భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అన్-నబఅ - الترجمة الأوزبكية - مركز رواد الترجمة - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

Набаъ сураси

వచనం: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

Бир-бирларидан нима ҳақида сўрамоқдалар?!

వచనం: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

Улуғ хабар ҳақида.

వచనం: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

Шундай хабарки, улар унинг ҳақида ихтилофдадирлар.

వచనం: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Йўқ! Улар яқинда билиб олурлар.

వచనం: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Яна бир бор йўқ! Улар яқинда билиб олурлар!

వచనం: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

Ерни (сизлар учун) бешик қилиб қўймадикми?

వచనం: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

Ва тоғларни қозиқ (қилиб қўймадикми?).

వచనం: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

Ва сизларни жуфт-жуфт қилиб яратдик.

వచనం: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

Ва уйқуларингизни ором қилиб бердик.

వచనం: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

Кечани либос қилдик.

వచనం: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

Кундузни эса тирикчилик вақти қилдик.

వచనం: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

Устингнизда етти қават мустаҳкам (осмон)ни бино қилдик.

వచనం: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

Ва чарақлаб турувчи чироқ ҳам қилдик.

వచనం: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

Яна Биз ўзидан ёмғирни сиқиб чиқаргувчи (булут)лардан мўл-кўл сув-ёмғир ёғдирдик.

వచనం: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

У билан дон ва наботот чиқаришимиз учун (шундай қилдик).

వచనం: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

Ва дарахтлари бир-бирига чирмашиб кетган боғларни чиқариш (барпо қилиш учун шундай қилдик).

వచనం: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

Албатта, ажрим куни аниқ белгилаб қўйилди.

వచనం: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

У кунда Сурга пуфланур ва сизлар тўп-тўп бўлиб келурсизлар.

వచనం: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

Само очилиб, (фаришталар тушиб келадиган) эшикларга айланиб қолди!

వచనం: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

Тоғлар ўрнидан қўзғатилиб, саробга айланур.

వచనం: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

Албатта, жаҳаннам пойлаб турувчидир.

వచనం: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

Ҳаддидан ошганларнинг борар жойи.

వచనం: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

У ерда узоқ замонлар қолиб кетадилар.

వచనం: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

У ерда бирон салқинни ҳам, ичимликни ҳам топмаслар.

వచనం: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

Фақат қайноқ сув ва йирингнигина (тотурлар)!

వచనం: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

(Бу уларнинг қилмишларига) яраша жазо!

వచనం: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

Чунки улар ҳисоб-китобдан қўрқмас эдилар.

వచనం: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

Ва оятларимизни батамом ёлғон дер эдилар!

వచనం: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

Биз ҳаммасини ёзиб, китоб қилиб қўйганмиз.

వచనం: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

Бас, татиб кўринглар, энди сизларга азобдан бошқа ҳеч нарсани зиёда қилмасмиз.

వచనం: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

Албатта, тақводорлар учун нажот манзили бордир.

వచనం: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

Боғлар ва узумзорлар.

వచనం: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

Бўйи етган тенгдош қизлар.

వచనం: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

Тўлдирилган қадаҳлар.

వచనం: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

У ерда беҳуда ва ёлғон гапларни эшитмаслар.

వచనం: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

Парвардигорингиз тарафидан бир мукофот, совға ҳисобида.

వచనం: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

Осмонлар ва ернинг ҳамда уларнинг ўртасидаги бор нарсаларнинг Парвардигори бўлмиш Меҳрибон Зот (томонидан). Улар У Зотдан (қўрқиб) бирон сўз айта олмаслар.

వచనం: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

Ўша кунда Руҳ ва фаришталар саф бўлиб турар. Раҳмон изн берганларгина гапира олур ва рост сўзлар.

వచనం: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

Бу ҳақ кундир. Бас, ким хоҳласа, ўз Парвардигори томон қайтадиган йўлни тутгай.

వచనం: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

Албатта, Биз сизларни яқин келажакда содир бўладиган азобдан огоҳлантирдик. У кунда ҳар киши ўзи қилган ишни кўради. Ва кофир: «Кошки тупроқ бўлиб кетсам эди», деб қолади.