අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අෂ් ෂම්ෂ් - الترجمة القيرغيزية - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

Шамс

වාක්‍යය: 1

وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا

Күн жана анын жарыгына ант!

වාක්‍යය: 2

وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا

Анын (Күндүн) артынан келген Айга ант!

වාක්‍යය: 3

وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا

Жана караңгыны жарык кылган күндүзгө ант!

වාක්‍යය: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا

Жана аны ороп кала турган түнгө ант!

වාක්‍යය: 5

وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا

Асманга жана аны (бекем) курганга^[1] ант!

[1] Аллах таала Өзүнүн Улуу Кудурети менен ант берүүдө.

වාක්‍යය: 6

وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا

Жерге жана аны жайганга ант!

වාක්‍යය: 7

وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا

Напсиге жана аны (түз жол үстүндө) жаратканга ант!^[1]

[1] Аллах таала бардык инсаниятты түз табият менен б. а. адал, таза жана туура Ислам жолунун үстүндө жаратат. Кийин ата-энелери аларды же яхуди, же христиан, же отко сыйынуучу каапыр кылып тарбиялайт. (Ибн Касир).

වාක්‍යය: 8

فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا

Ал (Аллах) анын (напсинин) бузукулугуна да, такыбалыгына да илхам берип койду.

වාක්‍යය: 9

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا

Эми, кимде-ким аны (бузук кулк-мүнөздөн) тазалаган болсо жеңишке (бейишке) жетет.

වාක්‍යය: 10

وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا

Кимде-ким аны (напсини күнөө менен) тебелеп-кордогон болсо, (бейиштен) үмүтсүз калат.^[1]

[1] Напсини бузбай, таза кармап жүрүүнүн жападан-жалгыз жолу пайгамбар көргөзгөндөй жашоо жана амал кылуу. Ал эми, пайгамбардын таалимин тоотпой, өз башынча жашаган же болбосо ага каяша айткан элдер ар кайсы доордо Аллах тааланын каарына жолуккан жана жолуга бермекчи. Ошондой коомдордун бири Самуд коому.

වාක්‍යය: 11

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ

Самуд (коому) өзүнүн чектен чыгуусу менен (пайгамбары Салихти) жалганчыга чыгарды.

වාක්‍යය: 12

إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا

Бир кезде анын эң бактысыз адамы (пайгамбарга берилген моожиза-төөнү союш үчүн) козголду.

වාක්‍යය: 13

فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَٰهَا

Аларга Аллахтын элчиси “Аллахтын төөсүнө (жамандык кылуудан) жана анын суу ичүүсүнө (тоскоол болуудан абайлагыла. Эгер баш ийбесеңер, силерге Аллахтын азабы келет!”) деди.

වාක්‍යය: 14

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا

Аны “жалганчы” дешти жана (төөнү) союп салышты. Натыйжада (ушул) күнөөлөрү себептүү Раббиси аларды ойрон кылды жана аны (азапты бардыгына) тең кылды!^[1]

[1] Төөнү бир эле адам сойгон бирок, башкалары аны кой деген эмес. Тескерисинче, шыкак берип турушкан. Ошондуктан, азап коомдун бардыгына тең келди.

වාක්‍යය: 15

وَلَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا

Ал (Аллах таала) бул иштин акыбетинен коркпойт.