معانی کا ترجمہ سورت سورۂ فلق - ازبک ترجمہ - علاء الدین منصور - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

Фалақ сураси

آیت: 1

قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ

1. (Эй Муҳаммад алайҳис-салоту вас-салом), айтинг: «Мен тонг Парвардигоридан (менга) паноҳ беришини сўраб илтижо қилурман;

آیت: 2

مِن شَرِّ مَا خَلَقَ

2. — Ўзи яратган нарсаларнинг ёмонлигидан;

آیت: 3

وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ

3. — Зулматга чўмган кечанинг ёмонлигидан;

آیت: 4

وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِي ٱلۡعُقَدِ

4. — Тугунларга дам солгувчи (жодугар)ларнинг ёмонлигидан;

آیت: 5

وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ

5. — Ва ҳасад қилаётган ҳасадгўйнинг ёмонлигидан (паноҳ беришини сўраб илтижо қилурман»).