مەنالار تەرجىمىسى سۈرە سۈرە نازىئات - پارىسچە تەرجىمىسى - دارۇل ئىسلام - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

سوره نازعات

ئايەت: 1

وَالنّٰزِعٰتِ غَرْقًا ۟ۙ

سوگند به فرشتگانی که جان [کافران] را به شدت بیرون می‌کشند.

ئايەت: 2

وَّالنّٰشِطٰتِ نَشْطًا ۟ۙ

و سوگند به فرشتگانی که جان [مؤمنان] را به نرمی و آسانی می‌گیرند.

ئايەت: 3

وَّالسّٰبِحٰتِ سَبْحًا ۟ۙ

و سوگند به فرشتگانی که [به امرِ الله، از آسمان به سوی زمین و بالعکس] شناورند.

ئايەت: 4

فَالسّٰبِقٰتِ سَبْقًا ۟ۙ

و سوگند به فرشتگانی که [در اجرای اوامر الهی] بر یکدیگر سبقت می‌گیرند.

ئايەت: 5

فَالْمُدَبِّرٰتِ اَمْرًا ۟ۘ

و سوگند به فرشتگانی [که به امر الهی] کار‌‌ها را تدبیر می‌کنند.

ئايەت: 6

یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ۟ۙ

روزی‌ که [پس از اولین دمیدن در صور] زمین [و کوه‌ها و همه چیز] به لرزه درآید

ئايەت: 7

تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ۟ؕ

[و] در پی آن، [دمیدن دوم حشر] بیاید،

ئايەت: 8

قُلُوْبٌ یَّوْمَىِٕذٍ وَّاجِفَةٌ ۟ۙ

در آن روز، دل‌هایی سخت مضطرب [و ترسان] هستند.

ئايەت: 9

اَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ۟ۘ

و چشم‌های آنان [از ترس و شرمساری] فرو افتاده است.

ئايەت: 10

یَقُوْلُوْنَ ءَاِنَّا لَمَرْدُوْدُوْنَ فِی الْحَافِرَةِ ۟ؕ

[کافران در دنیا] می‌گفتند: «آیا ما [پس از مرگ، دوباره] به حال اول خود باز‌گردانده می‌شویم؟

ئايەت: 11

ءَاِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً ۟ؕ

آیا هنگامی‌ که استخوان‌هایی پوسیده شدیم [و به خاک تبدیل گشتیم، باز هم زنده می‌شویم]»؟

ئايەت: 12

قَالُوْا تِلْكَ اِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ۟ۘ

می‌گفتند: «[اگر چنین وعده‌ای درست باشد،] آنگاه آن بازگشتی زیانبار است».

ئايەت: 13

فَاِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ ۟ۙ

آن [بازگشت،] تنها [به] یک بانگِ مهیب است [و بس].

ئايەت: 14

فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ۟ؕ

و ناگهان همگی بر عرصۀ زمین [محشر] ظاهر می‌شوند.

ئايەت: 15

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ مُوْسٰی ۟ۘ

[ای پیامبر،] آیا داستان موسی به تو رسیده است؟

ئايەت: 16

اِذْ نَادٰىهُ رَبُّهٗ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی ۟ۚ

آنگاه که پروردگارش او را در سرزمین مقدس «طُوی» ندا داد [و فرمود:]

ئايەت: 17

اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟ؗۖ

«به سوی فرعون برو که او طغیان کرده است،

ئايەت: 18

فَقُلْ هَلْ لَّكَ اِلٰۤی اَنْ تَزَكّٰی ۟ۙ

و به او بگو: «آیا می‌خواهی [از کفر و گناه] پاک شوی؟

ئايەت: 19

وَاَهْدِیَكَ اِلٰی رَبِّكَ فَتَخْشٰی ۟ۚ

و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم تا [از او] بترسی [و فرمانبردار شوی]؟

ئايەت: 20

فَاَرٰىهُ الْاٰیَةَ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

پس [موسی] معجزۀ بزرگ را به او نشان داد.

ئايەت: 21

فَكَذَّبَ وَعَصٰی ۟ؗۖ

اما او تکذیب و سرکشی کرد.

ئايەت: 22

ثُمَّ اَدْبَرَ یَسْعٰی ۟ؗۖ

سپس [به حق] پشت کرد و به کوشش و تلاش [علیه موسی] پرداخت.

ئايەت: 23

فَحَشَرَ ۫— فَنَادٰی ۟ؗۖ

آنگاه [قومش را] جمع کرد و ندا داد

ئايەت: 24

فَقَالَ اَنَا رَبُّكُمُ الْاَعْلٰی ۟ؗۖ

و گفت: «من پروردگارِ برتر شما هستم».

ئايەت: 25

فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُوْلٰی ۟ؕ

الله او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار کرد.

ئايەت: 26

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَنْ یَّخْشٰی ۟ؕ۠

بی‌گمان، در این [واقعه،] برای هر کس ‌که [از الله] می‌ترسد، عبرتی است.

ئايەت: 27

ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَآءُ ؕ— بَنٰىهَا ۟۫

آیا آفرینش شما [بعد از مرگ] سخت‌تر است یا آسمانی که [الله] آن را بنا کرد؟

ئايەت: 28

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰىهَا ۟ۙ

سقف آن را بر افراشت و به آن شکل و نظم داد،

ئايەت: 29

وَاَغْطَشَ لَیْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰىهَا ۪۟

و شبش را تاریک و روزش را روشن گردانید،

ئايەت: 30

وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰىهَا ۟ؕ

و زمین را بعد از آن گسترانید،

ئايەت: 31

اَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعٰىهَا ۪۟

و از آن، آب [چشمه‌ها و چاه‌ها و] چراگاهش را بیرون آورد،

ئايەت: 32

وَالْجِبَالَ اَرْسٰىهَا ۟ۙ

و کوه‌ها را محکم و استوار [بر روی زمین] قرار داد.

ئايەت: 33

مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

[همۀ اینها] برای بهره‌گیری شما و چهارپایانتان است.

ئايەت: 34

فَاِذَا جَآءَتِ الطَّآمَّةُ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

هنگامی‌ که [آن] حادثۀ بزرگ [قیامت] فرا رسد،

ئايەت: 35

یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰی ۟ۙ

در آن روز، انسان [تمام اعمال و] تلاش‌های خود را به یاد می‌آورد.

ئايەت: 36

وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِمَنْ یَّرٰی ۟

و جهنم برای هر بیننده‌ای آشکار می‌شود.

ئايەت: 37

فَاَمَّا مَنْ طَغٰی ۟ۙ

اما آن کس که طغیان [و سرکشی] کرده باشد

ئايەت: 38

وَاٰثَرَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ۙ

و زندگی دنیا را [بر آخرت] ترجیح داده باشد،

ئايەت: 39

فَاِنَّ الْجَحِیْمَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

بی‌تردید، جهنم جایگاه اوست.

ئايەت: 40

وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهٖ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰی ۟ۙ

و اما کسی‌ که از ایستادن در حضور پروردگارش بیمناک بوده و نفس را از هوی [و هوس] بازداشته باشد،

ئايەت: 41

فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

قطعاً بهشت جایگاه اوست.

ئايەت: 42

یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَیَّانَ مُرْسٰىهَا ۟ؕ

[ای پیامبر،] دربارۀ قیامت از تو می‌پرسند که در چه زمانی واقع می‌شود؟

ئايەت: 43

فِیْمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰىهَا ۟ؕ

تو را با یادآوری این سخن چه کار است؟

ئايەت: 44

اِلٰی رَبِّكَ مُنْتَهٰىهَا ۟ؕ

[سرانجام و] منتهای [علمِ] آن، نزد پروردگار توست.

ئايەت: 45

اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَّخْشٰىهَا ۟ؕ

تو فقط بیم‌دهندۀ کسانی هستی که از آن [= قیامت] می‌ترسند.

ئايەت: 46

كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا عَشِیَّةً اَوْ ضُحٰىهَا ۟۠

روزی‌ که [کافران قیامت را] ببینند، [چنین احساس می‌کنند که] گویی [در دنیا] جز یک شامگاه یا بامداد به سر نبرده‌اند.