மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அல்கியாமா - பாரசீக தாரி மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

سورۀ قیامت

வசனம்: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

قسم می‌خورم به روز قیامت.

வசனம்: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

و قسم می‌خورم به نفس ملامت کننده (و پشیمان‌شونده).

வசனம்: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

آیا انسان گمان می‌کند که استخوان‌هایش را جمع نخواهیم کرد؟

வசனம்: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

بلی! (چنین خواهیم کرد) در حالیکه قادریم بر آن که (حتى) سرانگشتان او را (هم) برابر سازیم.

வசனம்: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

بلکه انسان می‌خواهد (با انکار نمودن) راه فسق و فجور را پیش روی خود باز کند.

வசனம்: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

(و به طور استهزا) می‌پرسد: روز قیامت چه وقت است؟

வசனம்: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

پس وقتی که چشم‌ها خیره شود.

வசனம்: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

و ماه بی‌نور و تاریک شود.

வசனம்: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

و آفتاب و ماه یکجا جمع شود.

வசனம்: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

و (وقتی روز قیامت برپا شود) انسان می‌گوید: راه گریز کجاست؟

வசனம்: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

نه! هرگز جای (گریز و) پناه نیست.

வசனம்: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

(بلکه) در آن روز قرارگاه تنها به‌سوی پروردگار توست.

வசனம்: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

انسان در آن روز به آنچه پیش فرستاده و به آنچه پس گذاشته است خبر داده می‌شود.

வசனம்: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

بلکه انسان به (خوب و بد) نفس خود بیناست.

வசனம்: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

اگرچه (در آن روز) عذرهایی پیش کند.

வசனம்: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

(ای پیغمبر! در وقت نزول وحی) زبانت را حرکت مده تا در یاد کردن آن شتاب کنی.

வசனம்: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

بی‌گمان جمع کردن آن در سینۀ تو و خواندنش بر عهدۀ ماست.

வசனம்: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

پس چون آن را (به زبان جبریل) خواندیم، پس قرائت آن را پیروی کن.

வசனம்: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

باز بیان (حقایق و تفسیر) آن بر عهدۀ ماست.

வசனம்: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

نه، چنین نیست (که می‌گویید) بلکه شما دنیای زودگذر را دوست می‌دارید.

வசனம்: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

و آخرت را ترک می‌کنید.

வசனம்: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

(حال آن که کامیاب و ناکام در آخرت معلوم شود) در آن روز چهره‌هایی شاداب (و خرم) هستند.

வசனம்: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

(چرا که) به پروردگار خود می‌نگرند.

வசனம்: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

و چهره‌هایی در آن روز گرفته (و غمگین) است.

வசனம்: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

(چون) یقین دارند که به معصیت کمرشکن گرفتار می‌شوند.

வசனம்: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

چنین نیست (که ایشان گمان دارند) هنگامی که جان به گلوگاه رسد.

வசனம்: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

و گفته شود: آیا کسی هست که افسون بخواند؟

வசனம்: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

و (محتضر) يقين کند که زمان جدایی (روح از بدن) فرا رسیده است.

வசனம்: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

و ساق پا به ساق دیگر بپیچد (که دیگر حرکت نتواند).

வசனம்: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

آن روز، روز سوق دادنش به‌سوی پروردگار توست.

வசனம்: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

پس (انسان نافرمان) نه تصدیق کرد و نه نماز گزارد.

வசனம்: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

بلکه دروغ شمرد و اعراض نمود.

வசனம்: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

باز متکبرانه و خرامان به‌سوی خانواده‌اش رفت.

வசனம்: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

وای بر تو، باز وای بر تو.

வசனம்: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

باز وای بر تو، وای بر تو.

வசனம்: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

آیا انسان گمان می‌کند که به حال خود گذاشته می‌شود (و با او حساب و کتاب صورت نمی‌گیرد)؟

வசனம்: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

آیا او نطفه‌ای از منی که در رحم ریخته شده، نبود؟

வசனம்: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

باز خون بسته‌ای بود که (الله آن را) آفرید باز (خلقت او را) استوار و برابر کرد.

வசனம்: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

پس از آن (قطرۀ منی) دو جفت مرد و زن را آفرید.

வசனம்: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

و آیا همین (آفرینندۀ انسان‌ها از منی) قادر نیست که (بار دوم) مُرده‌ها را زنده کند؟