مەنالار تەرجىمىسى سۈرە سۈرە مۇدەسسىر - الترجمة الطاجيكية - مركز رواد الترجمة - قۇرئان كەرىم ئىنىسكىلوپىدىيىسى

Сураи Мудассир (Ҷома дар сар кашида)

ئايەت: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

Эй ҷомабарсаркашида!

ئايەت: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

Бархез ва бим деҳ!

ئايەت: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

Ва Парвардигоратро бузург шумор!

ئايەت: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

Ва ҷомаро покиза бидор!

ئايەت: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

Ва аз палидӣ дурӣ кун!

ئايەت: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

Барои ин базлу бахшиш макун, ки афзунталабӣ кунӣ

ئايەت: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

Ва барои [хушнудии] Парвардигорат шикебо бош

ئايەت: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

Пас, ҳангоме ки дар «сур» дамида шавад

ئايەت: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

Он рӯз рӯзи сахт [ва душворе] аст

ئايەت: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

Бар кофирон осон нест

ئايەت: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

[Эй Паёмбар] Маро бо касе, ки ӯро танҳо [ва бидуни амволу авлод] офаридаам, вогузор

ئايەت: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

[Ҳамон касе, ки] моли фаровоне барояш қарор додам

ئايەت: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

Ва фарзандоне, ки ҳамеша [дар хидмати ӯ ва] бо ӯ ҳастанд

ئايەت: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

Ва ҳамаи васоил [ва имконоти] зиндагиро дар ихтиёраш қарор додам

ئايەت: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

Боз [ҳам] тамаъ дорад, ки [бар он] биафзоям

ئايەت: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

Ҳаргиз [чунин нахоҳад шуд]! Бе гумон, ӯ нисбат ба оёти Мо душманӣ дорад

ئايەت: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

Ва ба зудӣ ӯро ба машаққату сахтӣ меандозам

ئايەت: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

Зеро ӯ [барои мубориза бо Қуръон] андешид ва муҳосиба кард

ئايەت: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

Пас, марг бар ӯ бод! Чи гуна андоза [ва муҳосиба] кард?

ئايەت: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

Боз [ҳам] марг бар ӯ бод! Чи гуна андоза [ва муҳосиба] кард?

ئايەت: 21

ثُمَّ نَظَرَ

Сипас назар афканд

ئايەت: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

Он гоҳ чеҳра дар ҳам кашид ва рӯ турш кард

ئايەت: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

Сипас [ба ҳақ] пушт намуд ва такаббур варзид

ئايەت: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

Он гоҳ гуфт: «Ин [Қуръон] чизе ҷуз ҷодуе, ки [аз дигарон] омӯхта шуда, нест

ئايەت: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

Ва ин [чизе] ҷуз гуфтори башар нест»

ئايەت: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

Ба зудӣ ӯро ба дузах дархоҳам овард

ئايەت: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

Ва ту чи донӣ, ки дузах чи гуна аст?

ئايەت: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

[Оташи сӯзонест, ки] На [чизеро] боқӣ мегузорад ва на [чизеро] раҳо мекунад

ئايەت: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

Пӯстро [дигаргун карда] месӯзонад

ئايەت: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

Бар он [оташ] нуздаҳ [фаришта] гуморида шудааст.

ئايەت: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

Мо маъмурони дузахро фақат аз фариштагон қарор додем ва шумори онҳоро танҳо барои озмоиши кофирон муайян кардаем, то аҳли китоб яқин кунанд ва касоне, ки имон овардаанд, бар имони худ бияфзоянд ва аҳли китоб ва муъминон гирифтори шакку тардид нашаванд ва то касоне, ки дар дилҳояшон мараз аст ва [низ] кофирон бигӯянд: «Аллоҳ таоло аз ин масал [ва тавсиф] чи хостааст?». Бад-ин гуна, Аллоҳ таоло ҳар касро бихоҳад, гумроҳ месозад ва ҳар касро бихоҳад, ҳидоят мекунад ва [шумори] лашкариёни Парвардигоратро [касе] ҷуз Ӯ намедонад ва ин ҷуз панду андарзе барои инсонҳо нест

ئايەت: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

Оре, савганд ба моҳ [ки ҳаргиз чунин нест, ки онон тасаввур мекунанд]

ئايەت: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

Ва [савганд ба] шаб ҳангоме ки пушт кунад

ئايەت: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

Ва ба субҳ ҳангоме ки равшан шавад

ئايەت: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

Ки он [оташи дузах] яке аз [азобҳои] бузург [ва ҳавлнок] аст

ئايەت: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

Барои инсон бимдиҳанда аст

ئايەت: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

Барои касе аз шумо, ки бихоҳад [бо корҳои наку] пеш афтад, ё [бо гуноҳ кардан] ақиб бимонад

ئايەت: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

Ҳар кас дар гарави аъмоли хеш аст

ئايەت: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

Магар асҳоби ямин [муъминон]

ئايەت: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

Ки дар боғҳо [-и биҳишт] ҳастанд ва мепурсанд

ئايەت: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

аз гунаҳгорон:

ئايەت: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

«Чӣ чиз шуморо ба дузах даровард?

ئايەت: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

[Дузахиён] Мегӯянд: «Мо аз намозгузорон набудем

ئايەت: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

Ва бенаво[-ён]-ро итъом намекардем

ئايەت: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

Ва пайваста ҳамроҳи ёвагӯён [ва аҳли ботил] ҳамсадо мешудем

ئايەت: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

Ва ҳамвора рӯзи ҷазоро такзиб мекардем

ئايەت: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

То замоне, ки марг ба суроғамон омад

ئايەت: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

Пас, шафоати шафоаткунандагон ба онҳо суде намебахшад

ئايەت: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

Пас, онҳоро чи шудааст, ки аз панд [-у тазаккур] рӯй гардондаанд?

ئايەت: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

Гӯӣ, ки гӯрхароне рамидаанд

ئايەت: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

Ки аз [муқобили] шер гурехтаанд

ئايەت: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

Балки ҳар кадом аз онҳо [таваққуъ дорад ва] мехоҳад, ки [ба ӯ] номае кушода [ва ҷудогона аз сӯйи Аллоҳ таоло] дода шавад

ئايەت: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

Ҳаргиз, чунин нест [ки онон мепиндоранд]! Балки онҳо аз [азоби] охират наметарсанд

ئايەت: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

На, чунин нест, ки онҳо мегӯянд, он [Қуръон] як тазаккур ва ёдоварӣ аст

ئايەت: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

Пас, ҳар касе, ки бихоҳад аз он панд гирад

ئايەت: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

Ва ёд намекунанд [ва панд намегиранд], магар ин ки Аллоҳ таоло бихоҳад. Ӯст, ки сазовори парво кардан ва омурзидан аст.