Маънолар таржимаси Оят 29 Сура Қасас - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг бўшноқча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 29

۞ فَلَمَّا قَضَىٰ مُوسَى ٱلۡأَجَلَ وَسَارَ بِأَهۡلِهِۦٓ ءَانَسَ مِن جَانِبِ ٱلطُّورِ نَارٗاۖ قَالَ لِأَهۡلِهِ ٱمۡكُثُوٓاْ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا لَّعَلِّيٓ ءَاتِيكُم مِّنۡهَا بِخَبَرٍ أَوۡ جَذۡوَةٖ مِّنَ ٱلنَّارِ لَعَلَّكُمۡ تَصۡطَلُونَ

I kad Musa provede ugovoreni rok – boravio je u Medjenu služeći onog dobrog čovjeka deset godina – pođe sa svojom porodicom na put u Egipat. Tokom puta, na jednoj strani gore Tur, opazi nekakvu vatru, te se obrati svojoj porodici: “Zastanite ovdje i pričekajte me, jer nekakvu vatru opazih. Možda ću sresti nekog ko poznaje ovaj kraj, a ko će mi kazati kuda treba ići ili ću vam kakvo dobro od vatre donijeti ili ću vam pak žeravicu za potpalu donijeti, da biste se ugrijali.”

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الوفاء بالعقود شأن المؤمنين.

Vjernici se drže dogovora i ispunjavaju datu riječ.

• تكليم الله لموسى عليه السلام ثابت على الحقيقة.

Allah je s Musaom razgovarao u pravom smislu te riječi.

• حاجة الداعي إلى الله إلى من يؤازره.

Onaj ko poziva u vjeru mora imati pomagače u tome.

• أهمية الفصاحة بالنسبة للدعاة.

Neophodno je da oni koji pozivaju u vjeru budu rječiti.