مەنالار تەرجىمىسى سۈرە سۈرە نەجم - الترجمة البشتوية - رواد - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

النجم

ئايەت: 1

وَالنَّجْمِ اِذَا هَوٰی ۟ۙ

قسم په ستوري کله چې پریوزي.

ئايەت: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوٰی ۟ۚ

چې ستاسو ملګرى (رسول الله) نه بې لارې شوى او نه په غلطه (عقيده) دى.

ئايەت: 3

وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوٰی ۟ؕۚ

او نه له خپله هوسه غږيږي.

ئايەت: 4

اِنْ هُوَ اِلَّا وَحْیٌ یُّوْحٰی ۟ۙ

دا له وحي پرته بل څه نه دي چې ورته رالېږل كيږي.

ئايەت: 5

عَلَّمَهٗ شَدِیْدُ الْقُوٰی ۟ۙ

ډېر ځواكمنې (پرېښتې) ور ښوولې ده.

ئايەت: 6

ذُوْ مِرَّةٍ ؕ— فَاسْتَوٰی ۟ۙ

چې د زور څښتنه ده، نو سيده ودرېده.

ئايەت: 7

وَهُوَ بِالْاُفُقِ الْاَعْلٰی ۟ؕ

او هغه د آسمان پر اوچتو څنډو و.

ئايەت: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلّٰی ۟ۙ

بيا نېږدې او ښه رانیږدې شو.

ئايەت: 9

فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنٰی ۟ۚ

نو د دوو ليندو ترمنځ يا تر هغه هم ورنېږدې شو.

ئايەت: 10

فَاَوْحٰۤی اِلٰی عَبْدِهٖ مَاۤ اَوْحٰی ۟ؕ

نو د هغه (الله) بنده ته يې وحي كړل څه يې چې وحي كړل.

ئايەت: 11

مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَاٰی ۟

د هغه زړه درواغ نه دي ويلي په هغه څه كې چې ليدلي يې و.

ئايەت: 12

اَفَتُمٰرُوْنَهٗ عَلٰی مَا یَرٰی ۟

آيا په هغه څه كې ورسره ناندرۍ وهئ چې هغه يې ويني؟

ئايەت: 13

وَلَقَدْ رَاٰهُ نَزْلَةً اُخْرٰی ۟ۙ

او يقيناً يو ځل مخكې يې هم ليدلى دى.

ئايەت: 14

عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهٰی ۟

د آخرنۍ (لرې) بېرې (ونې) خواته.

ئايەت: 15

عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَاْوٰی ۟ؕ

چې له هغې سره جنت الماوٰى دى.

ئايەت: 16

اِذْ یَغْشَی السِّدْرَةَ مَا یَغْشٰی ۟ۙ

هغه وخت چې بېره يې پټه كړې وه هغه څه چې پرې خپور شوى و.

ئايەت: 17

مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغٰی ۟

(د هغه) سترګې نه کږې شوې او نه له بريده واوښتې.

ئايەت: 18

لَقَدْ رَاٰی مِنْ اٰیٰتِ رَبِّهِ الْكُبْرٰی ۟

په رېښتيا د خپل پالونکي څه سترې نښانې يې وليدې.

ئايەت: 19

اَفَرَءَیْتُمُ اللّٰتَ وَالْعُزّٰی ۟ۙ

آيا تاسي لات او عزى ليدلي [آیا د هغوی څه قدرت لویوالی شته]؟

ئايەت: 20

وَمَنٰوةَ الثَّالِثَةَ الْاُخْرٰی ۟

او بل دريم منات؟

ئايەت: 21

اَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْاُ ۟

آيا تاسي لره به زامن او د هغه به لوڼې (لورګانې) وي؟

ئايەت: 22

تِلْكَ اِذًا قِسْمَةٌ ضِیْزٰی ۟

دا خو بيا ډېر بې انصافه وېش دى!

ئايەت: 23

اِنْ هِیَ اِلَّاۤ اَسْمَآءٌ سَمَّیْتُمُوْهَاۤ اَنْتُمْ وَاٰبَآؤُكُمْ مَّاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ بِهَا مِنْ سُلْطٰنٍ ؕ— اِنْ یَّتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَی الْاَنْفُسُ ۚ— وَلَقَدْ جَآءَهُمْ مِّنْ رَّبِّهِمُ الْهُدٰی ۟ؕ

دا پرته له يو څه نومونو بل څه نه دي چې تاسو او پلرونو مو اېښي دي، الله كوم دليل پرې نه دى نازل كړى. هغوى پرته له ګومان او نفسي غوښتنې بل څه پسې نه دي روان او پرته له شکه د هغوى د پالونکي له خوا لارښوونه ورغلې ده.

ئايەت: 24

اَمْ لِلْاِنْسَانِ مَا تَمَنّٰی ۟ؗۖ

آيا (هغه كافر) انسان چې د څه هيله كوي همغه به ورته رسېدونكى وي؟

ئايەت: 25

فَلِلّٰهِ الْاٰخِرَةُ وَالْاُوْلٰی ۟۠

نو (يوازې) الله لره دي آخرت او دنيا.

ئايەت: 26

وَكَمْ مِّنْ مَّلَكٍ فِی السَّمٰوٰتِ لَا تُغْنِیْ شَفَاعَتُهُمْ شَیْـًٔا اِلَّا مِنْ بَعْدِ اَنْ یَّاْذَنَ اللّٰهُ لِمَنْ یَّشَآءُ وَیَرْضٰی ۟

او په آسمانو كې څومره پرېښتې دي چې سپارښتنه يې هيڅ ګټه نه شي رسولاى، مګر له هغه وروسته چې الله اجازه وركړي چاته چې وغواړي او پرې رضا شي.

ئايەت: 27

اِنَّ الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ لَیُسَمُّوْنَ الْمَلٰٓىِٕكَةَ تَسْمِیَةَ الْاُ ۟

بېشكه هغه كسان چې پر آخرت ايمان نه لري، په پرېښتو ښځينه نومونه ږدي.

ئايەت: 28

وَمَا لَهُمْ بِهٖ مِنْ عِلْمٍ ؕ— اِنْ یَّتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ ۚ— وَاِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِیْ مِنَ الْحَقِّ شَیْـًٔا ۟ۚ

او حال دا چې هغوى لره پرې څه پوهه نشته، له ګومانه پرته بل څه پسې نه ځي او په رېښتيا ګومان د حق پر وړاندې هيڅ كار نه شي وركولاى.

ئايەت: 29

فَاَعْرِضْ عَنْ مَّنْ تَوَلّٰی ۙ۬— عَنْ ذِكْرِنَا وَلَمْ یُرِدْ اِلَّا الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ؕ

نو له هغه چا مخ وګرځوه چې زموږ له ياده يې مخ اړولى او له دنيوي ژونده پرته بل څه نه غواړي.

ئايەت: 30

ذٰلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِّنَ الْعِلْمِ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیْلِهٖ وَهُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدٰی ۟

همدا يې د پوهې وروستی بريد دى. بېشكه هماغه ستا پالونکی په هغه چا ډېر ښه پوه دى چې له لارې يې اوښتى او همغه پر لار موندونكو ښه پوه دى.

ئايەت: 31

وَلِلّٰهِ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَمَا فِی الْاَرْضِ ۙ— لِیَجْزِیَ الَّذِیْنَ اَسَآءُوْا بِمَا عَمِلُوْا وَیَجْزِیَ الَّذِیْنَ اَحْسَنُوْا بِالْحُسْنٰی ۟ۚ

او په آسمانونو او ځمكه كې چې څه دي هغه (يوازې) الله لره دي. تر څو بد عمله كسانو ته د خپلو عملو بدله وركړي او چا چې ښه كړي هغه ته په ښو سره بدله وركړي.

ئايەت: 32

اَلَّذِیْنَ یَجْتَنِبُوْنَ كَبٰٓىِٕرَ الْاِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ اِلَّا اللَّمَمَ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ؕ— هُوَ اَعْلَمُ بِكُمْ اِذْ اَنْشَاَكُمْ مِّنَ الْاَرْضِ وَاِذْ اَنْتُمْ اَجِنَّةٌ فِیْ بُطُوْنِ اُمَّهٰتِكُمْ ۚ— فَلَا تُزَكُّوْۤا اَنْفُسَكُمْ ؕ— هُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقٰی ۟۠

هغوى چې له غټو ګناهونو او بې شرميو ځان ساتي پرته له وړو وړو ګناهونو. بېشكه ستا رب د بخښنې پراخوونكى دى. هغه پر تاسي ښه پوه و چې كله يې له ځمكې راپيدا كړئ او كله چې تاسي د خپلو ميندو ګېډو كې (پټ) واړه بچيان واست. نو د خپلو ځانو پاكي مه بيانوئ، همغه متقيان ښه پېژني.

ئايەت: 33

اَفَرَءَیْتَ الَّذِیْ تَوَلّٰی ۟ۙ

آيا هغه دې وليد چې مخ يې واړولو؟

ئايەت: 34

وَاَعْطٰی قَلِیْلًا وَّاَكْدٰی ۟

او لږ (خيرات، زكات) يې وركړ او (نور څه يې) ايسار كړل.

ئايەت: 35

اَعِنْدَهٗ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرٰی ۟

آيا هغه سره د پټو پوهه ده چې (هر څه) ويني.

ئايەت: 36

اَمْ لَمْ یُنَبَّاْ بِمَا فِیْ صُحُفِ مُوْسٰی ۟ۙ

كه په هغه څه نه دى خبر شوى چې د موسى په پاڼو كې و.

ئايەت: 37

وَاِبْرٰهِیْمَ الَّذِیْ وَ ۟ۙ

او د هغه ابراهيم (پاڼو كې)، چې وفا يې وكړه.

ئايەت: 38

اَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِّزْرَ اُخْرٰی ۟ۙ

دا چې هيڅوك به د بل چا بار نه وړي؟

ئايەت: 39

وَاَنْ لَّیْسَ لِلْاِنْسَانِ اِلَّا مَا سَعٰی ۟ۙ

او دا چې انسان ته بل څه نشته پرته له هغې بدلې چې خپله يې هڅه كړې وي.

ئايەت: 40

وَاَنَّ سَعْیَهٗ سَوْفَ یُرٰی ۟

او بېشكه چې دا هڅه به يې زر وليدل شي.

ئايەت: 41

ثُمَّ یُجْزٰىهُ الْجَزَآءَ الْاَوْفٰی ۟ۙ

بيا به پوره پوره بدله وركړل شي.

ئايەت: 42

وَاَنَّ اِلٰی رَبِّكَ الْمُنْتَهٰی ۟ۙ

او دا چې (همغه) ستا د رب لور ته ور رسېدل دي.

ئايەت: 43

وَاَنَّهٗ هُوَ اَضْحَكَ وَاَبْكٰی ۟ۙ

او دا چې هغه (خلک) خندوي او ژړوي.

ئايەت: 44

وَاَنَّهٗ هُوَ اَمَاتَ وَاَحْیَا ۟ۙ

او دا چې همغه مړه كوي او ژوندي كوي.

ئايەت: 45

وَاَنَّهٗ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّكَرَ وَالْاُ ۟ۙ

او دا چې همغه دوې جوړې پيدا كړې دي نارينه او ښځينه.

ئايەت: 46

مِنْ نُّطْفَةٍ اِذَا تُمْنٰی ۪۟

له يو څاڅكې (مني) چې وڅڅول شي.

ئايەت: 47

وَاَنَّ عَلَیْهِ النَّشْاَةَ الْاُخْرٰی ۟ۙ

او دا چې بل وار پيدا كول هم پر هغه دي.

ئايەت: 48

وَاَنَّهٗ هُوَ اَغْنٰی وَاَقْنٰی ۟ۙ

او دا چې بېشكه همغه شتمن كوي او پانګه وركوي.

ئايەت: 49

وَاَنَّهٗ هُوَ رَبُّ الشِّعْرٰی ۟ۙ

او دا چې په رېښتيا هغه د شِعرا (ستوري) رب دى.

ئايەت: 50

وَاَنَّهٗۤ اَهْلَكَ عَادَا ١لْاُوْلٰی ۟ۙ

او دا چې همغه لومړني عاديان هلاك كړي دي.

ئايەت: 51

وَثَمُوْدَاۡ فَمَاۤ اَبْقٰی ۟ۙ

او ثموديان چې (څوک يې ترې) پرېنښودل.

ئايەت: 52

وَقَوْمَ نُوْحٍ مِّنْ قَبْلُ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا هُمْ اَظْلَمَ وَاَطْغٰی ۟ؕ

او له دې مخکې د نوح قوم. بېشكه چې همدوى ډېر ظالمان او سركښان وو.

ئايەت: 53

وَالْمُؤْتَفِكَةَ اَهْوٰی ۟ۙ

او نسكور شوي كلي (همده) لاندې وغورځول.

ئايەت: 54

فَغَشّٰىهَا مَا غَشّٰی ۟ۚ

بيا يې پټ كړل په هغه څه چې پټ يې كړل.

ئايەت: 55

فَبِاَیِّ اٰلَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارٰی ۟

نو د خپل رب پر كوم كوم نعمت شک كوې؟

ئايەت: 56

هٰذَا نَذِیْرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْاُوْلٰی ۟

دا (نبى عليه السلام) يو وېرونكى دى له مخکېنيو وېروونكو څخه.

ئايەت: 57

اَزِفَتِ الْاٰزِفَةُ ۟ۚ

راتلونكى (قيامت) رانېږدې شو.

ئايەت: 58

لَیْسَ لَهَا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ كَاشِفَةٌ ۟ؕ

له الله پرته بل څوک د هغه (د وخت) راښكاروونكى نشته.

ئايەت: 59

اَفَمِنْ هٰذَا الْحَدِیْثِ تَعْجَبُوْنَ ۟ۙ

آيا نو تاسي له دې خبرې تعجب كوئ؟

ئايەت: 60

وَتَضْحَكُوْنَ وَلَا تَبْكُوْنَ ۟ۙ

او خاندئ خو ژاړئ نه؟

ئايەت: 61

وَاَنْتُمْ سٰمِدُوْنَ ۟

او تاسي چټي لوبې كوئ.

ئايەت: 62

فَاسْجُدُوْا لِلّٰهِ وَاعْبُدُوْا ۟

نو الله ته سجده وكړئ او عبادت وكړئ.