Anlam tercümesi Sure Sûretu'l-Meâric - Tacikçe Tercüme - Kur'an-ı Kerim Ansiklopedisi

Сураи Маъориҷ (Осмонҳо)

Ayet: 1

سَأَلَ سَآئِلُۢ بِعَذَابٖ وَاقِعٖ

1.Пурсандае аз мушрикон барои худ ва қавмаш азобе пурсид, ки

Ayet: 2

لِّلۡكَٰفِرِينَ لَيۡسَ لَهُۥ دَافِعٞ

2.бар кофирон рӯзи қиёмат фурӯд хоҳад омад, ки касе онро дафъ натавонад кард.

Ayet: 3

مِّنَ ٱللَّهِ ذِي ٱلۡمَعَارِجِ

3. Аз ҷониби Аллоҳе, ки соҳиби мартабаҳои бузургу олист.

Ayet: 4

تَعۡرُجُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٖ كَانَ مِقۡدَارُهُۥ خَمۡسِينَ أَلۡفَ سَنَةٖ

4. Дар рӯзе, ки миқдораш бо рӯзҳои дунё панҷоҳ ҳазор сол^[2996] аст, фариштагон ва рӯҳ (Ҷабраил алайҳиссалом) ба сӯиӮ боло раванд.

[2996] Панҷоҳҳазор сол барои кофирон аст, аммо барои мӯъминон ба миқдори як намоз аст. Тафсири Бағавӣ 8/ 221

Ayet: 5

فَٱصۡبِرۡ صَبۡرٗا جَمِيلًا

5. Пас, сабр кун эй Паёмбар дар баробари озору азияти онҳо, сабре, ки дар он нолиш ва шикоят нест, ба ғайри Аллоҳ .^[2997]

[2997] Тафсири табарӣ 23/ 603

Ayet: 6

إِنَّهُمۡ يَرَوۡنَهُۥ بَعِيدٗا

6.Албатта кофирон он рӯзи азобро дур ва воқеънопазир мебинанд.

Ayet: 7

وَنَرَىٰهُ قَرِيبٗا

7. ВаМо онро воқеъшаванда ва наздикаш мебинем.

Ayet: 8

يَوۡمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلۡمُهۡلِ

8. Рӯзе, ки осмон чун миси гудохта гардад.

Ayet: 9

وَتَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ

9. Ва кӯҳҳо чун пашми рангине гарданд, ки бод онҳоро парешон кардааст.

Ayet: 10

وَلَا يَسۡـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمٗا

10. Ва ҳеҷ хешованде аз ҳоли хешованди худ напурсад.^[2998]

[2998] Зеро ҳама ба ҳоли худ машғул аст.

Ayet: 11

يُبَصَّرُونَهُمۡۚ يَوَدُّ ٱلۡمُجۡرِمُ لَوۡ يَفۡتَدِي مِنۡ عَذَابِ يَوۡمِئِذِۭ بِبَنِيهِ

11. Якдигарромебинанд ва мешиносанд, наметавонад касе ба дигаре фоидае расонад. Аз азоби он рӯзкофир орзу мекунад, ки барои наҷоти худ фарзандони худро ба иваз диҳад

Ayet: 12

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ

12. ва низ зану бародарашро

Ayet: 13

وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِي تُـٔۡوِيهِ

13. ва низ хешонашро, ки ӯро ҷой додаанд.

Ayet: 14

وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ يُنجِيهِ

14. ва низ ҳамаи онҳоеро, ки дар рӯи заминанд аз одамон ва ғайрашон, сипасхудро аз азоби Аллоҳ наҷот диҳад.

Ayet: 15

كَلَّآۖ إِنَّهَا لَظَىٰ

15.Ҳаргиз на, эй кофир! Ҳеҷ гуна иваз туро аз азоб наҷот намедиҳад. Ҳамоно дӯзах оташест шӯълазананда.^[2999]

[2999] Тафсири Табарӣ 23/ 607

Ayet: 16

نَزَّاعَةٗ لِّلشَّوَىٰ

16. Аз сахтии гармиаш пӯсти сар ва соири атрофи баданро меканад.

Ayet: 17

تَدۡعُواْ مَنۡ أَدۡبَرَ وَتَوَلَّىٰ

17. Мехонад ба худ ин оташи сӯзон ҳар киро, ки дар дунё аз ҳақ рӯй гардонида, тарки итоъати Аллоҳ ва расулаш карда буд.

Ayet: 18

وَجَمَعَ فَأَوۡعَىٰٓ

18. Ва ҷамъ кард пулу молро , пас захира кард ва адо накард ҳаққи Аллоҳро дар молаш.^[3000]

[3000] Яъне закот ва хайрот надод. Тафсири Табарӣ 23/ 610

Ayet: 19

۞ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا

19. Албатта, одамӣ ҳарису бесабр офарида шудааст.

Ayet: 20

إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا

20. Чун бадӣ ва вазниние ба ӯ расад, беқарорӣ кунад.

Ayet: 21

وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا

21.Ва чун хубӣ ва осонӣ ба дасташ афтад, бахилӣ мекунад,

Ayet: 22

إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ

22. магар намозгузороне,

Ayet: 23

ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ

23. ки намозашонро дар ҳама ҳолат мехонанд ва ягон чизе онҳоро аз намоз машғул намесозад:

Ayet: 24

وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ

24. Ва онон, ки дар амволашон ҳаққест муъайян (яъне, закот),

Ayet: 25

لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ

25. барои пурсандаву (гадоён) ва он, ки аз қаноъатмандӣ намепурсад^[3001].

[3001] Тафсири Табарӣ 23/ 617

Ayet: 26

وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

26. Ва касоне, ки рӯзи қиёматро тасдиқ мекунанд, пас ба амалҳои солеҳ барои он рӯз тайёрӣ мебинанд.

Ayet: 27

وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ

27. Ва касоне, ки аз азоби Парвардигорашон тарсонанд,

Ayet: 28

إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمۡ غَيۡرُ مَأۡمُونٖ

28. ки ҳароинааз азоби Парвардигорашон дар амон натавонанд буд.

Ayet: 29

وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ

29. Ва касоне, ки шармгоҳи худро аз тамоми он чизҳое, ки ҳаром аст, нигаҳ медоранд,

Ayet: 30

إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ

30. магар барои ҳамсаронашон ё канизонашон, ки дар ин ҳол, албатта, маломате бар онҳо нест.

Ayet: 31

فَمَنِ ٱبۡتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡعَادُونَ

31. Пас касе, ки барои қазои шаҳвати худ аз ғайри ҳамсарону канизони худ талаб кунад, пас онҳо, аз ҳад гузаштагонанд.

Ayet: 32

وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِأَمَٰنَٰتِهِمۡ وَعَهۡدِهِمۡ رَٰعُونَ

32. Ва касоне, ки амонатҳои Аллоҳ ва бандагон ва аҳдҳои ба Аллоҳ ва бандагонро риъоя мекунанд.

Ayet: 33

وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمۡ قَآئِمُونَ

33. Ва касоне, ки шаҳодати худро ба ҳақ бетағйир ва пӯшиш адо мекунанд.

Ayet: 34

وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ

34. Ва касоне, ки намозҳояшонро дар вақташ мехонанд ва ягон воҷиберо аз он тарк намекунанд.

Ayet: 35

أُوْلَٰٓئِكَ فِي جَنَّٰتٖ مُّكۡرَمُونَ

35. Инҳое , ки чунин сифатҳои бузургеро доранд, ҷой дода шудаанд дар биҳиштҳои гиромӣ мукарраму муъаззаз.

Ayet: 36

فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ قِبَلَكَ مُهۡطِعِينَ

36.Пас, чист, ки кофирон ба сӯи ту эй Паёмбармешитобанд?

Ayet: 37

عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ

37. Даста – даста аз ҷониби чапу рости ту ҷамъ шудаанд, сухан мегӯянду тааҷҷуб мекунанд.

Ayet: 38

أَيَطۡمَعُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُدۡخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٖ

38. Оё ҳар яке аз он кофирон тамаъ мекунад, киАллоҳ таъоло ба биҳишти пурнеъмат дохилашмекунад?

Ayet: 39

كَلَّآۖ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّمَّا يَعۡلَمُونَ

39. Ҳаргиз на, ҳеҷ яке аз онҳо ба ҷаннат дохил намешавад. Албатта Мо офаридем онҳоро аз оби манӣ, ки худ медонанд, пас имон наоварданд. Пас чи гуна мушарраф мешаванд ба даромадани ҷаннат?^[3002]

[3002] Тафсири Табарӣ 23/ 621

Ayet: 40

فَلَآ أُقۡسِمُ بِرَبِّ ٱلۡمَشَٰرِقِ وَٱلۡمَغَٰرِبِ إِنَّا لَقَٰدِرُونَ

40. Пас, савганд ба Парвардигори машриқи офтобу ситорагон ва мағрибҳояшон, ки Мо, ҳароина тавоноем,

Ayet: 41

عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ

41. ки ба ҷои онҳо мардуми беҳтар ва мутеътар ба Аллоҳро биёварем ва дар ин кор нотавон нестем ва ҳеҷ кас аз Мо пешдастӣ накунад ва Моро бознадорад, ҳар вақте ки хоҳем иъода кардани онҳоро.

Ayet: 42

فَذَرۡهُمۡ يَخُوضُواْ وَيَلۡعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ

42. Пас, бигузорашон (мушриконро), то ба беҳудагӣ машғул шаванду ва дар дунёяшон бозӣ кунанд, то ба рӯзи қиёмат бирасанд, ки ваъдаашон додаем ба азоб.

Ayet: 43

يَوۡمَ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ سِرَاعٗا كَأَنَّهُمۡ إِلَىٰ نُصُبٖ يُوفِضُونَ

43. Рӯзе, ки шитобон аз қабрҳо бароянд, чунонки дар дунё назди бутонашон, ки ба ғайри Аллоҳ онҳоро ибодат мекарданд, мешитобанд.

Ayet: 44

خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۚ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلَّذِي كَانُواْ يُوعَدُونَ

44. Ваҳшат бар чашмонашон ғолиб шуда аз ҳавлу ҳарос ва ба хорӣ афтодаанд . Ин аст ҳамон рӯзе, ки онҳоро ваъда дода мешуд дар ҳаёти дунё, ки омадани қиёмат ҳақ ва рост аст ва онҳо истеҳзо мекарданду дӯруғ мебароварданд!