શબ્દોનું ભાષાંતર સૂરહ અસ્ સોફ્ફાત - ઇબ્રાની ભાષાતર - કુરઆન કરીમનો એન્સાઈક્લોપીડિયા

א-צאפאת

આયત: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

1 (שבועה במלאכים) הערוכים בשורות,

આયત: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

2 המזהירים (את בני האדם) מלעשות מעשים רעים,

આયત: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

3 והקוראים להזכיר:

આયત: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

4 אכן אלוהכם הוא אחד,

આયત: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

5 ריבון השמים והארץ ואשר ביניהם, והוא ריבון הזריחות.

આયત: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

6 אנו עיטרנו את הרקיע הראשון בכוכבים,

આયત: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

7 ושמרנו עליו מפני כל השטנים המרדנים,

આયત: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

8 כדי שלא יוכלו להקשיב בסתר לסודות הכנס העליון של המלאכים, מפני שאם הם ינסו הם יותקפו מכל עבר.

આયત: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

9 כך הם יגורשו, ואכן הם יסבלו מעונש נצחי.

આયત: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

10 אלא מי שהעיף מבט, מיד יכה בו כוכב שביט בוער.

આયત: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

11 אז שאל אותם: “מה קשה יותר לברוא, האם אותם או את כל אשר בראנו? אכן בראנו אותם מטין דביק”.

આયત: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

12 אבל, אתה מתפלא מהם והם מזלזלים בך,

આયત: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

13 ואם יזכירו להם, לא ייזכרו,

આયત: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

14 ואם ראו כל אות, יזלזלו בו,

આયત: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

15 ויאמרו, “כי אין אלה אלא דברי קסם גלויים.

આયત: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

16 האם אחרי מותנו והיותנו עפר ועצמות, אכן נקום לתחייה?,

આયત: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

17 וגם אבותינו הראשונים?”

આયત: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

18 אמור: “אכן כן! ואתם עלובים ובזויים ״.

આયત: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

19 ואכן רק תרועה אחת ואז עיניהם יראו.

આયત: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

20 ויאמרו: “אוי לנו! זה הוא יום הדין”.

આયત: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

21 זה יום הפסיקה אשר הייתם לו מתכחשים.

આયત: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

22 קבצו את אלה אשר קפחו וזוגותיהם, ואת אשר היו עובדים.

આયત: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

23 מלבד אללה, והדריכו אותם בדרך המובילה שאולה

આયત: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

24 העמידו אותם כי הם אחראים

આયત: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

25 (ויאמר להם בזלזול): “מה לכם אשר לא תעזרו איש לרעהו?”

આયત: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

26 אכן, היום הם נכנעים.

આયત: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

27 הם יפנו זה אל זה, וישאלו זה את זה.

આયત: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

28 ויאמרו: “אתם נהגתם לבוא אלינו מימין...”.

આયત: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

29 ויאמרו להם: “לא זה אתם שלא האמנתם!

આયત: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

30 לא הייתה לנו שום סמכות עליכם, כי אנשים רשעים הייתם.

આયત: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

31 ועכשיו דברו של ריבוני יתקיים בצדק נגדנו, והנה אנחנו טועמים.

આયત: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

32 התעינו אתכם כי אנו בעצמנו היינו תועים”.

આયત: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

33 ביום ההוא, הם כולם יחלקו את העונש

આયત: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

34 כך אנחנו מטפלים ברשעים!

આયત: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

35 כי כאשר נאמר להם, אין אלוה מלבד אללה, הם הפנו את גבם בגאוותנות.

આયત: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

36 ואמרו: “האם נעזוב את אלילינו בגלל משורר משוגע?”.

આયત: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

37 אבל הוא אכן הביא את הצדק, ואישר את מה שהביאו השליחים שקדמו לו,

આયત: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

38 ואכן אתם תטעמו את העונש הכואב!

આયત: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

39 ואתם לא תקבלו אלא את אשר הייתם עושים!

આયત: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

40 אלא עובדי אללה הנאמנים,

આયત: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

41 להם תוענק פרנסה בשפע,

આયત: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

42 ופירות, והם אכן יחיו בכבוד,

આયત: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

43 בגני העדן העליונים,

આયત: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

44 וינוחו על ספות, זה לצד זה,

આયત: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

45 ויגישו להם גביעים המלאים במשקה ממעיין,

આયત: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

46 משקה לבן ותענוג לשותים.

આયત: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

47 אשר לא יערפל את חושיהם ולא יגרום להם לשכרות.

આયત: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

48 ואצלם תהיינה צנועות ונאות לעין,

આયત: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

49 הן דומות לפנינים שמורות.

આયત: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

50 ואז הם ייגשו זה אל זה בשאלות.

આયત: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

51 ואחד מהם יגיד: אכן היה לי פעם ידיד

આયત: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

52 אמר: ״ האם אתה מאמין בצדק.

આયત: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

53 האם לאחר שנמות ונהיה לעפר ועצמות, בצדק נובא אל הדין?”

આયત: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

54 ואז יגיד: “האם אתם רוצים להביט ?”

આયત: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

55 ואז יביטו ויראו אותו עמוק בגיהינום.

આયત: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

56 אמר: “אני נשבע באללה! כמעט הובלת גם אותי אל החורבן

આયત: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

57 אם לא היה חסדו של ריבוני, הייתי גם נזרק לגיהינום!”.

આયત: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

58 (ואז הוא יגיד אל חבריו)”האם אנחנו לא נטעם עוד מוות,

આયત: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

59 מלבד המוות הראשון? והאם כאן לא ניענש

આયત: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

60 אכן, זה הוא הניצחון האדיר!”.

આયત: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

61 בדיוק לזה שואפים האנשים העושים את הטוב!

આયત: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

62 האם “עץ הזקום” עדיף על פני גן העדן?

આયત: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

63 העץ אשר הועדנו כמבחן לרשעים

આયત: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

64 והוא עץ העולה ממעמקי השאול,

આયત: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

65 פירותיו הם כמו ראשיהם של השטנים!

આયત: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

66 הם יאכלו מזה וימלאו בזה את בטנם.

આયત: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

67 ולאחר מכן הם ישתו מים רותחים,

આયત: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

68 ולאחר מכן הם ודאי ישובו אל השאול.

આયત: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

69 הם גילו שאבותיהם תעו בדרך,

આયત: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

70 ואז מיהרו ללכת בעקבותיהם.

આયત: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

71 ובהחלט, קדמו להם הרבה אשר תעו בדרך

આયત: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

72 וכבר שלחנו אליהם מזהירים.

આયત: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

73 וראה מה היה סופם של המוזהרים,

આયત: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

74 פרט לעובדי אללה המסורים.

આયત: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

75 וכבר קרא אלינו נוח, וכמה טובה הייתה תגובתנו!

આયત: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

76 וחילצנו אותו ואת בני ביתו מהאסון האדיר,

આયત: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

77 ועשינו כך שהצאצאים שלו יהיו היחידים הנשארים.

આયત: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

78 והשארנו את זכרו לדורות הבאים.

આયત: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

79 השלום הוא על נוח בין כל העולמים!

આયત: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

80 כך נגמול לצדיקים!

આયત: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

81 כי הוא מעבדינו המאמינים

આયત: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

82 אחרי כן הטבענו את האחרים.

આયત: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

83 וגם בדרכו (המשיך) אברהם.

આયત: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

84 הוא פנה לריבונו בלב שלם

આયત: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

85 והוא אמר לאביו ולבני עמו: “מה זה הדבר הזה אשר אתם עובדים?”

આયત: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

86 האם אתם רוצים לעבוד שקר מלבד אללה?

આયત: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

87 מה אתם חושבים על ריבון העולמים?

આયત: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

88 אז הוא הביט בכוכבים,

આયત: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

89 ואז אמר: “אכן אני חולה!”

આયત: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

90 אז הם הפנו אליו את גבם והלכו משם.

આયત: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

91 והוא מיהר אל אליליהם ופנה אליהם בשאלה: “מדוע אינכם אוכלים,

આયત: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

92 ולמה אינכם מדברים?”.

આયત: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

93 ואז הוא התנפל עליהם ביד ימין.

આયત: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

94 בני עמו באו אליו בזעם.

આયત: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

95 אבל הוא אמר להם, “האם תעבדו את אשר תפסלו,

આયત: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

96 אף כי אללה ברא אתכם ואת מעשה ידיכם?”

આયત: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

97 הם אמרו: “בנו לו כבשן, השליכו אותו אל תוך האש!”

આયત: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

98 הם רצו לפגוע בו, אך אנו העלבנו אותם!

આયત: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

99 והוא אמר: “אני הולך אל ריבוני והוא ידריך אותי.

આયત: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

100 “ריבוני! הענק לי בן אשר יהיה מהצדיקים.

આયત: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

101 אז בישרנו לו על בן סבלן.

આયત: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

102 וכאשר הוא הגיע לגיל אשר יכול לעבוד אתו, אמר: ״ הוי בני! ראיתי בשנתי (בחלום) כי עליי לזבוח אותך, הגד לי, מה דעתך?” אמר: “הוי אבי! עשה את מה שצווית לעשות, ואם ירצה אללה, תמצא אותי בין הסבלנים”

આયત: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

103 וכאשר שניהם התמסרו לאללה, והניח את בנו על הפנים

આયત: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

104 קראנו אליו: “הוי אברהם“

આયત: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

105 כבר קיימת את החלום, ואכן אנחנו נגמול היטב לעושי הטוב”

આયત: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

106 זה אכן היה ניסיון בהיר.

આયત: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

107 ואחר-כך פרינו אותו על-ידי זבח גדול (כבש).

આયત: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

108 והשארנו לו זכר בדורות שאחריו,.

આયત: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

109 השלום והברכה יהיו על אברהם!

આયત: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

110 כך נגמול לעושי הטוב!

આયત: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

111 כי הוא מעבדינו המאמינים.

આયત: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

112 כך בישרנו לו על יצחק, נביא מהצדיקים.

આયત: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

113 ובירכנו אותו ואת יצחק. חלק מצאצאיהם היו צדיקים גמורים, וחלק היו חוטאים גמורים.

આયત: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

114 ומחסדנו גם עשינו טובה למשה ואהרון,

આયત: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

115 וחילצנו אותם ואת בני עמם מהאסון האדיר.

આયત: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

116 עזרנו להם, ואז הם היו המנצחים.

આયત: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

117 ונתנו להם את הספר המבואר

આયત: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

118 והדרכנו אותם בדרך הישר,

આયત: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

119 והותרנו לשניהם זכר בדורות הבאים.

આયત: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

120 השלום והברכה על משה ואהרון!

આયત: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

121 כך אנחנו גומלים לעושי הטוב.

આયત: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

122 שניהם (בצדק) היו מעבדינו הנאמנים.

આયત: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

123 גם אליהו היה אחד מהשליחים.

આયત: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

124 והוא אמר לבני עמו: “האם לא תיראו את אללה?.

આયત: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

125 אתם עובדים את הבעל (אליל כנעני) ונוטשים את הטוב בבוראים,

આયત: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

126 אללה ריבונכם, וריבון אבותיכם הראשונים?”

આયત: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

127 אך הם כפרו בו, ולכן הם יצטרכו לתת את הדין.

આયત: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

128 חוץ מעבדי אללה הנאמנים.

આયત: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

129 והשארנו לו זכר בדורות שאחריו,

આયત: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

130 השלום והברכה על אליהו!

આયત: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

131 כך נגמול למיטיבים.

આયત: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

132 והוא אכן היה מעבדינו הנאמנים.

આયત: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

133 וגם לוט הוא אחד השליחים.

આયત: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

134 חילצנו אותו ואת בני ביתו,

આયત: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

135 חוץ מקשישה אשר נותרה עם הנענשים.

આયત: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

136 לאחר מכן הכחדנו את כל השאר.

આયત: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

137 אתם עוברים על פניהם ביום,

આયત: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

138 ובלילה, הן, אינכם מבינים?.

આયત: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

139 וגם יונה היה אכן אחד מהשליחים.

આયત: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

140 הוא ברח אל האונייה העמוסה,

આયત: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

141 אז הם הפילו גורל, והוא זה שהפסיד (אז הם השליכו אותו מהאונייה)

આયત: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

142 והלוויתן בלע אותו בעודו (יונה) מאשים את עצמו.

આયત: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

143 ואם הוא לא היה מהמשבחים (את אללה),

આયત: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

144 אז הוא היה נשאר בבטנו עד יום תחיית-המתים,

આયત: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

145 אז זרקנו אותו כשהוא חלש אל החוף החשוף,

આયત: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

146 והצמחנו מעליו עץ קיקיון (דלעת).

આયત: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

147 ואחר-כך שלחנו אותו להזהיר עיר שתושביה מאה אלף או יותר,

આયત: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

148 והם האמינו, על כן נתנו להם ליהנות לזמן מה

આયત: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

149 ושאל אותם “האם לריבונך הבנות ולהם הבנים?”

આયત: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

150 האם בראנו את המלאכים נקבות והם היו עדים?.

આયત: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

151 הרי זה אחד משקריהם כשהם אומרים:

આયત: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

152 “אללה הוליד ילד”, ואכן הם משקרים!

આયત: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

153 האם אללה העדיף את הבנות על הבנים?

આયત: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

154 מה קורה לכם הכיצד תשפטו?!

આયત: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

155 האם לא היזכרו?

આયત: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

156 או שיש לכם הוכחה ברורה?

આયત: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

157 אם אתם אכן צודקים, הביאו את ספריכם שלכם!

આયત: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

158 (הם טוענים) כי קיימת שותפות בין אללה והשדים, אך השדים יודעים כי יובאו לדין (בפני אללה).

આયત: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

159 ישתבח אללה ממה שמתארים אותו.

આયત: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

160 חוץ מעובדי אללה הנאמנים.

આયત: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

161 אתם ומה שעובדים,

આયત: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

162 לא תוכלו להדיח איש,

આયત: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

163 מלבד אלה שעתידים להיצלות בגיהינום.

આયત: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

164 “לכל אחד מאתנו מקום קבוע,

આયત: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

165 ואנו ערוכים שורות שורות,

આયત: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

166 ואכן אנחנו המשבחים (את אללה)”.

આયત: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

167 ואם נהגו לומר:

આયત: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

168 “לו הייתה אתנו אזהרה מן הראשונים,

આયત: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

169 כי אז היינו עובדי אללה הנאמנים”.

આયત: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

170 הן, הם התכחשו לו, ואחר כך יידעו.

આયત: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

171 ואכן, כבר יצאה מילתנו אל עבדינו, השליחים,

આયત: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

172 והובטח להם שהם ינצחו,

આયત: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

173 וכי גדודינו הם אשר יגברו.

આયત: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

174 לכן התרחק מהם לזמן־מה,

આયત: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

175 וחכה בסבלנות וסופם שיראו גם הם.

આયત: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

176 היבקשו אפוא לזרז את בוא עונשנו?

આયત: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

177 הן, אם יירד על חצרם, רע ומר יהיה יומם של המוזהרים.

આયત: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

178 לכן התרחק מהם לזמן־מה,

આયત: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

179 וחכה בסבלנות וסופם שיראו גם הם.

આયત: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

180 ישתבח שם ריבונך, רב הכוח, הנעלה מעל לכל אשר מיחסים לו,

આયત: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

181 ושלום על השליחים

આયત: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

182 והתודה לאללה ריבון העולמים.