భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అత్-తక్వీర్ - థాయ్ అనువాదం - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

At-Takwīr

వచనం: 1

إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ

[81.1] เมื่อดวงอาทิตย์ถูกม้วนดับแสงลง

వచనం: 2

وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ

[81.2] และเมื่อบรรดาดวงดาวร่วงหล่นลงมากระจัดกระจาย

వచనం: 3

وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ سُيِّرَتۡ

[81.3] และเมื่อบรรดาภูเขาถูกเคลื่อนย้าย

వచనం: 4

وَإِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ

[81.4] และเมื่ออูฐท้องสิบเดือนถูกทอดทิ้ง

వచనం: 5

وَإِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ

[81.5] และเมื่อสัตว์ถูกนำมารวมกัน

వచనం: 6

وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ

[81.6] และเมื่อทะเลลุกเป็นไฟ

వచనం: 7

وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ

[81.7] และเมื่อชีวิตทั้งหลายถูกจัดเป็นคู่

వచనం: 8

وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ

[81.8] และเมื่อทารกหญิงที่ถูกฝังทั้งเป็นถูกถาม

వచనం: 9

بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ

[81.9] ด้วยความผิดอันใดเขาจงถูกฆ่า

వచనం: 10

وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ

[81.10] และเมื่อบันทึกทั้งหลายถูกกางแผ่

వచనం: 11

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتۡ

[81.11] และเมื่อชั้นฟ้าถูกเลิกออก

వచనం: 12

وَإِذَا ٱلۡجَحِيمُ سُعِّرَتۡ

[81.12] และเมื่อนรกถูกจุดให้ลุกสว่างจ้า

వచనం: 13

وَإِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ

[81.13] และเมื่อสวรรค์ถูกนำมาใกล้

వచనం: 14

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ

[81.14] ทุกชีวิตย่อมรู้สิ่งที่ตนได้นำมา

వచనం: 15

فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ

[81.15] ข้าสาบานต่อดวงดาวที่ซ่อนตัวในเวลากลางวัน

వచనం: 16

ٱلۡجَوَارِ ٱلۡكُنَّسِ

[81.16] ที่โคจรลับดวง

వచనం: 17

وَٱلَّيۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ

[81.17] ข้าสาบานด้วยกลางคืนเมื่อมันเหือดหายไป

వచనం: 18

وَٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ

[81.18] และด้วยเวลาเช้าตรู่เมื่อมันทอแสง

వచనం: 19

إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ

[81.19] แท้จริง อัลกุรอานคือคำพูดของรอซูล (ญิบรีล) ผู้ทรงเกียรติ

వచనం: 20

ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي ٱلۡعَرۡشِ مَكِينٖ

[81.20] ผู้ทรงพลัง ผู้ทรงตำแหน่งสูง ณ พระเจ้าแห่งบัลลังก์

వచనం: 21

مُّطَاعٖ ثَمَّ أَمِينٖ

[81.21] ผู้ใดรับการจงรักภักดี ผู้ซื่อสัตย์ ณ ที่โน้น

వచనం: 22

وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجۡنُونٖ

[81.22] และสหาย (มุฮัมมัด) ของพวกเจ้านั้นมิใช่เป็นคนวิกลจริตแต่ประการใด

వచనం: 23

وَلَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِينِ

[81.23] และโดยแน่นอนเขา (มุฮัมมัด) ได้เห็นเขา (ญิบรีล) ณ ขอบฟ้าอย่างชัดแจ้ง

వచనం: 24

وَمَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ بِضَنِينٖ

[81.24] และเขา (มุฮัมมัด) มิใช่เป็นผู้ตระหนี่ในเรื่องเร้นลับ

వచనం: 25

وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٖ

[81.25] และอัลกุรอานนี้มิใช่คำกล่าวของชัยตอนที่ถูกสาปแช่ง

వచనం: 26

فَأَيۡنَ تَذۡهَبُونَ

[81.26] แล้วพวกเจ้าจะไปทางไหนเล่า

వచనం: 27

إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ

[81.27] อัลกุรอานนั้นมิใช่อื่นใด นอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่ประชาชาติทั้งมวล

వచనం: 28

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَسۡتَقِيمَ

[81.28] สำหรับบุคคลในหมู่พวกเจ้าที่ประสงค์จะอยู่ในทางอันเที่ยงตรง

వచనం: 29

وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

[81.29] และพวกเจ้าจะไม่สมประสงค์สิ่งใด เว้นแต่อัลลอฮฺพระเจ้าแห่งสากลโลกจะทรงประสงค์