عادیات
1
:
100
وَالْعٰدِیٰتِ ضَبْحًا ۟ۙ
سوگند به اسبهای دونده که نفسزنان [به سوی میدان جهاد] پیش میروند.
التفاسير:
|
2
:
100
فَالْمُوْرِیٰتِ قَدْحًا ۟ۙ
و سوگند به اسبهایی که [با برخورد سُمهایشان به سنگها] جرقۀ [آتش] ایجاد میکنند.
التفاسير:
|
3
:
100
فَالْمُغِیْرٰتِ صُبْحًا ۟ۙ
باز سوگند به اسبهایی که در صبحگاهان [بر دشمن] یورش میبرند.
التفاسير:
|
4
:
100
فَاَثَرْنَ بِهٖ نَقْعًا ۟ۙ
و در آن هنگام گرد و غبار برمیانگیزند.
التفاسير:
|
5
:
100
فَوَسَطْنَ بِهٖ جَمْعًا ۟ۙ
آنگاه در دل [سپاه دشمن] میتازند.
التفاسير:
|
عادیات
