భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అ-నజ్మ్ - పెర్షియన్ డారి అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

سورۀ نجم

వచనం: 1

وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ

قسم به ستاره وقتی پنهان شود.

వచనం: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَمَا غَوَىٰ

(که) هم صحبت شما نه گمراه شده و نه منحرف گشته است.

వచనం: 3

وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ

و از روی هوی و هوس سخن نمی‌گوید.

వచనం: 4

إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ

نیست این کلام مگر پیغام الهی که به او وحی می‌شود.

వచనం: 5

عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ

(فرشتۀ) بس نیرومند آن را به او آموخته است.

వచనం: 6

ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ

(فرشتۀ نیرومند برای رساندن و حی) راست و برابر ایستاد.

వచనం: 7

وَهُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

در حالیکه او بر کنارۀ بلند آسمان بود.

వచనం: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ

باز نزدیک شد، پس فرود آمد.

వచనం: 9

فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ

تا جایی که فاصله‌اش به اندازۀ دو کمان یا کمتر گردید.

వచనం: 10

فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ

پس (الله) آنچه را باید وحی می‌کرد (توسط آن فرشته) به بنده‌اش وحی کرد.

వచనం: 11

مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ

دل (پیغمبر) آنچه را دید دروغ نشمرد.

వచనం: 12

أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ

آیا با او دربارۀ چیزی که می‌بیند جدال می‌کنید؟

వచనం: 13

وَلَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ

و البته او (فرشته) را بار دیگر در فرود آمدنش هم دید.

వచనం: 14

عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ

نزد سدرة المنتهى (درختی که علم مخلوقات به آن منتهی می‌شود).

వచనం: 15

عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ

که آرامگاه متقیان در بهشت نزد آن درخت است.

వచనం: 16

إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ

وقتی که (درخت) سدره را پوشاند آنچه که می‌پوشانید.

వచనం: 17

مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ

چشم (پیغمبر) منحرف نشد و از حد تجاوز نکرد.

వచనం: 18

لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ

البته او بخشی از نشانه‌های بزرگ پروردگار خود را مشاهده کرد.

వచనం: 19

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ

آیا (بت‌های) «لات» و «عزی» را دیده‌اید؟

వచనం: 20

وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ

و «منات» آن بت سومی دیگر را؟

వచనం: 21

أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَلَهُ ٱلۡأُنثَىٰ

آیا (گمان دارید که) پسر برای شما است و دختر برای او (الله)؟

వచనం: 22

تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ

در این صورت این تقسیم ظالمانه است.

వచనం: 23

إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَمَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ

این بتها جز نام‌هایی بیش نیستند که شما و پدرانتان آنرا نام نهاده‌اید که الله دربارۀ (حقانیت) آن دلیلی نازل نکرده است؟! جز از گمان و خواهشات نفس پیروی نمی‌کنند در حالیکه از (سوی) پروردگارشان برای آنان هدایت آمده است.

వచనం: 24

أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ

آیا (گمان دارند که) انسان به هر چه آرزو کند می‌رسد؟

వచనం: 25

فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَٱلۡأُولَىٰ

پس آخرت و دنیا برای الله است.

వచనం: 26

۞ وَكَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرۡضَىٰٓ

و چه بسا فرشتگانی در آسمانهاست (ولی) شفاعتشان سودی ندارد مگر بعد از آنکه الله برای هرکس که بخواهد و راضی شود، اجازه شفاعت دهد.

వచనం: 27

إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ

البته آنان که به روز آخرت ایمان ندارند، فرشته‌ها را بنام دختران نام گذاری می‌کنند.

వచనం: 28

وَمَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّۖ وَإِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡـٔٗا

در حالیکه آنان به آن هیچ علمی ندارند، جز از گمان پیروی نمی‌کنند و به یقین گمان، انسان را از (شناخت) حق بی‌نیاز نمی‌کند.

వచనం: 29

فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَلَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

لذا، از کسی روی بگردان که از یاد ما روی گردان شده و جز زندگی دنیوی نمی‌خواهد.

వచనం: 30

ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

این مُنتهای علم و شناخت آنان است، بی‌گمان پروردگارت به کسیکه از راه او گمراه شده داناتر است و او به کسیکه راهیاب شده داناتر می‌باشد.

వచనం: 31

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى

و آنچه در آسمان‌ها و زمین است برای الله است تا کسانی را که بدی کرده‌اند به (سزای) آنچه کرده‌اند جزا دهد و تا نیکوکاران را به بهترین وجه پاداش دهد.

వచనం: 32

ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَۚ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِۚ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَإِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡۖ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ

آنانی که از گناهان کبیره و زشتی‌ها جز گناهان صغيره اجتناب می‌کنند (بدانند که) البته پروردگارت (نسبت به آنان) آمرزشش وسیع است. او به (حال) شما وقتیکه شما را از زمین آفرید و هنگامی که شما در شکم‌های مادرانتان جنينها بودید داناتر است. پس از پاک بودن خود سخن مگویید. او به پرهیزگاران داناتر است.

వచనం: 33

أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ

پس آیا دیدی آن شخصی را که اعراض کرد؟

వచనం: 34

وَأَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَأَكۡدَىٰٓ

و اندکی (از مال) داد و سنگ دل شد (و از دادن آن دست کشید).

వచనం: 35

أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ

آیا او علم غیب دارد پس او (همه چیز را) می‌بیند؟.

వచనం: 36

أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ

یا به آنچه که در صحیفه‌های موسی آمده، خبر داده نشده است؟.

వచనం: 37

وَإِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ

و (نیز به آنچه در صحیفه‌های) ابراهیم که (در عهد خود با الله) وفا کرد.

వచనం: 38

أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ

(مضمون همۀ کتب آسمانی این بود که) هیچ کس بار گناه دیگری را حمل نمی‌کند.

వచనం: 39

وَأَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ

و اینکه برای انسان جز آنچه تلاش کرده (نصیب دیگر) نیست.

వచనం: 40

وَأَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ

و اینکه تلاش و سعی او به زودی دیده خواهد شد.

వచనం: 41

ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ

باز جزای کافی به او داده خواهد شد.

వచనం: 42

وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ

و اینکه انتهای همه چیز به‌سوی پروردگار توست.

వచనం: 43

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَأَبۡكَىٰ

و اینکه اوست که می‌خنداند و می‌گریاند.

వచనం: 44

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَأَحۡيَا

و اینکه اوست که می‌میراند و زنده می‌کند.

వచనం: 45

وَأَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰ

و اوست که دو زوج نر و ماده را آفرید.

వచనం: 46

مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ

از نطفه‌ای که (در رحم) ریخته می‌شود.

వచనం: 47

وَأَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ

و بر (عهدۀ) اوست آفریدن دوباره.

వచనం: 48

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَأَقۡنَىٰ

اوست که غنی می‌سازد و راضی می‌کند.

వచనం: 49

وَأَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ

و اوست پروردگار ستارۀ شعری.

వచనం: 50

وَأَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ

و او عاد اول را نابود کرد.

వచనం: 51

وَثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ

و قوم ثمود را (هلاک کرد) و کسی از ایشان را باقی نگذاشت.

వచనం: 52

وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَأَطۡغَىٰ

و (نیز) پیش از این قوم نوح را (هلاک کرد) چون آنان ظالم‌تر و سرکش‌تر بودند.

వచనం: 53

وَٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ

و (دیار) مؤتفکه (زیر و زبر شدۀ قوم لوط) را سرنگون کرد.

వచనం: 54

فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ

پس آن قریه را (با قهر و غضب خود) پوشانید آنچه پوشانید.

వచనం: 55

فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ

پس به کدام یک از نعمت‌های پروردگارت شک و تردید می‌کنی؟

వచనం: 56

هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ

این (پیغمبر) بیم دهنده‌ای از بیم دهندگان پیشین است.

వచనం: 57

أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ

قیامت نزدیک گردیده است.

వచనం: 58

لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ

کسی غیر از الله برطرف کننده‌ای (شدت و سختی آن روز) نیست.

వచనం: 59

أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ

آیا از این سخن الهی تعجب می‌کنید؟

వచనం: 60

وَتَضۡحَكُونَ وَلَا تَبۡكُونَ

و می‌خندید و گریه نمی‌کنید.

వచనం: 61

وَأَنتُمۡ سَٰمِدُونَ

در حالیکه شما غافليد و هوس رانید؟

వచనం: 62

فَٱسۡجُدُواْۤ لِلَّهِۤ وَٱعۡبُدُواْ۩

پس تنها برای الله سجده کنید و (او را) عبادت کنید.