وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ وَٱلنَّصَٰرَىٰ نَحۡنُ أَبۡنَٰٓؤُاْ ٱللَّهِ وَأَحِبَّٰٓؤُهُۥۚ قُلۡ فَلِمَ يُعَذِّبُكُم بِذُنُوبِكُمۖ بَلۡ أَنتُم بَشَرٞ مِّمَّنۡ خَلَقَۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَاۖ وَإِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ
იუდეველებმა და ქრისტიანებმა თქვეს, რომ ჩვენ ვართ ალლაჰის ძენი და მისი მოყვარენიო. უთხარი: მაშ რატომღა გსჯით თქვენივე ცოდვების გამო? პირიქით, თქვენ ჩვეულებრივი ადამიანები ხართ იმათგან, ვინც მან გააჩინა. ის პატიობს მას, ვისაც ინებებს და სჯის მას, ვისაც ინებებს*. ალლაჰს ეკუთვნის ხელმწიფება ცათა და დედამიწისა და რაცაა მათ შორის, და მასთანაა საბოლოო მისაქციელი.
*ცოდვილთა პატიება წყალობაა მისგან, ხოლო დასჯა - სამართალი.
阿拉伯语经注:
含义的翻译 段: (18) 章: 玛仪戴
《古兰经》译解 - 格鲁吉亚语翻译。 - 译解目录
古兰经朱拉吉语译解，拉瓦德翻译中心负责，正在翻译