പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ മുദ്ദഥ്ഥിർ - പേർഷ്യൻ ദരി പരിഭാഷ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

سورۀ مدثر

ആയത്ത്: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

ای جامه بر خود کشیده.

ആയത്ത്: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

برخیز و (مردم را از عذاب الله) بترسان.

ആയത്ത്: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

و پروردگارت را به بزرگی یاد کن.

ആയത്ത്: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

و لباس‌هایت را پاکیزه دار.

ആയത്ത്: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

و از پلیدی دوری کن.

ആയത്ത്: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

و بخشش مکن تا بیش از آن بخواهی.

ആയത്ത്: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

و برای (رضایت) پروردگارت صبر کن.

ആയത്ത്: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

پس چون در صور دمیده شود.

ആയത്ത്: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

پس آن روز، روزی سخت است.

ആയത്ത്: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

بر کافران آسان نیست.

ആയത്ത്: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

مرا با آن که تنها آفریدمش بگذار.

ആയത്ത്: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

و به او مال فراوان دادم.

ആയത്ത്: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

و پسرانی که (هر وقت در کنارش) حاضرند.

ആയത്ത്: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

و برای او (وسائل زندگی را) از هر نظر آماده ساختم.

ആയത്ത്: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

(با این حال) باز هم طمع دارد که او را بیشتر دهم.

ആയത്ത്: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

هرگز نه، زیرا او در مقابل آیات ما عناد می‌ورزید.

ആയത്ത്: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

(بلکه) به زودی او را به بالا شدن بر گردنۀ سخت مجبور می‌سازم

ആയത്ത്: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

همانا او (برای مبارزه با قرآن) اندیشید و سنجيد.

ആയത്ത്: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

پس مرگ بر او باد چگونه سنجید!؟

ആയത്ത്: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

باز مرگ بر او باد چگونه سنجید؟

ആയത്ത്: 21

ثُمَّ نَظَرَ

باز نگریست.

ആയത്ത്: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

باز روی ترش کرد و پیشانی در هم کشید.

ആയത്ത്: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

باز پشت گردانید و تکبر کرد.

ആയത്ത്: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

پس گفت: این (قرآن) چیزی جز جادوی نقل شده (از پیشینیان) نیست.

ആയത്ത്: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

و این (قرآن) نیست مگر گفتۀ بشر.

ആയത്ത്: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

(به سزای این سخن) زود است که او را در سقر (دوزخ) داخل کنم.

ആയത്ത്: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

و تو چه می‌دانی که سقر چیست؟

ആയത്ത്: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

(سقر چیزی است که) نه باقی می‌گذارد و نه رها می‌کند.

ആയത്ത്: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

تغیر دهنده و سوزانندۀ پوست انسان است.

ആയത്ത്: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

بر آن (دوزخ) نوزده فرشته (محافظ) مقرراند.

ആയത്ത്: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

و ما محافظان دوزخ را جز از فرشتگان قرار ندادیم و شمار آنها را نیز جز وسيلۀ آزمایش کافران قرار ندادیم، تا اهل کتاب يقين کنند (که قرآن کتاب آسمانی است) و تا ایمان مؤمنان بیشتر شود و تا اهل کتاب و مؤمنان شک نکنند و تا بیماردلان (منافقان) و کافران بگویند: الله از این مثل چه خواسته است؟ الله این چنین هر کس را که بخواهد گمراه می‌سازد و هر کس را که بخواهد هدایت می‌کند. و لشکرهای پروردگارت را جز او کسی نمی‌داند و این جز اندرزی برای بشر نیست.

ആയത്ത്: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

نه چنین نیست (که کفار می‌پندارند)، قسم به ماه.

ആയത്ത്: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

قسم به شب چون پشت کند.

ആയത്ത്: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

قسم به صبح چون روشن شود.

ആയത്ത്: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

که دوزخ یکی از نشانه‌های بزرگ (قدرت الله) است.

ആയത്ത്: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

در حالیکه ترسانندۀ بشر است.

ആയത്ത്: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

(ترساننده است) برای هر کس از شما که بخواهد پیش رود (در گناه)، یا پس ماند (از نیکی).

ആയത്ത്: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

هر نفس (هر شخص) در گرو کاری است که انجام داده است.

ആയത്ത്: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

مگر اصحاب دست راست.

ആയത്ത്: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

که آنها در باغها‌اند و می‌پرسند.

ആയത്ത്: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

از مجرمان (کافران)

ആയത്ത്: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

که شما را چه چیز در دوزخ در آورد؟

ആയത്ത്: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

(در جواب) گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.

ആയത്ത്: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

و مسکینان را طعام نمی‌دادیم.

ആയത്ത്: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

(بلکه) با آنانی که سخن باطل می‌گفتند (در کفر گویی) فرو می‌رفتیم.

ആയത്ത്: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

و روز جزا را دروغ می‌شمردیم،

ആയത്ത്: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

تا آن که مرگ به سراغ ما آمد.

ആയത്ത്: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

پس (این تکذیب کنندگان بی‌ایمان را) شفاعت شفاعت کنندگان نفع نرساند.

ആയത്ത്: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

پس آنان را چه شده است که از پند روی گردانند؟!

ആയത്ത്: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

گویا آنها گوره خرانی رمنده‌اند.

ആയത്ത്: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

که از شیر گریخته‌اند.

ആയത്ത്: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

بلکه هر فردی از آنها می‌خواهد که صحیفه‌های سرگشاده (از سوی الله) به او داده شود.

ആയത്ത്: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

چنین نیست، بلکه ایشان از روز آخرت نمی‌ترسند.

ആയത്ത്: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

واقعا که آن قرآن تذكر (و پند ارزشمند) است.

ആയത്ത്: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

پس هر کس بخواهد آن را یاد کند.

ആയത്ത്: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

و یاد نمی‌کنند مگر اینکه الله بخواهد (و به ایشان توفیق دهد). او (الله) سزاوار تقوی است و او سزاوار آمرزش است.