மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அந்நாஸிஆத் - மெசிடோனிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

ЕН НАЗИАТ(Тиешто кубат)

வசனம்: 1

وَٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرۡقٗا

1. Се колнам во тие^[258] што (душите ги) корнат грубо,

[258] Во првите ајети под поимот „тие“ се подрзабираат мелеците.

வசனம்: 2

وَٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا

2. и во тие што (душите ги) вадат благо,

வசனம்: 3

وَٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا

3. и во тие што пловат брзо,

வசனம்: 4

فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا

4. па душите во одредиштата итајќи ги носат

வசனம்: 5

فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا

5. и ги средуваат работите (со Аллахова дозвола)!

வசனம்: 6

يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ

6. На Денот кога Земјата (со звукот на рогот) ќе се затресе,

வசனம்: 7

تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ

7. по кој ќе се чуе следниот –

வசனம்: 8

قُلُوبٞ يَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ

8. срцата тој ден ќе бидат исплашени,

வசனம்: 9

أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ

9. а погледите нивни спуштени.

வசனம்: 10

يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِي ٱلۡحَافِرَةِ

10. Ќе прашуваат: „Зарем навистина ќе бидеме вратени во првобитната состојба?

வசனம்: 11

أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ

11. Зарем и кога изгниени коски ќе станеме?“

வசனம்: 12

قَالُواْ تِلۡكَ إِذٗا كَرَّةٌ خَاسِرَةٞ

12. И уште велат: „Е, тогаш ние би биле изгубени!“

வசனம்: 13

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ

13. Тоа ќе биде само еден повик,

வசனம்: 14

فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ

14. а тие веќе на површината на Земјата ќе бидат.

வசனம்: 15

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ

15. Дали до тебе допре веста за Муса,

வசனம்: 16

إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى

16. кога Господарот негов го повика во светата долина Тува?

வசனம்: 17

ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

17. „Оди кај фараонот, затоа што се осилил,

வசனம்: 18

فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ

18. и кажи му: ,Дали сакаш да се очистиш,

வசனம்: 19

وَأَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ

19. кон Господарот твој да те упатам, па да се плашиш од Него?‘“

வசனம்: 20

فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ

20. И тогаш најголемото чудо му го покажа,

வசனம்: 21

فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ

21. но тој го негираше и не го послуша,

வசனம்: 22

ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ

22. туку се сврте и си замина брзајќи,

வசனம்: 23

فَحَشَرَ فَنَادَىٰ

23. се собра и извика:

வசனம்: 24

فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ

24. „Јас сум господарот ваш најголем!“ – рече тој,

வசனம்: 25

فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰٓ

25. и Аллах на овој и на оној свет го казни.

வசனம்: 26

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ

26. Тоа е поука за тој што од Аллах ќе се плаши!

வசனம்: 27

ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُۚ بَنَىٰهَا

27. А што е потешко: вас или небото да го создаде? Тој го создаде^[259],

[259] Небото.

வசனம்: 28

رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا

28. сводот негов високо го крена и го усоврши,

வசனம்: 29

وَأَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا

29. ноќите негови мрачни, а деновите светли ги направи.

வசனம்: 30

وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ

30. Потоа Земјата ја распростре,

வசனம்: 31

أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا

31. од неа вода и пасишта изведе,

வசனம்: 32

وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا

32. и планините неподвижни ги направи –

வசனம்: 33

مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

33. за уживање ваше и за стоката ваша.

வசனம்: 34

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ

34. А кога ќе дојде најголемата неволја,

வசனம்: 35

يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ

35. Денот кога човек ќе се сеќава на тоа што го правел,

வசனம்: 36

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ

36. и кога Џехенемот на секој што гледа ќе му се покаже,

வசனம்: 37

فَأَمَّا مَن طَغَىٰ

37. тогаш на тој што се осилил

வசனம்: 38

وَءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

38. и животот на овој свет повеќе го сакал

வசனம்: 39

فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

39. Џехенемот сигурно ќе му стане престојувалиште.

வசனம்: 40

وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ

40. А на тој што стравувал од стоењето пред Господарот свој и душата од страстите ја воздржал,

வசனம்: 41

فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

41. Џенетот сигурно живеалиште ќе му биде.

வசனம்: 42

يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا

42. Те прашуваат за Крајот на светот: „Кога ќе се случи?“

வசனம்: 43

فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ

43. Ти не знаеш, па како да зборуваш за него,

வசனம்: 44

إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ

44. само Господарот твој знае за него.

வசனம்: 45

إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا

45. Твојата опомена ќе му користи само на тој што ќе се плаши од него,^[260]

[260] Од Судниот ден.

வசனம்: 46

كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا

46. а ним, кога ќе го доживеат тој Ден, ќе им се пристори дека останале само една вечер или само едно утро негово.