অর্থসমূহের অনুবাদ সূরা সূরা আল-মুদ্দাসসির - তাজেকি ভাষায় অনুবাদ- আরিফী - আল-কুরআনুল কারীম বিশ্বকোষ

Сураи Мудассир (Ҷома дар сар кашида)

আয়াত: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

Эй ҷомабарсаркашида!

আয়াত: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

Бархез ва бим деҳ!

আয়াত: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

Ва Парвардигоратро бузург шумор!

আয়াত: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

Ва ҷомаро покиза бидор!

আয়াত: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

Ва аз палидӣ дурӣ кун!

আয়াত: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

Барои ин базлу бахшиш макун, ки афзунталабӣ кунӣ

আয়াত: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

Ва барои [хушнудии] Парвардигорат шикебо бош

আয়াত: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

Пас, ҳангоме ки дар «сур» дамида шавад

আয়াত: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

Он рӯз рӯзи сахт [ва душворе] аст

আয়াত: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

Бар кофирон осон нест

আয়াত: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

[Эй Паёмбар] Маро бо касе, ки ӯро танҳо [ва бидуни амволу авлод] офаридаам, вогузор

আয়াত: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

[Ҳамон касе, ки] моли фаровоне барояш қарор додам

আয়াত: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

Ва фарзандоне, ки ҳамеша [дар хидмати ӯ ва] бо ӯ ҳастанд

আয়াত: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

Ва ҳамаи васоил [ва имконоти] зиндагиро дар ихтиёраш қарор додам

আয়াত: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

Боз [ҳам] тамаъ дорад, ки [бар он] биафзоям

আয়াত: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

Ҳаргиз [чунин нахоҳад шуд]! Бе гумон, ӯ нисбат ба оёти Мо душманӣ дорад

আয়াত: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

Ва ба зудӣ ӯро ба машаққату сахтӣ меандозам

আয়াত: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

Зеро ӯ [барои мубориза бо Қуръон] андешид ва муҳосиба кард

আয়াত: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

Пас, марг бар ӯ бод! Чи гуна андоза [ва муҳосиба] кард?

আয়াত: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

Боз [ҳам] марг бар ӯ бод! Чи гуна андоза [ва муҳосиба] кард?

আয়াত: 21

ثُمَّ نَظَرَ

Сипас назар афканд

আয়াত: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

Он гоҳ чеҳра дар ҳам кашид ва рӯ турш кард

আয়াত: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

Сипас [ба ҳақ] пушт намуд ва такаббур варзид

আয়াত: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

Он гоҳ гуфт: «Ин [Қуръон] чизе ҷуз ҷодуе, ки [аз дигарон] омӯхта шуда, нест

আয়াত: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

Ва ин [чизе] ҷуз гуфтори башар нест»

আয়াত: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

Ба зудӣ ӯро ба дузах дархоҳам овард

আয়াত: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

Ва ту чи донӣ, ки дузах чи гуна аст?

আয়াত: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

[Оташи сӯзонест, ки] На [чизеро] боқӣ мегузорад ва на [чизеро] раҳо мекунад

আয়াত: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

Пӯстро [дигаргун карда] месӯзонад

আয়াত: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

Бар он [оташ] нуздаҳ [фаришта] гуморида шудааст.

আয়াত: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

Мо маъмурони дузахро фақат аз фариштагон қарор додем ва шумори онҳоро танҳо барои озмоиши кофирон муайян кардаем, то аҳли китоб яқин кунанд ва касоне, ки имон овардаанд, бар имони худ бияфзоянд ва аҳли китоб ва муъминон гирифтори шакку тардид нашаванд ва то касоне, ки дар дилҳояшон мараз аст ва [низ] кофирон бигӯянд: «Аллоҳ таоло аз ин масал [ва тавсиф] чи хостааст?». Бад-ин гуна, Аллоҳ таоло ҳар касро бихоҳад, гумроҳ месозад ва ҳар касро бихоҳад, ҳидоят мекунад ва [шумори] лашкариёни Парвардигоратро [касе] ҷуз Ӯ намедонад ва ин ҷуз панду андарзе барои инсонҳо нест

আয়াত: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

Оре, савганд ба моҳ [ки ҳаргиз чунин нест, ки онон тасаввур мекунанд]

আয়াত: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

Ва [савганд ба] шаб ҳангоме ки пушт кунад

আয়াত: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

Ва ба субҳ ҳангоме ки равшан шавад

আয়াত: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

Ки он [оташи дузах] яке аз [азобҳои] бузург [ва ҳавлнок] аст

আয়াত: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

Барои инсон бимдиҳанда аст

আয়াত: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

Барои касе аз шумо, ки бихоҳад [бо корҳои наку] пеш афтад, ё [бо гуноҳ кардан] ақиб бимонад

আয়াত: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

Ҳар кас дар гарави аъмоли хеш аст

আয়াত: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

Магар асҳоби ямин [муъминон]

আয়াত: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

Ки дар боғҳо [-и биҳишт] ҳастанд ва мепурсанд

আয়াত: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

аз гунаҳгорон:

আয়াত: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

«Чӣ чиз шуморо ба дузах даровард?

আয়াত: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

[Дузахиён] Мегӯянд: «Мо аз намозгузорон набудем

আয়াত: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

Ва бенаво[-ён]-ро итъом намекардем

আয়াত: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

Ва пайваста ҳамроҳи ёвагӯён [ва аҳли ботил] ҳамсадо мешудем

আয়াত: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

Ва ҳамвора рӯзи ҷазоро такзиб мекардем

আয়াত: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

То замоне, ки марг ба суроғамон омад

আয়াত: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

Пас, шафоати шафоаткунандагон ба онҳо суде намебахшад

আয়াত: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

Пас, онҳоро чи шудааст, ки аз панд [-у тазаккур] рӯй гардондаанд?

আয়াত: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

Гӯӣ, ки гӯрхароне рамидаанд

আয়াত: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

Ки аз [муқобили] шер гурехтаанд

আয়াত: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

Балки ҳар кадом аз онҳо [таваққуъ дорад ва] мехоҳад, ки [ба ӯ] номае кушода [ва ҷудогона аз сӯйи Аллоҳ таоло] дода шавад

আয়াত: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

Ҳаргиз, чунин нест [ки онон мепиндоранд]! Балки онҳо аз [азоби] охират наметарсанд

আয়াত: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

На, чунин нест, ки онҳо мегӯянд, он [Қуръон] як тазаккур ва ёдоварӣ аст

আয়াত: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

Пас, ҳар касе, ки бихоҳад аз он панд гирад

আয়াত: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

Ва ёд намекунанд [ва панд намегиранд], магар ин ки Аллоҳ таоло бихоҳад. Ӯст, ки сазовори парво кардан ва омурзидан аст.