மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அபஸ - தெலுங்கு மொழிபெயர்ப்பு - அப்துர் ரஹீம் பின் முஹம்மத் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

సూరహ్ అబస

வசனம்: 1

عَبَسَ وَتَوَلّٰۤی ۟ۙ

అతను (ప్రవక్త) భృకుటి ముడి వేసుకున్నాడు మరియు ముఖం త్రిప్పుకున్నాడు;

வசனம்: 2

اَنْ جَآءَهُ الْاَعْمٰى ۟ؕ

ఆ గ్రుడ్డివాడు తన వద్దకు వచ్చాడని!

வசனம்: 3

وَمَا یُدْرِیْكَ لَعَلَّهٗ یَزَّ ۟ۙ

కాని నీకేం తెలుసు? బహుశా అతడు తనను తాను సంస్కరించుకోవచ్చు!

வசனம்: 4

اَوْ یَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰى ۟ؕ

లేదా అతడు హితబోధ పొందవచ్చు మరియు ఆ హితబోధ అతనికి ప్రయోజనకరం కావచ్చు!

வசனம்: 5

اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰى ۟ۙ

కాని అతడు, ఎవడైతే తనను తాను స్వయం సమృద్ధుడు, అనుకుంటున్నాడో!

வசனம்: 6

فَاَنْتَ لَهٗ تَصَدّٰى ۟ؕ

అతని పట్ల నీవు ఆసక్తి చూపుతున్నావు.^[1]

[1] ఇక్కడ సూచించబడుతున్నది ఏమిటంటే విధేయులను ఉపేక్షించి, విముఖులయ్యే వారికి బోధన చేయటానికి, ఆసక్తి చూపనవసరం లేదు!

வசனம்: 7

وَمَا عَلَیْكَ اَلَّا یَزَّكّٰى ۟ؕ

ఒకవేళ అతడు సంస్కరించుకోక పోతే నీపై బాధ్యత ఏముంది?^[1]

[1] నీ బాధ్యత కేవలం సందేశాన్ని అందజేయటం మాత్రమే. నీవు వారి వెంటపడి బ్రతిమాలనవసరం లేదు.

வசனம்: 8

وَاَمَّا مَنْ جَآءَكَ یَسْعٰى ۟ۙ

కాని, ఎవడైతే తనంతట తాను, నీ వద్దకు పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చాడో!

வசனம்: 9

وَهُوَ یَخْشٰى ۟ۙ

మరియు (అల్లాహ్ యెడల) భీతిపరుడై ఉన్నాడో!

வசனம்: 10

فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰى ۟ۚ

అతనిని నీవు నిర్లక్ష్యం చేస్తున్నావు.

வசனம்: 11

كَلَّاۤ اِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ۟ۚ

అలా కాదు! నిశ్చయంగా, ఇది (ఈ ఖుర్ఆన్) ఒక హితోపదేశం.^[1]

[1] చూడండి, 7:172.

வசனம்: 12

فَمَنْ شَآءَ ذَكَرَهٗ ۟ۘ

కావున ఇష్టమున్నవారు దీనిని స్వీకరించవచ్చు!

வசனம்: 13

فِیْ صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ ۟ۙ

ఇది ప్రతిష్ఠాకరమైన పుటలలో (వ్రాయబడి ఉన్నది);

வசனம்: 14

مَّرْفُوْعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ ۟ۙ

మహోన్నతమైనది, పవిత్రమైనది;

வசனம்: 15

بِاَیْدِیْ سَفَرَةٍ ۟ۙ

లేఖకుల (దేవదూతల) చేతులలో;

வசனம்: 16

كِرَامٍ بَرَرَةٍ ۟ؕ

వారు గౌరవనీయులైన సత్పురుషులు (ఆజ్ఞానువర్తనులు).

வசனம்: 17

قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَاۤ اَكْفَرَهٗ ۟ؕ

మానవుడు నాశనం గాను! అతడు ఎంత కృతఘ్నుడు!^[1]

[1] ఎట్టి ప్రమాణం లేకుండానే పునరుత్థానాన్ని తిరస్కరించే మానవుడికి ఈ శాపం!

வசனம்: 18

مِنْ اَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهٗ ۟ؕ

ఆయన (అల్లాహ్) దేనితో అతనిని సృష్టించాడు?

வசனம்: 19

مِنْ نُّطْفَةٍ ؕ— خَلَقَهٗ فَقَدَّرَهٗ ۟ۙ

అతనిని వీర్యబిందువుతో సృష్టించాడు తరువాత అతనిని తగిన విధంగా తీర్చిదిద్దాడు.

வசனம்: 20

ثُمَّ السَّبِیْلَ یَسَّرَهٗ ۟ۙ

ఆ తరువాత, అతని మార్గాన్ని అతనికి సులభతరం చేశాడు;^[1]

[1] అంటే అతనికి మంచి-చెడుల మార్గాలు స్పష్టంగా తెలుపబడ్డాయి.

வசனம்: 21

ثُمَّ اَمَاتَهٗ فَاَقْبَرَهٗ ۟ۙ

ఆపైన అతనిని మరణింపజేసి గోరీ లోకి చేర్చాడు;

வசனம்: 22

ثُمَّ اِذَا شَآءَ اَنْشَرَهٗ ۟ؕ

మళ్ళీ ఆయన (అల్లాహ్) కోరినప్పుడు అతనిని తిరిగి బ్రతికించి లేపాడు.

வசனம்: 23

كَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَاۤ اَمَرَهٗ ۟ؕ

అలా కాదు, ఆయన (అల్లాహ్) ఆదేశించిన దానిని (మానవుడు) నెరవేర్చలేదు.

வசனம்: 24

فَلْیَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِهٖۤ ۟ۙ

ఇక, మానవుడు తన ఆహారాన్ని గమనించాలి!

வசனம்: 25

اَنَّا صَبَبْنَا الْمَآءَ صَبًّا ۟ۙ

నిశ్చయంగా మేము నీటిని (వర్షాన్ని) ఎంత పుష్కలంగా కురిపించాము.

வசனம்: 26

ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقًّا ۟ۙ

ఆ తరువాత భూమిని (మొలిచే మొక్కలతో) చీల్చాము, ఒక అద్భుతమైన చీల్పుతో!

வசனம்: 27

فَاَنْۢبَتْنَا فِیْهَا حَبًّا ۟ۙ

తరువాత దానిలో ధాన్యాన్ని పెంచాము;

வசனம்: 28

وَّعِنَبًا وَّقَضْبًا ۟ۙ

మరియు ద్రాక్షలను మరియు కూరగాయలను;

வசனம்: 29

وَّزَیْتُوْنًا وَّنَخْلًا ۟ۙ

మరియు ఆలివ్ (జైతూన్) మరియు ఖర్జూరపు చెట్లను;

வசனம்: 30

وَّحَدَآىِٕقَ غُلْبًا ۟ۙ

మరియు దట్టమైన తోటలను;

வசனம்: 31

وَّفَاكِهَةً وَّاَبًّا ۟ۙ

మరియు (రకరకాల) పండ్లను మరియు పచ్చికలను;

வசனம்: 32

مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

మీకు మరియు మీ పశువులకు జీవన సామగ్రిగా!

வசனம்: 33

فَاِذَا جَآءَتِ الصَّآخَّةُ ۟ؗ

ఎప్పుడైతే, చెవులను చెవిటిగా చేసే ఆ గొప్ప ధ్వని వస్తుందో!

வசனம்: 34

یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخِیْهِ ۟ۙ

ఆ రోజు, మానవుడు తన సోదరుని నుండి దూరంగా పారిపోతాడు;

வசனம்: 35

وَاُمِّهٖ وَاَبِیْهِ ۟ۙ

మరియు తన తల్లి నుండి మరియు తండ్రి నుండి;

வசனம்: 36

وَصَاحِبَتِهٖ وَبَنِیْهِ ۟ؕ

మరియు తన భార్య (సాహిబతి) నుండి మరియు తన సంతానం నుండి;

வசனம்: 37

لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَىِٕذٍ شَاْنٌ یُّغْنِیْهِ ۟ؕ

ఆ రోజు వారిలో ప్రతి మానవునికి తనను గురించి మాత్రమే చాలినంత చింత ఉంటుంది.^[1]

[1] అంటే ప్రతి మానవుడు తన వారిని నిర్లక్ష్యం చేస్తాడు. దైవప్రవక్త ('స'అస) ప్రవచనం: "పునరుత్థాన దినమున మానవులందరూ నగ్నశరీరులై ఉంటారు మరియు వారి కాళ్లలో మేజోళ్ళు ఉండవు మరియు వారు ఖత్నా చేయబడకుండా ఉంటారు." అపుపుడు 'ఆయి'షహ్ (ర.'అన్హా) : "ఏమీ ఈ విధంగా మర్మాంగాల మీద దృష్టి పడదా?" అని అడుగుతారు. దైవప్రవక్త ('స'అస) దానికి సమాధానంగా ఈ ఆయత్ చదువుతారు. (తిర్మీజీ', నసాయీ').

வசனம்: 38

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ مُّسْفِرَةٌ ۟ۙ

ఆ రోజు కొన్ని ముఖాలు ఆనందంతో ప్రకాశిస్తూ ఉంటాయి;

வசனம்: 39

ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ۟ۚ

అవి చిరునవ్వులతో ఆనందోత్సాహాలతో కళకళలాడుతుంటాయి.

வசனம்: 40

وَوُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ۟ۙ

మరికొన్ని ముఖాలు ఆ రోజు, దుమ్ము కొట్టుకొని (ఎంతో వ్యాకులంతో) నిండి ఉంటాయి.

வசனம்: 41

تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ۟ؕ

అవి నల్లగా మాడిపోయి ఉంటాయి;

வசனம்: 42

اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ۟۠

అలాంటి వారు, వారే! సత్యతిరస్కారులైన దుష్టులు.