భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-వాఖియహ్ - కజక్ అనువాదం - ఖలీఫా అల్-తాయీ - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

суратуль-Уақиға

వచనం: 1

إِذَا وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ

Қиямет уақиғасы болған кезде,

వచనం: 2

لَيۡسَ لِوَقۡعَتِهَا كَاذِبَةٌ

Оның болуын өтірік деуші болмас.

వచనం: 3

خَافِضَةٞ رَّافِعَةٌ

(Ол) төмендетеді, жоғарлатады.

వచనం: 4

إِذَا رُجَّتِ ٱلۡأَرۡضُ رَجّٗا

Сол уақытта жер тұтас сілкіндіріледі.

వచనం: 5

وَبُسَّتِ ٱلۡجِبَالُ بَسّٗا

Таулар мүлде үгітіледі.

వచనం: 6

فَكَانَتۡ هَبَآءٗ مُّنۢبَثّٗا

Ұшқан тозаңдай болады.

వచనం: 7

وَكُنتُمۡ أَزۡوَٰجٗا ثَلَٰثَةٗ

Сол уақытта сендер үш бөлімге бөлінесіңдер;

వచనం: 8

فَأَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ

(Ғамал дәптері оңынан берілген) оңшылдар, нендей жақсы ол оңшылдар.

వచనం: 9

وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ

(Ғамал дәптері солынан берілген) солшылдар, нендей жаман ол солшылдар.

వచనం: 10

وَٱلسَّٰبِقُونَ ٱلسَّٰبِقُونَ

Озаттар алдынғы қатарда болады.

వచనం: 11

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلۡمُقَرَّبُونَ

Міне солар, Аллаға жақын болғандар.

వచనం: 12

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

Ұжмақта нығметке бөленеді;

వచనం: 13

ثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

Бұрынғылардан көбірек.

వచనం: 14

وَقَلِيلٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ

Соңғылардан азырақ.

వచనం: 15

عَلَىٰ سُرُرٖ مَّوۡضُونَةٖ

Безенген тақтар үстінде.

వచనం: 16

مُّتَّكِـِٔينَ عَلَيۡهَا مُتَقَٰبِلِينَ

Олардың үстінде ерсілі-қарсылы отырады.

వచనం: 17

يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ

Оларға өзгермес жастар айналып, қызмет етеді;

వచనం: 18

بِأَكۡوَابٖ وَأَبَارِيقَ وَكَأۡسٖ مِّن مَّعِينٖ

Ағып жатқан арақтан толтырылған шелектер, құмандар және кәселерменен.

వచనం: 19

لَّا يُصَدَّعُونَ عَنۡهَا وَلَا يُنزِفُونَ

Ол; бас ауыртпайды да мас қылмайды.

వచనం: 20

وَفَٰكِهَةٖ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ

Қалаған жемістері бар.

వచనం: 21

وَلَحۡمِ طَيۡرٖ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ

Көңілдері соққан құс еті бар.

వచనం: 22

وَحُورٌ عِينٞ

Бота көз хұрлар бар.

వచనం: 23

كَأَمۡثَٰلِ ٱللُّؤۡلُوِٕ ٱلۡمَكۡنُونِ

Сақтаулы інжу сияқты.

వచనం: 24

جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Бұл істеген ғамалдарының сыйлығы.

వచనం: 25

لَا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا تَأۡثِيمًا

Олар жаннатта бос не күнәлы сөз естімейді.

వచనం: 26

إِلَّا قِيلٗا سَلَٰمٗا سَلَٰمٗا

Бірақ "Сәлем, сәлем" деген сөзді ғана естиді.

వచనం: 27

وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ

Оңшылдар, ол оңшылдар нендей бақытты.

వచనం: 28

فِي سِدۡرٖ مَّخۡضُودٖ

Олар тікенсіз сидыр (ағаштары);

వచనం: 29

وَطَلۡحٖ مَّنضُودٖ

Жемістері үсті-үстіне шоғырланған мұз (банан) ағаштарының,

వచనం: 30

وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ

Созылған көлеңкенің астында болады.

వచనం: 31

وَمَآءٖ مَّسۡكُوبٖ

Сарқырап аққан су бар.

వచనం: 32

وَفَٰكِهَةٖ كَثِيرَةٖ

Мол жеміс бар;

వచనం: 33

لَّا مَقۡطُوعَةٖ وَلَا مَمۡنُوعَةٖ

Ешбір түгеп, үзілмейтін, ешкім қорымайтын,

వచనం: 34

وَفُرُشٖ مَّرۡفُوعَةٍ

Биік төсектерде болады.

వచనం: 35

إِنَّآ أَنشَأۡنَٰهُنَّ إِنشَآءٗ

Расында хұр қыздарын жаңадан жаратамыз. (Немесе жаннаттық әйелдерді қайтадан жаратамыз.Б.)

వచనం: 36

فَجَعَلۡنَٰهُنَّ أَبۡكَارًا

Оларды ер көрмеген қыздар етіп, жаратамыз.

వచనం: 37

عُرُبًا أَتۡرَابٗا

Күйеуін сүйгіш құрдас болады.

వచనం: 38

لِّأَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ

Бұл айтылғандар, оңшылдар үшін болады.

వచనం: 39

ثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

Бір топ бұрынғылардан.

వచనం: 40

وَثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ

Бір топ соңғылардан.

వచనం: 41

وَأَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ

Солшылдар, сол шолшылдар невдей сұмырай.

వచనం: 42

فِي سَمُومٖ وَحَمِيمٖ

Олар ыстық бу, қайнар суда болады.

వచనం: 43

وَظِلّٖ مِّن يَحۡمُومٖ

Қара түнек көлеңкеде болады.

వచనం: 44

لَّا بَارِدٖ وَلَا كَرِيمٍ

Салқын да емес, жайлы да емес.

వచనం: 45

إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُتۡرَفِينَ

Өйткені олар, бұдан бұрын (дүниеде) тоң мойын әуесқорлар еді.

వచనం: 46

وَكَانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِيمِ

Зор күнәда қасарысушы еді.

వచనం: 47

وَكَانُواْ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

"Өліп, топырақ және сүйектер болсақ та шын тірілеміз бе?",- дейді.

వచనం: 48

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

"Бұрынғы аталарымыз да тіріле ме?",- (дейді.)

వచనం: 49

قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَوَّلِينَ وَٱلۡأٓخِرِينَ

(Мұхаммед Ғ.С.): "Сөзсіз бұрынғылар да, соңғылар да.",- де.

వచనం: 50

لَمَجۡمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

"Әлбетте, мәлім күнде белгілі орынға жиналады" (де.)

వచనం: 51

ثُمَّ إِنَّكُمۡ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلۡمُكَذِّبُونَ

Сосын сендер әй адасқан өтірікшілер!

వచనం: 52

لَأٓكِلُونَ مِن شَجَرٖ مِّن زَقُّومٖ

Әлбетте ағаштан, Заққұмнан жейсіңдер.

వచనం: 53

فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

Одан қарындарыңды толтырасыңдар.

వచనం: 54

فَشَٰرِبُونَ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡحَمِيمِ

Оның үстіне қайнар судан ішесіңдер.

వచనం: 55

فَشَٰرِبُونَ شُرۡبَ ٱلۡهِيمِ

Шөлдеген түйеше, сіміресіңдер.

వచనం: 56

هَٰذَا نُزُلُهُمۡ يَوۡمَ ٱلدِّينِ

Міне олардың қиямет күнгі сыйлықтары.

వచనం: 57

نَحۡنُ خَلَقۡنَٰكُمۡ فَلَوۡلَا تُصَدِّقُونَ

Сендерді Біз жараттық. Сонда неге мойындамайсыңдар?

వచనం: 58

أَفَرَءَيۡتُم مَّا تُمۡنُونَ

Сендер тамызған мәни суын көрдіңдер ме?

వచనం: 59

ءَأَنتُمۡ تَخۡلُقُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡخَٰلِقُونَ

Оны сендер жаратасыңдар ма? Немесе Біз жаратмыз ба?

వచనం: 60

نَحۡنُ قَدَّرۡنَا بَيۡنَكُمُ ٱلۡمَوۡتَ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ

Біз араларыңда өлімді белгіледік. Бізден ешкім озалмайды.

వచనం: 61

عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ أَمۡثَٰلَكُمۡ وَنُنشِئَكُمۡ فِي مَا لَا تَعۡلَمُونَ

Сендердің бейнелеріңді өзгертіп, сендер білмегенді жарата аламыз.

వచనం: 62

وَلَقَدۡ عَلِمۡتُمُ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُولَىٰ فَلَوۡلَا تَذَكَّرُونَ

Расында бұрынғы жаратуды білесіңдер, ендеше түсінбейсіңдер ме?

వచనం: 63

أَفَرَءَيۡتُم مَّا تَحۡرُثُونَ

Ал енді еккендеріңді көрдіңдер ме?

వచనం: 64

ءَأَنتُمۡ تَزۡرَعُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلزَّٰرِعُونَ

Оны сендер өсіресіңдер ме? Не Біз өсіреміз бе?

వచనం: 65

لَوۡ نَشَآءُ لَجَعَلۡنَٰهُ حُطَٰمٗا فَظَلۡتُمۡ تَفَكَّهُونَ

Егер қаласақ, оны қоқымға айналдырар едік. Сонда күңкілдесе берер едіңдер;

వచనం: 66

إِنَّا لَمُغۡرَمُونَ

"Расында зиянға ұшырадық,"

వచనం: 67

بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ

"Тіпті мүлде бос қалдық" (дер едіңдер.)

వచనం: 68

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلۡمَآءَ ٱلَّذِي تَشۡرَبُونَ

Ішкен суларыңды көрдіңдер ме?

వచనం: 69

ءَأَنتُمۡ أَنزَلۡتُمُوهُ مِنَ ٱلۡمُزۡنِ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنزِلُونَ

Оны бұлттан сендер жаудырасыңдар ма? Немесе Біз жаудырамыз ба?

వచనం: 70

لَوۡ نَشَآءُ جَعَلۡنَٰهُ أُجَاجٗا فَلَوۡلَا تَشۡكُرُونَ

Егер қаласақ оны ащы қылар едік. Ендеше, шүкір етпейсіңдер ме?

వచనం: 71

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِي تُورُونَ

Жаққан оттарыңды көрдіңдер ме?

వచనం: 72

ءَأَنتُمۡ أَنشَأۡتُمۡ شَجَرَتَهَآ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنشِـُٔونَ

Оның ағашын сендер жараттыңдар ма? немесе Біз жараттық па?

వచనం: 73

نَحۡنُ جَعَلۡنَٰهَا تَذۡكِرَةٗ وَمَتَٰعٗا لِّلۡمُقۡوِينَ

Біз оны бір ескерткіш және жүргіншілер үшін пайдалы қылдық.

వచనం: 74

فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ

(Мұхаммед Ғ.С.) Ендеше Раббыңды ұлы атымен дәріпте.

వచనం: 75

۞ فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ

Ал енді жұлдыздардың орындарына серт етемін.

వచనం: 76

وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٞ لَّوۡ تَعۡلَمُونَ عَظِيمٌ

Егер білсеңдер, ол, зор серт.

వచనం: 77

إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانٞ كَرِيمٞ

Шын мәнінде ол ардақты Құран.

వచనం: 78

فِي كِتَٰبٖ مَّكۡنُونٖ

Кітапта (Лаухы Махфүзда. Б.М.Р.) сақтаулы.

వచనం: 79

لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ

Оны тап-таза болғандар ғана ұстайды. (Дәретсіз кісі ұстамайды.)

వచనం: 80

تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Әлемдердің Раббы жақтан түсірілген.

వచనం: 81

أَفَبِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ أَنتُم مُّدۡهِنُونَ

Сендер осы сөзді құр көресіңдер ме?

వచనం: 82

وَتَجۡعَلُونَ رِزۡقَكُمۡ أَنَّكُمۡ تُكَذِّبُونَ

Расында берген ризыққа шүкір етудің орнына оны жасынға шығарасыңдар ма? (Ж.)

వచనం: 83

فَلَوۡلَآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلۡحُلۡقُومَ

Ал жан жұтқыншаққа келген кезде;

వచనం: 84

وَأَنتُمۡ حِينَئِذٖ تَنظُرُونَ

Сол уақытта сендер қарап қаласыңдар.

వచనం: 85

وَنَحۡنُ أَقۡرَبُ إِلَيۡهِ مِنكُمۡ وَلَٰكِن لَّا تُبۡصِرُونَ

Негізінде ол өліп бара жатқанға Біз жақынырақпыз. Сендер көрмейсіңдер.

వచనం: 86

فَلَوۡلَآ إِن كُنتُمۡ غَيۡرَ مَدِينِينَ

Ал сонда егер жазаланбайтын болсаңдар;

వచనం: 87

تَرۡجِعُونَهَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Егер шын айтсаңдар, оның жанын қайтарыңдаршы.

వచనం: 88

فَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

Ал егер өлген кісі, Аллаға жақындардан болса;

వచనం: 89

فَرَوۡحٞ وَرَيۡحَانٞ وَجَنَّتُ نَعِيمٖ

Сонда оған рахатты шаттық әрі нығметті ұжмақ бар.

వచనం: 90

وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ

Ал енді өлі оңшылдардан болса;

వచనం: 91

فَسَلَٰمٞ لَّكَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ

Саған оңшылдардан, "Сәлем" (делінеді.)

వచనం: 92

وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡمُكَذِّبِينَ ٱلضَّآلِّينَ

Егер өлі, жасынға шығарушы адасқандардан болса;

వచనం: 93

فَنُزُلٞ مِّنۡ حَمِيمٖ

Сонда оның қонақ асысы, қайнар судан болады.

వచనం: 94

وَتَصۡلِيَةُ جَحِيمٍ

Әрі тозаққа салынады.

వచనం: 95

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ ٱلۡيَقِينِ

Сөзсіз міне анық шындық осы.

వచనం: 96

فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ

(Мұхаммед Ғ.С.) үлы Раббыңды атымен дәріпте.