மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அல்முத்தஸ்ஸிர் - பாரசீக தாரி மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

سورۀ مدثر

வசனம்: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

ای جامه بر خود کشیده.

வசனம்: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

برخیز و (مردم را از عذاب الله) بترسان.

வசனம்: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

و پروردگارت را به بزرگی یاد کن.

வசனம்: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

و لباس‌هایت را پاکیزه دار.

வசனம்: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

و از پلیدی دوری کن.

வசனம்: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

و بخشش مکن تا بیش از آن بخواهی.

வசனம்: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

و برای (رضایت) پروردگارت صبر کن.

வசனம்: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

پس چون در صور دمیده شود.

வசனம்: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

پس آن روز، روزی سخت است.

வசனம்: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

بر کافران آسان نیست.

வசனம்: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

مرا با آن که تنها آفریدمش بگذار.

வசனம்: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

و به او مال فراوان دادم.

வசனம்: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

و پسرانی که (هر وقت در کنارش) حاضرند.

வசனம்: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

و برای او (وسائل زندگی را) از هر نظر آماده ساختم.

வசனம்: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

(با این حال) باز هم طمع دارد که او را بیشتر دهم.

வசனம்: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

هرگز نه، زیرا او در مقابل آیات ما عناد می‌ورزید.

வசனம்: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

(بلکه) به زودی او را به بالا شدن بر گردنۀ سخت مجبور می‌سازم

வசனம்: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

همانا او (برای مبارزه با قرآن) اندیشید و سنجيد.

வசனம்: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

پس مرگ بر او باد چگونه سنجید!؟

வசனம்: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

باز مرگ بر او باد چگونه سنجید؟

வசனம்: 21

ثُمَّ نَظَرَ

باز نگریست.

வசனம்: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

باز روی ترش کرد و پیشانی در هم کشید.

வசனம்: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

باز پشت گردانید و تکبر کرد.

வசனம்: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

پس گفت: این (قرآن) چیزی جز جادوی نقل شده (از پیشینیان) نیست.

வசனம்: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

و این (قرآن) نیست مگر گفتۀ بشر.

வசனம்: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

(به سزای این سخن) زود است که او را در سقر (دوزخ) داخل کنم.

வசனம்: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

و تو چه می‌دانی که سقر چیست؟

வசனம்: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

(سقر چیزی است که) نه باقی می‌گذارد و نه رها می‌کند.

வசனம்: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

تغیر دهنده و سوزانندۀ پوست انسان است.

வசனம்: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

بر آن (دوزخ) نوزده فرشته (محافظ) مقرراند.

வசனம்: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

و ما محافظان دوزخ را جز از فرشتگان قرار ندادیم و شمار آنها را نیز جز وسيلۀ آزمایش کافران قرار ندادیم، تا اهل کتاب يقين کنند (که قرآن کتاب آسمانی است) و تا ایمان مؤمنان بیشتر شود و تا اهل کتاب و مؤمنان شک نکنند و تا بیماردلان (منافقان) و کافران بگویند: الله از این مثل چه خواسته است؟ الله این چنین هر کس را که بخواهد گمراه می‌سازد و هر کس را که بخواهد هدایت می‌کند. و لشکرهای پروردگارت را جز او کسی نمی‌داند و این جز اندرزی برای بشر نیست.

வசனம்: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

نه چنین نیست (که کفار می‌پندارند)، قسم به ماه.

வசனம்: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

قسم به شب چون پشت کند.

வசனம்: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

قسم به صبح چون روشن شود.

வசனம்: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

که دوزخ یکی از نشانه‌های بزرگ (قدرت الله) است.

வசனம்: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

در حالیکه ترسانندۀ بشر است.

வசனம்: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

(ترساننده است) برای هر کس از شما که بخواهد پیش رود (در گناه)، یا پس ماند (از نیکی).

வசனம்: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

هر نفس (هر شخص) در گرو کاری است که انجام داده است.

வசனம்: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

مگر اصحاب دست راست.

வசனம்: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

که آنها در باغها‌اند و می‌پرسند.

வசனம்: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

از مجرمان (کافران)

வசனம்: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

که شما را چه چیز در دوزخ در آورد؟

வசனம்: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

(در جواب) گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.

வசனம்: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

و مسکینان را طعام نمی‌دادیم.

வசனம்: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

(بلکه) با آنانی که سخن باطل می‌گفتند (در کفر گویی) فرو می‌رفتیم.

வசனம்: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

و روز جزا را دروغ می‌شمردیم،

வசனம்: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

تا آن که مرگ به سراغ ما آمد.

வசனம்: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

پس (این تکذیب کنندگان بی‌ایمان را) شفاعت شفاعت کنندگان نفع نرساند.

வசனம்: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

پس آنان را چه شده است که از پند روی گردانند؟!

வசனம்: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

گویا آنها گوره خرانی رمنده‌اند.

வசனம்: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

که از شیر گریخته‌اند.

வசனம்: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

بلکه هر فردی از آنها می‌خواهد که صحیفه‌های سرگشاده (از سوی الله) به او داده شود.

வசனம்: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

چنین نیست، بلکه ایشان از روز آخرت نمی‌ترسند.

வசனம்: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

واقعا که آن قرآن تذكر (و پند ارزشمند) است.

வசனம்: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

پس هر کس بخواهد آن را یاد کند.

வசனம்: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

و یاد نمی‌کنند مگر اینکه الله بخواهد (و به ایشان توفیق دهد). او (الله) سزاوار تقوی است و او سزاوار آمرزش است.