പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ മുദ്ദഥ്ഥിർ - തായ്ലാൻ്റ് വിവർത്തനം - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

Al-Muddaththir

ആയത്ത്: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

[74.1] โอ้ผู้ห่มกายอยู่เอ๋ย

ആയത്ത്: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

[74.2] จงลุกขึ้น แล้วประกาศตักเตือน

ആയത്ത്: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

[74.3] และแด่พระเจ้าของเจ้า จงให้ความเกียงไกร (ต่อพระองค์)

ആയത്ത്: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

[74.4] และเสื้อผ้าของเจ้า จงทำให้สะอาด

ആയത്ത്: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

[74.5] และสิ่งสกปรกก็จงหลบหลีกให้ห่างเสีย

ആയത്ത്: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

[74.6] และอย่าทำคุณ เพื่อหวังการตอบแทนอันมากมาย

ആയത്ത്: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

[74.7] และเพื่อพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นจงอดทน

ആയത്ത്: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

[74.8] ในที่สุด เมื่อเสียงเป่าถูกเป่าขึ้น

ആയത്ത്: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

[74.9] นั่นคือ วันนั้น วันแห่งความยากลำบาก

ആയത്ത്: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

[74.10] แก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา มิใช่เป็นเรื่องง่าย

ആയത്ത്: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

[74.11] จงปล่อยข้าไว้กับผู้ที่ข้าได้สร้างเขาไว้แต่ลำพังเถิด

ആയത്ത്: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

[74.12] และข้าได้ทำให้เขามีทรัพย์สมบัติอย่างล้นเหลือ

ആയത്ത്: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

[74.13] และลูกหลานอย่างพรั่งพร้อม

ആയത്ത്: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

[74.14] และข้าได้ทำให้เขาสุขสบายอย่างราบรื่น

ആയത്ത്: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

[74.15] แล้วเขายังโลภที่จะให้ข้าเพิ่มพูนแก่เขาอีก

ആയത്ത്: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

[74.16] เปล่าเลย เพราะว่าเขาเป็นผู้ดื้อรั้นต่อสัญญาณต่าง ๆ ของเรา

ആയത്ത്: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

[74.17] ในไม่ช้าข้าจะเพิ่มพูนความยากลำบากแก่เขา

ആയത്ത്: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

[74.18] แท้จริงเขาได้ใคร่ครวญและคาดคะเน

ആയത്ത്: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

[74.19] ดังนั้น เขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร

ആയത്ത്: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

[74.20] แล้วเขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร

ആയത്ത്: 21

ثُمَّ نَظَرَ

[74.21] แล้วเขาได้ตรึกตรอง

ആയത്ത്: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

[74.22] แล้วเขาทำหน้าบูดบึ้ง และทำหน้านิ่วคิ้วขมวด

ആയത്ത്: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

[74.23] แล้วเขาก็ผินหลังออกไป และหยิ่งผยอง

ആയത്ത്: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

[74.24] แล้วเขากล่าวว่า นี่มิใช่อื่นนอกจากเป็นมายากลที่สืบทอดกันมา

ആയത്ത്: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

[74.25] นี่มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นคำพูดของปุถุชน

ആയത്ത്: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

[74.26] ในไม่ช้าข้าจะโยนเขาเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้

ആയത്ത്: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

[74.27] และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า สิ่งที่เผาไหม้นั้นคืออะไร

ആയത്ത്: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

[74.28] มันจะไม่เหลืออะไรเลย และมันจะไม่ปล่อยผู้ใดให้คงเหลือไว้ (เช่นกัน)

ആയത്ത്: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

[74.29] มันจะเผาไหม้ผิวหนังจนเกรียมดำ

ആയത്ത്: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

[74.30] เหนือมันมีมลาอิกะฮฺสิบเก้าท่าน

ആയത്ത്: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

[74.31] และเรามิได้แต่งตั้งผู้ใดเป็นยามเฝ้าประตูนรก นอกจากมลาอิกะฮฺเท่านั้น และเรามิได้กำหนดจำนวนของพวกเขาไว้ เว้นแต่เพื่อเป็นการทดสอบแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา เพื่อบรรดาอะฮฺลุลกิตาบจะได้เชื่อมั่น และบรรดาผู้ศรัทธาจะได้เพิ่มพูนการศรัทธา และบรรดาอะฮฺลุลกิตาบรวมทั้งบรรดาผู้ศรัทธาจะไม่ต้องสงสัย และเพื่อบรรดาผู้ในหัวใจของพวกเขามีโรค อีกทั้งบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า อัลลอฮฺทรงประสงค์อะไรด้วยอุปมานี้ เช่นนั้นแหละอัลลอฮฺจะทรงให้หลงทางผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงชี้แนะทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์และไม่มีผู้ใดรู้จำนวนไพร่พลของพระเจ้าของเจ้า นอกจากพระองค์ และนี่มิใช่อื่นใด นอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่มนุษย์

ആയത്ത്: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

[74.32] เปล่าเลย ขอสาบานด้วยดวงจันทร์

ആയത്ത്: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

[74.33] ขอสาบานด้วยกลางคืนเมื่อมันคล้อยไป

ആയത്ത്: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

[74.34] ขอสาบานด้วยยามเช้าเมื่อมันทอแสง

ആയത്ത്: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

[74.35] แท้จริงนรกนั้นแน่นอนเป็นหนึ่งในความหายนะอันใหญ่หลวง

ആയത്ത്: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

[74.36] เพื่อเป็นการเตือนสำทับแก่มนุษย์

ആയത്ത്: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

[74.37] สำหรับผู้ที่ประสงค์ในหมู่พวกเจ้าจะรุดหน้า (ไปสู่ความดี) หรือจะรั้งท้าย (เพื่อกระทำความชั่ว)

ആയത്ത്: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

[74.38] แต่ละชีวิตย่อมถูกค้ำประกันกับสิ่งที่มันขวนขวายไป

ആയത്ത്: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

[74.39] ยกเว้นบรรดาผู้อยู่เบื้องขวา

ആയത്ത്: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

[74.40] อยู่ในสวนสวรรค์หลากหลาย พวกเขาจะไต่ถามซึ่งกันและกัน

ആയത്ത്: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

[74.41] เกี่ยวกับพวกที่กระทำความผิด

ആയത്ത്: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

[74.42] อะไรที่นำพวกท่านเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้

ആയത്ത്: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

[74.43] พวกเขากล่าวว่า เรามิได้อยู่ในหมู่ผู้ทำละหมาด

ആയത്ത്: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

[74.44] เรามิได้ให้อาหารแก่บรรดาผู้ขัดสน

ആയത്ത്: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

[74.45] และพวกเราเคยมั่วสุมอยู่กับพวกที่มั่วสุม

ആയത്ത്: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

[74.46] และเราเคยปฏิเสธวันแห่งการตอบแทน

ആയത്ത്: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

[74.47] จนกระทั่งความตายได้มาเยือนเรา

ആയത്ത്: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

[74.48] ดังนั้นการชะฟาอะฮฺของบรรดาผู้มีชะฟาอะฮฺจะไม่เกิดประโยชน์อันใดแก่พวกเขา

ആയത്ത്: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

[74.49] ดังนั้นเกิดอะไรขึ้นแก่พวกเขา โดยที่พวกเขาผินหลังออกห่างจากการเตือนสติ

ആയത്ത്: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

[74.50] ประหนึ่งว่าพวกเขาเป็นลาเปรียวที่ตื่นตระหนก

ആയത്ത്: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

[74.51] หนีจากเสือสิงห์

ആയത്ത്: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

[74.52] แท้จริงแล้วทุกคนในหมู่พวกเขาต้องการที่จะมีแผ่นกระดาษกางแผ่ยื่นมาให้แก่เขา

ആയത്ത്: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

[74.53] ไม่เลยทีเดียว ทว่า พวกเขาไม่เกรงกลัววันปรโลกต่างหาก

ആയത്ത്: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

[74.54] เปล่ามิได้ แท้จริงนั่นคือข้อเตือนสติ

ആയത്ത്: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

[74.55] ฉะนั้นผู้ใดประสงค์เขาก็จะจดจำรำลึกไว้

ആയത്ത്: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

[74.56] และพวกเขาจะไม่จดจำรำลึกได้ เว้นแต่อัลลอฮฺจะทรงประสงค์ พระองค์เท่านั้นคือพระเจ้าแห่งการยำเกรง และพระเจ้าแห่งการให้อภัย