ترجمة معاني سورة الشمس - الترجمة القيرغيزية - موسوعة القرآن الكريم

سورة الشمس - Шамс

آية: 1

وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا

Күн жана анын жарыгына ант!

آية: 2

وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا

Анын (Күндүн) артынан келген Айга ант!

آية: 3

وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا

Жана караңгыны жарык кылган күндүзгө ант!

آية: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا

Жана аны ороп кала турган түнгө ант!

آية: 5

وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا

Асманга жана аны (бекем) курганга^[1] ант!

[1] Аллах таала Өзүнүн Улуу Кудурети менен ант берүүдө.

آية: 6

وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا

Жерге жана аны жайганга ант!

آية: 7

وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا

Напсиге жана аны (түз жол үстүндө) жаратканга ант!^[1]

[1] Аллах таала бардык инсаниятты түз табият менен б. а. адал, таза жана туура Ислам жолунун үстүндө жаратат. Кийин ата-энелери аларды же яхуди, же христиан, же отко сыйынуучу каапыр кылып тарбиялайт. (Ибн Касир).

آية: 8

فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا

Ал (Аллах) анын (напсинин) бузукулугуна да, такыбалыгына да илхам берип койду.

آية: 9

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا

Эми, кимде-ким аны (бузук кулк-мүнөздөн) тазалаган болсо жеңишке (бейишке) жетет.

آية: 10

وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا

Кимде-ким аны (напсини күнөө менен) тебелеп-кордогон болсо, (бейиштен) үмүтсүз калат.^[1]

[1] Напсини бузбай, таза кармап жүрүүнүн жападан-жалгыз жолу пайгамбар көргөзгөндөй жашоо жана амал кылуу. Ал эми, пайгамбардын таалимин тоотпой, өз башынча жашаган же болбосо ага каяша айткан элдер ар кайсы доордо Аллах тааланын каарына жолуккан жана жолуга бермекчи. Ошондой коомдордун бири Самуд коому.

آية: 11

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ

Самуд (коому) өзүнүн чектен чыгуусу менен (пайгамбары Салихти) жалганчыга чыгарды.

آية: 12

إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا

Бир кезде анын эң бактысыз адамы (пайгамбарга берилген моожиза-төөнү союш үчүн) козголду.

آية: 13

فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَٰهَا

Аларга Аллахтын элчиси “Аллахтын төөсүнө (жамандык кылуудан) жана анын суу ичүүсүнө (тоскоол болуудан абайлагыла. Эгер баш ийбесеңер, силерге Аллахтын азабы келет!”) деди.

آية: 14

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا

Аны “жалганчы” дешти жана (төөнү) союп салышты. Натыйжада (ушул) күнөөлөрү себептүү Раббиси аларды ойрон кылды жана аны (азапты бардыгына) тең кылды!^[1]

[1] Төөнү бир эле адам сойгон бирок, башкалары аны кой деген эмес. Тескерисинче, шыкак берип турушкан. Ошондуктан, азап коомдун бардыгына тең келди.

آية: 15

وَلَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا

Ал (Аллах таала) бул иштин акыбетинен коркпойт.