ترجمة معاني سورة الأعلى - الترجمة الطاجيكية - خوجه ميروف خوجه مير - موسوعة القرآن الكريم

سورة الأعلى - Сураи Аъло (Бартар)

آية: 1

سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى

1. Номи Парвардигори бузурги худро ба покӣ ёд кун, чунон ки лоиқи бузургии Ӯст,

آية: 2

ٱلَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ

2. он Зоте, ки офарид махлуқотро ва устувор дошт.

آية: 3

وَٱلَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ

3. Ва он Зоте, ки андоза муъайян кард. Сипас ҳама халқро ба он чӣ муносиб мешаванд, роҳ намуд.

آية: 4

وَٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ

4. Ва он Зоте, ки чарогоҳҳоро рӯёнид,

آية: 5

فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ

5. сипас хушку сиёҳ гардонид.

آية: 6

سَنُقۡرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ

6. Мо Қуръонро барои ту эй Расул хоҳем хонд ва ту дигар онро фаромӯш нахоҳӣ кард,

آية: 7

إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَمَا يَخۡفَىٰ

7. ғайри он чи Аллоҳ бихоҳад, ҳамоно Ӯ ошкору пинҳонро медонад.

آية: 8

وَنُيَسِّرُكَ لِلۡيُسۡرَىٰ

8. Ва дар кори ту ва дар ҳамаи умури динӣ ва дунявие, ки ба ту рӯ менамояд, осонӣ падид меоварем.

آية: 9

فَذَكِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّكۡرَىٰ

9. Эй Расул, агар ба қавмат панд доданат фоида кунад, панд деҳ. Худро азоб мадеҳ дар панд додани шахсе, ки саркашӣ мекунад.

آية: 10

سَيَذَّكَّرُ مَن يَخۡشَىٰ

10. Ҳар касе, ки аз Аллоҳ метарсад, ба зудӣ панд хоҳад пазируфт.

آية: 11

وَيَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى

11. Ва бадбахттарин фард аз он панд дурӣ хоҳад гузид.

آية: 12

ٱلَّذِي يَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡكُبۡرَىٰ

12. Ҳамон кас, ки дар оташи бузурги ҷаҳаннам дарафтад.

آية: 13

ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحۡيَىٰ

13. Онгоҳ дар он ҷо на бимирад, ки роҳат ёбад ва на зинда мешавад, ки фоида бинад.

آية: 14

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ

14. Ба дурустӣ, касе ки худро покиза дошт, наҷот ёфт.

آية: 15

وَذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ

15. Ва растагор шуд, ҳар кӣ номи Парвардигори худро бар забон овард ва барои ризогии Ӯ намоз гузорид.

آية: 16

بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

16. Балки, шумо эй мардум, зиндагии ин ҷаҳонро аз неъматҳои охират афзал мешуморед?

آية: 17

وَٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓ

17. Ҳол он ки охират беҳтару пояндатар аст.

آية: 18

إِنَّ هَٰذَا لَفِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ

18. Бегумон, ин суханҳо дар китобҳои пешина низ ҳаст,

آية: 19

صُحُفِ إِبۡرَٰهِيمَ وَمُوسَىٰ

19. китобҳои Иброҳим ва Мӯсо алайҳимассалом!