অৰ্থানুবাদ ছুৰা ছুৰা আল-মুদ্দাচ্ছিৰ - থাই অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

Al-Muddaththir

আয়াত: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

[74.1] โอ้ผู้ห่มกายอยู่เอ๋ย

আয়াত: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

[74.2] จงลุกขึ้น แล้วประกาศตักเตือน

আয়াত: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

[74.3] และแด่พระเจ้าของเจ้า จงให้ความเกียงไกร (ต่อพระองค์)

আয়াত: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

[74.4] และเสื้อผ้าของเจ้า จงทำให้สะอาด

আয়াত: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

[74.5] และสิ่งสกปรกก็จงหลบหลีกให้ห่างเสีย

আয়াত: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

[74.6] และอย่าทำคุณ เพื่อหวังการตอบแทนอันมากมาย

আয়াত: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

[74.7] และเพื่อพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นจงอดทน

আয়াত: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

[74.8] ในที่สุด เมื่อเสียงเป่าถูกเป่าขึ้น

আয়াত: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

[74.9] นั่นคือ วันนั้น วันแห่งความยากลำบาก

আয়াত: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

[74.10] แก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา มิใช่เป็นเรื่องง่าย

আয়াত: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

[74.11] จงปล่อยข้าไว้กับผู้ที่ข้าได้สร้างเขาไว้แต่ลำพังเถิด

আয়াত: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

[74.12] และข้าได้ทำให้เขามีทรัพย์สมบัติอย่างล้นเหลือ

আয়াত: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

[74.13] และลูกหลานอย่างพรั่งพร้อม

আয়াত: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

[74.14] และข้าได้ทำให้เขาสุขสบายอย่างราบรื่น

আয়াত: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

[74.15] แล้วเขายังโลภที่จะให้ข้าเพิ่มพูนแก่เขาอีก

আয়াত: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

[74.16] เปล่าเลย เพราะว่าเขาเป็นผู้ดื้อรั้นต่อสัญญาณต่าง ๆ ของเรา

আয়াত: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

[74.17] ในไม่ช้าข้าจะเพิ่มพูนความยากลำบากแก่เขา

আয়াত: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

[74.18] แท้จริงเขาได้ใคร่ครวญและคาดคะเน

আয়াত: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

[74.19] ดังนั้น เขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร

আয়াত: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

[74.20] แล้วเขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร

আয়াত: 21

ثُمَّ نَظَرَ

[74.21] แล้วเขาได้ตรึกตรอง

আয়াত: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

[74.22] แล้วเขาทำหน้าบูดบึ้ง และทำหน้านิ่วคิ้วขมวด

আয়াত: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

[74.23] แล้วเขาก็ผินหลังออกไป และหยิ่งผยอง

আয়াত: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

[74.24] แล้วเขากล่าวว่า นี่มิใช่อื่นนอกจากเป็นมายากลที่สืบทอดกันมา

আয়াত: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

[74.25] นี่มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นคำพูดของปุถุชน

আয়াত: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

[74.26] ในไม่ช้าข้าจะโยนเขาเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้

আয়াত: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

[74.27] และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า สิ่งที่เผาไหม้นั้นคืออะไร

আয়াত: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

[74.28] มันจะไม่เหลืออะไรเลย และมันจะไม่ปล่อยผู้ใดให้คงเหลือไว้ (เช่นกัน)

আয়াত: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

[74.29] มันจะเผาไหม้ผิวหนังจนเกรียมดำ

আয়াত: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

[74.30] เหนือมันมีมลาอิกะฮฺสิบเก้าท่าน

আয়াত: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

[74.31] และเรามิได้แต่งตั้งผู้ใดเป็นยามเฝ้าประตูนรก นอกจากมลาอิกะฮฺเท่านั้น และเรามิได้กำหนดจำนวนของพวกเขาไว้ เว้นแต่เพื่อเป็นการทดสอบแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา เพื่อบรรดาอะฮฺลุลกิตาบจะได้เชื่อมั่น และบรรดาผู้ศรัทธาจะได้เพิ่มพูนการศรัทธา และบรรดาอะฮฺลุลกิตาบรวมทั้งบรรดาผู้ศรัทธาจะไม่ต้องสงสัย และเพื่อบรรดาผู้ในหัวใจของพวกเขามีโรค อีกทั้งบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า อัลลอฮฺทรงประสงค์อะไรด้วยอุปมานี้ เช่นนั้นแหละอัลลอฮฺจะทรงให้หลงทางผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงชี้แนะทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์และไม่มีผู้ใดรู้จำนวนไพร่พลของพระเจ้าของเจ้า นอกจากพระองค์ และนี่มิใช่อื่นใด นอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่มนุษย์

আয়াত: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

[74.32] เปล่าเลย ขอสาบานด้วยดวงจันทร์

আয়াত: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

[74.33] ขอสาบานด้วยกลางคืนเมื่อมันคล้อยไป

আয়াত: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

[74.34] ขอสาบานด้วยยามเช้าเมื่อมันทอแสง

আয়াত: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

[74.35] แท้จริงนรกนั้นแน่นอนเป็นหนึ่งในความหายนะอันใหญ่หลวง

আয়াত: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

[74.36] เพื่อเป็นการเตือนสำทับแก่มนุษย์

আয়াত: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

[74.37] สำหรับผู้ที่ประสงค์ในหมู่พวกเจ้าจะรุดหน้า (ไปสู่ความดี) หรือจะรั้งท้าย (เพื่อกระทำความชั่ว)

আয়াত: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

[74.38] แต่ละชีวิตย่อมถูกค้ำประกันกับสิ่งที่มันขวนขวายไป

আয়াত: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

[74.39] ยกเว้นบรรดาผู้อยู่เบื้องขวา

আয়াত: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

[74.40] อยู่ในสวนสวรรค์หลากหลาย พวกเขาจะไต่ถามซึ่งกันและกัน

আয়াত: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

[74.41] เกี่ยวกับพวกที่กระทำความผิด

আয়াত: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

[74.42] อะไรที่นำพวกท่านเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้

আয়াত: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

[74.43] พวกเขากล่าวว่า เรามิได้อยู่ในหมู่ผู้ทำละหมาด

আয়াত: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

[74.44] เรามิได้ให้อาหารแก่บรรดาผู้ขัดสน

আয়াত: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

[74.45] และพวกเราเคยมั่วสุมอยู่กับพวกที่มั่วสุม

আয়াত: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

[74.46] และเราเคยปฏิเสธวันแห่งการตอบแทน

আয়াত: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

[74.47] จนกระทั่งความตายได้มาเยือนเรา

আয়াত: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

[74.48] ดังนั้นการชะฟาอะฮฺของบรรดาผู้มีชะฟาอะฮฺจะไม่เกิดประโยชน์อันใดแก่พวกเขา

আয়াত: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

[74.49] ดังนั้นเกิดอะไรขึ้นแก่พวกเขา โดยที่พวกเขาผินหลังออกห่างจากการเตือนสติ

আয়াত: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

[74.50] ประหนึ่งว่าพวกเขาเป็นลาเปรียวที่ตื่นตระหนก

আয়াত: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

[74.51] หนีจากเสือสิงห์

আয়াত: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

[74.52] แท้จริงแล้วทุกคนในหมู่พวกเขาต้องการที่จะมีแผ่นกระดาษกางแผ่ยื่นมาให้แก่เขา

আয়াত: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

[74.53] ไม่เลยทีเดียว ทว่า พวกเขาไม่เกรงกลัววันปรโลกต่างหาก

আয়াত: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

[74.54] เปล่ามิได้ แท้จริงนั่นคือข้อเตือนสติ

আয়াত: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

[74.55] ฉะนั้นผู้ใดประสงค์เขาก็จะจดจำรำลึกไว้

আয়াত: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

[74.56] และพวกเขาจะไม่จดจำรำลึกได้ เว้นแต่อัลลอฮฺจะทรงประสงค์ พระองค์เท่านั้นคือพระเจ้าแห่งการยำเกรง และพระเจ้าแห่งการให้อภัย