уэ, си къуэдзэхэ, сэ тхыгъэ лъапIэ къысхурадзыхащ.

வசனம்: 30

إِنَّهُۥ مِن سُلَيۡمَٰنَ وَإِنَّهُۥ بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

வசனம்: 31

أَلَّا تَعۡلُواْ عَلَيَّ وَأۡتُونِي مُسۡلِمِينَ

ФыкъызэмыпэгэкIыу жыIэщIэхэу фыкъысхуэкIуэ".

வசனம்: 32

قَالَتۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَؤُاْ أَفۡتُونِي فِيٓ أَمۡرِي مَا كُنتُ قَاطِعَةً أَمۡرًا حَتَّىٰ تَشۡهَدُونِ

Абы (бзылъхугъэм) жиIащ: "Уэ, си къуэдзэхэ, мы Iуэхум сщIэнумкIэ чэнджэщ къызэфт, фэ щыхьэт фымыхъуауэ унафэ къэсхьтэкъым сэ".

வசனம்: 33

قَالُواْ نَحۡنُ أُوْلُواْ قُوَّةٖ وَأُوْلُواْ بَأۡسٖ شَدِيدٖ وَٱلۡأَمۡرُ إِلَيۡكِ فَٱنظُرِي مَاذَا تَأۡمُرِينَ

Абыхэм жаIащ: "Дэ къаруи диIэщ, дылъэщщ, унафэр зыIэщIэлъыр уэращи, еплъ сыт хуэдэ унафэ къэпхьынуми".

வசனம்: 34

قَالَتۡ إِنَّ ٱلۡمُلُوكَ إِذَا دَخَلُواْ قَرۡيَةً أَفۡسَدُوهَا وَجَعَلُوٓاْ أَعِزَّةَ أَهۡلِهَآ أَذِلَّةٗۚ وَكَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ

Абы жиIащ: "Пащтыхьхэр жылэм дыхьэхэмэ, абы фэсэд къыдахьэ, пщIэ зиIэхэу абы дэсхэр ягъэпудыр, аращ абыхэм ящIэр.

வசனம்: 35

وَإِنِّي مُرۡسِلَةٌ إِلَيۡهِم بِهَدِيَّةٖ فَنَاظِرَةُۢ بِمَ يَرۡجِعُ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

Сэ абыхэм саугъэтхэр яхуезгъэхьынщи сеплъынщ, сыт лIыкIуэхэр къэкIуэжмэ къахьынур".

வசனம்: 36

فَلَمَّا جَآءَ سُلَيۡمَٰنَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٖ فَمَآ ءَاتَىٰنِۦَ ٱللَّهُ خَيۡرٞ مِّمَّآ ءَاتَىٰكُمۚ بَلۡ أَنتُم بِهَدِيَّتِكُمۡ تَفۡرَحُونَ

Сулейман и деж ахэр къыщыкIуэм, абы жиIащ: "МылъкукIэ фыкъыздэIэпыкъуфын фи гугъэу ара фэ? Алыхьым сэ къызитар нэхъыфIщ, фэ къывитам нэхърэ. Фэращ а фи саугъэтхэм иригуфIэр.

வசனம்: 37

ٱرۡجِعۡ إِلَيۡهِمۡ فَلَنَأۡتِيَنَّهُم بِجُنُودٖ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا وَلَنُخۡرِجَنَّهُم مِّنۡهَآ أَذِلَّةٗ وَهُمۡ صَٰغِرُونَ

Гъэзэж абыхэм я деж, дэ дзэ зыпэмылъэщын тщIыгъуу дакъыхуэкIуэнщ, гъэпудауэ, гъэцIыкIуауэ ахэр къыдэтхунщ,

வசனம்: 38

قَالَ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَؤُاْ أَيُّكُمۡ يَأۡتِينِي بِعَرۡشِهَا قَبۡلَ أَن يَأۡتُونِي مُسۡلِمِينَ

Абы жиIащ: "Си къуэдзэхэ, хэт абы и тахътэр къысхуихьын, езыр жыIэдаIуэу къытхуэмыкIуэ щIыкIэ?"

வசனம்: 39

قَالَ عِفۡرِيتٞ مِّنَ ٱلۡجِنِّ أَنَا۠ ءَاتِيكَ بِهِۦ قَبۡلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِكَۖ وَإِنِّي عَلَيۡهِ لَقَوِيٌّ أَمِينٞ

Хьифрит жынхэм ящыщым жиIащ: "Сэ къыпхуэсхьынщ ар, уздэщысым укъэмытэдж щIыкIэ, сэ абы сыхуэгъэзауэ сылъэщщ, дзыхь къысхуэпщI хъунущ".

வசனம்: 40

قَالَ ٱلَّذِي عِندَهُۥ عِلۡمٞ مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ أَنَا۠ ءَاتِيكَ بِهِۦ قَبۡلَ أَن يَرۡتَدَّ إِلَيۡكَ طَرۡفُكَۚ فَلَمَّا رَءَاهُ مُسۡتَقِرًّا عِندَهُۥ قَالَ هَٰذَا مِن فَضۡلِ رَبِّي لِيَبۡلُوَنِيٓ ءَأَشۡكُرُ أَمۡ أَكۡفُرُۖ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشۡكُرُ لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيّٞ كَرِيمٞ

Тхылъым щыщу щIэныгъэ зиIэм жиIащ: "Сэ къыпхуэсхьынщ ар, уи напIэр къемыхуэх щIыкIэ". Ар и дежым щыту щилъагъум жиIащ (Сулейман): "Мыр си Тхьэм и фIыщIэм щыщщ, сигъэунэхуным щхьэкIэ: шыкур сщIыну е сепцIыжыну. Шыкур зыщIым и щхьэм щхьэкIэщ щIищIыр, зыгуэр епцIыжмэ, атIэ си Тхьэр Къулейщ, Хьэлэлщ".

வசனம்: 41

قَالَ نَكِّرُواْ لَهَا عَرۡشَهَا نَنظُرۡ أَتَهۡتَدِيٓ أَمۡ تَكُونُ مِنَ ٱلَّذِينَ لَا يَهۡتَدُونَ

Абы жиIащ: "ЗэфхъуэкI абы и тахътэм и теплъэр, деплъынщ, къищIэжыну е зэхэзмыщIыкIхэм ящыщ ар?"

வசனம்: 42

فَلَمَّا جَآءَتۡ قِيلَ أَهَٰكَذَا عَرۡشُكِۖ قَالَتۡ كَأَنَّهُۥ هُوَۚ وَأُوتِينَا ٱلۡعِلۡمَ مِن قَبۡلِهَا وَكُنَّا مُسۡلِمِينَ

Ар (бзылъхугъэр) къыщыкIуэм, жраIащ: "Мыпхуэдэ уи тахътэр?" Абы жиIащ: "Ара хуэдэщ". (Сулейман жиIащ): "Дэ щIэныгъэ къыдатащ абы ипэкIэ, икIи дэ дыхуэжыIэдаIуэщ".

வசனம்: 43

وَصَدَّهَا مَا كَانَت تَّعۡبُدُ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ إِنَّهَا كَانَتۡ مِن قَوۡمٖ كَٰفِرِينَ

Абы зэран хуэхъур Алыхьым нэгъуэщI зыхуэпщылIу щытаращ, ар джаур лъэпкъым щыщт.

வசனம்: 44

قِيلَ لَهَا ٱدۡخُلِي ٱلصَّرۡحَۖ فَلَمَّا رَأَتۡهُ حَسِبَتۡهُ لُجَّةٗ وَكَشَفَتۡ عَن سَاقَيۡهَاۚ قَالَ إِنَّهُۥ صَرۡحٞ مُّمَرَّدٞ مِّن قَوَارِيرَۗ قَالَتۡ رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي وَأَسۡلَمۡتُ مَعَ سُلَيۡمَٰنَ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Абы жраIащ: "Дэхьэ пащтыхь унэм". Ар щилъагъум, псы ит къыфIэщIащ, и лъапщхьэхэри къигъэплъащ. Абы (Сулейман) жиIащ: "Мыр абджкIэ къищIыкIа пащтыхь унэщ". Абы (бзылъхугъэм) жиIащ: "Си Тхьэ, си щхьэм залымыгъэ есхыжащ, Сулейман сыщIыгъуу Алыхьым сыхуэжыIэщIэщ, Дунейхэм я Тхьэм".

வசனம்: 45

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ فَإِذَا هُمۡ فَرِيقَانِ يَخۡتَصِمُونَ

Сэмудым яхуэдгъэкIуащ я къуэш Сэлихь, Алыхьым хуэпщылIынхэу, итIанэ ахэр гупитI хъуахэщ, зэдауэхэу.

வசனம்: 46

قَالَ يَٰقَوۡمِ لِمَ تَسۡتَعۡجِلُونَ بِٱلسَّيِّئَةِ قَبۡلَ ٱلۡحَسَنَةِۖ لَوۡلَا تَسۡتَغۡفِرُونَ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

Абы жиIащ: "Си лъэпкъ, сыт Iейр нэхъ псынщIэу къэкIуэну фыщIыхуейр фIым нэхърэ? Алыхьым къыфхуигъэгъуну фелъэIумэ, гущIэгъу къыфхуищIынкIэ мэхъур".

வசனம்: 47

قَالُواْ ٱطَّيَّرۡنَا بِكَ وَبِمَن مَّعَكَۚ قَالَ طَٰٓئِرُكُمۡ عِندَ ٱللَّهِۖ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ تُفۡتَنُونَ

Абыхэм жаIащ: "Дэ Iей къытхуэпхь къытфIощIыр уэри, уи гъусэхэми". Абы жиIащ: "Фэ Iейуэ къыфщыхъухэр псори Алыхьым и дежщ здэщыIэр, атIэ фагъэунэху лъэпкъыу аращ фэ".

வசனம்: 48

وَكَانَ فِي ٱلۡمَدِينَةِ تِسۡعَةُ رَهۡطٖ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

Къалэм цIыхуибгъу дэст, щIым фэсэд зыщырагъэубгъуу икIи фIы ямыщIэу.

வசனம்: 49

قَالُواْ تَقَاسَمُواْ بِٱللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُۥ وَأَهۡلَهُۥ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِۦ مَا شَهِدۡنَا مَهۡلِكَ أَهۡلِهِۦ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

Абыхэм жаIащ: "Алыхьым и цIэкIэ тхьэрыIуэ зыхуэфщIыж псоми абы и деж жэщым фыкIуэу езыми и Iыхьлыхэми фатеуэну. ИтIанэ абы и уэлийм жетIэнщ: "Дэ тлъэгъуакъым абы и Iыхьлыхэр зэрыхэкIуэдар, икIи дэ пэжыр жыдоIэр".

வசனம்: 50

وَمَكَرُواْ مَكۡرٗا وَمَكَرۡنَا مَكۡرٗا وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

Ахэм хьилагъэ къагупсысащ, Дэри хьилагъэ якIэлъызетхьащ абыхэм зыхамыщIэу.

வசனம்: 51

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ مَكۡرِهِمۡ أَنَّا دَمَّرۡنَٰهُمۡ وَقَوۡمَهُمۡ أَجۡمَعِينَ

Еплъыт абыхэм я хьилагъэм къахуихьам: ахэр Дэ зэхэткъутащ езыхэри, я лъэпкъ псори.

வசனம்: 52

فَتِلۡكَ بُيُوتُهُمۡ خَاوِيَةَۢ بِمَا ظَلَمُوٓاْۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

Мес абыхэм я унэхэр хэкIуэдэжахэщ, залымыгъэу зэрахьам щхьэкIэ, ар лъэпкъ зыщIэхэм щхьэкIэ нэщэнэщ.

வசனம்: 53

وَأَنجَيۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ

Iиман къэзыхьахэр къедгъэлахэщ, ахэм тхьэшынагъуэ яхэлът.

வசனம்: 54

وَلُوطًا إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَتَأۡتُونَ ٱلۡفَٰحِشَةَ وَأَنتُمۡ تُبۡصِرُونَ

ЛутIи и лъэпкъым жриIат: "Флъагъуурэ мыхъумыщIагъэр фщIэуэ ара?

வசனம்: 55

أَئِنَّكُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلرِّجَالَ شَهۡوَةٗ مِّن دُونِ ٱلنِّسَآءِۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ تَجۡهَلُونَ

ЦIыхухъухэм фекIуалIэу аращ фахуэлIэу, бзылъхугъэхэр къэвгъэнауэ, фэ фыщIэныгъэншэ лъэпкъщ".

வசனம்: 56

۞ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ أَخۡرِجُوٓاْ ءَالَ لُوطٖ مِّن قَرۡيَتِكُمۡۖ إِنَّهُمۡ أُنَاسٞ يَتَطَهَّرُونَ

Абы и лъэпкъым жэуап къатыжа къудейуэ аращ жаIэу: "ЛутI и унагъуэр дэфху фи къуажэм, ахэр зызыгъэкъабзэ цIыхухэщ"

வசனம்: 57

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَٰهَا مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ

Арати езыри, и унагъуэри къедгъэлащ, и щхьэгъусэм мыхъумэ, ар къэнахэм ящыщыну хуэттхат.

வசனம்: 58

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ

ИтIанэ абыхэм уэшх ятедгъэшхащ, сытым хуэдэу Iей, Iейм щахъумэну зыпылъахэм я уэшхыр!

வசனம்: 59

قُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ وَسَلَٰمٌ عَلَىٰ عِبَادِهِ ٱلَّذِينَ ٱصۡطَفَىٰٓۗ ءَآللَّهُ خَيۡرٌ أَمَّا يُشۡرِكُونَ

ЖыIэ: "Щытхъур зейр Алыхьыращ, шынагъуэншагъэри зыхуэфащэр Абы хиIэтыкIа и лIыкIуэхэращ. Алыхьыр нэхъыфIщ, абыхэм гъусэу хуащIхэм нэхърэ".

வசனம்: 60

أَمَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَنۢبَتۡنَا بِهِۦ حَدَآئِقَ ذَاتَ بَهۡجَةٖ مَّا كَانَ لَكُمۡ أَن تُنۢبِتُواْ شَجَرَهَآۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ يَعۡدِلُونَ

Хэт уафэхэри щIыри къэзыгъэщIар? Уфами уэшх къыфхуригъэшхыу, жыг хадэ дахащэхэри къыфхуэзыгъэкIар? Фэ фхуэлъэкIынутэкъым, абы и жыгхэр къэвгъэкIыну. Алыхьым нэгъуэщI тхьэ щыIэу ара? Хьэуэ, ахэр лъэпкъ захуэм тегъуэщыкIахэщ.

வசனம்: 61

أَمَّن جَعَلَ ٱلۡأَرۡضَ قَرَارٗا وَجَعَلَ خِلَٰلَهَآ أَنۡهَٰرٗا وَجَعَلَ لَهَا رَوَٰسِيَ وَجَعَلَ بَيۡنَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ حَاجِزًاۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

Хэт щIыр зыщIар быдэу щыту? Хэт абы и кIуэцIым псыхэр зыгъэжар? Хэт ар иIыгъыну къущхьэхэр зыщIар? Хэт хитIым я кум зэхэзымыгъэхьэ яхуэзыщIар? Алыхьым нэгъуэщI тхьэ щыIэу ара? Хьэуэ, абыхэм я нэхъыбэм ямыщIэу аращ.

வசனம்: 62

أَمَّن يُجِيبُ ٱلۡمُضۡطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكۡشِفُ ٱلسُّوٓءَ وَيَجۡعَلُكُمۡ خُلَفَآءَ ٱلۡأَرۡضِۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ

Хэт гугъуехьым хэтым жэуап езытыр, ар къелъэIумэ? Хэт Iейуэ къыщыщIыр щхьэщызыхыр? Хэт щIым и тепщэ фызыщIыр? Алыхьым нэгъуэщI тхьэ щыIэу ара? Сыту мащIэ фэ фигу къызэрывгъэкIыжыр!

வசனம்: 63

أَمَّن يَهۡدِيكُمۡ فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَمَن يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِۦٓۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ تَعَٰلَى ٱللَّهُ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

Хэт щIыми хыми я фIыцIагъэм фыхэзышыр гъуэгу захуэкIэ? Хэт жьыхэр къыфхуэзыгъакIуэр, и фIыгъуэм ипэ гуфIэгъуэу? Алыхьым нэгъуэщI тхьэ щыIэу ара? ЩхьэщыIэтыкIащ Алыхьыр гъусэу хуащIхэм.

வசனம்: 64

أَمَّن يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ وَمَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۗ أَءِلَٰهٞ مَّعَ ٱللَّهِۚ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Хэт къэзыгъэхъур япэ дыдэу, итIанэ къытезыгъэзэжыр? Хэт ерыскъы уафэми щIыми къыфхухэзгъэкIыр? Алыхьым нэгъуэщI тхьэуэ пIэрэ ар? ЖыIэ: "Къэфхь фи щыхьэтлыкъхэр, пэж жыфIэу щытмэ".

வசனம்: 65

قُل لَّا يَعۡلَمُ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلۡغَيۡبَ إِلَّا ٱللَّهُۚ وَمَا يَشۡعُرُونَ أَيَّانَ يُبۡعَثُونَ

ЖыIэ: "Уафэхэми щIылъэми щыIэхэм щыщу зыми ущэхуар ищIэркъым, Алыхьым мыхъумэ. ИкIи ящIэркъым абыхэм къыщагъэхъужынур

வசனம்: 66

بَلِ ٱدَّٰرَكَ عِلۡمُهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِۚ بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ مِّنۡهَاۖ بَلۡ هُم مِّنۡهَا عَمُونَ

Абыхэм я щIэныгъэр ахърэтым нэскъым, абы шэч къытрахьэ ахэм, атIэ ахэр нэфхэм хуэдэу ялъагъуркъым ар".

வசனம்: 67

وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَءِذَا كُنَّا تُرَٰبٗا وَءَابَآؤُنَآ أَئِنَّا لَمُخۡرَجُونَ

Iиман къэзымыхьахэм жаIащ: "Дэри, ди адэжьхэри сабэ дыхъужми дыкъыщIашыжыну ара?

வசனம்: 68

لَقَدۡ وُعِدۡنَا هَٰذَا نَحۡنُ وَءَابَآؤُنَا مِن قَبۡلُ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Дэри, ди адэжьхэри ипэкIэ абыкIэ дагъэгугъащ. АтIэ ар япэрейхэм я псысэхэу аращ".

வசனம்: 69

قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

ЖыIэ: "ЩIым фрикIуи феплъ мыхъумыщIэ зыщIахэм я кIэух хъуар".

வசனம்: 70

وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَلَا تَكُن فِي ضَيۡقٖ مِّمَّا يَمۡكُرُونَ

Абыхэм щхьэкIэ умынэщхъей уэ икIи уи гур зэщIомыгъэкъузэ абыхэм я хьилагъэхэм.

வசனம்: 71

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Абыхэм жаIэр: "Сытым щыгъуэ а зэрывгъэгугъэр къыщыхъунур, жыфIэр пэжу щытмэ?"

வசனம்: 72

قُلۡ عَسَىٰٓ أَن يَكُونَ رَدِفَ لَكُم بَعۡضُ ٱلَّذِي تَسۡتَعۡجِلُونَ

ЖыIэ: "А фызыхуэпIащIэр фэ пэблагъэ къыфхуэхъуагъэнкIэ мэхъур".

வசனம்: 73

وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَشۡكُرُونَ

ИпэжыпIэкIэ уи Тхьэр фIыгъуэшхуэ цIыхухэм яхуэзыщIэщ, ауэ абыхэм я нэхъыбэм шыкур ящIыркъым.

வசனம்: 74

وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَعۡلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمۡ وَمَا يُعۡلِنُونَ

Уи Тхьэм ещIэр абыхэм ягухэм яущэхухэри, нахуэ ящIхэри.

வசனம்: 75

وَمَا مِنۡ غَآئِبَةٖ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٍ

Уафэми, щIылъэми щыIэкъым зыри гъэпщкIуауэ, ар Тхылъым гъэнэхуауэ имыту.

வசனம்: 76

إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَقُصُّ عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ أَكۡثَرَ ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ

Мы КъурIэным Iисраил и бынхэм яхуеIуатэр нэхъыбэу зэрызэтекIахэм я хъыбар.

வசனம்: 77

وَإِنَّهُۥ لَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ

Ар гъуэгу захуэщ икIи гущIэгъущ, Iиман къэзыхьахэм щхьэкIэ.

வசனம்: 78

إِنَّ رَبَّكَ يَقۡضِي بَيۡنَهُم بِحُكۡمِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡعَلِيمُ

Уи Тхьэм абыхэм я унафэр ищIынущ и IэмыркIэ, Ар Лъэщщ, ЗыщIэщ.

வசனம்: 79

فَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۖ إِنَّكَ عَلَى ٱلۡحَقِّ ٱلۡمُبِينِ

Алыхьым щыгугъ, уэ пэж нахуэм утетщ.

வசனம்: 80

إِنَّكَ لَا تُسۡمِعُ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَلَا تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا وَلَّوۡاْ مُدۡبِرِينَ

Уэ лIахэм зэхебгъэхыфынукъым, дэгуми зэхебгъэхыфынукъым къызыхуебджэр, абыхэм я щIыбхэр къагъазэу икIуэтыжхэмэ.

வசனம்: 81

وَمَآ أَنتَ بِهَٰدِي ٱلۡعُمۡيِ عَن ضَلَٰلَتِهِمۡۖ إِن تُسۡمِعُ إِلَّا مَن يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا فَهُم مُّسۡلِمُونَ

ИкIи нэфыр уэ захуэныгъэм хуэпшэфынукъым, я щыуэныгъэм къыхэпшу. Уэ узэхэзыхынур Ди нэщэнэхэр зи фIэщ хъуауэ Iиман къэзыхьахэращ.

வசனம்: 82

۞ وَإِذَا وَقَعَ ٱلۡقَوۡلُ عَلَيۡهِمۡ أَخۡرَجۡنَا لَهُمۡ دَآبَّةٗ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ تُكَلِّمُهُمۡ أَنَّ ٱلنَّاسَ كَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا لَا يُوقِنُونَ

Абыхэм хуаухар къатехуэмэ, щIым псэущхьэр къыхэтшынущ, абы къажриIэнущ цIыхухэм фIэщхъуныгъэ быдэ зэрахэмылъар Ди нэщэнэхэм теухуауэ.

வசனம்: 83

وَيَوۡمَ نَحۡشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٖ فَوۡجٗا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِـَٔايَٰتِنَا فَهُمۡ يُوزَعُونَ

А Махуэм лъэпкъ къэскIэ гуп къахишынущ, Ди нэщэнэхэр пцIыуэ зыбжахэр, икIи ахэм якIэщIэIунщIэурэ яхунухэщ.

வசனம்: 84

حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُو قَالَ أَكَذَّبۡتُم بِـَٔايَٰتِي وَلَمۡ تُحِيطُواْ بِهَا عِلۡمًا أَمَّاذَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Апхуэдэурэ къыщыскIэ жраIэнущ: "Ди нэщэнэхэр пцIыуэ фыбжат фэ, ахэр къывгурымыIуа пэтрэ? Е сыт фщIэуэ щытар фэ?"

வசனம்: 85

وَوَقَعَ ٱلۡقَوۡلُ عَلَيۡهِم بِمَا ظَلَمُواْ فَهُمۡ لَا يَنطِقُونَ

Абыхэм псалъэр къатехуэнущ, залымыгъэу зэрахьам къыхэкIыу, икIи ахэр псэлъэнукъым.

வசனம்: 86

أَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا جَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِيَسۡكُنُواْ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبۡصِرًاۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ

Абыхэм ямылъагъуу ара, жэщыр зэрытщIар загъэпсэхуну абдежым, махуэри къызэрыдгъэнэхуар? ИпэжыпIэкIэ абы хэлъщ нэщэнэхэр, Iиман къэзыхьахэм щхьэкIэ.

வசனம்: 87

وَيَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا مَن شَآءَ ٱللَّهُۚ وَكُلٌّ أَتَوۡهُ دَٰخِرِينَ

Бжьамийм щепщэну махуэм уафэхэм щыIэхэри, щIылъэм щыIэхэри щтэнухэщ, Алыхьым зыхуейуэ къыхигъэщахэм мыхъумэ. ИкIи псори и Абы и деж къэкIуэнухэщ, гъэцIыкIуауэ.

வசனம்: 88

وَتَرَى ٱلۡجِبَالَ تَحۡسَبُهَا جَامِدَةٗ وَهِيَ تَمُرُّ مَرَّ ٱلسَّحَابِۚ صُنۡعَ ٱللَّهِ ٱلَّذِيٓ أَتۡقَنَ كُلَّ شَيۡءٍۚ إِنَّهُۥ خَبِيرُۢ بِمَا تَفۡعَلُونَ

Уэ плъагъунущ къущхьэхэу зызымыгъэхъейуэ быбжхэр пшэхэм хуэдэу зэрыкIуэнухэр. Аращ Алыхьым къигъэщIар, псори нэгъэсауэ зыщIар, Абым ещIэр фэ вгъахъэхэр.

வசனம்: 89

مَن جَآءَ بِٱلۡحَسَنَةِ فَلَهُۥ خَيۡرٞ مِّنۡهَا وَهُم مِّن فَزَعٖ يَوۡمَئِذٍ ءَامِنُونَ

ФIы зыщIам абы нэхърэ нэхъыфI хуэфащэщ, икIи шынагъуэшхуэм а Махуэм ахэр щыхъума хъунухэщ.

வசனம்: 90

وَمَن جَآءَ بِٱلسَّيِّئَةِ فَكُبَّتۡ وُجُوهُهُمۡ فِي ٱلنَّارِ هَلۡ تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Iей зыщIахэр нэгукIэ мафIэм хадзэнухэщ: "ВгъэхъахэмкIэ къэфхьар аракъэ иджы фэ къэвлэжьыр?"

வசனம்: 91

إِنَّمَآ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ رَبَّ هَٰذِهِ ٱلۡبَلۡدَةِ ٱلَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُۥ كُلُّ شَيۡءٖۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

"Сэ унафэ къысхуащIар мы къалэм (Мэчэм) и Тхьэм сыхуэпщылIынуращ, Аращ ар зыгъэлъэпIар, Аращ псори зейр. ИкIи сэ унафэу къысхуащIащ муслъымэнхэм ящыщу сыщытыну.

வசனம்: 92

وَأَنۡ أَتۡلُوَاْ ٱلۡقُرۡءَانَۖ فَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَقُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ

КъурIэнми седжэну". Захуэм теувар, и щхьэм щхьэкIэ захуэм теувауэ аращ. Щыуам атIэ яжеIэ: "Сэ зысщыфхъумэнур вжесIэу аращ".

வசனம்: 93

وَقُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ فَتَعۡرِفُونَهَاۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ

ИкIи жыIэ: "Щытхъур зейр Алыхьыращ, Абы и нэщэнэхэр фигъэлъагъунущи къэфщIэнщ". ИкIи уи Тхьэм имыщIэу аракъым абыхэм ягъахъэхэр.