భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-ఫజ్ర్ - అమ్‌హారిక్ అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

ሱረቱ አል ፈጅር

వచనం: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

በጎህ እምላለሁ፡፡

వచనం: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

በዐሥር ሌሊቶችም፡፡

వచనం: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

በጥንዱም በነጠላውም፡፡

వచనం: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

በሌሊቱም በሚኼድ ጊዜ፡፡

వచనం: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

በዚህ (መሓላ) ለባለ አእምሮ ታላቅ መሓላ አለበትን?

వచనం: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

ጌታህ በዓድ እንዴት እንደ ሠራ አታውቅምን?

వచనం: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

በኢረም በባለ ረዣዢሚቱ አዕማድ፡፡

వచనం: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

በዚያች ብጤዋ በአገሮች ውስጥ ያልተፈጠረ በኾነችው፡፡

వచనం: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

በሰሙድም በእነዚያ በሸለቆው ቋጥኝን የቆረጡ በኾኑት፡፡

వచనం: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

በፈርዖንም ባለ ችካሎች በኾነው፡፡

వచనం: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

በእነዚያ በአገሮች ላይ ግፍ የሠሩ፡፡

వచనం: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

በእርሷም ውስጥ ጥፋትን ያበዙ በኾኑት (እንዴት እንደሠራ አታውቅምን?)

వచనం: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

በእነርሱ ላይም ጌታህ የቅጣትን አለንጋ አወረደባቸው፡፡

వచనం: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

ጌታህ በመጠባበቂያ ላይ ነውና፡፡

వచనం: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

ሰውማ ጌታው በሞከረው ጊዜ፣ ባከበረውና ባጣቀመውም (ጊዜ) «ጌታዬ አከበረኝ (አበለጠኝ)» ይላል፡፡

వచనం: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

በሞከረውና በእርሱ ላይ ሲሳዩን ባጠበበ ጊዜማ «ጌታዬ አሳነሰኝ» ይላል፡፡

వచనం: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

ይከልከል፤ ይልቁንም የቲምን አታከብሩም፡፡

వచనం: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

ድኻንም በማብላት ላይ አትታዘዙም፡፡

వచనం: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

የውርስንም ገንዘብ የመሰብሰብን አበላል ትበላላችሁ፡፡

వచనం: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

ገንዘብንም ብዙን መውደድ ትወዳላችሁ፡፡

వచనం: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

ተዉ፤ ምድር ደጋግማ በተሰባበረች ጊዜ፤

వచనం: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

መላእክትም ሰልፍ ሰልፍ ኾነው ጌታህ (ለሱ ክብር በምስማማ መልኩ) በመጣ ጊዜ፤ @సరిదిద్దబడింది

ఒరిజినల్ వాక్యంመላእክትም ሰልፍ ሰልፍ ኾነው ጌታህ (ትዕዛዙ) በመጣ ጊዜ፤ భేదాలు చూపండి

వచనం: 23

وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ

ገሀነምም በዚያ ቀን በተመጣች ጊዜ በዚያ ቀን ሰው (ጥፋቱን) ይገነዘባል፡፡ መገንዘብም ለእርሱ ከየቱ?

వచనం: 24

يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي

«ዋ እኔ! ምነው በሕይወቴ (መልካምን ሥራ) ባስቀደምኩ ኖሮ» ይላል፡፡

వచనం: 25

فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ

በዚያ ቀንም የርሱን አቀጣጥ አንድም አይቀጣም፡፡

వచనం: 26

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ

የእርሱንም አስተሳሰር አንድም አያስርም፡፡

వచనం: 27

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

(ለአመነች ነፍስም) «አንቺ የረካሺው ነፍስ ሆይ!

వచనం: 28

ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

«ወዳጅ ተወዳጅ ኾነሽ ወደ ጌታሽ ተመለሺ፡፡

వచనం: 29

فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

«በባሮቼም ውስጥ ግቢ፡፡

వచనం: 30

وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي

ገነቴንም ግቢ፤» (ትባላለች)፡፡