Маънолар таржимаси Оят 47 Сура Анфол сураси - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг филиппинча (тагалогча) таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 47

وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ خَرَجُواْ مِن دِيَٰرِهِم بَطَرٗا وَرِئَآءَ ٱلنَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ بِمَا يَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ

Huwag kayong maging tulad ng mga tagapagtambal na lumabas mula sa Makkah dala ng pagmamalaki at pagpapakitang-gilas sa mga tao. Sumasagabal sila sa mga tao sa Relihiyon ni Allāh at humadlang sila sa mga ito sa pagpasok doon. Si Allāh sa anumang ginagawa nila ay Tagasaklaw: walang nakakukubli sa Kanya anuman sa mga gawa nila. Gaganti Siya sa kanila sa mga ito.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• البَطَر مرض خطير ينْخَرُ في تكوين شخصية الإنسان، ويُعَجِّل في تدمير كيان صاحبه.

Ang kapalaluan ay isang sakit na mapanganib na nagpapabulok sa pagkakabuo ng personalidad ng tao at nagpapadali sa pagwasak sa kairalan ng nagtataglay nito.

• الصبر يعين على تحمل الشدائد والمصاعب، وللصبر منفعة إلهية، وهي إعانة الله لمن صبر امتثالًا لأمره، وهذا مشاهد في تصرفات الحياة.

Ang pagtitiis ay tumutulong sa pagtitiis sa mga kasawiang-palad at mga pasakit. Ang pagtitiis ay may pakinabang na makadiyos. Ito ay ang pagtulong ni Allāh sa sinumang nagtiis dahil sa pagsunod sa utos Niya. Ito ay nasasaksihan sa mga gawain ng buhay.

• التنازع والاختلاف من أسباب انقسام الأمة، وإنذار بالهزيمة والتراجع، وذهاب القوة والنصر والدولة.

Ang paghihidwaan at ang pagkakasalungatan ay kabilang sa mga kadahilanan ng pagkakahati ng Kalipunang Islām at isang pagbibigay-babala ng pagkatalo, pag-urong, at pagkawala ng lakas, pagwagi, at estado.

• الإيمان يوجب لصاحبه الإقدام على الأمور الهائلة التي لا يُقْدِم عليها الجيوش العظام.

Ang pananampalataya ay nag-oobliga sa nagtataglay nito ng paglalakas-loob sa mga bagay-bagay na naglalakihan na hindi naglalakas-loob sa mga ito ang mga dambuhalang hukbo.