অৰ্থানুবাদ ছুৰা ছুৰা আল-মুদ্দাচ্ছিৰ - পাৰ্চী দাৰী অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

سورۀ مدثر

আয়াত: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

ای جامه بر خود کشیده.

আয়াত: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

برخیز و (مردم را از عذاب الله) بترسان.

আয়াত: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

و پروردگارت را به بزرگی یاد کن.

আয়াত: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

و لباس‌هایت را پاکیزه دار.

আয়াত: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

و از پلیدی دوری کن.

আয়াত: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

و بخشش مکن تا بیش از آن بخواهی.

আয়াত: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

و برای (رضایت) پروردگارت صبر کن.

আয়াত: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

پس چون در صور دمیده شود.

আয়াত: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

پس آن روز، روزی سخت است.

আয়াত: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

بر کافران آسان نیست.

আয়াত: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

مرا با آن که تنها آفریدمش بگذار.

আয়াত: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

و به او مال فراوان دادم.

আয়াত: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

و پسرانی که (هر وقت در کنارش) حاضرند.

আয়াত: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

و برای او (وسائل زندگی را) از هر نظر آماده ساختم.

আয়াত: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

(با این حال) باز هم طمع دارد که او را بیشتر دهم.

আয়াত: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

هرگز نه، زیرا او در مقابل آیات ما عناد می‌ورزید.

আয়াত: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

(بلکه) به زودی او را به بالا شدن بر گردنۀ سخت مجبور می‌سازم

আয়াত: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

همانا او (برای مبارزه با قرآن) اندیشید و سنجيد.

আয়াত: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

پس مرگ بر او باد چگونه سنجید!؟

আয়াত: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

باز مرگ بر او باد چگونه سنجید؟

আয়াত: 21

ثُمَّ نَظَرَ

باز نگریست.

আয়াত: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

باز روی ترش کرد و پیشانی در هم کشید.

আয়াত: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

باز پشت گردانید و تکبر کرد.

আয়াত: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

پس گفت: این (قرآن) چیزی جز جادوی نقل شده (از پیشینیان) نیست.

আয়াত: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

و این (قرآن) نیست مگر گفتۀ بشر.

আয়াত: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

(به سزای این سخن) زود است که او را در سقر (دوزخ) داخل کنم.

আয়াত: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

و تو چه می‌دانی که سقر چیست؟

আয়াত: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

(سقر چیزی است که) نه باقی می‌گذارد و نه رها می‌کند.

আয়াত: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

تغیر دهنده و سوزانندۀ پوست انسان است.

আয়াত: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

بر آن (دوزخ) نوزده فرشته (محافظ) مقرراند.

আয়াত: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

و ما محافظان دوزخ را جز از فرشتگان قرار ندادیم و شمار آنها را نیز جز وسيلۀ آزمایش کافران قرار ندادیم، تا اهل کتاب يقين کنند (که قرآن کتاب آسمانی است) و تا ایمان مؤمنان بیشتر شود و تا اهل کتاب و مؤمنان شک نکنند و تا بیماردلان (منافقان) و کافران بگویند: الله از این مثل چه خواسته است؟ الله این چنین هر کس را که بخواهد گمراه می‌سازد و هر کس را که بخواهد هدایت می‌کند. و لشکرهای پروردگارت را جز او کسی نمی‌داند و این جز اندرزی برای بشر نیست.

আয়াত: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

نه چنین نیست (که کفار می‌پندارند)، قسم به ماه.

আয়াত: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

قسم به شب چون پشت کند.

আয়াত: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

قسم به صبح چون روشن شود.

আয়াত: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

که دوزخ یکی از نشانه‌های بزرگ (قدرت الله) است.

আয়াত: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

در حالیکه ترسانندۀ بشر است.

আয়াত: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

(ترساننده است) برای هر کس از شما که بخواهد پیش رود (در گناه)، یا پس ماند (از نیکی).

আয়াত: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

هر نفس (هر شخص) در گرو کاری است که انجام داده است.

আয়াত: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

مگر اصحاب دست راست.

আয়াত: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

که آنها در باغها‌اند و می‌پرسند.

আয়াত: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

از مجرمان (کافران)

আয়াত: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

که شما را چه چیز در دوزخ در آورد؟

আয়াত: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

(در جواب) گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.

আয়াত: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

و مسکینان را طعام نمی‌دادیم.

আয়াত: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

(بلکه) با آنانی که سخن باطل می‌گفتند (در کفر گویی) فرو می‌رفتیم.

আয়াত: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

و روز جزا را دروغ می‌شمردیم،

আয়াত: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

تا آن که مرگ به سراغ ما آمد.

আয়াত: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

پس (این تکذیب کنندگان بی‌ایمان را) شفاعت شفاعت کنندگان نفع نرساند.

আয়াত: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

پس آنان را چه شده است که از پند روی گردانند؟!

আয়াত: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

گویا آنها گوره خرانی رمنده‌اند.

আয়াত: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

که از شیر گریخته‌اند.

আয়াত: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

بلکه هر فردی از آنها می‌خواهد که صحیفه‌های سرگشاده (از سوی الله) به او داده شود.

আয়াত: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

چنین نیست، بلکه ایشان از روز آخرت نمی‌ترسند.

আয়াত: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

واقعا که آن قرآن تذكر (و پند ارزشمند) است.

আয়াত: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

پس هر کس بخواهد آن را یاد کند.

আয়াত: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

و یاد نمی‌کنند مگر اینکه الله بخواهد (و به ایشان توفیق دهد). او (الله) سزاوار تقوی است و او سزاوار آمرزش است.