وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی دوری * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی المدثر   ئایه‌تی:

سورۀ مدثر

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ
ای جامه بر خود کشیده.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قُمۡ فَأَنذِرۡ
برخیز و (مردم را از عذاب الله) بترسان.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ
و پروردگارت را به بزرگی یاد کن.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ
و لباس‌هایت را پاکیزه دار.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ
و از پلیدی دوری کن.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ
و بخشش مکن تا بیش از آن بخواهی.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ
و برای (رضایت) پروردگارت صبر کن.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ
پس چون در صور دمیده شود.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ
پس آن روز، روزی سخت است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ
بر کافران آسان نیست.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا
مرا با آن که تنها آفریدمش بگذار.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا
و به او مال فراوان دادم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَبَنِينَ شُهُودٗا
و پسرانی که (هر وقت در کنارش) حاضرند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا
و برای او (وسائل زندگی را) از هر نظر آماده ساختم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ
(با این حال) باز هم طمع دارد که او را بیشتر دهم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا
هرگز نه، زیرا او در مقابل آیات ما عناد می‌ورزید.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا
(بلکه) به زودی او را به بالا شدن بر گردنۀ سخت مجبور می‌سازم
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
همانا او (برای مبارزه با قرآن) اندیشید و سنجيد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
پس مرگ بر او باد چگونه سنجید!؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ
باز مرگ بر او باد چگونه سنجید؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ نَظَرَ
باز نگریست.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
باز روی ترش کرد و پیشانی در هم کشید.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ
باز پشت گردانید و تکبر کرد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ
پس گفت: این (قرآن) چیزی جز جادوی نقل شده (از پیشینیان) نیست.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ
و این (قرآن) نیست مگر گفتۀ بشر.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ
(به سزای این سخن) زود است که او را در سقر (دوزخ) داخل کنم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ
و تو چه می‌دانی که سقر چیست؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ
(سقر چیزی است که) نه باقی می‌گذارد و نه رها می‌کند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ
تغیر دهنده و سوزانندۀ پوست انسان است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ
بر آن (دوزخ) نوزده فرشته (محافظ) مقرراند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ
و ما محافظان دوزخ را جز از فرشتگان قرار ندادیم و شمار آنها را نیز جز وسيلۀ آزمایش کافران قرار ندادیم، تا اهل کتاب يقين کنند (که قرآن کتاب آسمانی است) و تا ایمان مؤمنان بیشتر شود و تا اهل کتاب و مؤمنان شک نکنند و تا بیماردلان (منافقان) و کافران بگویند: الله از این مثل چه خواسته است؟ الله این چنین هر کس را که بخواهد گمراه می‌سازد و هر کس را که بخواهد هدایت می‌کند. و لشکرهای پروردگارت را جز او کسی نمی‌داند و این جز اندرزی برای بشر نیست.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ
نه چنین نیست (که کفار می‌پندارند)، قسم به ماه.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ
قسم به شب چون پشت کند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ
قسم به صبح چون روشن شود.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ
که دوزخ یکی از نشانه‌های بزرگ (قدرت الله) است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ
در حالیکه ترسانندۀ بشر است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ
(ترساننده است) برای هر کس از شما که بخواهد پیش رود (در گناه)، یا پس ماند (از نیکی).
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ
هر نفس (هر شخص) در گرو کاری است که انجام داده است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ
مگر اصحاب دست راست.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ
که آنها در باغها‌اند و می‌پرسند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
از مجرمان (کافران)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ
که شما را چه چیز در دوزخ در آورد؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ
(در جواب) گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ
و مسکینان را طعام نمی‌دادیم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ
(بلکه) با آنانی که سخن باطل می‌گفتند (در کفر گویی) فرو می‌رفتیم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ
و روز جزا را دروغ می‌شمردیم،
تەفسیرە عەرەبیەکان:
حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ
تا آن که مرگ به سراغ ما آمد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ
پس (این تکذیب کنندگان بی‌ایمان را) شفاعت شفاعت کنندگان نفع نرساند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ
پس آنان را چه شده است که از پند روی گردانند؟!
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ
گویا آنها گوره خرانی رمنده‌اند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ
که از شیر گریخته‌اند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ
بلکه هر فردی از آنها می‌خواهد که صحیفه‌های سرگشاده (از سوی الله) به او داده شود.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ
چنین نیست، بلکه ایشان از روز آخرت نمی‌ترسند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ
واقعا که آن قرآن تذكر (و پند ارزشمند) است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ
پس هر کس بخواهد آن را یاد کند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ
و یاد نمی‌کنند مگر اینکه الله بخواهد (و به ایشان توفیق دهد). او (الله) سزاوار تقوی است و او سزاوار آمرزش است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی المدثر
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی دوری - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی فارسی دوری، وەرگێڕان: شیخ مەولەوی محمد ئەنوەر بدخشانی.

داخستن