மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அஸ்ஸாபாத் - ஹீப்ரூஃ மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

א-צאפאת

வசனம்: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

1 (שבועה במלאכים) הערוכים בשורות,

வசனம்: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

2 המזהירים (את בני האדם) מלעשות מעשים רעים,

வசனம்: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

3 והקוראים להזכיר:

வசனம்: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

4 אכן אלוהכם הוא אחד,

வசனம்: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

5 ריבון השמים והארץ ואשר ביניהם, והוא ריבון הזריחות.

வசனம்: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

6 אנו עיטרנו את הרקיע הראשון בכוכבים,

வசனம்: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

7 ושמרנו עליו מפני כל השטנים המרדנים,

வசனம்: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

8 כדי שלא יוכלו להקשיב בסתר לסודות הכנס העליון של המלאכים, מפני שאם הם ינסו הם יותקפו מכל עבר.

வசனம்: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

9 כך הם יגורשו, ואכן הם יסבלו מעונש נצחי.

வசனம்: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

10 אלא מי שהעיף מבט, מיד יכה בו כוכב שביט בוער.

வசனம்: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

11 אז שאל אותם: “מה קשה יותר לברוא, האם אותם או את כל אשר בראנו? אכן בראנו אותם מטין דביק”.

வசனம்: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

12 אבל, אתה מתפלא מהם והם מזלזלים בך,

வசனம்: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

13 ואם יזכירו להם, לא ייזכרו,

வசனம்: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

14 ואם ראו כל אות, יזלזלו בו,

வசனம்: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

15 ויאמרו, “כי אין אלה אלא דברי קסם גלויים.

வசனம்: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

16 האם אחרי מותנו והיותנו עפר ועצמות, אכן נקום לתחייה?,

வசனம்: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

17 וגם אבותינו הראשונים?”

வசனம்: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

18 אמור: “אכן כן! ואתם עלובים ובזויים ״.

வசனம்: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

19 ואכן רק תרועה אחת ואז עיניהם יראו.

வசனம்: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

20 ויאמרו: “אוי לנו! זה הוא יום הדין”.

வசனம்: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

21 זה יום הפסיקה אשר הייתם לו מתכחשים.

வசனம்: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

22 קבצו את אלה אשר קפחו וזוגותיהם, ואת אשר היו עובדים.

வசனம்: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

23 מלבד אללה, והדריכו אותם בדרך המובילה שאולה

வசனம்: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

24 העמידו אותם כי הם אחראים

வசனம்: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

25 (ויאמר להם בזלזול): “מה לכם אשר לא תעזרו איש לרעהו?”

வசனம்: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

26 אכן, היום הם נכנעים.

வசனம்: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

27 הם יפנו זה אל זה, וישאלו זה את זה.

வசனம்: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

28 ויאמרו: “אתם נהגתם לבוא אלינו מימין...”.

வசனம்: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

29 ויאמרו להם: “לא זה אתם שלא האמנתם!

வசனம்: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

30 לא הייתה לנו שום סמכות עליכם, כי אנשים רשעים הייתם.

வசனம்: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

31 ועכשיו דברו של ריבוני יתקיים בצדק נגדנו, והנה אנחנו טועמים.

வசனம்: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

32 התעינו אתכם כי אנו בעצמנו היינו תועים”.

வசனம்: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

33 ביום ההוא, הם כולם יחלקו את העונש

வசனம்: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

34 כך אנחנו מטפלים ברשעים!

வசனம்: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

35 כי כאשר נאמר להם, אין אלוה מלבד אללה, הם הפנו את גבם בגאוותנות.

வசனம்: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

36 ואמרו: “האם נעזוב את אלילינו בגלל משורר משוגע?”.

வசனம்: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

37 אבל הוא אכן הביא את הצדק, ואישר את מה שהביאו השליחים שקדמו לו,

வசனம்: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

38 ואכן אתם תטעמו את העונש הכואב!

வசனம்: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

39 ואתם לא תקבלו אלא את אשר הייתם עושים!

வசனம்: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

40 אלא עובדי אללה הנאמנים,

வசனம்: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

41 להם תוענק פרנסה בשפע,

வசனம்: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

42 ופירות, והם אכן יחיו בכבוד,

வசனம்: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

43 בגני העדן העליונים,

வசனம்: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

44 וינוחו על ספות, זה לצד זה,

வசனம்: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

45 ויגישו להם גביעים המלאים במשקה ממעיין,

வசனம்: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

46 משקה לבן ותענוג לשותים.

வசனம்: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

47 אשר לא יערפל את חושיהם ולא יגרום להם לשכרות.

வசனம்: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

48 ואצלם תהיינה צנועות ונאות לעין,

வசனம்: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

49 הן דומות לפנינים שמורות.

வசனம்: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

50 ואז הם ייגשו זה אל זה בשאלות.

வசனம்: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

51 ואחד מהם יגיד: אכן היה לי פעם ידיד

வசனம்: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

52 אמר: ״ האם אתה מאמין בצדק.

வசனம்: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

53 האם לאחר שנמות ונהיה לעפר ועצמות, בצדק נובא אל הדין?”

வசனம்: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

54 ואז יגיד: “האם אתם רוצים להביט ?”

வசனம்: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

55 ואז יביטו ויראו אותו עמוק בגיהינום.

வசனம்: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

56 אמר: “אני נשבע באללה! כמעט הובלת גם אותי אל החורבן

வசனம்: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

57 אם לא היה חסדו של ריבוני, הייתי גם נזרק לגיהינום!”.

வசனம்: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

58 (ואז הוא יגיד אל חבריו)”האם אנחנו לא נטעם עוד מוות,

வசனம்: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

59 מלבד המוות הראשון? והאם כאן לא ניענש

வசனம்: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

60 אכן, זה הוא הניצחון האדיר!”.

வசனம்: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

61 בדיוק לזה שואפים האנשים העושים את הטוב!

வசனம்: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

62 האם “עץ הזקום” עדיף על פני גן העדן?

வசனம்: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

63 העץ אשר הועדנו כמבחן לרשעים

வசனம்: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

64 והוא עץ העולה ממעמקי השאול,

வசனம்: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

65 פירותיו הם כמו ראשיהם של השטנים!

வசனம்: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

66 הם יאכלו מזה וימלאו בזה את בטנם.

வசனம்: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

67 ולאחר מכן הם ישתו מים רותחים,

வசனம்: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

68 ולאחר מכן הם ודאי ישובו אל השאול.

வசனம்: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

69 הם גילו שאבותיהם תעו בדרך,

வசனம்: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

70 ואז מיהרו ללכת בעקבותיהם.

வசனம்: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

71 ובהחלט, קדמו להם הרבה אשר תעו בדרך

வசனம்: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

72 וכבר שלחנו אליהם מזהירים.

வசனம்: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

73 וראה מה היה סופם של המוזהרים,

வசனம்: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

74 פרט לעובדי אללה המסורים.

வசனம்: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

75 וכבר קרא אלינו נוח, וכמה טובה הייתה תגובתנו!

வசனம்: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

76 וחילצנו אותו ואת בני ביתו מהאסון האדיר,

வசனம்: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

77 ועשינו כך שהצאצאים שלו יהיו היחידים הנשארים.

வசனம்: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

78 והשארנו את זכרו לדורות הבאים.

வசனம்: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

79 השלום הוא על נוח בין כל העולמים!

வசனம்: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

80 כך נגמול לצדיקים!

வசனம்: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

81 כי הוא מעבדינו המאמינים

வசனம்: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

82 אחרי כן הטבענו את האחרים.

வசனம்: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

83 וגם בדרכו (המשיך) אברהם.

வசனம்: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

84 הוא פנה לריבונו בלב שלם

வசனம்: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

85 והוא אמר לאביו ולבני עמו: “מה זה הדבר הזה אשר אתם עובדים?”

வசனம்: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

86 האם אתם רוצים לעבוד שקר מלבד אללה?

வசனம்: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

87 מה אתם חושבים על ריבון העולמים?

வசனம்: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

88 אז הוא הביט בכוכבים,

வசனம்: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

89 ואז אמר: “אכן אני חולה!”

வசனம்: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

90 אז הם הפנו אליו את גבם והלכו משם.

வசனம்: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

91 והוא מיהר אל אליליהם ופנה אליהם בשאלה: “מדוע אינכם אוכלים,

வசனம்: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

92 ולמה אינכם מדברים?”.

வசனம்: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

93 ואז הוא התנפל עליהם ביד ימין.

வசனம்: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

94 בני עמו באו אליו בזעם.

வசனம்: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

95 אבל הוא אמר להם, “האם תעבדו את אשר תפסלו,

வசனம்: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

96 אף כי אללה ברא אתכם ואת מעשה ידיכם?”

வசனம்: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

97 הם אמרו: “בנו לו כבשן, השליכו אותו אל תוך האש!”

வசனம்: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

98 הם רצו לפגוע בו, אך אנו העלבנו אותם!

வசனம்: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

99 והוא אמר: “אני הולך אל ריבוני והוא ידריך אותי.

வசனம்: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

100 “ריבוני! הענק לי בן אשר יהיה מהצדיקים.

வசனம்: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

101 אז בישרנו לו על בן סבלן.

வசனம்: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

102 וכאשר הוא הגיע לגיל אשר יכול לעבוד אתו, אמר: ״ הוי בני! ראיתי בשנתי (בחלום) כי עליי לזבוח אותך, הגד לי, מה דעתך?” אמר: “הוי אבי! עשה את מה שצווית לעשות, ואם ירצה אללה, תמצא אותי בין הסבלנים”

வசனம்: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

103 וכאשר שניהם התמסרו לאללה, והניח את בנו על הפנים

வசனம்: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

104 קראנו אליו: “הוי אברהם“

வசனம்: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

105 כבר קיימת את החלום, ואכן אנחנו נגמול היטב לעושי הטוב”

வசனம்: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

106 זה אכן היה ניסיון בהיר.

வசனம்: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

107 ואחר-כך פרינו אותו על-ידי זבח גדול (כבש).

வசனம்: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

108 והשארנו לו זכר בדורות שאחריו,.

வசனம்: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

109 השלום והברכה יהיו על אברהם!

வசனம்: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

110 כך נגמול לעושי הטוב!

வசனம்: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

111 כי הוא מעבדינו המאמינים.

வசனம்: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

112 כך בישרנו לו על יצחק, נביא מהצדיקים.

வசனம்: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

113 ובירכנו אותו ואת יצחק. חלק מצאצאיהם היו צדיקים גמורים, וחלק היו חוטאים גמורים.

வசனம்: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

114 ומחסדנו גם עשינו טובה למשה ואהרון,

வசனம்: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

115 וחילצנו אותם ואת בני עמם מהאסון האדיר.

வசனம்: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

116 עזרנו להם, ואז הם היו המנצחים.

வசனம்: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

117 ונתנו להם את הספר המבואר

வசனம்: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

118 והדרכנו אותם בדרך הישר,

வசனம்: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

119 והותרנו לשניהם זכר בדורות הבאים.

வசனம்: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

120 השלום והברכה על משה ואהרון!

வசனம்: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

121 כך אנחנו גומלים לעושי הטוב.

வசனம்: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

122 שניהם (בצדק) היו מעבדינו הנאמנים.

வசனம்: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

123 גם אליהו היה אחד מהשליחים.

வசனம்: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

124 והוא אמר לבני עמו: “האם לא תיראו את אללה?.

வசனம்: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

125 אתם עובדים את הבעל (אליל כנעני) ונוטשים את הטוב בבוראים,

வசனம்: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

126 אללה ריבונכם, וריבון אבותיכם הראשונים?”

வசனம்: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

127 אך הם כפרו בו, ולכן הם יצטרכו לתת את הדין.

வசனம்: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

128 חוץ מעבדי אללה הנאמנים.

வசனம்: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

129 והשארנו לו זכר בדורות שאחריו,

வசனம்: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

130 השלום והברכה על אליהו!

வசனம்: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

131 כך נגמול למיטיבים.

வசனம்: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

132 והוא אכן היה מעבדינו הנאמנים.

வசனம்: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

133 וגם לוט הוא אחד השליחים.

வசனம்: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

134 חילצנו אותו ואת בני ביתו,

வசனம்: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

135 חוץ מקשישה אשר נותרה עם הנענשים.

வசனம்: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

136 לאחר מכן הכחדנו את כל השאר.

வசனம்: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

137 אתם עוברים על פניהם ביום,

வசனம்: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

138 ובלילה, הן, אינכם מבינים?.

வசனம்: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

139 וגם יונה היה אכן אחד מהשליחים.

வசனம்: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

140 הוא ברח אל האונייה העמוסה,

வசனம்: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

141 אז הם הפילו גורל, והוא זה שהפסיד (אז הם השליכו אותו מהאונייה)

வசனம்: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

142 והלוויתן בלע אותו בעודו (יונה) מאשים את עצמו.

வசனம்: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

143 ואם הוא לא היה מהמשבחים (את אללה),

வசனம்: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

144 אז הוא היה נשאר בבטנו עד יום תחיית-המתים,

வசனம்: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

145 אז זרקנו אותו כשהוא חלש אל החוף החשוף,

வசனம்: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

146 והצמחנו מעליו עץ קיקיון (דלעת).

வசனம்: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

147 ואחר-כך שלחנו אותו להזהיר עיר שתושביה מאה אלף או יותר,

வசனம்: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

148 והם האמינו, על כן נתנו להם ליהנות לזמן מה

வசனம்: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

149 ושאל אותם “האם לריבונך הבנות ולהם הבנים?”

வசனம்: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

150 האם בראנו את המלאכים נקבות והם היו עדים?.

வசனம்: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

151 הרי זה אחד משקריהם כשהם אומרים:

வசனம்: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

152 “אללה הוליד ילד”, ואכן הם משקרים!

வசனம்: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

153 האם אללה העדיף את הבנות על הבנים?

வசனம்: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

154 מה קורה לכם הכיצד תשפטו?!

வசனம்: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

155 האם לא היזכרו?

வசனம்: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

156 או שיש לכם הוכחה ברורה?

வசனம்: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

157 אם אתם אכן צודקים, הביאו את ספריכם שלכם!

வசனம்: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

158 (הם טוענים) כי קיימת שותפות בין אללה והשדים, אך השדים יודעים כי יובאו לדין (בפני אללה).

வசனம்: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

159 ישתבח אללה ממה שמתארים אותו.

வசனம்: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

160 חוץ מעובדי אללה הנאמנים.

வசனம்: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

161 אתם ומה שעובדים,

வசனம்: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

162 לא תוכלו להדיח איש,

வசனம்: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

163 מלבד אלה שעתידים להיצלות בגיהינום.

வசனம்: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

164 “לכל אחד מאתנו מקום קבוע,

வசனம்: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

165 ואנו ערוכים שורות שורות,

வசனம்: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

166 ואכן אנחנו המשבחים (את אללה)”.

வசனம்: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

167 ואם נהגו לומר:

வசனம்: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

168 “לו הייתה אתנו אזהרה מן הראשונים,

வசனம்: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

169 כי אז היינו עובדי אללה הנאמנים”.

வசனம்: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

170 הן, הם התכחשו לו, ואחר כך יידעו.

வசனம்: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

171 ואכן, כבר יצאה מילתנו אל עבדינו, השליחים,

வசனம்: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

172 והובטח להם שהם ינצחו,

வசனம்: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

173 וכי גדודינו הם אשר יגברו.

வசனம்: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

174 לכן התרחק מהם לזמן־מה,

வசனம்: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

175 וחכה בסבלנות וסופם שיראו גם הם.

வசனம்: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

176 היבקשו אפוא לזרז את בוא עונשנו?

வசனம்: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

177 הן, אם יירד על חצרם, רע ומר יהיה יומם של המוזהרים.

வசனம்: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

178 לכן התרחק מהם לזמן־מה,

வசனம்: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

179 וחכה בסבלנות וסופם שיראו גם הם.

வசனம்: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

180 ישתבח שם ריבונך, רב הכוח, הנעלה מעל לכל אשר מיחסים לו,

வசனம்: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

181 ושלום על השליחים

வசனம்: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

182 והתודה לאללה ריבון העולמים.