மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அல்கியாமா - தாய் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Al-Qiyāmah

வசனம்: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

[75.1] ข้าขอสาบานต่อวันกิยามะฮฺ

வசனம்: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

[75.2] และข้าขอสาบานต่อชีวิตที่ประณามตนเอง

வசனம்: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

[75.3] มนุษย์คิดหรือว่า เราจะไม่รวบรวมกระดูกของเขากระนั้นหรือ

வசனம்: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

[75.4] แน่นอนทีเดียว เราสามารถที่จะทำให้ปลายนิ้วมือของเขาอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์

வசனம்: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

[75.5] แต่ว่ามนุษย์นั้นประสงค์ที่จะทำความชั่ว

வசனம்: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

[75.6] เขาถามว่า เมื่อใดเล่าวันแห่งการฟื้นคืนชีพ (จะเกิดขึ้น)

வசனம்: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

[75.7] แต่เมื่อสายตามืดมัว

வசனம்: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

[75.8] และเมื่อดวงจันทร์ถูกบดบังอยู่ในความมืด

வசனம்: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

[75.9] และเมื่อดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ถูกนำมารวมกัน

வசனம்: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

[75.10] วันนั้นมนุษย์จะกล่าวขึ้นว่าไหนเล่าทางหนี

வசனம்: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

[75.11] เปล่าเลย ไม่มีที่พึ่งพิงดอก

வசனம்: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

[75.12] ในวันนั้น ยังพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นคือที่พักอันสงบสุข

வசனம்: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

[75.13] วันนั้นมนุษย์จะถูกแจ้งให้ทราบถึงสิ่งที่ได้กระทำไว้ล่วงหน้าและภายหลัง

வசனம்: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

[75.14] เปล่าเลย มนุษย์นั้นเป็นพยานต่อตัวของเขาเอง

வசனம்: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

[75.15] ถึงแม้ว่าเขาจะเสนอข้อแก้ตัวของเขาก็ตาม

வசனம்: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

[75.16] เจ้าอย่ากระดิกลิ้นของเจ้าเนื่องด้วยอัลกุรอานเพื่อเจ้าจะรีบเร่งจดจำ

வசனம்: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

[75.17] แท้จริง หน้าที่ของเราคือการรวบรวมอัลกุรอาน (ให้อยู่ในทรวงอกของเจ้า) และการอ่านเพื่อให้จดจำ

வசனம்: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

[75.18] ดังนั้นเมื่อเราอ่านอัลกุรอาน เจ้าก็จงติดตามการอ่านนั้น

வசனம்: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

[75.19] แล้วแท้จริงหน้าที่ของเราคือ การอธิบายอัลกุรอาน

வசனம்: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

[75.20] เปล่าเลย! แต่ว่าพวกเจ้ารักการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้

வசனம்: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

[75.21] และพวกเจ้าจะทิ้งปรโลก

வசனம்: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

[75.22] ในวันนั้นหลาย ๆ ใบหน้าจะเบิกบาน

வசனம்: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

[75.23] จ้องมองไปยังพระเจ้าของมัน

வசனம்: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

[75.24] และในวันนั้นหลาย ๆ ใบหน้าจะเศร้าสลด

வசனம்: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

[75.25] มันคิดว่าความหายนะอันใหญ่หลวงจะเกิดขึ้นแก่มัน

வசனம்: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

[75.26] เปล่าเลย เมื่อวิญญาณขึ้นมาถึงคอหอย

வசனம்: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

[75.27] และมีผู้กล่าวว่า ใครเล่าเป็นผู้ทำให้เขาฟื้นขึ้นเหมือนเดิม

வசனம்: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

[75.28] และเขามั่นใจว่า แท้จริงเขาต้องจากไป

வசனம்: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

[75.29] และขาข้างหนึ่งทับขาอีกข้างหนึ่ง (เพราะความกลัว)

வசனம்: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

[75.30] วันนั้น จะมีการนำพาไปยังพระเจ้าของเจ้า

வசனம்: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

[75.31] เพราะว่าเขาไม่เชื่อมั่น และไม่ละหมาด

வசனம்: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

[75.32] แต่เขาปฏิเสธและผินหลังกลับ

வசனம்: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

[75.33] แล้วเขาก็เดินอย่างองอาจไปหาพรรคพวกของเขาอย่างหยิ่งยะโส

வசனம்: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

[75.34] ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด แล้วก็ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด

வசனம்: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

[75.35] แล้วก็ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด แล้วก็ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด

வசனம்: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

[75.36] มนุษย์คิดหรือว่า เขาจะถูกปล่อยไว้โดยไร้จุดหมายกระนั้นหรือ

வசனம்: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

[75.37] เขามิได้เป็นน้ำกามหยดหนึ่งจากน้ำอสุจิที่ถูกพุ่งออกมากระนั้นหรือ

வசனம்: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

[75.38] แล้วเขาได้เป็นก้อนเลือดก้อนหนึ่ง แล้วพระองค์ทรงบังเกิด แล้วก็ทรงทำให้ได้สัดส่วนสมบูรณ์

வசனம்: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

[75.39] แล้วพระองค์ทรงทำให้เขาเป็นคู่ เป็นเพศชายและเพศหญิง

வசனம்: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

[75.40] ดังนั้น พระองค์จะไม่สามารถที่จะให้คนตายมีชีวิตขึ้นมาอีกกระนั้นหรือ