لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ
117. Allah heeft de Profeet vergeven, de emigranten en de ansar (de helpers van de profeet vrede zij met hen, inwoners van Medina) die hem in moeilijke tijden volgden, nadat de harten van een gedeelte van hen bijna waren afgeweken. Vervolgens aanvaardde Hij hun berouw. Zeker, Hij is vol vriendelijkheid voor hen, de meest Genadevolle.
阿拉伯语经注:
含义的翻译 段: (117) 章: 讨拜
《古兰经》译解 - 荷兰语翻译 - 译解目录
古兰经荷兰文译解，荷兰伊斯兰教中心，正在进行