معانی کا ترجمہ سورت سورۂ شمس - الترجمة اليونانية - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

سورۂ شمس

آیت: 1

وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا

(Ορκίζομαι) μα τον ήλιο και τη λαμπρότητά του!

آیت: 2

وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا

Και μα το φεγγάρι καθώς ακολουθεί αυτόν (τον ήλιο)!

آیت: 3

وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا

Και μα την ημέρα καθώς εμφανίζει τη λαμπρότητα του (ήλιου)!

آیت: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا

Και μα τη νύχτα όταν τον καλύπτει (τον ήλιο, σκεπάζοντας με το σκοτάδι της ένα μέρος της Γης από τις ακτίνες του ήλιου)!

آیت: 5

وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا

Και μα τον ουρανό και Αυτόν που τον οικοδόμησε!

آیت: 6

وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا

Και μα τη Γη και Αυτόν που την έστρωσε!

آیت: 7

وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا

Και μα την ψυχή (δηλ. τον άνθρωπο) και Αυτόν που την έπλασε και την τελειοποίησε σε αναλογίες!

آیت: 8

فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا

Και ενέπνευσε σ' αυτήν τι είναι ασέβεια γι' αυτήν, και τι είναι ευσέβεια γι' αυτήν (ώστε να ξεχωρίζει τον κακό δρόμο από τον καλό δρόμο).

آیت: 9

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا

Ότι πράγματι, πετυχημένος είναι αυτός που την εξαγνίζει (την ψυχή του, μέσω του καλού),

آیت: 10

وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا

Και αποτυχημένος είναι αυτός που την χαμηλώνει (την ψυχή του) κρύβοντάς την (ανάμεσα στις αμαρτίες).

آیت: 11

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ

Οι Θαμούντ διέψευσαν (τον Προφήτη τους, τον Σάλιχ) μέσω της παραβίασης των ορίων τους (και της αδικίας, παρακοής και αλαζονείας τους),

آیت: 12

إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا

Όταν ο πιο άθλιος απ' αυτούς έσπευσε (για να σκοτώσει την καμήλα, που ο Αλλάχ την έκανε ως θαύμα γι’ αυτούς, αφού ζήτησαν από τον Προφήτη Σάλιχ απόδειξη ότι είναι Προφήτης. Έτσι, ο Αλλάχ όρισε για την καμήλα μια μέρα να πιει, ενώ εκείνοι όχι, και την άλλη μέρα να πιουν ενώ εκείνη όχι, και γι' αυτό ήθελαν να τη σκοτώσουν).

آیت: 13

فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَٰهَا

Μα ο Απεσταλμένος του Αλλάχ (ο Σάλιχ) τούς είπε: «(Προσέξτε, μην σκοτώσετε) την καμήλα του Αλλάχ, και (ούτε να την αποτρέψετε από) το μερίδιό της στο νερό (την ημέρα της).»

آیت: 14

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا

Αλλά αυτοί τον διέψευσαν και τη σκότωσαν. Έτσι, εξαιτίας της αμαρτίας τους, ο Κύριός τους οργίστηκε μαζί τους και έφερε την καταστροφή πάνω σ' όλους τους.

آیت: 15

وَلَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا

Και δεν φοβάται (ο Αλλάχ) τη συνέπεια αυτού που έκανε (δηλ. δεν μπορούν να βλάψουν τον Αλλάχ σε τίποτε).