含义的翻译 段 19 章 优努斯 - 阿塞拜疆语古兰经简明注释。 - 《古兰经》合辑

段: 19

وَمَا كَانَ ٱلنَّاسُ إِلَّآ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ فَٱخۡتَلَفُواْۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡ فِيمَا فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ

İnsanlar tək Allaha ibadət edən, Ona şərik qoşmayan, yalnız Allaha inanan vahid bir üm­mət idilər. Sonra onlardan bəziləri öz imanlarında sabit qaldı, bəziləridə Allaha küfr etdilər. Əgər Allah əzəl­dən aralarında ixtilafa düşdükləri şey barədə dünyada deyil, yalnız axirətdə hökm verecəyini söz verilməsəydi, ixti­lafa düş­dükləri şey barə­sin­də ara­la­rında elə dünyada hökm ve­rər, haqq yolda olanla zəlalətdə olanı bir-birindən ayırd edərdi.

这业中每段经文的优越:

• عظم الافتراء على الله والكذب عليه وتحريف كلامه كما فعل اليهود بالتوراة.

• Yəhudilərin Tövratı təhrif etdikləri kimi, Allahın kəlamını təhrif etməyin, Allahın adından yalan danışmağın və Ona iftira atmağın Allah yanında böyük günah olması.

• النفع والضر بيد الله عز وجل وحده دون ما سواه.

• Xeyir, zərər yalnız İzzət və Cəlal sahibi olan Allahın əlindədir.

• بطلان قول المشركين بأن آلهتهم تشفع لهم عند الله.

• Müşriklərin, ilahları onlara Allah yanında şəfaətçiləri olduğlarını idda etmələrinin batil olması.

• اتباع الهوى والاختلاف على الدين هو سبب الفرقة.

• Şəxsi istəklərə tabe olmaq və dində ixtilafa düşmək, dində parçalanmağa səbəbdir.