പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ഖിയാമഃ - തായ്ലാൻ്റ് വിവർത്തനം - വിദ്യാർത്ഥികളുടെ സംഘം - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

Al-Qiyāmah

ആയത്ത്: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

ข้าขอสาบานต่อวันกิยามะฮฺ

ആയത്ത്: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

และข้าขอสาบานต่อชีวิตที่ประณามตนเอง

ആയത്ത്: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

มนุษย์คิดหรือว่า เราจะไม่รวบรวมกระดูกของเขากระนั้นหรือ

ആയത്ത്: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

แน่นอนทีเดียว เราสามารถที่จะทำให้ปลายนิ้วมือของเขาอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์

ആയത്ത്: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

แต่ว่ามนุษย์นั้นประสงค์ที่จะทำความชั่ว

ആയത്ത്: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

เขาถามว่า เมื่อใดเล่าวันแห่งการฟื้นคืนชีพ (จะเกิดขึ้น)

ആയത്ത്: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

แต่เมื่อสายตามืดมัว

ആയത്ത്: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

และเมื่อดวงจันทร์ถูกบดบังอยู่ในความมืด

ആയത്ത്: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

และเมื่อดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ถูกนำมารวมกัน

ആയത്ത്: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

วันนั้นมนุษย์จะกล่าวขึ้นว่าไหนเล่าทางหนี

ആയത്ത്: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

เปล่าเลย ไม่มีที่พึ่งพิงดอก

ആയത്ത്: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

ในวันนั้น ยังพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นคือที่พักอันสงบสุข

ആയത്ത്: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

วันนั้นมนุษย์จะถูกแจ้งให้ทราบถึงสิ่งที่ได้กระทำไว้ล่วงหน้าและภายหลัง

ആയത്ത്: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

เปล่าเลย มนุษย์นั้นเป็นพยานต่อตัวของเขาเอง

ആയത്ത്: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

ถึงแม้ว่าเขาจะเสนอข้อแก้ตัวของเขาก็ตาม

ആയത്ത്: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

เจ้าอย่ากระดิกลิ้นของเจ้าเนื่องด้วยอัลกุรอานเพื่อเจ้าจะรีบเร่งจดจำ

ആയത്ത്: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

แท้จริง หน้าที่ของเราคือการรวบรวมอัลกุรอาน (ให้อยู่ในทรวงอกของเจ้า) และการอ่านเพื่อให้จดจำ

ആയത്ത്: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

ดังนั้นเมื่อเราอ่านอัลกุรอาน เจ้าก็จงติดตามการอ่านนั้น

ആയത്ത്: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

แล้วแท้จริงหน้าที่ของเราคือ การอธิบายอัลกุรอาน

ആയത്ത്: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

เปล่าเลย! แต่ว่าพวกเจ้ารักการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้

ആയത്ത്: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

และพวกเจ้าจะทิ้งปรโลก

ആയത്ത്: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

ในวันนั้นหลาย ๆ ใบหน้าจะเบิกบาน

ആയത്ത്: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

จ้องมองไปยังพระเจ้าของมัน

ആയത്ത്: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

และในวันนั้นหลาย ๆ ใบหน้าจะเศร้าสลด

ആയത്ത്: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

มันคิดว่าความหายนะอันใหญ่หลวงจะเกิดขึ้นแก่มัน

ആയത്ത്: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

เปล่าเลย เมื่อวิญญาณขึ้นมาถึงคอหอย

ആയത്ത്: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

และมีผู้กล่าวว่า ใครเล่าเป็นผู้ทำให้เขาฟื้นขึ้นเหมือนเดิม

ആയത്ത്: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

และเขามั่นใจว่า แท้จริงเขาต้องจากไป

ആയത്ത്: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

และขาข้างหนึ่งทับขาอีกข้างหนึ่ง (เพราะความกลัว)

ആയത്ത്: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

วันนั้น จะมีการนำพาไปยังพระเจ้าของเจ้า

ആയത്ത്: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

เพราะว่าเขาไม่เชื่อมั่น และไม่ละหมาด

ആയത്ത്: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

แต่เขาปฏิเสธและผินหลังกลับ

ആയത്ത്: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

แล้วเขาก็เดินอย่างองอาจไปหาพรรคพวกของเขาอย่างหยิ่งยะโส

ആയത്ത്: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด แล้วก็ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด

ആയത്ത്: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

แล้วก็ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด แล้วก็ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด

ആയത്ത്: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

มนุษย์คิดหรือว่า เขาจะถูกปล่อยไว้โดยไร้จุดหมายกระนั้นหรือ

ആയത്ത്: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

เขามิได้เป็นน้ำกามหยดหนึ่งจากน้ำอสุจิที่ถูกพุ่งออกมากระนั้นหรือ

ആയത്ത്: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

แล้วเขาได้เป็นก้อนเลือดก้อนหนึ่ง แล้วพระองค์ทรงบังเกิด แล้วก็ทรงทำให้ได้สัดส่วนสมบูรณ์

ആയത്ത്: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

แล้วพระองค์ทรงทำให้เขาเป็นคู่ เป็นเพศชายและเพศหญิง

ആയത്ത്: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

ดังนั้น พระองค์จะไม่สามารถที่จะให้คนตายมีชีวิตขึ้นมาอีกกระนั้นหรือ